Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός οι Ανάργυροι

Οι  Άγιοι  Ανάργυροι    Κοσμάς  και  Δαμιανός,  οι  οποίοι έζησαν  την  εποχή  ποτέ  αυτοκράτορας   των   Ρωμαίων   ήταν   ο   Κάρυνος,   ήταν  γιατροί  στο  επάγγελμα και   παρείχαν  ιάσεις  σε  όλους  όσους  είχαν  ανάγκη,  και  για  αντάλλαγμα  δεν   έπαιρναν  χρήματα,  αλλά  το   μόνο που  ζητούσαν  ήταν να πιστέψουν στον Χριστό. Κάποιοι όμως καλοθελητές   διέβαλαν   τους   αγίους   στον   αυτοκράτορα   και   του είπαν   ότι   οι   θεραπείες   και   τα   θαύματα   που   επιτελούσαν    τα  έκαναν    με    μαγικές   τέχνες.

Τότε   οι   Άγιοι   Ανάργυροι   επειδή   δεν   ήθελαν   να   πάνε   άλλους   αντί  αυτών    στον   αυτοκράτορα,   προσήλθαν   μόνοι   τους   ενώπιόν   του   και   ο Καρίνος   προσπάθησε   να    τους  μεταπείσει  να   αρνηθούν   τον   Χριστό.   Εκείνοι  όμως  όχι  μόνο  δεν αρνήθηκαν  την  πίστη  τους,  αλλά  κατάφεραν να  μεταπείσουν  και να  αλλάξουν  και  τον  ίδιο  τον  αυτοκράτορα, αφού  και  ο  ίδιος  δέχθηκε  τις  θεραπευτικές  τους  ιάσεις. Συγκεκριμένα,  όταν  ο  Καρίνος  ανέκρινε   τους   Αγίους,   μετατοπίστηκε  η   θέση  του   προσώπου   του   και    στράφηκε  προς   την  ράχη   του. Αμέσως   τότε   οι  Άγιοι  την   θεράπευσαν   με   την   προσευχή   τους στον   Χριστό.   Εξαιτίας    αυτού   του   θαύματος,   πίστεψαν   στον   Χριστό    όσοι  βρίσκονταν  εκείνη  την  στιγμή  μπροστά  σ' αυτό που  συνέβη   και    ο  ίδιος  ο Αυτοκράτορας  τους  έστειλε  πίσω  στους συγγενείς   τους   με   μεγάλες    τιμές.   
Αργότερα όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι Άγιοι  φθονήθηκαν   από   τον   ίδιο  τον   δάσκαλο   που    τους    είχε    μάθει  την    ιατρική    επιστήμη,   γιατί   είχαν  αποκτήσει   μεγάλη   δόξα   και  φήμη.   Γι’ αυτό   τον   λόγο   τους  ανέβασε σε κάποιο   όρος   για   να μαζέψουν   δήθεν   κάποια   βότανα   και  εκεί τους  επιτέθηκε με   πέτρες  και    τους   θανάτωσε.

Απολυτίκιον.   Ήχος    πλ. δ’.

Άγιοι   Ανάργυροι   και   θαυματουργοί,   επισκέψασθε   τας   ασθενείας ημών·   δωρεάν    ελάβατε,    δωρεάν    δότε    ημίν.

Έτερον    απολυτίκιον.   Ήχος    δ'.   Ταχύ   προκατάλαβε.         
Ως  θείοι θεράποντες,  και  ιατήρες  βροτών,  ανάργυρον   βλύζετε,  την θεραπείαν  ημίν,   Ανάργυροι   ένδοξοι·   όθεν  τους  προσιόντας,  τη  σεπτή   υμών    σκέπη,    ρύσασθε  νοσημάτων, και  παθών  ανιάτων,  Κοσμά    και   Δαμιανέ,    Ρώμης   βλαστήματα.

Κοντάκιον.  Ήχος    β’.    
Οι  την   χάριν  λαβόντες  των  ιαμάτων,  εφαπλούτε  την  ρώσιν  τοις  εν ανάγκαις,  ιατροί   θαυματουργοί    ένδοξοι·  αλλά  τη  υμών  επισκέψει,  και  των πολεμίων  τα   θράση   κατευνάσατε,  τον  κόσμον   ιώμενοι    εν  τοις   θαύμασι.

Μεγαλυνάριον.
Ίασιν  σωμάτων  ρώσιν  ψυχών,   Κοσμά    θεοφόρε,  συν  τω  θείω   Δαμιανώ,   νείματε  υψόθεν,  αΰλω   χειρουργία,   τοις   κατατρυχομένης, ποικίλοις   πάθεσι.

The Saints Kosmas and Damianos the Anargyroi

Agioi Anargyri Kosmas and Damianos, who lived at that time emperor of the Romans, were Karynos, they were doctors in the profession, and they offered all those who needed it, and in return they did not take money, but they only asked to believe in Christ . Some wise men, however, passed the saints to the emperor and told him that the therapies and miracles they did did with magical arts.

Then the Saints of Anargyroi, because they did not want others to go to the emperor, came alone before him and Karin tried to persuade them to deny Christ. But not only did they not refuse their faith, but they managed to change and change the emperor himself, since he himself accepted their healing cures. In particular, when Karin questioned the Saints, the position of his person shifted and turned to his back. Immediately then the Saints treated her with prayer to Christ. Because of this miracle, they believed in Christ those who were at that moment in front of what happened and the Emperor himself sent them back to their relatives with great honors.

Later, however, after a long period of time, the Saints were enraged by the teacher himself who had taught them the medical science because they had gained great glory and reputation. That's why they got them up on a mountain to supposedly pick up some herbs and attacked them with stones and killed them.

Apolyticus. Sound flat d '.

Agioi Anargyroi and miracles, visit our illnesses; get free, free when you are.

Another apoliticius. Sound d '. Fast anticipated.

As the unclean therapists, and the painters of the water, the silver, the silver, the glory of the Anargues, and the glory of thee, and the scepter of the sick, and of the sick, and of the affliction, Cosmas and Damianes,

Kontakion. Sound b '.

For the sake of the healing of the baths, thou shalt roast upon the needy, doctors of miraculous glory: but thou hast visited, and thou wilt thyself in the wilderness, the world living in the miracle.

Majesty.

The body of the soul of the souls, Cosmas the theophant, together with the divine Damian, you are lying high above, with a surgeon, with a dilapidated, varied passage.