ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ 10, 16-21

16 Ὁ   ἀκούων   ὑμῶν   ἐμοῦ   ἀκούει,   καὶ   ὁ   ἀθετῶν   ὑμᾶς   ἐμὲ   ἀθετεῖ·   ὁ   δὲ   ἐμὲ   ἀθετῶν    ἀθετεῖ    τὸν   ἀποστείλαντά   με.

17 Ὑπέστρεψαν   δὲ   οἱ   ἑβδομήκοντα   μετὰ    χαρᾶς   λέγοντες·   Κύριε,   καὶ    τὰ    δαιμόνια   ὑποτάσσεται   ἡμῖν    ἐν   τῷ   ὀνόματί     σου.

18 Εἶπε   δὲ   αὐτοῖς·   ἐθεώρουν   τὸν   σατανᾶν    ὡς    ἀστραπὴν   ἐκ   τοῦ   οὐρανοῦ   πεσόντα.

19 Ἰδοὺ    δίδωμι   ὑμῖν   τὴν    ἐξουσίαν   τοῦ   πατεῖν    ἐπάνω   ὄφεων   καὶ    σκορπίων καὶ   ἐπὶ   πᾶσαν   τὴν   δύναμιν   τοῦ   ἐχθροῦ,   καὶ   οὐδὲν   ὑμᾶς   οὐ    μὴ   ἀδικήσῃ.

20 Πλὴν   ἐν   τούτῳ   μὴ   χαίρετε,   ὅτι   τὰ   πνεύματα   ὑμῖν   ὑποτάσσεται·   χαίρετε δὲ    ὅτι   τὰ   ὀνόματα   ὑμῶν   ἐγράφη   ἐν    τοῖς   οὐρανοῖς.

Ευχαριστία   του   Ιησού   Χριστού

21 Ἐν    αὐτῇ   τῇ    ὥρᾳ   ἠγαλλιάσατο   τῷ   πνεύματι   ὁ   Ἰησοῦς  καὶ   εἶπεν·   ἐξομολογοῦμαί   σοι,   πάτερ,     κύριε   τοῦ    οὐρανοῦ  καὶ   τῆς   γῆς,   ὅτι   ἀπέκρυψας   ταῦτα   ἀπὸ   σοφῶν   καὶ   συνετῶν,   καὶ   ἀπεκάλυψας   αὐτὰ   νηπίοις·  ναί,   ὁ   πατήρ,  ὅτι   οὕτως   ἐγένετο   εὐδοκία   ἔμπροσθέν   σου.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά 10, 16-21

16 Όποιος  σας  ακούει,  ακούει   εμένα,   και   όποιος  σας  απορρίπτει,   απορρίπτει εμένα.   Εκείνος  δε   που  απορρίπτει  εμένα,  απορρίπτει  εκείνον   που  με   έστειλε».

17 Οι   εβδομήντα   επέστρεψαν   με   χαρά   και   είπαν,  «Κύριε,  ακόμη   και   τα διαμόνια  μας   υποτάσσονται    στο   όνομά   σου».

18 Αυτός   τους   είπε,   «Έβλεπα   τον   Σατανάν  να   πέφτει  σαν  αστραπή  από τον   ουρανό.

19 Σας  δίνω  την  εξουσία  να  πατάτε  επάνω  σε   φίδια   και   σκορπιούς   και επάνω     σε   όλη   την   δύναμι   του   εχθρού   και   τίποτε   δεν  θα  σας   βλάψει.

20 Και   όμως,  μη   χαίρετε   για   το   ότι   σας   υποτάσσονται  τα  πνεύματα,  αλλά να   χαίρετε,    διότι  τα   ονόματά   σας   είναι   γραμμένα   στους   ουρανούς».

Ευχαριστία   του  Ιησού   Χριστού

21 Εκείνη   την  ώρα   αισθάνθηκε   ο   Ιησούς   μέσα   του   αγαλλίασι    και  είπε, «Σε   δοξάζω,   Πατέρα,   Κύριε   του   ουρανού   και   της   γης,   διότι   έκρυψες   αυτά από   σοφούς   και   ευφυείς   και   τα   εφανέρωσες   σε   νήπια.

Ἑβρ. 2, 2-10

2 Εἰ   γὰρ   ὁ   δι'   ἀγγέλων   λαληθεὶς   λόγος    ἐγένετο   βέβαιος,  καὶ    πᾶσα παράβασις   καὶ   παρακοὴ   ἔλαβεν   ἔνδικον   μισθαποδοσίαν,

3 πῶς   ἡμεῖς   ἐκφευξόμεθα   τηλικαύτης   ἀμελήσαντες   σωτηρίας;    Ἥτις   ἀρχὴν   λαβοῦσα   λαλεῖσθαι   διὰ  τοῦ   Κυρίου,   ὑπὸ   τῶν   ἀκουσάντων   εἰς   ἡμᾶς   ἐβεβαιώθη,

4 συνεπιμαρτυροῦντος   τοῦ   Θεοῦ    σημείοις   τε    καὶ   τέρασι    καὶ    ποικίλαις δυνάμεσι    καὶ   Πνεύματος   Ἁγίου   μερισμοῖς   κατὰ   τὴν   αὐτοῦ    θέλησιν.

5 Οὐ   γὰρ   ἀγγέλοις   ὑπέταξε   τὴν   οἰκουμένην   τὴν    μέλλουσαν,   περὶ    ἧς λαλοῦμεν,

6 διεμαρτύρατο   δέ   πού   τις    λέγων·   τί   ἐστιν    ἄνθρωπος   ὅτι   μιμνήσκῃ   αὐτοῦ,   ἢ   υἱὸς   ἀνθρώπου    ὅτι   ἐπισκέπτῃ   αὐτόν;

7 Ἠλάττωσας    αὐτὸν   βραχύ   τι    παρ'  ἀγγέλους,   δόξῃ   καὶ   τιμῇ   ἐστεφάνωσας αὐτόν,

8 πάντα   ὑπέταξας   ὑποκάτω   τῶν   ποδῶν   αὐτοῦ·   ἐν   γὰρ   τῷ   ὑποτάξαι   αὐτῷ   τὰ   πάντα   οὐδὲν   ἀφῆκεν   αὐτῷ   ἀνυπότακτον.   Νῦν   δὲ   οὔπω   ὁρῶμεν αὐτῷ   τὰ   πάντα    ὑποτεταγμένα·

9 τὸν   δὲ   βραχύ   τι   παρ'   ἀγγέλους   ἠλαττωμένον   βλέπομεν   Ἰησοῦν   διὰ    τὸ   πάθημα   τοῦ   θανάτου   δόξῃ   καὶ   τιμῇ   ἐστεφανωμένον,   ὅπως   χάριτι Θεοῦ   ὑπὲρ   παντὸς   γεύσηται   θανάτου.

10 Ἔπρεπε   γὰρ   αὐτῷ,   δι'   ὃν   τὰ   πάντα   καὶ   δι'   οὗ   τὰ   πάντα,   πολλοὺς   υἱοὺς εἰς   δόξαν   ἀγαγόντα,   τὸν   ἀρχηγὸν   τῆς   σωτηρίας   αὐτῶν   διὰ  παθημάτων τελειῶσαι.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εβρ. 2, 2-10

2 Διότι  εάν   ο   λόγος,   ο   οποίος   κηρύχθηκε  δι'  αγγέλων,   είχε   κύρος   και   κάθε παράβασις  και  παρακοή  έλαβε  δικαία  ανταπόδοσι,

3 πως  θα  ξεφύγουμε  εμείς,   εάν   δείξουμε  αμέλεια   για   μία   τόσο   μεγάλη    σωτηρία;   Η   σωτηρία   αυτή   άρχισε  να   κηρύττεται  από   τον Κύριον,   έπειτα  μας   βεβαιώθηκε  από  εκείνους   που   την   άκουσαν,

4 και   ο  Θεός  προσέθετε  την  μαρτυρία  του  με   σημεία   και   τέρατα   και   με διάφορα   θαύματα   και   με   διαμοιρασμό   χαρισμάτων του<   Αγίου Πνεύματος  σύμφωνα  με   την   θέλησί   του.

5 Διότι  ο  Θεός  δεν   υπέταξε   σε  αγγέλους   τον   μέλλοντα   κόσμον,   για   τον οποίον  μιλάμε.

6 Διαβεβαίωσε   τούτο   ένας   που   λέγει   κάπου,   Τι   είναι   ο    άνθρωπος,  ώστε να   τον  θυμάσαι,   ή   τι   είναι   ο   υιός   του  ανθρώπου   ώστε  να   τον προσέχεις;

7 Τον   έκαμες   για   λίγο   χρόνο   κατώτερο   από   τους  αγγέλους,   με δόξα   και   τιμή   τον   στεφάνωσες   και   τον   έκανες  κυρίαρχο   των έργων    σου.

8 Όλα  τα  υπέταξες  κάτω  από  τα   πόδια   του.   Αφού   λοιπόν   υπέταξε   όλα   σ’   αυτόν,   δεν   άφησε  τίποτα  ανυπότακτον    σ’ αυτόν.   Αλλά  τώρα   δεν βλέπομεν  ακόμη  να   έχουν   όλα   υποταχθεί   στον  άνθρωπον.

9 Βλέπομεν   όμως   τον   Ιησού,    ο   οποίος   έγινε   δι'   ολίγον   χρόνον κατώτερος  από   τους   αγγέλους,   για  να   γευθεί,  δια   της   χάριτος   του   Θεού, θάνατον   για  κάθε  άνθρωπον,   να   είναι  στεφανωμένος   με   δόξα   και τιμήν,   λόγῳ   του   παθήματος   του   θανάτου.

10 Διότι   ήτο   πρέπον   δι'  αυτόν,  δια   τον   οποίον   και   δια   του   οποίου   υπάρχουν τα   πάντα,  προκειμένου  να   φέρει   πολλούς   υιούς  εις   την   δόξαν,   να   κάνει   τον αρχηγόν   της   σωτηρίας  των  τέλειον   δια  των   παθημάτων.

Luke 10, 16-21

16 He that heareth you, heareth me, and he who rejects you rejects me. He who rejects me rejects him who sent me. "

17 The seventy returned with joy, and they said, "Lord, even our mercies are subordinate to your name."

18 He said to them, "I watched Satan fall like a lightning from the sky.

19 I give you the power to push on snakes and scorpions and over all the enemy's power and nothing will hurt you.

20 And yet, be not happy that the spirits are subdued, but that you may rejoice, for your names are written in the heavens. "

Thanksgiving of Jesus Christ

21 At that time Jesus felt joyful in him, and said, "I glorify thee, O Father, Lord of heaven and earth; for thou hast hid these things from wise and intelligent, and hast made them to infants.

Hep. 2, 2-10

2 For if the word, pronounced by angels, was prestigious, and every offense and disobedience received a fair return,

3 how shall we escape if we show negligence for such a great salvation? This salvation began to be preached by the Lord, then it was assured to us by those who heard it,

4 and God added his testimony with signs and wonders and with various miracles and sharing the gifts of the Holy Spirit according to his will.

5 For God has not subjected to the angels the future world, of whom we speak.

6 Assuredly this is one who says somewhere, What is man, that you may remember him, or what is the son of man to observe to him?

7 You made him a little lower than the angels, with glory and honor you crowned him and made him master of your works.

8 All you have subjected under his feet. Having thus subjected all things to him, he left nothing unbearable to him. But now we have not yet seen all things subordinated to man.

9 But we have seen Jesus, who for a short time was inferior to the angels, that by the grace of God he may be deceived for every man, to be crowned with glory and honor, the word of the sufferings of death.

10 For it was fitting for him, by whom, and by whom all things are, to bring many sons to glory, to do the captain of the salvation of the perfect by the sufferings.