Ο Άγιος Νήφων ο Θαυματουργός Επίσκοπος Νόβγκοροντ

Ο  Άγιος   Νήφων   γεννήθηκε   στη    Ρωσία  και   έγινε  μοναχός  στη  Λαύρα  των Σπηλαίων του Κιέβου κατά τους χρόνους του ηγουμένου Τιμοθέου.   Μοναδικό    μέλημά   του   είχε    το   στολισμό    της    ψυχής του   με  τις    αρετές,   γι’   αυτό   κοπίαζε   στη  νηστεία,    την    αγρυπνία,  την    προσευχή    και    την    αυστηρή   άσκηση.

Η   φήμη  της  θεοφιλούς  πολιτείας  του  δεν  άργησε  να  ξεπεράσει  τα  όρια  της  Λαύρας.   Έτσι,   όταν   το   έτος   1130   ο   Επίσκοπος   του Νόβγκοροντ  Άγιος Ιωάννης († 7 Σεπτεμβρίου) παραιτήθηκε για να  εφησυχάσει  σε  μοναστήρι,   ο   Άγιος    Νήφων    εξελέγη   διάδοχός   του.

Μόλις   ανέλαβε  τα    καθήκοντά   του   φρόντισε για  την  ανέγερση  ιερών   ναών και  επιδόθηκε  με  ιερό  ζήλο  στο  κήρυγμα  του  Ευαγγελίου.  Πολλές  φορές επενέβη  ειρηνευτικά  στις   διενέξεις   των  αρχόντων  της  περιοχής,  που  τότε   βρίσκονταν   σε   συνεχείς    διαμάχες και   εμφύλιους   πολέμους, προς   το   συμφέρον    του    λαού  και  ωφέλεια  των    ψυχών   τους.

Κατά  τους  χρόνους  της ποιμαντορίας του  Αγίου  Νήφωνος    οι    κάτοικοι  του Νόβγκοροντ  επαναστάτησαν  και  εδιωξαν  τον  ηγεμόνα  τους Βσέβοβλοντ   Μστισλάβιτς,   καλώντας  στην  θέση  του  τον  Σβιατοσλάβο   Ολέγκοβιτς.  Ο   Σβιατοσλάβος, μόλις ανέλαβε   την   ηγεμονία, θέλησε   να   συνάψει   παράνομο   γάμο.    Ο   Επίσκοπος   Νήφων,   όχι   μόνο αρνήθηκε   να   τον   τελέσει,   αλλά   απαγόρευσε   και   σε   όλους   τους  ιερείς   της  Επισκοπής    του    να    επευλογήσουν  την   παρανομία.

Ο   ηγεμόνας  όμως  δεν  άλλαξε   διάθεση.  Εξανάγκασε    κάποιους    ιερείς, που  είχε   φέρει   μαζί   του   όταν    ήλθε  στο    Νόβγκοροντ,   να  τελέσουν  το  μυστήριο.   Αλλά  και   μετά  από  αυτό  ο  Άγιος  Νήφων  δεν  έπαυσε  να στηλιτεύει  με   παρρησία    τον  Σβιατοσλάβο.

Ιδιαίτερα   αξιοσημείωτη   είναι η μέριμνα του Αγίου Νήφωνος για τη διατήρηση    της   κανονικής  εξαρτήσεως  της  Ρωσικής  Εκκλησίας    από    το Οικουμενικό    Πατριαρχείο.

Όταν  για άγνωστους λόγους ο Μητροπολίτης  Κιέβου  Μιχαήλ,  αναχώρησε για  το   Βυζάντιο,  ο  ηγεμόνας  του Κιέβου  Ιζιασλάβος  Μστισλάβιτς,  υιός  του μεγάλου  ηγεμόνος Μστισλάβου  Βλαντιμίροβιτς, συγκάλεσε Σύνοδο    των   Ρώσων   Επισκόπων και   τους   πρότεινε   να   εκλέξουν   Μητροπολίτη   τον   μοναχό   Κλήμεντα (Σμολιάτιτς) τον Φιλόσοφο, χωρίς την έγκριση και ευλογία  του   Πατριάρχου   Κωνσταντινουπόλεως. Στη  θέληση  του  ισχυρού ηγεμόνος  υπέκυψαν  τα   περισσότερα μέλη  της  Συνόδου.  Ο  Άγιος  Νήφων δεν συμφωνούσε με κανένα τρόπο, ούτε ανεγνώρισε  στη συνέχεια  την   εκλογή   και    χειροτονία   του   Κλήμεντος.   Ο    Ιζιασλάβος    τότε απαγόρευσε στον  Άγιο  να  επιστρέψει  στην  Επισκοπή του  και  τον  περιόρισε    στη    μονή   των   Σπηλαίων.

Ωστόσο   τον   επόμενο   χρόνο  ο   ηγεμόνας   της   Σουζδαλίας   Γεώργιος ο Μονομάχος κατέλαβε το Κίεβο, εδιωξε    τον    Ιζιασλάβο    και  ελευθέρωσε  τον   Άγιο  Νήφωνα.  Ο  δίκαιος  Ιεράρχης  επέστρεψε  με  τιμές  στο    Νόβγκοροντ.       
Ο    Άγιος   Νήφων, λίγο  πριν  την  οσιακή  κοίμησή  του,  είδε  σε  όραμα  τον    Όσιο   Θεοδόσιο   των   Σπηλαίων.   Δεκατρείς   ημέρες    μετά,   το   Σάββατο της Διακαινησίμου  του  έτους  1156,  κοιμήθηκε  με  ειρήνη  και  ενταφιάσθηκε  στη μονή  των Σπηλαίων,  δίπλα  στα  άλλα  ιερά    λείψανα  των   κεκοιμημένων   Πατέρων.

St. Nifon the Wonderful Bishop of Novgorod

Saint Nifon was born in Russia and became a monk in the Lavrates of Caves in Kiev during the times of Abbot Timothy. His only concern was the adornment of his soul with virtues, which was why he cut through fasting, vigil, prayer and strict exercise.

The reputation of his godlike state did not take long to overcome the limits of the Lavra. Thus, when 1170 St. Nicholas Bishop († 7 September) resigned to seduce a monastery, Saint Nifon was elected successor.

As soon as he assumed his duties, he took care of the erection of holy temples and served with sacred zeal in the preaching of the Gospel. Many times he intervened peacefully in the conflicts of the region's rulers, who were then in constant disputes and civil wars, in the interest of the people and the benefit of their souls.

During the times of Saint Nophon's pastoral service, the inhabitants of Novgorod revolted and persecuted their ruler, Belevoev Mestylavic, and called for Svyatoslavos Olegovic. Svyatoslav, once assumed hegemony, wanted to make an illegal marriage. The Bishop of Nephon not only refused to do so, but also forbade all the priests of his Episkopi to envied the illegality.

But the ruler did not change mood. He forced some priests, who had brought with him when he came to Novgorod, to perform the mystery. But after that, Saint Nifon did not cease boldly stating Svyatoslavos.

Particularly noteworthy is the care of Saint Nophon to maintain the normal dependence of the Russian Church on the Ecumenical Patriarchate.

When, for unknown reasons, the Metropolitan of Kiev Michael departed for Byzantium, the ruler of Kiev, Izisiy Mestylavic, the son of the great ruler Mstislav Vladimirovic, summoned a meeting of the Russian Bishops and proposed that the Metropolitan be elected to the Metropolitan by the monk Clementa (Smolajic) approval and blessing of the Patriarch of Constantinople. At the will of the powerful ruler, most members of the Synod abducted. Saint Nephon did not agree in any way, nor did he then acknowledge the election and ordination of Clement. Ishislava then forbade the Holy One to return to his Episkopi and confine him to the monastery of the Caves.

However, in the following year, the ruler of Suzdalia, Georgios the Monomachus, captured Kiev, demolished Isiasabos and freed Agios Nikolaos. The righteous hierarch returned with prices to Novgorod.

Agios Nifon, shortly before his eclipse, saw in vision the Holy Theodosius of the Caves. Thirteen days later, on the Sabbath of Easter of 1156, he slept in peace and was buried in the monastery of Cave, next to the other relics of the buried Fathers.