Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας ο Κύπριος

Ο  Άγιος Νεομάρτυρας Γεώργιος καταγόταν από  την Κύπρο. Αφού αναχώρησε από την πατρίδα του έφθασε στην Προλεμαΐδα της Παλαιστίνης,  όπου   υπηρετούσε  κοντά σε    κάποιο   ευρωπαίο   πρόξενο. Εκεί,   προσφέροντας τις υπηρεσίες του προς τον αφέντη του, επισκεπτόταν   συχνά   το   σπίτι   μιας   φτωχής   μωαμεθανής,   η   οποία είχε    μία νεαρή θυγατέρα και αγόραζε αυγά. Κάποιες   τουρκάλες γειτόνισσες, επειδή ο  Γεώργιος δεν αγόραζε αυγά από αυτές, τον συκοφάντησαν   ότι   είχε   αθέμιτες   σχέσεις  με  τη    νεαρή    μωαμεθανή  και  με  κραυγές   συγκέντρωσαν   μπροστά    στο  σπίτι    της  μωαμεθανής    τον    τουρκικό    όχλο.

Ο  Γεώργιος, διαμαρτυρόμενος για  την  προσαπτόμενη  ψευδή  κατηγορία,   οδηγήθηκε  βίαια  στον  ιεροδικαστή.  Εκείνος   μάταια προσπάθησε   να   τον   πείσει   να   γίνει   μουσουλμάνος   προς αποφυγήν   της   τιμωρίας.   Παρά   τις   προσπάθειες   του   κριτού  και   τις   κολακείες   ή   φοβέρες   του   όχλου,   ο   Μάρτυρας   παρέμεινε αμετάθετος  στην πίστη, δηλώνοντας  ότι  Χριστιανός γεννήθηκε και Χριστιανός   θέλει   να   πεθάνει.      
Τότε   ο  κριτής   διέταξε,   το   έτος   1752,   τον   θάνατό   του.  Ο  Μάρτυρας  Γεώργιος   οδηγήθηκε   σε τόπο   κοντά  στην   θάλασσα.   Οι δήμιοι   ανάγνωσαν   την   καταδίκη   του  σε   θάνατο   και   προσπάθησαν πάλι   με   κολακείες   και   υποσχέσεις  να    επιτύχουν  τον  εξισλαμισμό  του.  Ο  Μάρτυς  ύψωσε   τότε   τα   αλυσοδεμένα   χέρια   του   στον ουρανό   και   ανεβόησε   με  φωνή   μεγάλη:   «Κύριε,   Ιησού   Χριστέ, δέξαι   το   πνεύμα   μου   και   αξίωσέ με   της   Βασιλείας   Σου».  Οι  Τούρκοι  τον   πυροβόλησαν  και  ορμώντας  εναντίον  του  διαμέλισαν   το τίμιο λείψανό του δια μαχαίρας. Τότε ξαφνικά  έγινε θύελλα, που  συντάραξε   την    θάλασσα.  Τα  κύματα  έφθασαν  μέχρι  το  σημείο  όπου έκειτο το ιερό λείψανο του Αγίου. Οι Τούρκοι φοβούμενοι απομακρύνθηκαν,   οι   δε  Χριστιανοί  παρέλαβαν  το σκήνωμα  του Μάρτυρος   και    ενταφίασαν  αυτό    στο    ναό    της   Πτολεμαΐδος.

St. George the New Martyr the Cypriot

St. George the Martyr was born in Cyprus. After leaving his homeland he arrived in Palestine, where he served close to a European consul. There, offering his services to his master, he often visited the home of a poor mummant, who had a young daughter and bought eggs. Some Turkish neighbors, because Georgios did not buy eggs from them, slandered him that he had unfair relations with the young mummethan and with cries gathered in front of the house of the mummanthi the Turkish mob.

George, protesting for the allegedly false accusation, was violently led to the magistrate. He vain tried to persuade him to become a Muslim in order to avoid punishment. In spite of the attempts of the judge and the collapses or horrors of the mob, the Witness remained untouchable in faith, stating that a Christian was born and a Christian wants to die.

Then the judge ordered his death in 1752. Martyr George was led to a place near the sea. The executioners read his condemnation of death, and again tried with coquettions and promises to achieve his Islamization. The Martyus then raised his chained hands to heaven and raised with a loud voice: "Lord, Jesus Christ, accept my spirit and hold fast to Your Kingdom." The Turks shot him and rushed against him to distract his honest relic by a knife. Then it suddenly became a storm that shook the sea. The waves came to the point where the holy relic of the Saint stood. The Turks were frightened and the Christians took over the relic of the Martyr and buried it in the temple of Ptolemais.