ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Εξ. 2,16                     Ο  ιερεύς  της  Μαδιάμ,  ο  Ιοθόρ,  είχε  επτά  θυγατέρες,  οι οποίες   έβοσκαν   τα   πρόβατα   του   πατρός   των.   Αυτές  ήλθαν  στο  φρέαρ,    άντλησαν   νερό   και   γέμισαν   τα ποτιστήρια   των   προβάτων,   για  να   ποτίσουν   το   κοπάδι του  πατρός   των.

Εξ. 2,17             παραγενόμενοι  δε  οι  ποιμένες  εξέβαλλον  αυτάς·  αναστάς  δε Μωυσής  εῤῥύσατο  αυτάς  και   ήντλησεν  αυταίς   και   επότισε  τα  πρόβατα   αυτών·

Εξ. 2,17                     Αλλά   ελθόντες   οι   άλλοι   ποιμένες   τις   εξεδίωκον.   Εσηκώθη     όμως   τότε   ο   Μωϋσής   τις   υπερήσπισε   και  τις   εγλύτωσε  από   τους   ποιμένες·    ήντλησεν    ο    ίδιος    νερό    και   επότυσε    τα    πρόβατά    των.

Εξ. 2,18             παρεγένοντο    δε   προς    Ῥαγουήλ   τον    πατέρα   αυτών.    ο  δε   είπεν    αυταίς·    διατί   εταχύνατε   του    παραγενέσθαι   σήμερον;

Εξ. 2,18                     Εκείνες    επέστρεψαν   προς   τον   πατέρα   τους    τον   Ραγουήλ,   ο   οποίος   και   τις    ρώτησε·    “διατί    τόσο   νωρίς    επεστρέψατε    σήμερον;”

Εξ. 2,19             αι   δε  είπαν·   άνθρωπος  Αιγύπτιος   εῤῥύσατο  ημάς  από  των ποιμένων  και  ήντλησεν  ημίν  και  επότισε  τα     πρόβατα   ημών.

Εξ. 2,19                     Αυτές    απήντησαν·   “ένας   Αιγύπτιος   μας   υπερήσπισε   και μας     φύλαξε     από   τους   άλλους   ποιμένες,   έβγαλε   δε   νερό   από   το   φρέαρ     και      πότισε   τα   πρόβατά   μας”.

Εξ. 2,20             ο  δε  είπε  ταις  θυγατράσιν  αυτού·  και  που   εστι;    και   ινατί ούτως  καταλελοίπατε  τον  άνθρωπον;   Καλέσατε   ούν    αυτόν,     όπως    φάγῃ    άρτον.

Εξ. 2,20                    Ο  ιερεύς   ρώτησε   τις   θυγατέρες   του·   “και   που   είναι   τώρα    αυτός      ο     άνθρωπος;    Διατί,   αφού   τόσο    σας  εξυπηρέτησε,   τον   εγκατελείψατε;   Πηγαίνετε   και   καλέσατέ   τον   να   φάγη  άρτον   μαζί    μας”.

Εξ. 2,21             κατῳκίσθη  δε  Μωυσής  παρά  τω  ανθρώπω,  και   εξέδοτο   Σεπφώρα   την   θυγατέρα   αυτού   Μωυσή   γυναίκα.

Εξ. 2,21                     Ο   Μωϋσής   εγνωρίσθη   με   την   οικογένεια   του   Ιοθόρ,   κατώκησε   πλησίον    αυτού,    ο   οποίος   και   του  έδωσεν  ως   σύζυγο  την    θυγατέρα    του,  την    Σεπφώρα.

Εξ. 2,22             εν  γαστρί  δε   λαβούσα   η  γυνή  έτεκεν  υιόν,  και  επωνόμασε   Μωυσής    το    όνομα    αυτού     Γηρσάμ   λέγων·   ότι   πάροικος   ειμι  εν  γη  αλλοτρίᾳ.

Εξ. 2,22                    Η  Σεπφώρα  συνέλαβε  και   γέννησε   υιό.  Ο  Μωϋσής   ωνόμασε    αυτόν    Γηρσάμ,    λέγων    ότι   του    δίνω  αυτό   το όνομα  “διότι  είμαι  προσωρινός    στη     ξένη    αυτή   χώρα”.

Εξ. 2,23             Μετά  δε  τις  ημέρες  τις  πολλές    εκείνες    ετελεύτησεν   ο   βασιλεύς   Αιγύπτου.   και   κατεστέναξαν   οι  υιοί     Ισραήλ από  των  έργων  και   ανεβόησαν,   και  ανέβη   η   βοή   αυτών   προς     τον     Θεό    από  των   έργων.

Εξ. 2,23                     Επειτα   από   αρκετό    χρόνο    απέθανεν   ο   βασιλεύς   εκείνος   της   Αιγύπτου,   ο   οποίος   κατέθλιβε   τους   Ισραηλίτες   με   τον   πολύ    φόρτο   σκληρών   εργασιών. Ανεστέναξαν   βαθύτατα   οι  Ισραηλίτες   εξ   αιτίας   της   θλίψεως  των   καταναγκαστικών    έργων,  εβόησαν  προς τον    Θεόν  και  η  κραυγή  των  έφθασεν   στον  Θεό.

Εξ. 2,24             και   εισήκουσεν   ο   Θεός   τον    στεναγμού   αυτών,  και  εμνήσθη    ο   Θεός   της   διαθήκης   αυτού   της  προς    Αβραάμ    και    Ισαάκ   και     Ιακώβ.

Εξ. 2,24                    Ηκουσεν   ο   Θεός   τον   στεναγμόν   των,   ενεθυμήθη     την   υπόσχεσίν     που     είχε   δώσει   προς    τον     Αβραάμ,     τον   Ισαάκ   και    τον   Ιακώβ.

Εξ. 2,25             και  επείδεν   ο   Θεός   τους    υιούς  Ισραήλ και   εγνώσθη   αυτοίς.

Εξ. 2,25                     Ερριψε  ένα  βλέμμα  ευσπλαγχνίας  προς  τους ταλαιπωρουμένους  Ισραηλίτες   και   έγινε   γνωστός    σ’ αυτούς   ως   υπερασπιστής   και   λυτρωτής   των.

Ex. 2,16 The Midianite priest, Jothor, had seven daughters, who were scattering their father's sheep. They came to the well, pumped water, and filled the sheepfolds to water their father's flock.

Ex. 2,17 And these shepherds were born, and Moses rose up to them, and consumed them, and gave them their sheep;

Ex. 2,17 But the other shepherds come to pass. But when he ascended, Moses rebuked them and devoured them from the shepherds; he poured the same water and followed their sheep.

Ex. 2:18 And he went out to their father Jacob. and said to him, Why have ye transgressed him this day?

Ex. 2,18 They returned to their father Raguel, who asked them, "Why did you return so early in the morning?"

Ex. 2,19 And they said, A man of Egypt brought us out of the shepherds, and hath consumed us, and hath shewed our sheep.

Ex. 2,19 They replied: "An Egyptian has detested us and kept us from the other shepherds; he brought out water from the well and watered our sheep."

Ex. 2,20 And he said unto him that his daughter was, and what is it? and how then hast thou destroyed man? You called him, like phage bread.

Ex. 2,20 The priest asked his daughters: "And who is this man now? Why, since he served you, did you desert him? Go and call him to eat bread with us. "

Ex. 2,21 And Moses abhorred the people, and delivered to his daughter Moses the daughter of Moses.

Ex. 2.21 Moses was identified with the family of Jethro, and he fell down near him, who also gave him his wife, Sceppore, as his wife.

Ex. 2,22 And when the woman did not receive the breast, she bare the son, and called Moses the name of Jerusam, saying that he was a stranger unto the land.

Ex. 2,22 Shephopus conceived and bore a son. Moses called him Gerhard, saying that I am giving him this name "because I am temporary in this foreign country."

Ex. 2,23 And it came to pass in the days of many that the king of Egypt departed. and the sons of Israel sank from the works, and ascended, and their help came to God from the works.

Ex. 2,23 After a long time, the king of Egypt died, who oppressed the Israelites with the burden of hard work. The Israelites deepened profoundly because of the affliction of the compelling works, they rejoiced to God, and their cry came to God.

Ex. 2,24 And God spake of their mourning, and the God of his covenant endured to Abraham, and Isaac, and Jacob.

Ex. 2,24 God heard their mourning, he remembered the promise he had given to Abraham, Isaac, and Jacob.

Ex. 2:25 And the God of the sons of Israel, and they were known.

Ex. 2:25 He turned a look of compassion toward the afflicted Israelites, and became known to them as a defender and redeemer of them.