ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ματθ. 7, 15-21

15 Προσέχετε  δὲ   ἀπὸ   τῶν   ψευδοπροφητῶν,   οἵτινες    ἔρχονται πρὸς   ὑμᾶς   ἐν   ἐνδύμασι   προβάτων,   ἔσωθεν   δέ   εἰσι   λύκοι   ἅρπαγες. 16 ἀπὸ   τῶν   καρπῶν   αὐτῶν  ἐπιγνώσεσθε   αὐτούς.   Μήτι συλλέγουσιν   ἀπὸ  ἀκανθῶν   σταφυλὴν   ἢ   ἀπὸ   τριβόλων   σῦκα;

17 Οὕτω   πᾶν   δένδρον   ἀγαθὸν   καρποὺς   καλοὺς   ποιεῖ,   τὸ  δὲ   σαπρὸν   δένδρον   καρποὺς   πονηροὺς   ποιεῖ.

18 Οὐ   δύναται   δένδρον   ἀγαθὸν   καρποὺς   πονηροὺς   ποιεῖν, οὐδὲ   δένδρον   σαπρὸν   καρποὺς   καλοὺς   ποιεῖν.

19 πᾶν   δένδρον   μὴ   ποιοῦν   καρπὸν   καλὸν   ἐκκόπτεται   καὶ   εἰς   πῦρ βάλλεται.

 20   ἄραγε   ἀπὸ   τῶν   καρπῶν   αὐτῶν   ἐπιγνώσεσθε   αὐτούς.

Λόγια   και   έργα

21 Οὐ   πᾶς   ὁ   λέγων   μοι   Κύριε   Κύριε,   εἰσελεύσεται   εἰς   τὴν βασιλείαν   τῶν   οὐρανῶν,   ἀλλ᾿   ὁ   ποιῶν   τὸ  θέλημα   τοῦ   πατρός  μου   τοῦ   ἐν   οὐρανοῖς.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ματθ. 7, 15-21

15 «Προσέχετε   τους   ψευδοπροφήτες,   οι   οποίοι   σας   έρχονται   με ένδυμα  προβάτων,   ενώ    μέσα    τους   είναι   λύκοι   αρπακτικοί,

16 Από   τους   καρπούς   των    θα    τους   αναγνωρίσετε.   Μήπως μαζεύουν  από  τα  αγκάθια   σταφύλια    ή   από  τους   τριβόλους    σύκα;

17 Έτσι,   κάθε   δένδρον   καλόν   παράγει   καρπούς    καλούς,   και   το σάπιο   δένδρο   παράγει   καρπούς   κακούς.

18 Δεν   είναι   δυνατόν   ένα   καλόν   δένδρον   να  φέρει   καρπούς κακούς,   ούτε   ένα     σάπιο   δένδρον   να  φέρει   καρπούς   καλούς.

19 Κάθε   δένδρον,   που   δεν   κάνει   καλόν   καρπόν,   το   κόβουν σύρριζα   και   το   ρίχνουν   στη   φωτιά.

20 Ώστε   λοιπόν   από    τους   καρπούς   των   θα   τους   αναγνωρίσετε».

Λόγια   και   έργα

21 «Δεν   θα  μπει    στη   βασιλεία   των  ουρανών   καθένας   που   μου λέγει,   «Κύριε,    Κύριε»,   αλλ  εκείνος    που   κάνει    το  θέλημα   του Πατέρα   μου  του   επουράνιου.

Ρωμ. 4, 4-12

4 Τῷ  δὲ   ἐργαζομένῳ   ὁ   μισθὸς   οὐ   λογίζεται κατὰ   χάριν,  ἀλλὰ  κατὰ  ὀφείλημα·

5 τῷ   δὲ   μὴ   ἐργαζομένῳ,   πιστεύοντι   δὲ   ἐπὶ   τὸν   δικαιοῦντα τὸν   ἀσεβῆ  λογίζεται   ἡ   πίστις   αὐτοῦ   εἰς   δικαιοσύνην,

6 καθάπερ   καὶ   Δαυὶδ   λέγει   τὸν   μακαρισμὸν   τοῦ   ἀνθρώπου   ᾧ   ὁ   Θεὸς   λογίζεται   δικαιοσύνην   χωρὶς   ἔργων·

7 μακάριοι   ὧν   ἀφέθησαν   αἱ   ἀνομίαι   καὶ   ὧν   ἐπεκαλύφθησαν αἱ  ἁμαρτίαι·

8 μακάριος   ἀνὴρ   ᾧ  οὐ   μὴ   λογίσηται   Κύριος   ἁμαρτίαν.

9 Ὁ   μακαρισμὸς   οὖν   οὗτος   ἐπὶ   τὴν περιτομὴν   ἢ   καὶ   ἐπὶ   τὴν   ἀκροβυστίαν;   Λέγομεν   γὰρ   ὅτι   ἐλογίσθη   τῷ   Ἀβραὰμ   ἡ   πίστις   εἰς δικαιοσύνην.

10 Πῶς   οὖν   ἐλογίσθη;   ἐν   περιτομῇ   ὄντι   ἢ   ἐν   ἀκροβυστίᾳ;   οὐκ   ἐν περιτομῇ,   ἀλλ᾿  ἐν   ἀκροβυστίᾳ·

11 καὶ   σημεῖον   ἔλαβε   περιτομῆς,   σφραγῖδα   τῆς   δικαιοσύνης   τῆς πίστεως   τῆς   ἐν   τῇ   ἀκροβυστίᾳ,   εἰς   τὸ   εἶναι   αὐτὸν   πατέρα πάντων   τῶν   πιστευόντων   δι᾿  ἀκροβυστίας,   εἰς   τὸ   λογισθῆναι καὶ   αὐτοῖς  τὴν   δικαιοσύνην,

12 καὶ   πατέρα  περιτομῆς   τοῖς   οὐκ   ἐκ   περιτομῆς   μόνον,   ἀλλὰ   καὶ   τοῖς   στοιχοῦσι   τοῖς   ἴχνεσι   τῆς   ἐν   τῇ   ἀκροβυστίᾳ   πίστεως τοῦ   πατρὸς   ἡμῶν   Ἀβραάμ.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ρωμ. 4,4-12

4 Αλλά  σ’  εκείνον   που  εργάζεται,  ο   μισθός   δεν   του   λογαριάζεται ως   χάρις   αλλ’ ως   οφειλή.

5 Ενώ  σ’  εκείνον   που   δεν   εργάζεται,   αλλά  πιστεύει    στον   Θεό   που δικαιώνει   τον   ασεβή,   λογαριάζεται   η   πίστις   του   προς   δικαίωσιν,

6 όπως   και   ο   Δαυΐδ   λέγει   για    την   ευτυχία   του   ανθρώπου   που   ο Θεός   του   λογαριάζει   δικαίωσι,   χωρίς   έργα:

7 Ευτυχείς    είναι   εκείνοι  των  οποίων   συγχωρήθησαν   οι   ανομίες και   των   οποίων   σκεπάσθηκαν   οι  αμαρτίες.

8 Ευτυχής   είναι    ο   άνθρωπος    στον    οποίο    ο  Θεός   δεν   θα λογαριάσει   αμαρτία.

9 Ο    μακαρισμός    αυτός  αναφέρεται     στον   περιτμημένο   ή  και    στον απερίτμητο;    Λέγομεν   ότι    στον   Αβραάμ   λογαριάσθηκε   η    πίστις προς   δικαίωσιν.

10 Πότε   λοιπόν   του   λογαριάσθηκε;    Όταν   ήτο   περιτμημένος   ή  όταν   ήτο   απερίτμητος;   Όχι   όταν   ήτο   περιτμημένος,   αλλ’ όταν    ήτο   απερίτμητος,

11 και   έλαβε   το   σημάδι   της   περιτομής   σαν   σφραγίδα   που πιστοποιούσε   την   δικαίωσί   του   βάσει   της   πίστεως,   που   είχε   όταν ήτο   απερίτμητος.   Και   έτσι   είναι   πατέρας   όλων   που   πιστεύουν όταν   είναι   απερίτμητοι,   για    να   λογαριασθεί   και   σ’  αυτούς   η πίστις   των  για    δικαίωσι,

12 και   πατέρας   εκείνων    εκ   των   περιτμημένων    που    δεν   αρκούνται    μόνον   στην   περιτομή   αλλά   και   βαδίζουν    στα  ίχνη   της   πίστεως   που   είχε   ο  πατέρας   μας   Αβραάμ,   όταν   ακόμη    ήτο απερίτμητος.

Matt. 7, 15-21

15 "Take heed to the false prophets, who come to you with sheep's clothing, while in them are predators,

16 You will recognize them from their fruits. Do they gather from the thorn grapes or from the figs?

17 So every good tree produces good fruit, and the rotten tree produces bad fruit.

18 It is not possible for a good tree to bear fruit of evil, nor a rotten tree to bear good fruit.

19 Every tree, which does not make a good fruit, cuts it, and throws it into the fire.

20 So you will recognize them from their fruits. "

Words and works

21 "Everyone who says to me," Lord, Lord ", will not enter into the kingdom of heaven, but he who does the will of my Father of heaven.

Rom. 4,4-12

4 But to him who works, the salary is not his due but as a debt.

5 While to him who does not work, but believes in God who justifies the wicked, his faith is justified,

6 just as David tells about the happiness of man that God likes right, without works:

7 Happy are those whose forgiveness was forgiven and whose sins were covered.

8 Happy is the man in whom God will not account for sin.

9 Does this blush refer to circumcised or even to unripe? We say that Abraham was accounted for the faith to justify.

10 So when did he figure it out? When he was circumcised or when he was undecided? Not when he was circumcised, but when he was uncountable,

11 and received the mark of circumcision as a seal that testified to his righteousness upon the faith he had when he was uncircumcised. And so they are the fathers of all who believe when they are immeasurable, so that their faith for justice may be accounted to them,

12 and the father of those who are circumcised, who are not only confined to the circumcision, but also follow the traces of the faith of our father Abraham, when he was still uncircumcised.