Ο Όσιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης

Ο Όσιος Αθανάσιος, ο οποίος καταγόταν από την Τραπεζούντα, προέρχονταν  από   πολύ  ευσεβή  και  εύπορη   οικογένεια.  Η    οικογένειά  του, του προσέφερε όλα τα  απαραίτητα  εφόδια  για  τις σπουδές   του,   τις    οποίες   τις    ολοκλήρωσε  στην    Κωνσταντινούπολη.

Εκεί   του   γεννήθηκε   μέσα   στην   ψυχή   του   η   επιθυμία   να    γίνει μοναχὸς   καὶ   να   φθάσει  στα  άκρα  της  ασκητικής  ζωής.   Γὶαυτό ακριβώς  τον λόγο,  πήγε στο  όρος   Κυμινάς της  Μικράς   Ασίας,  όπου βρισκόταν  ένα  μοναστήρι  του  οποίου   ηγούμενος  ήταν  ο   Μιχαήλ,  ο   επονομαζόμενος Μαλείνος. Έτσι  ανάμεσα  στους  μοναχούς,  συγκαταριθμήθηκε  και  ο  Αθανάσιος.

Στο  λίγο  χρονικό  διάστημα  που   ήταν   στο   Μοναστήρι,   διακρίθηκε  για   τις   αρετές    και   για   την  ασκητική   του    ζωή.

Επειδή   όμως   έφθασε σε  ύψιστα  σημεία   αρετής   και  τον   τιμούσαν όλοι, αποφάσισε να φύγει και  πήγε στον Άθωνα κοντά  σε  ένα   γέρο ασκητή   υπακούοντας    σεαυτόν    με    μεγάλη   ταπεινοφροσύνη.

Εν συνεχεία   μετά  από Θεία αποκάλυψη, έφυγε από  εκεί  και  πήγε στα   ενδότερά του Αγίου Όρους. Εκεί   μετά  από  πολλές   παρακλήσεις του  αυτοκράτορα   Νικηφόρου   Φωκά,   με  τον   οποίο   γνωρίζονταν,   έχτισε έναν    ναό    προς   τιμήν   της   Παναγίας.          Επίσης  έφτιαξε  πολλά  κελιά γιὰ  τους  μοναχούς.  Μετά   λοιπόν  από πολλούς κόπους  και  θυσίες,   δημιούργησε  την  ιερά Μονή της  Μεγίστης  Λαύρας,  η   οποία  είναι  η αρχαιότερη  μονή στο  Όρος  και  τιμάται   επ’  ονόματι  του  Οσίου Αθανασίου.
Στην συνέχεια εξεδήμησε προς Κύριον και μάλιστα κατάτρόπο μαρτυρικό.   Συγκεκριμένα    υπήρχε  ανάγκη  να   μετασκευαστεί  η  οροφή  του  Ναού  της Μονής.  Ο  Όσιος,  άν  και  σε  μεγάλη  ηλικία,  ανέβηκε  και  αυτός  μαζί  με   άλλους   αδελφούς   της   μονής   για   να κάνουν   το   έργο.   Η   οροφή    όμως   κατέρρευσε   και   καταπλάκωσε τον   Όσιο   μαζί   με   τους   υπόλοιπους    αδελφούς.

Απολυτίκιον.   Ήχος   γ'.   Την    ωραιότητα.

Την εν σαρκί  ζωήν σου κατεπλάγησαν, Αγγέλων  τάγματα,   πως   μετά σώματος, προς αοράτους συμπλοκάς, εχώρησας αοίδιμε, και  κατετραυμάτισας των δαιμόνων τας φάλαγγας·  όθεν  Αθανάσιε,  ο   Χριστός   σε   ημείψατο   πλουσίαις  δωρεαίς.  Διο   Πάτερ  πρέσβευε, σωθήναι    τας    ψυχάς   ημών.

Έτερον  Απολυτίκιον.   Ήχος    α’.   Της    ερήμου   πολίτης.      
Τον   υπέρλαμπρον   λύχνον    τον    εν    Άθω    εκλάψαντα,    της  αθανασίας    τη   αίγλη   διαβίου   λαμπρότητος,  της  πράξεως  τον  όρον  τον    σαφή,   την    στήλην   των    λαμπρών    θεωριών,  Αθανάσιον   υμνήσωμεν,   τον   κλεινόν,    από    ψυχής   καραυγάζοντες·    δόξα    τω  δεδωκότι    σοι     ισχύν,   δόξα    τω    σε    θαυμαστώσαντι,   δόξα  τω  φωταυγούντι    δια    σου,    του    Όρους    τα    συστήματα.

Κοντάκιον.  Ήχος    β’.    Τα    άνω    ζητών.

Χριστού   το   ζυγόν,   λαβών  Αθανάσιε,   και   σου   τον   σταυρόν,   επ’ ώμων   αράμενος,   μιμητής   πανάριστος,   των   αυτού  παθημάτων γέγονας,  κοινωνός τε  της  δόξης  αυτού,  της  θείας  μετέχων και  αλήκτου    τρυφής.

Έτερον    κοντάκιον. Ήχος    πλ. δ'.   Τη    υπερμάχω.

Ως    των   Οσίων    κοινωνόν    και    τύπον    άριστον

Και    των   εν    Άθω    οδηγόν    και  προεξάρχοντα

Ανυμνούμέν    σε    οι   δούλοί  σου,   θεοφόρε.

Αλλ’    ως    έχων    παρρησίαν    προς    τον   Κύριον

Εκ    ποικίλων    συμφορών    ημάς    απάλλαξον      
Τους    βοώντάς    σοι·    Χαίροις    Πάτερ    Αθανάσιε.

Μεγαλυνάριον.
Τον    της    ησυχίας    θείον    πυρσόν,    και    των    εν    τω    Άθω, Μοναζόντων    καθηγητήν,    τον    τας    πανουργίας,    εχθρού   νενικηκότα,    υμνήσωμεν   συμφώνως,    νυν   Αθανάσιον.

Athos Athanasios the Athonite

Athos Athanasios, who came from Trebizond, came from a very pious and affluent family. His family offered him all the necessary supplies for his studies, which he completed in Constantinople.

There he was born in his soul the desire to become a loner and to reach the ends of ascetic life. For that very reason, he went to Mount Kyminas of Asia Minor, where he was a monastery whose abbot was Michael, the so-called Malinus. Thus, among the monks, Athanasius was also counted.

In the short time he was in the Monastery, he was distinguished for his virtues and his ascetic life.

However, because he reached the highest points of virtue and everyone honored him, he decided to leave and went to Mount Athos near an old ascetic obeying her with great humility.

Then, after Divine revelation, he departed from there and went to the inland of Mount Athos. There, after many requests from Emperor Nikiforos Phocas, with whom he knew, he built a temple in honor of the Virgin Mary. He also made many cells for the monks. Then, after many efforts and sacrifices, he created the holy monastery of the Great Lavra, which is the oldest monastery on Mount and is honored in the name of Saint Athanasios.

He then went out to the Lord, and even a martyr. Specifically, there was a need to convert the roof of the Temple of the Monastery. The Savior, even in old age, went along with other brothers of the monastery to do the work. But the roof collapsed and mourned Osios along with the rest of the brothers.

Apolyticus. Sound c '. The beauty.

In your fleshly life you have been amazed, Aggelian battalions, that after a body, to an incomprehensible complexion, you have gone astray, and you have been wounded by the demons of the phalanxes; that is, Athanasios, the Christ in immortal wealthy donations. Father Peter was ambitious, saving our souls.

Another Apolitikion. Sound a '. Desert citizen.

The glorious light of the god shouting, the immortality of the glory of the brilliant life, the act of the clear word, the column of the glorious theories, Athanasius praise, the pillow, the hearts of the wailing; glory and honor, glory in admiration, glory to illuminate for you, the Mount Systems.

Kontakion. Sound b '. Top requests.

Jesus Christ, take Athanasius, and you the cross, on the shoulders of the pale, the immitator of the outcast, of the same things of the prophet, the companion of his glory, the divine partner and the finest of the devil.

Another hangout. Sound flat d '. I'm overwhelmed.

As to the Oikonomes and type excellent

And the leaders and presidents of Athos

Resurrected to your servants, he was the theorist.

But as having blessing to the Lord

We have a variety of misconduct

You grace them; Hairi Patterson Athanasios.

Majesty.

The silent torch, and the Athos, the only professor, the scornful enemy, we praise according to now, Athanasius.