Οι Άγιοι Πρόκλος και Ιλάριος οι Μάρτυρες

Οι  Άγιοι μάρτυρες Πρόκλος και Ιλάριος, έζησαν την εποχή του αυτοκράτορα    των   Ρωμαίων   Τραϊνού    και    του    ηγεμόνα   Μαξίμου.

Πρώτος   συνελήφθη  ο  Άγιος   Πρόκλος  και  αφού  διακήρυξε  την   πίστη   του    στον    Θεό    ενώπιον    του    αυτοκράτορα,    οδηγήθηκε    στον  ηγεμόνα  να  υποβληθεί  σε  βασανιστήρια.   Πρώτα    λοιπόν   του   έκαψαν  την κοιλιά   με   αναμμένους   δαυλούς,   στην   συνέχεια  του  ξέσκισαν   όλο    το   σώμα  με    σιδερένια    νύχια,    έπειτα  τον   κρέμασαν    και    τέλος   πάρθηκε   η   απόφαση    να    θανατωθεί  με  τόξα.

Καθ’   οδόν    λοιπόν   προς    τον   τόπο  του  μαρτυρίου,  ο  Άγιος   συνάντησε   τον    ανεψιό    του   Ιλάριο,  ο    οποίος   χαιρέτησε  τον  θείο   του.   Γι’ αυτό   τον   λόγο   συνελήφθη.    Έτσι    αφού    θανατώθηκε    ο Άγιος   Πρόκλος   με   τα    τόξα, στη    συνέχεια   θανατώθηκε    και   ο Ιλάριος,    αφού   πρώτα   ρωτήθηκε   αν  είναι   και  αυτός   χριστιανός.         
Έτσι   έλαβαν    τον   στέφανο    του    μαρτυρίου.

Απολυτίκιον.    Ήχος   α’.   Της    ερήμου   πολίτης.          
Σταυρού   την   πανοπλίαν   ιερώς   ενδυσάμενοι,   Ιλάριε   και   Πρόκλε,  υπέρ   φύσιν   ηθλήσατε,  και  δόξης  ουρανίου   κοινωνοί,   εδείχθητε   ως μέτοχοι   Χριστού·  δια   τούτο   χαρισμάτων   ταις   δωρεαίς,   πυρσεύετε τους   κράζοντας·   δόξα    τω  ενισχύσαντι   υμάς,   δόξα    τω   στεφανώσαντι,   δόξα  τω  ενεργούντι   δι’ υμών   πάσιν   ιάματα.

Κοντάκιον.   Ήχος    β’.   Τους    ασφαλείς.  
Ως  συγγενείς,  και  εν τοις τρόποις   σύμψυχοι,  και  εν παντί, ομονοούντες   ώφθητε,  Πρόκλε  Μάρτυς αξιάγαστε,  συν Ιλαρίω τω  θεόφρονι· το  πάθος  γαρ  Χριστού  εξεικονίσαντες,  της  παρ’ αυτού ευκλείας   ηξιώθητε,    αιτούμενοι   πάσι  θείαν   άφεσιν.

Μεγαλυνάριον.
Βλέπων σε Ιλάριος ο  κλεινός,  κατηγλαϊσμένον, Μάρτυς Πρόκλε  αθλητικώς,  κοινωνός  σοιώφθη,   Χριστόν   ομολογήσας·  ένθεν  της    άνω δόξης,   άμφω   ετύχετε.

The Prologue and Illarya the Witnesses

The Holy Martyrs Proclos and Hilarion lived in the era of the Emperor of the Roman Trains and the ruler Maximus.

Saint Proclus was arrested first and, after proclaiming his faith in God before the emperor, he was led to the ruler to be subjected to torture. First, he burned his belly with torches, then scraped the whole body with iron nails, then hung him and finally decided to kill himself with bows.

On his way to the place of martyrdom, the Saint met his nephew Ilarion, who greeted his uncle. That is why he was arrested. So after the Holy Proclus was killed with the arcs, Hilarion was then killed, after he was asked if he was Christian himself.

So they took the crown of martyrdom.

Apolyticus. Sound a '. Desert citizen.

Cross the armor with the sanctification of the sanctuary, Hilarion and Procle, for the sake of nature you have endured, and the glory of the people of heaven, you have been manifested as the sharers of Christ; for this you give gifts to the gifts, torment them with shivers; laughter.

Kontakion. Sound b '. They're safe.

As relatives, and in all manner of compassionate, and in all manner, conspirators, be merciful, Procle the Witness is worth, besides the theologian; the passion of the Christ, representing, you have earnestly defended yourself, asking for divine forgiveness.

Majesty.

See to Hilarion the bosom, blasphemed, Marty Procle athletic, communist sins, Christ admitted; in the midst of the glory, I will succeed.