Οι Άγιοι Σισίνιος, Κυριακός, Σμάραγδος, Λάργος, Απρονιανός, Σατουρνίνος, Κρήσκης, Παππίας, Μαύρος, Αρτεμιάδα, Πρίσκιλλα και Λουκία οι Μάρτυρες

Όταν  κηρύχθηκε  ο   διωγμός  κατά   των  Χριστιανών   επί   αυτοκρατόρων  Διοκλητιανού  και  Μαξιμιανού (284 – 305 μ.Χ.), πολλοί  Χριστιανοί  κλείσθηκαν  στις φυλακές.  Ο  Θράσων, πλούσιος    Χριστιανός,   φρόντιζε να   αποστέλλει   με   τους   Σισίνιο,   Κυριακό,   Σμάραγδο   και   Λάργο,   τρόφιμα   και   ενδύματα   στους   φυλακισμένους   αδελφούς  του. Ο  Άγιος    Μάρκελλος,   Επίσκοπος  Ρώμης, ευχαρίστησε  τον  Θράσωνα  και  χειροτόνησε διακόνους  τον  Σισίνιο  και  τον  Κυριακό.  Για    τη   θεοφιλή    δράση   τους    οι  δύο  διάκονοι   συνελήφθησαν   και  καταδικάσθηκαν  σε   καταναγκαστικά  έργα.   Δεν   έφθανε    όμως  αυτό.   Ο   Μαξιμιανός   απέστειλε   τον   Σισίνιο   στο   διοικητή  της   Λαοδικείας, ο  οποίος τον   φυλάκισε. Εκεί    ο  διάκονος   Σισίνιος   συνάντησε   τον   Απρονιανό,   ο  οποίος,   βλέποντας το πρόσωπο   του   Σισινίου    να    είναι    λουσμένο   στο    θείο   φως,   πίστεψε   στον   Χριστό  και  βαπτίσθηκε.  Όταν   ο    Απρονιανός   κλήθηκε   ενώπιον   του    άρχοντος   και ομολόγησε   την   πίστη   του   στον   Χριστό,   εκείνος   έδωσε   εντολή  και  τον αποκεφάλισαν. Λίγο  αργότερα   εμφανίσθηκαν   ενώπιον   του    ηγεμόνος   ο  Σισίνιος  και  ο  Σατουρνίνος.   Εκείνος   τους    διέταξε  να  προσφέρουν  θυσία  στα  είδωλα,    αλλά   οι    Άγιοι   με   την   προσευχή   τους   έλιωσαν   τα τρίποδα με το  θυμίαμα  των   ειδώλων. Βλέποντας το  θαύμα  αυτό  οι στρατιώτες   Παππίας   και    Μαύρος   πίστεψαν    στο    Χριστό.   Έξαλλος   ο  ηγεμόνας   έδωσε εντολή  οι  μεν   δύο    στρατιώτες    να    οδηγηθούν στη  φυλακή,  οι  δε    Σισίνιος    και    Σατουρνίνος    να    αποκεφαλισθούν.

Ο  Άγιος   Μάρκελλος    βάπτισε   κρυφά    τον   Παππία   και   τον   Μαύρο,   οι οποίοι   μετά   από   λίγο   τελειώθηκαν     μαρτυρικά   για   την   αγάπη   τους   στο   Χριστό.   Τα  τίμια   λείψανά   τους   ενταφιάσθηκαν από   τον   πρεσβύτερο   Ιωάννη     και     τον     Θράσωνα.       
Οι μάρτυρες Κυριακός, Σμάραγδος, Λάργος και Κρήσκης, μαζί   με   άλλους χριστιανούς, ήσαν φυλακισμένοι και καταδικασμένοι να εργάζονται σκληρά.   Η   Αρτεμία,   κόρη   του   αυτοκράτορος   Διοκλητιανού,   έπασχε   από  δαιμόνιο. Μαθαίνοντας   ο   Διοκλητιανός   ότι   ο   φυλακισμένος   Κυριακός   θα μπορούσε να   θεραπεύσει   την ασθένεια  της   θυγατρός   του,  τον    κάλεσε   για   να     την     κάνει   καλά.  Πράγματι!   Ο Άγιος  Κυριακός, με  τη  Χάρη  του    Θεού, θεράπευσε   την   Αρτεμία   και  εξέβαλε   τους   δαίμονες   απ’   αυτήν.   Ως  έκφραση  ευγνωμοσύνης  για  τη  θεραπεία  της   κόρης   του    ο  αυτοκράτορας   ελευθέρωσε   τους    Αγίους   από  τη  φυλακή  και  σύντομα  έστειλε τον Κυριακό   στην   Περσία   για   να   θεραπεύσει   την κόρη   του   Πέρσου   βασιλέως.   Όταν   ο   Κυριακός   επέστρεψε   στη   Ρώμη     συνελήφθη   κατόπιν   εντολής   του   αυτοκράτορος   Γαλερίου (305 – 311 μ.Χ.),   γαμπρού  του  Διοκλητιανού,    ο   οποίος  είχε  παραιτηθεί  και    αποσυρθεί    από    την    εξουσία.   Έδεσαν,   λοιπόν,   τον   Άγιο   Κυριακό    πίσω   από   ένα   άρμα   που   τον   έσερνε   ανά   τις οδούς   της   Ρώμης   και   στη    συνέχεια,   αφού    τον   βασάνισαν   τον   θανάτωσαν   μαζί   με   τους   Μάρτυρες   Σμάραγδο,   Λάργο,   Κρήσκεντα, Αρτεμία,     Πρίσκιλλα     και     Λουκία.

The Saints Sissinios, Kyriakos, Smaragdos, Largos, Apronianos, Saturninos, Kreskis, Pappia, Mavros, Artemiadas, Priskilla and Lucia the Witnesses

When the persecution against the Christians was proclaimed against Emperors Diocletian and Maximianus (284-305 AD), many Christians were closed in prisons. Thrason, a rich Christian, took care to send with Sissinio, Kyriakos, Smaragdos and Largo, food and clothing to his imprisoned brothers. St. Markelos, Bishop of Rome, thanked Thrassona and ordained deacons Sissinio and Kyriacos. For their theophical action, the two deacons were arrested and sentenced to forced labor. But that did not happen. Maximimus sent Sissinio to the governor of Laodicea, who imprisoned him. There, Deacon Sissinus met Apronianus, who, seeing Sisinian's face bathed in divine light, believed in Christ and was baptized. When Apronianus was called before the lord and confessed his faith to Christ, he instructed and uncircumcised him. Shortly afterwards, Sisminus and Saturninos appeared before the ruler. He commanded them to offer sacrifice to the idols, but the Saints prayed with their prayers with the incense of the idols. Seeing this miracle, the soldiers of Pappia and Mavros believed in Christ. Except the ruler ordered two soldiers to be sent to prison, and Sissinius and Saturninos to be headed.

St. Marcella baptized Pappia and Black, who after a while finished martyrdom of their love for Christ. Their honest relics were blessed by the elder John and Thrasson.

The martyrs Kyriakos, Smaragdos, Largo and Kreski, along with other Christians, were imprisoned and doomed to work hard. Artemia, the daughter of Emperor Diocletian, suffered from a demon. When Diocletian learned that the prisoner Kyriakos could cure his daughter's illness, he called him to do it well. Actually! Saint Kyriacus, with the Grace of God, raided Artemia and expelled the demons from it. As an expression of gratitude for the treatment of his daughter, the emperor freed the Saints from prison and soon sent Sunday to Persia to cure the daughter of the Persian king. When Kyriacos returned to Rome, he was arrested, at the command of Emperor Galerius (305-311 AD), a Diocletian's son-in-law, who had resigned and retired from power. So they tied Agios Kyriacos behind a chariot that dragged him along the streets of Rome, and then, after being tortured, killed him with the Witnesses of Smaragdos, Largo, Cretes, Artemia, Priscilla and Lucia.