ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ματθ.  12, 9-13

9 Καὶ   μεταβὰς   ἐκεῖθεν   ἦλθεν   εἰς  τὴν   συναγωγὴν    αὐτῶν.

10 Καὶ   ἰδοὺ   ἄνθρωπος   ἦν   ἐκεῖ   τὴν   χεῖρα   ἔχων   ξηράν·   καὶ    ἐπηρώτησαν αὐτὸν   λέγοντες·   εἰ   ἔξεστι   τοῖς   σάββασι   θεραπεύειν;   ἵνα   κατηγορήσωσιν αὐτοῦ.

11 Ὁ   δὲ   εἶπεν   αὐτοῖς·   τίς   ἔσται   ἐξ   ὑμῶν   ἄνθρωπος   ὃς   ἕξει   πρόβατον   ἕν, καὶ   ἐὰν   ἐμπέσῃ   τοῦτο   τοῖς   σάββασιν   εἰς   βόθυνον,   οὐχὶ    κρατήσει   αὐτὸ   καὶ    ἐγερεῖ;

12 Πόσῳ    οὖν   διαφέρει   ἄνθρωπος   προβάτου;   ὥστε   ἔξεστι   τοῖς   σάββασι καλῶς   ποιεῖν.

13 Τότε   λέγει   τῷ   ἀνθρώπῳ·   ἔκτεινόν   σου   τὴν   χεῖρα·   καὶ   ἐξέτεινε,   καὶ   ἀποκατεστάθη   ὑγιὴς   ὡς   ἡ   ἄλλη.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ματθ.  12, 9-13

9 Και  έφυγε  από   εκεί   και   ήλθε    στην   συναγωγή   τους·   και παρουσιάσθηκε   ένας  άνθρωπος   που   είχε   ξερό   χέρι.

10 Και   τον  ερώτησαν,   «Επιστρέπεται   κατά   το  Σάββατο  να   κάνει   ένας θεραπεία;»,   με   τον   σκοπό   να   τον   κατηγορήσουν.

11 Εκείνος  δε   τους   είπε,   «Ποιος  από  σας,  που  έχει  ένα  πρόβατο,  εάν   αυτό πέσει   το  Σάββατο  σε  ένα  λάκκο,  δεν  θα   το  πιάσει   και    δεν  θα   το   σηκώσει;

12 Πόσο   διαφέρει     ο  άνθρωπος  από   το   πρόβατο.  Ώστε,  επιτρέπεται  να ευεργετεί   κανείς  τα   Σάββατα».

13 Τότε   λέγει   στον  άνθρωπο,   «Άπλωσε   το  χέρι   σου»,   και   αυτός   άπλωσε   το χέρι   του.   Και   έγινε  πάλι   γερό   όπως   το   άλλο.

Α΄Κορ. 13, 11-14, 5

13, 11 Ὅτε   ἤμην   νήπιος,   ὡς    νήπιος   ἐλάλουν,    ὡς   νήπιος   ἐφρόνουν,   ὡς   νήπιος   ἐλογιζόμην·   ὅτε   δὲ   γέγονα   ἀνήρ,    κατήργηκα   τὰ   τοῦ    νηπίου.

12 Βλέπομεν   γὰρ   ἄρτι   δι᾿ ἐσόπτρου   ἐν   αἰνίγματι,   τότε   δὲ   πρόσωπον   πρὸς πρόσωπον·   ἄρτι   γινώσκω   ἐκ   μέρους,   τότε   δὲ   ἐπιγνώσομαι   καθὼς   καὶ    ἐπεγνώσθην.
13 Νυνὶ   δὲ   μένει    πίστις,   ἐλπίς,   ἀγάπη,   τὰ   τρία   ταῦτα·   μείζων   δὲ  τούτων   ἡ   ἀγάπη.

14, 1 Διώκετε   τὴν   ἀγάπην·   ζηλοῦτε   δὲ   τὰ   πνευματικά,   μᾶλλον   δὲ   ἵνα προφητεύητε.

2 Ὁ   γὰρ   λαλῶν   γλώσσῃ     οὐκ   ἀνθρώποις   λαλεῖ,   ἀλλὰ   τῷ   Θεῷ·   οὐδεὶς   γὰρ   ἀκούει,   πνεύματι   δὲ   λαλεῖ   μυστήρια·

3 ὁ   δὲ   προφητεύων    ἀνθρώποις   λαλεῖ    οἰκοδομὴν   καὶ   παράκλησιν   καὶ   παραμυθίαν.

4 Ὁ    λαλῶν   γλώσσῃ   ἑαυτὸν   οἰκοδομεῖ,   ὁ  δὲ   προφητεύων   ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ.

5 Θέλω   δὲ   πάντας   ὑμᾶς   λαλεῖν   γλώσσαις,   μᾶλλον   δὲ   ἵνα   προφητεύητε· μείζων   γὰρ   ὁ   προφητεύων   ἢ   ὁ   λαλῶν   γλώσσαις,   ἐκτὸς   εἰ   μὴ   διερμηνεύῃ,   ἵνα   ἡ   ἐκκλησία   οἰκοδομὴν   λάβῃ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄Κορ. 13, 11-14, 5

13, 11 Όταν   ήμουν   νήπιο,   μιλούσα  σαν   νήπιο,   σκεπτόμουν  σαν   νήπιο, συλλογιζόμουν   σαν   νήπιο.   Όταν   έγινα   άνδρας,   κατήργησα   τους νηπιακούς   τρόπους.

12 Τώρα   βλέπουμε   σαν   σε   καθρέφτη   αμυδρώς,   τότε   όμως  θα   βλέπωμεν πρόσωπον   προς   πρόσωπον.   Τώρα   γνωρίζω    μερικώς,  αλλά  τότε  θα   έχω πλήρη  γνώσι,   όπως  είναι   και  η  γνώσις   του   Θεού   για    μένα.
13 Ώστε   αυτά  τα   τρία   μένουν:   πίστις,  ελπίς,  αγάπη·   μεγαλύτερη   όμως   από αυτά   είναι   η  αγάπη.

14, 1 Να  επιδιώκετε   την  αγάπη   και  να   δείχνετε   ζήλο   για  τα   πνευματικά χαρίσματα,   περισσότερον  δε   για  να  προφητεύετε.

2 Διότι  εκείνος   που   γλωσσολαλεί,  δεν  μιλεί   σε  ανθρώπους  αλλ’   στον Θεό,  αφού   κανείς   δεν   καταλαβαίνει,   λέγει   δε   μυστήρια   κατ’   έμπνευσιν.

3 Ενώ   εκείνος   που   προφητεύει   μιλεί   σε  ανθρώπους   λόγια   που οικοδομούν,   ενθαρρύνουν   και   παρηγορούν.

4 Εκείνος   που   γλωσσολαλεί,   οικοδομεί   τον   εαυτό   του,  ενώ  εκείνος   που προφητεύει,   οικοδομεί   την   εκκλησία.

5 Θέλω   όλοι   να   γλωσσολαλήτε,  αλλ’   ακόμη   περισσότερο    να   προφητεύετε,   διότι   εκείνος   που   προφητεύει   είναι   μεγαλύτερος  από εκείνον   που   γλωσσολαλεί,   εκτός   εάν   ερνημεύει   όσα   λέγει   για   να οικοδομηθεί   η   εκκλησία.

Matt. 12, 9-13

9 And he departed from thence, and came to their synagogue; and there was a man with a dry hand.

10 And they asked him, "Come back to the Sabbath to do a cure?", In order to blame him.

11 And he said to them, "Who of you who has a sheep, if it fall on a pit in the Sabbath, will not catch it, and it will not lift it?

12 How different the man from the sheep. So, it is possible to enjoy the Saturdays. "

13 Then he says to the man, "Throw your hand," and he stretched out his hand. And he became strong again like the other.

Acor. 13, 11-14, 5

13, 11 When I was a toddler, I was like a toddler, I was thinking like an infant, I was thinking like a toddler. When I became a man, I abolished the infantile ways.

12 Now we look as if in a mirror, but then we will see face to face. Now I know in part, but then I will have full knowledge, as is the knowledge of God for me.

13 So these three remain: faith, hope, love; but greater than these are love.

14, 1 Seek love and show zeal for spiritual gifts, more to prophesy.

2 For he that speaketh, speaketh not to men, but to God, since no one understands, and he speaketh mysteries in inspiration.

3 While he who prophesies speaks to people words that they build, encourage and comfort.

4 He who tongues, builds himself, while he who prophesies builds the church.

5 I all want to tongue, but to prophesy even more, for the one who prophesies is greater than the one who taught it, unless he does what he says to build the church.