Ματθ. 12, 1-8
1 Ἐν
ἐκείνῳ τῷ καιρῷ
ἐπορεύθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς σάββασι
διὰ τῶν σπορίμων·
οἱ δὲ μαθηταὶ
αὐτοῦ ἐπείνασαν, καὶ
ἤρξαντο τίλλειν στάχυας
καὶ ἐσθίειν.
2Οἱ
δὲ Φαρισαῖοι ἰδόντες εἶπον αὐτῷ· ἰδοὺ οἱ
μαθηταί σου ποιοῦσιν
ὃ οὐκ ἔξεστι ποιεῖν
ἐν σαββάτῳ.
3 Ὁ
δὲ εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ
ἀνέγνωτε τί ἐποίησε
Δαυῒδ ὅτε
ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ;
4 Πῶς
εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον
τοῦ Θεοῦ
καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγεν,
οὓς οὐκ
ἐξὸν ἦν αὐτῷ φαγεῖν οὐδὲ τοῖς
μετ᾿αὐτοῦ, εἰ
μὴ μόνοις τοῖς ἱερεῦσι;
5 Ἢ οὐκ
ἀνέγνωτε ἐν τῷ νόμῳ ὅτι τοῖς σάββασιν οἱ
ἱερεῖς ἐν τῷ
ἱερῷ τὸ σάββατον βεβηλοῦσι,
καὶ ἀναίτιοί εἰσι;
6 Λέγω
δὲ ὑμῖν ὅτι
τοῦ ἱεροῦ
μεῖζόν ἐστιν ὧδε.
7 Εἰ
δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ
θυσίαν, οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους.
8 Κύριος
γάρ ἐστιν
ὁ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου.
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Ματθ
12, 1-8
1
Κατ’ εκείνον τον καιρό,
πέρασε ο Ιησούς
την ημέρα
του Σαββάτου από μέσα
από σπαρμένα χωράφια.
Οι δε
μαθητές του πείνασαν
και άρχισαν να
ξεσπυρίζουν στάχυα και να τρώγουν.
2 Αλλά οι
Φαρισαίοι, όταν τους
είδαν, του είπαν,
«Να, οι
μαθητές σου κάνουν εκείνο
που δεν πρέπει
να κάνουν το
Σάββατο.
3
Εκείνος δε τους
είπε, «Δεν διαβάσατε
τί έκανε ο
Δαυΐδ, όταν πείνασε αυτός
και εκείνοι που
ήσαν μαζί του;
4
Πως μπήκε στο ναό
του Θεού και
έφαγε τους άρτους
της προθέσεως, τους οποίους
δεν επετρέπετο ούτε
αυτός ούτε εκείνοι
που ήσαν μαζί του
να φάγουν, παρά
μόνον οι ιερείς;
5
Ή δεν
διαβάσατε στο νόμον
ότι κατά τα
Σάββατα οι ιερείς βεβηλώνουν το Σάββατο
στον ναό και
είναι αθώοι;
6
Σας λέγω δε,
ότι εδώ είναι
κάτι μεγαλύτερον από
τον ναὸν.
7
Εάν μάλιστα γνωρίζατε
τι σημαίνει, «Αγάπην
θέλω και όχι θυσίαν», δεν
θα καταδικάζατε τους
αθώους.
8
Διότι ο Υιός
του ανθρώπου είναι
κύριος του Σαββάτου».
Ρωμ.
11, 25-36
25 Οὐ
γὰρ θέλω
ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, τὸ
μυστήριον τοῦτο, ἵνα μὴ ἦτε παρ᾿ ἑαυτοῖς φρόνιμοι, ὅτι πώρωσις
ἀπὸ μέρους τῷ
Ἰσραὴλ γέγονεν
ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν
ἐθνῶν εἰσέλθῃ,
26 καὶ οὕτω πᾶς Ἰσραὴλ
σωθήσεται, καθὼς
γέγραπται· ἥξει ἐκ Σιὼν ὁ
ρυόμενος καὶ ἀποστρέψει
ἀσεβείας ἀπὸ Ἰακώβ·
27 καὶ αὕτη αὐτοῖς ἡ παρ᾿
ἐμοῦ διαθήκη, ὅταν
ἀφέλωμαι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
28 κατὰ μὲν τὸ εὐαγγέλιον
ἐχθροὶ δι᾿ ὑμᾶς,
κατὰ δὲ
τὴν ἐκλογὴν ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας·
29 ἀμεταμέλητα γὰρ τὰ χαρίσματα καὶ
ἡ κλῆσις τοῦ Θεοῦ.
30 ὥσπερ γὰρ καὶ
ὑμεῖς ποτε ἠπειθήσατε τῷ
Θεῷ, νῦν δὲ ἠλεήθητε τῇ
τούτων ἀπειθείᾳ,
31 οὕτω καὶ
οὗτοι νῦν ἠπείθησαν,
τῷ ὑμετέρῳ
ἐλέει ἵνα καὶ
αὐτοὶ ἐλεηθῶσι·
32 συνέκλεισε γὰρ
ὁ Θεὸς τοὺς πάντας
εἰς
ἀπείθειαν, ἵνα τοὺς πάντας
ἐλεήσῃ.
33 Ὦ
βάθος πλούτου καὶ
σοφίας καὶ γνώσεως Θεοῦ!
Ὡς ἀνεξερεύνητα τὰ
κρίματα αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ!
34 Τίς γὰρ ἔγνω
νοῦν
Κυρίου; Ἢ τίς σύμβουλος
αὐτοῦ
ἐγένετο;
35 Ἢ
τίς προέδωκεν
αὐτῷ, καὶ
ἀνταποδοθήσεται αὐτῷ;
36 Ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι᾿ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
36 Ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι᾿ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Ρωμ.
11, 25-36
25 Δεν
θέλω να αγνοήτε,
αδελφοί, το μυστικό αυτό,
για να μη
θεωρήτε τους εαυτούς σας σοφούς,
ότι δηλαδή έπεσεν
εν μέρει αναισθησία
επί των Ισραηλιτών, έως
ότου εισέλθει ο
πλήρης αριθμός των
εθνικών
26 και
έτσι σωθεί όλος
ο Ισραηλιτικός λαός,
καθώς είναι γραμμένο: Από
την Σιών
θα έλθει ο
Λυτρωτής και
θα διώξει τις
ασέβειες από τον Ιακώβ.
27 Αυτή θα είναι
η διαθήκη μου εις
αυτούς, όταν αφαιρέσω
τις αμαρτίας των.
28 Εν
σχέσει προς το ευαγγέλιον
είναι εχθροί του
Θεού προς
χάριν σας, αλλ’ εν
σχέσει προς την εκλογήν
των από τον
Θεόν είναι αγαπητοί
εις αυτόν, χάριν των προπατόρων των,
29 διότι
τα χαρίσματα και
η κλήσις του
Θεού είναι πράγματα
που δεν ανακαλούνται.
30 Καθώς
και σεις κάποτε
ήσαστε απαθείς εις
τον Θεόν, αλλά
τώρα ελεηθήκατε εξ αιτίας της παρακοής των,
έτσι και τώρα,
όταν σεις ελεήσθε,
31 αυτοί
έχουν απειθήσει για
να ελεηθούν και
αυτοί.
32 Διότι
ο Θεός
έκλεισε όλους εις
απειθείαν, για να
τους ελεήσῃ όλους.
33 Ω βάθος πλούτου
και σοφίας και
γνώσεως του Θεού!
Πόσον ανεξερεύνητοι είναι οι
κρίσεις του, πόσον
ανεξιχνίαστοι οι οδοί
του!
34
Διότι, Ποιός
γνώρισε την σκέψιν
του Κυρίου; Ή
ποιός έγινε σύμβουλός του;
35 Ή ποιος του
έδωσε πρώτος κάτι,
ώστε να λάβει
ανταπόδοσιν;
36 Διότι από αυτόν και δι’ αυτού και εις αυτόν είναι τα πάντα. Εις αυτόν άς είναι η δόξα αιωνίως· αμήν.
36 Διότι από αυτόν και δι’ αυτού και εις αυτόν είναι τα πάντα. Εις αυτόν άς είναι η δόξα αιωνίως· αμήν.
Matthew 12, 1-8
1 At that time, Jesus
passed on the sabbath day out of sown fields. His disciples were hungry and
began to shout and eat.
2 But when the Pharisees
saw them, they said to him, "Yes, your disciples do what they should not
do on the Sabbath.
3 And he said to them,
"Did you not read what David did when he and those who were with him were
hungry?
4 How did he enter the
temple of God and eat the bread of intent, which neither he nor those who were
with him were allowed to eat but the priests?
5 Or have you not read in
the law that on the Sabbath day the priests desecrate the temple on Saturday
and are innocent?
6 I tell you, here is
something bigger than that.
7 If you knew what it
meant, "Love I want, not sacrifice", you would not condemn the
innocent.
8 For the Son of Man is
the Lord of the Sabbath ".
Rom. 11, 25-36
25 I do not want you to
ignore, brothers, this secret, so that you do not consider yourself wise, that
is to say, that some of the Israelites have been anesthetized until the full
number of national
26 And so the whole
Israelite people are saved, as it is written: From the Zion, the Redeemer will
come and will expel the apostles from Jacob.
27 This will be my will to
them when I remove their sin.
28 As for the gospel, they
are enemies of God for your sake, but in relation to their election from God,
they are dear to him, for the sake of their forefathers,
29 For the gifts and the
call of God are things that are not withdrawn.
30 Even as you were once
abstained in God, but now you have been merciful because of their disobedience,
so now, when you are afraid,
31 these have been
persuaded to be merciful also.
32 For God shutteth all to
perdition, that they should all be saved.
33 Ω depth of wealth and
wisdom and knowledge of God! How unexplored his judgments are, how unsearchable
his paths!
34 For who knew the
thought of the Lord? Or who became his counselor?
35 Who gave him the first
thing to receive a reward?
36 For from him and for
him and to him is everything. To him let us be glory forever;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου