Ο
Ακάθιστος Ύμνος είναι «Κοντάκιον».
«Κοντάκια» παλαιότερα ελέγοντο ολόκληροι ύμνοι,
ανάλογοι προς τους «Κανόνες». Η ονομασία οφείλεται μάλλον στο κοντό ξύλο
επί του οποίου ετυλίσσετο η μεμβράνη που
περιείχε τον ύμνο. Το πρώτο τροπάριο ελέγετο «προοίμιο» ή
«κουκούλιο» και τα
ακολουθούντα ελέγοντο
«οίκοι», ίσως διότι ολόκληρος
ο ύμνος θεωρείτο ως σύνολο οικοδομημάτων αφιερωμένων στη μνήμη κάποιου αγίου.
Κοντάκιο λέγεται συνήθως σήμερα
το πρώτο τροπάριο ενός τέτοιου ύμνου.
Ο
Ακάθιστος Ύμνος
περιέχει προοίμιο
και 24
«οίκους». Το προοίμιό του σήμερα είναι το: «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ».
Η
«ακροστιχίδα» του
ύμνου είναι αλφαβητική,
δηλαδή ακολουθεί τη σειρά
των γραμμάτων
Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ έως Ω΄.
«Εφύμνιο»
λέγεται
η τελευταία φράσις του
ύμνου που επαναλαμβάνει ο
λαός. «Εφύμνια» ο Ακάθιστος Ύμνος έχει δυο: Το «Χαίρε, Νύφη ανύμφευτε» στους περιττούς «οίκους» (1,3,5,7, κτλ) και το «Αλληλούϊα»
στους αρτίους (2,4,6,8
κτλ).
Ο
Ακάθιστος Ύμνος αρχίζει με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου
και έπειτα
αναφέρεται σε
άλλα γεγονότα,
όπως της σαρκώσεως του Κυρίου, της θεώσεως των ανθρώπων και της θεομητορικής
αξίας της Θεοτόκου.
Ποιητής
που να μην
επιδέχεται αντιρρήσεις δεν δόθηκε μέχρι σήμερα. Οι περισσότεροι θεωρούν τον Ύμνο ως έργο
του Ρωμανού του
Μελῳδού.
Κατά
το έτος
626 η Κωνσταντινούπολη
πολιορκήθηκε από
τους Πέρσες
και Αβάρους. Ο
βασιλέας Ηράκλειος απουσίαζε στη Μικρά Ασία σε
πόλεμο κατά των Περσών. Τότε ο
φρούραρχος Βώνος μαζί με τον Πατριάρχη Σέργιο
ανέλαβαν την υπεράσπιση της αυτοκρατορίας. Ο
Πατριάρχης περιέτρεχε τη
πόλη με την εικόνα της Παναγίας
και ενεθάρρυνε τα
πλήθη και τους
μαχητές. Ξαφνικά έγινε φοβερός ανεμοστρόβιλος που
κατέστρεψε τον εχθρικό στόλο
και τη
νύκτα της 7ης προς την 8η Αυγούστου, αναγκάσθηκαν να
φύγουν άπρακτοι. Ο λαός
πανηγυρίζοντας τη σωτηρία του, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας
των Βλαχερνών και όλοι
όρθιοι έψαλλαν τον από τότε
λεγόμενο «Ακάθιστο» Ύμνο στην Παναγία,
αποδίδοντας τα «νικητήρια» και
την ευγνωμοσύνη τους στην «Υπερμάχω Στρατηγώ».
Ο
Ακάθιστος Ύμνος ψάλλεται από τότε τμηματικά στις τέσσερις Παρασκευές της Μεγάλης Σαρακοστής
και ολόκληρος την Πέμπτη εβδομάδα των Νηστειών.
Ο Ακάθιστος Ύμνος είναι ένα αριστούργημα της παγκοσμίου θρησκευτικής ποιήσεως και δημοφιλέστατος.
Ο Ακάθιστος Ύμνος είναι ένα αριστούργημα της παγκοσμίου θρησκευτικής ποιήσεως και δημοφιλέστατος.
Άγγελος
πρωτοστάτης,
ουρανόθεν επέμφθη,
ειπείν τη Θεοτόκω το Χαίρε·
και συν τη ασωμάτω φωνή,
σωματούμενόν σε θεωρών, Κύριε,
εξίστατο και ίστατο,
κραυγάζων προς Αυτήν τοιαύτα·
Χαίρε, δ' ής η χαρά εκλάμψει,
χαίρε, δι' ής η αρά εκλείψει.
Χαίρε, του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις,
χαίρε, των δακρύων της Εύας η λύτρωσις.
Χαίρε, ύψος δυσανάβατον αθρωπίνοις λογισμοίς,
χαίρε, βάθος δυσθεώρητον και αγγέλων οφθαλμοίς.
Χαίρε, ότι υπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
χαίρε, ότι βαστάζεις τον βαστάζοντα πάντα.
Χαίρε, αστήρ εμφαίνων τον ήλιον,
χαίρε, γαστήρ ενθέου σαρκώσεως.
Χαίρε, δι' ής νεουργείται η κτίσις,
χαίρε, δι'ής βρεφουργείται ο Κτίστης.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Βλέπουσα η Αγία,
εαυτήν εν αγνεία,
φησί τω Γαβριήλ θαρσαλέως·
το παράδοξόν σου της φωνής,
δυσπαράδεκτόν μου τη ψυχή φαίνεται·
ασπόρου γαρ συλλήψεως,
την κύησιν πως λέγεις κράζων·
Αλληλούια.
Γνώσιν άγνωστον γνώναι,
η Παρθένος ζητούσα,
εβόησε προς τον λειτουργούντα·
εκ λαγόνων αγνών,
υιόν πως έσται τεχθήναι δυνατόν;
λέξον μοι.
Προς ήν εκείνος έφησεν εν φόβῳ,
πλην κραυγάζων ούτω·
Χαίρε, βουλής απορρήτου μύστις,
χαίρε, σιγής δεομένων πίστις.
Χαίρε, των θαυμάτων Χριστού το προοίμιον,
χαίρε, των δογμάτων αυτού το κεφάλαιον.
Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε, δι' ής κατέβη ο Θεός,
χαίρε, γέφυρα μετάγουσα από γης προς ουρανόν.
Χαίρε, το των Αγγέλων πολυθρύλητον θαύμα,
χαίρε, το των δαιμόνων πολυθρήνητον τραύμα.
Χαίρε, το φως αρρήτως γεννήσασα,
χαίρε, το πως μηδένα διδάξασα.
Χαίρε, σοφών υπερβαίνουσα γνώσιν,
Χαίρε, πιστών καταυγάζουσα φρένας.
Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.
Δύναμις του Υψίστου,
επεσκίασε τότε,
προς σύλληψιν τη Απειρογάμω·
και την εύκαρπον ταύτης νηδύν,
ως αγρόν υπέδειξεν ηδύν άπασι,
τοις θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν,
εν τω ψάλλειν ούτως·
Αλληλούια.
Έχουσα θεοδόχον,
η Παρθένος την μήτραν,
ανέδραμε προς την Ελισάβετ.
Το δε βρέφος εκείνης ευθύς επιγνόν,
τον ταύτης ασπασμόν έχαιρε,
και άλμασιν ως άσμασιν,
εβόα προς την Θεοτόκον·
Χαίρε, βλαστού αμαράντου κλήμα,
χαίρε, καρπού ακήρατου κτήμα.
Χαίρε, γεωργόν γεωργούσα φιλάνθρωπον,
χαίρε, φυτουργόν της ζωής ημών φύουσα,
Χαίρε, άρουρα βλαστάνουσα ευφορίαν οικτιρμών,
χαίρε, τράπεζα βαστάζουσα ευθηνίαν ιλασμών.
Χαίρε, ότι λειμώνα της τρυφής αναθάλλεις,
χαίρε, ότι λιμένα των ψυχών ετοιμάζεις.
Χαίρε, δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα,
χαίρε, παντός του κόσμου εξίλασμα.
Χαίρε, Θεού προς θνητούς ευδοκία,
χαίρε, θνητών προς Θεόν παρρησία.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ζάλην ένδοθεν έχων,
λογισμών αμφιβόλων,
ο σώφρων Ιωσήφ εταράχθη·
προς την άγαμόν σε θεωρών,
και κλεψίγαμον υπονοών Άμεμπτε·
μαθών δε σου την σύλληψιν,
εκ Πνεύματος Αγίου,
έφη·
Αλληλούια.
Ήκουσαν oι ποιμένες,
των Αγγέλων υμνούντων,
την ένσαρκον Χριστού παρουσίαν·
και δραμόντες ως προς ποιμένα,
θεωρούσι τούτον ως αμνόν άμωμον,
εν γαστρί της Μαρίας βοσκηθέντα,
ήν υμνούντες είπον·
Χαίρε, Αμνού και Ποιμένος Μήτερ,
χαίρε, αυλή λογικών προβάτων.
Χαίρε, αοράτων εχθρών αμυντήριον,
χαίρε, Παραδείσου θυρών ανοικτήριον.
Χαίρε, ότι τα ουράνια συναγάλλεται τη γη,
χαίρε, ότι τα επίγεια συγχορεύει ουρανοίς.
Χαίρε, των Αποστόλων το ασίγητον στόμα,
χαίρε, των Αθλοφόρων το ανίκητον θάρσος.
Χαίρε, στερρόν της πίστεως έρεισμα,
χαίρε, λαμπρόν της Χάριτος γνώρισμα.
Χαίρε, δι' ής εγυμνώθη ο Άδης,
χαίρε, δι' ής ενεδύθημεν δόξαν.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Θεοδρόμον αστέρα,
θεωρήσαντες Μάγοι,
τη τούτου ηκολούθησαν αίγλη·
και ως λύχνον κρατούντες αυτόν,
δι' αυτού ηρεύνων κραταιόν Άνακτα,
και φθάσαντες τον άφθαστον,
εχάρησαν αυτώ βοώντες·
Αλληλούια.
Ίδον παίδες Χαλδαίων,
εν χερσί της Παρθένου,
τον πλάσαντα χειρί τους ανθρώπους·
και Δεσπότην νοούντες αυτόν,
ει και δούλου μορφήν έλαβεν,
έσπευσαν τοις δώροις θεραπεύσαι,
και βοήσαι τη Ευλογημένῃ·
Χαίρε, αστέρος αδύτου Μήτηρ,
χαίρε, αυγή μυστικής ημέρας.
Χαίρε, της απάτης την κάμινον σβέσασα,
χαίρε, της Τριάδος τους μύστας φωτίζουσα.
Χαίρε, τύραννον απάνθρωπον εκβαλούσα της αρχής,
χαίρε, Κύριον φιλάνθρωπον επιδείξασα Χριστόν.
Χαίρε, η της βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας,
χαίρε, η του βορβόρου ρυομένη των έργων.
Χαίρε πυρός προσκύνησιν παύσασα,
χαίρε, φλογός παθών απαλλάττουσα.
Χαίρε, πιστών οδηγέ σωφροσύνης,
χαίρε, πασών γενεών ευφροσύνη.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Κήρυκες θεοφόροι,
γεγονότες οι Μάγοι,
υπέστρεψαν εις την Βαβυλώνα,
εκτελέσαντές σου τον χρησμόν,
και κηρύξαντές σε τον Χριστόν άπασιν,
αφέντες τον Ηρώδην ως ληρώδη,
μη ειδότα ψάλλειν·
Αλληλούια.
Λάμψας εν τη Αιγύπτω,
φωτισμόν αληθείας εδίωξας,
του ψεύδους το σκότος·
τα γαρ είδωλα ταύτης Σωτήρ,
μη ενέγκαντά σου την ισχύν πέπτωκεν,
οι τούτων δε ρυσθέντες,
εβόων προς την Θεοτόκον·
Χαίρε, ανόρθωσις των ανθρώπων,
χαίρε, κατάπτωσις των δαιμόνων.
Χαίρε, της απάτης την πλάνην πατήσασα,
χαίρε, των ειδώλων τον δόλον ελεγξασα.
Χαίρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραώ τον νοητόν,
χαίρε, πέτρα η ποτίσασα τους διψώντας την ζωήν.
Χαίρε, πύρινε στύλε οδηγών τους εν σκότει,
χαίρε, σκέπη του κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.
Χαίρε, τροφή του μάνα διάδοχε,
χαίρε, τρυφής αγίας διάκονε.
Χαίρε, η γη της επαγγελίας,
χαίρε, εξ ής ρέει μέλι και γάλα.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Μέλλοντος Συμεώνος,
του παρόντος αιώνος,
μεθίστασθαι του απατεώνος,
επεδόθης ως βρέφος αυτώ,
αλλ' εγνώσθης τούτω και Θεός τέλειος·
διόπερ εξεπλάγη σου την άρρητον σοφίαν,
κράζων·
Αλληλούια.
Νέαν έδειξε κτίσιν,
εμφανίσας ο Κτίστης,
ημίν τοις υπ' αυτού γενομένοις·
εξ ασπόρου βλαστήσας γαστρός,
και φυλάξας ταύτην,
ώσπερ ήν άφθορον,
ίνα το θαύμα βλέποντες,
υμνήσωμεν αυτήν βοώντες·
Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας,
χαίρε, το στέφος της εγκρατείας.
Χαίρε, αναστάσεως τύπον εκλάμπουσα,
χαίρε, των Αγγέλων τον βίον εμφαίνουσα.
Χαίρε, δένδρον αγλαόκαρπον, εξ ού τρέφονται πιστοί,
χαίρε, ξύλον ευσκιόφυλλον, υφ' ού σκέπονται πολλοί.
Χαίρε, κυοφορούσα οδηγόν πλανωμένοις,
χαίρε, απογεννώσα λυτρωτήν αιχμαλώτοις.
Χαίρε, Κριτού δικαίου δυσώπησις,
χαίρε, πολλών πταιόντων συγχώρησις.
Χαίρε, στολή των γυμνών παρρησίας,
χαίρε, στοργή πάντα πόθον νικώσα.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ξένον τόκον ιδόντες,
ξενωθώμεν του κόσμου, τον νουν εις ουρανόν μεταθέντες·
δια τούτο γαρ ο υψηλός Θεός,
επί γης εφάνη ταπεινός άνθρωπος·
βουλόμενος ελκύσαι προς το ύψος,
τους αυτώ βοώντας·
Αλληλούια.
Όλως ήν εν τοις κάτω,
και των άνω ουδόλως απήν,
ο απερίγραπτος Λόγος·
συγκατάβασις γαρ θεϊκή,
ου μετάβασις δε τοπική γέγονε,
και τόκος εκ Παρθένου θεολήπτου,
ακουούσης ταύτα·
Χαίρε, Θεού αχωρήτου χώρα,
χαίρε, σεπτού μυστηρίου θύρα.
Χαίρε, των απίστων αμφίβολον άκουσμα,
χαίρε, των πιστών αναμφίβολον καύχημα.
Χαίρε, όχημα πανάγιον του επί των Χερουβείμ,
χαίρε, οίκημα πανάριστον του επί των Σεραφείμ.
Χαίρε, η ταναντία εις ταυτόν αγαγούσα,
χαίρε, η παρθενίαν και λοχείαν ζευγνύσα.
Χαίρε, δι' ής ελύθη παράβασις,
χαίρε, δι' ής ηνοίχθη παράδεισος.
Χαίρε, η κλεις της Χριστού βασιλείας,
χαίρε, ελπίς αγαθών αιωνίων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Πάσα φύσις Αγγέλων,
κατεπλάγη το μέγα,
της σης ενανθρωπήσεως έργον·
τον απρόσιτον γαρ ως Θεόν,
εθεώρει πάσι προσιτόν άνθρωπον,
ημίν μεν συνδιάγοντα,
ακούοντα δε παρά πάντων ούτως·
Αλληλούια.
Ρήτορας πολυφθόγγους,
ως ιχθύας αφώνους,
ορώμεν επί σοι Θεοτόκε·
απορούσι γαρ λέγειν,
το πως και Παρθένος μένεις,
και τεκείν ίσχυσας·
ημείς δε το μυστήριον θαυμάζοντες,
πιστώς βοώμεν·
Χαίρε, σοφίας Θεού δοχείον,
χαίρε, προνοίας αυτού ταμείον.
Χαίρε, φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα,
χαίρε, τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα.
Χαίρε, ότι εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί,
χαίρε, ότι εμαράνθησαν οι των μύθων ποιηταί.
Χαίρε, των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα,
χαίρε, των αλιέων τας σαγήνας πληρούσα.
Χαίρε, βυθού αγνοίας εξέλκουσα,
χαίρε, πολλούς εν γνώσει φωτίζουσα.
Χαίρε, ολκάς των θελόντων σωθήναι,
χαίρε, λιμήν των του βίου πλωτήρων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Σώσαι θέλων τον κόσμον,
ο των όλων κοσμήτωρ,
προς τούτον αυτεπάγγελτος ήλθε·
και ποιμήν υπάρχων ως Θεός,
δι' ημάς εφάνη καθ' ημάς άνθρωπος·
ομοίω γαρ το όμοιον καλέσας,
ως Θεός ακούει·
Αλληλούια.
Τείχος εί των παρθένων,
Θεοτόκε Παρθένε,
και πάντων των εις σε προστρεχόντων.
Ο γαρ του ουρανού και της γης,
κατεσκεύασέ σε ποιητής, Άχραντε,
οικήσας εν τη μήτρα σου,
και πάντας σοι προσφωνείν διδάξας·
Χαίρε, η στήλη της παρθενίας,
χαίρε, η πύλη της σωτήριας.
Χαίρε, αρχηγέ νοητής αναπλάσεως,
χαίρε, χορηγέ θεϊκής αγαθότητος.
Χαίρε, συ γαρ ανεγέννησας τους συλληφθέντας αισχρώς,
χαίρε, συ γαρ ενουθέτησας τους συληθέντας τον νουν.
Χαίρε, η τον φθορέα των φρενών καταργούσα,
χαίρε, η τον σπορέα της αγνείας τεκούσα.
Χαίρε, παστάς ασπόρου νυμφεύσεως,
χαίρε, πιστούς Κυρίω αρμόζουσα.
Χαίρε, καλή κουροτρόφε παρθένων,
χαίρε, ψυχών νυμφοστόλε αγίων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ύμνος άπας ηττάται,
συνεκτείνεσθαι σπεύδων,
τω πλήθει των πολλών οικτιρμών σου·
ισαρίθμους γαρ τη ψάμμω ωδάς,
αν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεύ άγιε,
ουδέν τελούμεν άξιον,
ών δέδωκας ημίν τοις σοι βοώσιν·
Αλληλούια.
Φωτοδόχον λαμπάδα,
τοις εν σκότει φανείσαν,
ορώμεν την αγίαν Παρθένον·
το γαρ άυλον άπτουσα φως,
οδηγεί προς γνώσιν θεϊκήν άπαντας,
αυγή τον νουν φωτίζουσα,
κραυγή δε τιμωμένη ταύτα·
Χαίρε, ακτίς νοητού ηλίου,
χαίρε, βολίς του αδύτου φέγγους.
Χαίρε, αστραπή τας ψυχάς καταλάμπουσα,
χαίρε, ως βροντή τους εχθρούς καταπλήττουσα.
Χαίρε, ότι τον πολύφωτον ανατέλλεις φωτισμόν,
Χαίρε, ότι τον πολύρρυτον αναβλύζεις ποταμόν.
Χαίρε, της κολυμβήθρας ζωγραφούσα τον τύπον,
χαίρε, της αμαρτίας αναιρούσα τον ρύπον.
Χαίρε, λουτήρ έκπλυνων συνείδησιν,
χαίρε, κρατήρ κιρνών αγαλλίασιν.
Χαίρε, οσμή της Χριστού ευωδίας,
χαίρε, ζωή μυστικής ευωχίας.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Χάριν δούναι θελήσας,
οφλημάτων αρχαίων,
ο πάντων χρεωλύτης ανθρώπων,
επεδήμησε δι’ εαυτού,
προς τους αποδήμους της αυτού Χάριτος·
και σχίσας το χειρόγραφον,
ακούει παρά πάντων ούτως·
Αλληλούια.
Ψάλλοντές σου τον τόκον,
ανυμνούμέν σε πάντες,
ως έμψυχον ναόν, Θεοτόκε.
Εν τη ση γαρ οικήσας γαστρί,
ο συνέχων πάντα τη χειρί Κύριος,
ηγίασεν, εδόξασεν, εδίδαξε βοάν σοι πάντας·
Χαίρε, σκηνή του Θεού και Λόγου,
χαίρε, Αγία αγίων μείζων.
Χαίρε, κιβωτέ χρυσωθείσα τω Πνεύματι,
χαίρε, θησαυρέ της ζωής αδαπάνητε.
Χαίρε, τίμιον διάδημα βασιλέων ευσεβών,
χαίρε, καύχημα σεβάσμιον ιερέων ευλαβών.
Χαίρε, της Εκκλησίας ο ασάλευτος πύργος,
χαίρε, της Βασιλείας το απόρθητον τείχος.
Χαίρε, δι' ής εγείρονται τρόπαια,
χαίρε, δι' ής εχθροί καταπίπτουσι.
Χαίρε, χρωτός του εμού θεραπεία,
χαίρε, ψυχής της εμής σωτηρία.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ω πανύμνητε Μήτερ,
η τεκούσα τον πάντων αγίων,
αγιώτατον Λόγον·
δεξαμένη γαρ την νυν προσφοράν,
από πάσης ρύσαι συμφοράς άπαντας,
και της μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως,
τους σοι βοώντας·
Αλληλούια.
ουρανόθεν επέμφθη,
ειπείν τη Θεοτόκω το Χαίρε·
και συν τη ασωμάτω φωνή,
σωματούμενόν σε θεωρών, Κύριε,
εξίστατο και ίστατο,
κραυγάζων προς Αυτήν τοιαύτα·
Χαίρε, δ' ής η χαρά εκλάμψει,
χαίρε, δι' ής η αρά εκλείψει.
Χαίρε, του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις,
χαίρε, των δακρύων της Εύας η λύτρωσις.
Χαίρε, ύψος δυσανάβατον αθρωπίνοις λογισμοίς,
χαίρε, βάθος δυσθεώρητον και αγγέλων οφθαλμοίς.
Χαίρε, ότι υπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
χαίρε, ότι βαστάζεις τον βαστάζοντα πάντα.
Χαίρε, αστήρ εμφαίνων τον ήλιον,
χαίρε, γαστήρ ενθέου σαρκώσεως.
Χαίρε, δι' ής νεουργείται η κτίσις,
χαίρε, δι'ής βρεφουργείται ο Κτίστης.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Βλέπουσα η Αγία,
εαυτήν εν αγνεία,
φησί τω Γαβριήλ θαρσαλέως·
το παράδοξόν σου της φωνής,
δυσπαράδεκτόν μου τη ψυχή φαίνεται·
ασπόρου γαρ συλλήψεως,
την κύησιν πως λέγεις κράζων·
Αλληλούια.
Γνώσιν άγνωστον γνώναι,
η Παρθένος ζητούσα,
εβόησε προς τον λειτουργούντα·
εκ λαγόνων αγνών,
υιόν πως έσται τεχθήναι δυνατόν;
λέξον μοι.
Προς ήν εκείνος έφησεν εν φόβῳ,
πλην κραυγάζων ούτω·
Χαίρε, βουλής απορρήτου μύστις,
χαίρε, σιγής δεομένων πίστις.
Χαίρε, των θαυμάτων Χριστού το προοίμιον,
χαίρε, των δογμάτων αυτού το κεφάλαιον.
Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε, δι' ής κατέβη ο Θεός,
χαίρε, γέφυρα μετάγουσα από γης προς ουρανόν.
Χαίρε, το των Αγγέλων πολυθρύλητον θαύμα,
χαίρε, το των δαιμόνων πολυθρήνητον τραύμα.
Χαίρε, το φως αρρήτως γεννήσασα,
χαίρε, το πως μηδένα διδάξασα.
Χαίρε, σοφών υπερβαίνουσα γνώσιν,
Χαίρε, πιστών καταυγάζουσα φρένας.
Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.
Δύναμις του Υψίστου,
επεσκίασε τότε,
προς σύλληψιν τη Απειρογάμω·
και την εύκαρπον ταύτης νηδύν,
ως αγρόν υπέδειξεν ηδύν άπασι,
τοις θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν,
εν τω ψάλλειν ούτως·
Αλληλούια.
Έχουσα θεοδόχον,
η Παρθένος την μήτραν,
ανέδραμε προς την Ελισάβετ.
Το δε βρέφος εκείνης ευθύς επιγνόν,
τον ταύτης ασπασμόν έχαιρε,
και άλμασιν ως άσμασιν,
εβόα προς την Θεοτόκον·
Χαίρε, βλαστού αμαράντου κλήμα,
χαίρε, καρπού ακήρατου κτήμα.
Χαίρε, γεωργόν γεωργούσα φιλάνθρωπον,
χαίρε, φυτουργόν της ζωής ημών φύουσα,
Χαίρε, άρουρα βλαστάνουσα ευφορίαν οικτιρμών,
χαίρε, τράπεζα βαστάζουσα ευθηνίαν ιλασμών.
Χαίρε, ότι λειμώνα της τρυφής αναθάλλεις,
χαίρε, ότι λιμένα των ψυχών ετοιμάζεις.
Χαίρε, δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα,
χαίρε, παντός του κόσμου εξίλασμα.
Χαίρε, Θεού προς θνητούς ευδοκία,
χαίρε, θνητών προς Θεόν παρρησία.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ζάλην ένδοθεν έχων,
λογισμών αμφιβόλων,
ο σώφρων Ιωσήφ εταράχθη·
προς την άγαμόν σε θεωρών,
και κλεψίγαμον υπονοών Άμεμπτε·
μαθών δε σου την σύλληψιν,
εκ Πνεύματος Αγίου,
έφη·
Αλληλούια.
Ήκουσαν oι ποιμένες,
των Αγγέλων υμνούντων,
την ένσαρκον Χριστού παρουσίαν·
και δραμόντες ως προς ποιμένα,
θεωρούσι τούτον ως αμνόν άμωμον,
εν γαστρί της Μαρίας βοσκηθέντα,
ήν υμνούντες είπον·
Χαίρε, Αμνού και Ποιμένος Μήτερ,
χαίρε, αυλή λογικών προβάτων.
Χαίρε, αοράτων εχθρών αμυντήριον,
χαίρε, Παραδείσου θυρών ανοικτήριον.
Χαίρε, ότι τα ουράνια συναγάλλεται τη γη,
χαίρε, ότι τα επίγεια συγχορεύει ουρανοίς.
Χαίρε, των Αποστόλων το ασίγητον στόμα,
χαίρε, των Αθλοφόρων το ανίκητον θάρσος.
Χαίρε, στερρόν της πίστεως έρεισμα,
χαίρε, λαμπρόν της Χάριτος γνώρισμα.
Χαίρε, δι' ής εγυμνώθη ο Άδης,
χαίρε, δι' ής ενεδύθημεν δόξαν.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Θεοδρόμον αστέρα,
θεωρήσαντες Μάγοι,
τη τούτου ηκολούθησαν αίγλη·
και ως λύχνον κρατούντες αυτόν,
δι' αυτού ηρεύνων κραταιόν Άνακτα,
και φθάσαντες τον άφθαστον,
εχάρησαν αυτώ βοώντες·
Αλληλούια.
Ίδον παίδες Χαλδαίων,
εν χερσί της Παρθένου,
τον πλάσαντα χειρί τους ανθρώπους·
και Δεσπότην νοούντες αυτόν,
ει και δούλου μορφήν έλαβεν,
έσπευσαν τοις δώροις θεραπεύσαι,
και βοήσαι τη Ευλογημένῃ·
Χαίρε, αστέρος αδύτου Μήτηρ,
χαίρε, αυγή μυστικής ημέρας.
Χαίρε, της απάτης την κάμινον σβέσασα,
χαίρε, της Τριάδος τους μύστας φωτίζουσα.
Χαίρε, τύραννον απάνθρωπον εκβαλούσα της αρχής,
χαίρε, Κύριον φιλάνθρωπον επιδείξασα Χριστόν.
Χαίρε, η της βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας,
χαίρε, η του βορβόρου ρυομένη των έργων.
Χαίρε πυρός προσκύνησιν παύσασα,
χαίρε, φλογός παθών απαλλάττουσα.
Χαίρε, πιστών οδηγέ σωφροσύνης,
χαίρε, πασών γενεών ευφροσύνη.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Κήρυκες θεοφόροι,
γεγονότες οι Μάγοι,
υπέστρεψαν εις την Βαβυλώνα,
εκτελέσαντές σου τον χρησμόν,
και κηρύξαντές σε τον Χριστόν άπασιν,
αφέντες τον Ηρώδην ως ληρώδη,
μη ειδότα ψάλλειν·
Αλληλούια.
Λάμψας εν τη Αιγύπτω,
φωτισμόν αληθείας εδίωξας,
του ψεύδους το σκότος·
τα γαρ είδωλα ταύτης Σωτήρ,
μη ενέγκαντά σου την ισχύν πέπτωκεν,
οι τούτων δε ρυσθέντες,
εβόων προς την Θεοτόκον·
Χαίρε, ανόρθωσις των ανθρώπων,
χαίρε, κατάπτωσις των δαιμόνων.
Χαίρε, της απάτης την πλάνην πατήσασα,
χαίρε, των ειδώλων τον δόλον ελεγξασα.
Χαίρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραώ τον νοητόν,
χαίρε, πέτρα η ποτίσασα τους διψώντας την ζωήν.
Χαίρε, πύρινε στύλε οδηγών τους εν σκότει,
χαίρε, σκέπη του κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.
Χαίρε, τροφή του μάνα διάδοχε,
χαίρε, τρυφής αγίας διάκονε.
Χαίρε, η γη της επαγγελίας,
χαίρε, εξ ής ρέει μέλι και γάλα.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Μέλλοντος Συμεώνος,
του παρόντος αιώνος,
μεθίστασθαι του απατεώνος,
επεδόθης ως βρέφος αυτώ,
αλλ' εγνώσθης τούτω και Θεός τέλειος·
διόπερ εξεπλάγη σου την άρρητον σοφίαν,
κράζων·
Αλληλούια.
Νέαν έδειξε κτίσιν,
εμφανίσας ο Κτίστης,
ημίν τοις υπ' αυτού γενομένοις·
εξ ασπόρου βλαστήσας γαστρός,
και φυλάξας ταύτην,
ώσπερ ήν άφθορον,
ίνα το θαύμα βλέποντες,
υμνήσωμεν αυτήν βοώντες·
Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας,
χαίρε, το στέφος της εγκρατείας.
Χαίρε, αναστάσεως τύπον εκλάμπουσα,
χαίρε, των Αγγέλων τον βίον εμφαίνουσα.
Χαίρε, δένδρον αγλαόκαρπον, εξ ού τρέφονται πιστοί,
χαίρε, ξύλον ευσκιόφυλλον, υφ' ού σκέπονται πολλοί.
Χαίρε, κυοφορούσα οδηγόν πλανωμένοις,
χαίρε, απογεννώσα λυτρωτήν αιχμαλώτοις.
Χαίρε, Κριτού δικαίου δυσώπησις,
χαίρε, πολλών πταιόντων συγχώρησις.
Χαίρε, στολή των γυμνών παρρησίας,
χαίρε, στοργή πάντα πόθον νικώσα.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ξένον τόκον ιδόντες,
ξενωθώμεν του κόσμου, τον νουν εις ουρανόν μεταθέντες·
δια τούτο γαρ ο υψηλός Θεός,
επί γης εφάνη ταπεινός άνθρωπος·
βουλόμενος ελκύσαι προς το ύψος,
τους αυτώ βοώντας·
Αλληλούια.
Όλως ήν εν τοις κάτω,
και των άνω ουδόλως απήν,
ο απερίγραπτος Λόγος·
συγκατάβασις γαρ θεϊκή,
ου μετάβασις δε τοπική γέγονε,
και τόκος εκ Παρθένου θεολήπτου,
ακουούσης ταύτα·
Χαίρε, Θεού αχωρήτου χώρα,
χαίρε, σεπτού μυστηρίου θύρα.
Χαίρε, των απίστων αμφίβολον άκουσμα,
χαίρε, των πιστών αναμφίβολον καύχημα.
Χαίρε, όχημα πανάγιον του επί των Χερουβείμ,
χαίρε, οίκημα πανάριστον του επί των Σεραφείμ.
Χαίρε, η ταναντία εις ταυτόν αγαγούσα,
χαίρε, η παρθενίαν και λοχείαν ζευγνύσα.
Χαίρε, δι' ής ελύθη παράβασις,
χαίρε, δι' ής ηνοίχθη παράδεισος.
Χαίρε, η κλεις της Χριστού βασιλείας,
χαίρε, ελπίς αγαθών αιωνίων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Πάσα φύσις Αγγέλων,
κατεπλάγη το μέγα,
της σης ενανθρωπήσεως έργον·
τον απρόσιτον γαρ ως Θεόν,
εθεώρει πάσι προσιτόν άνθρωπον,
ημίν μεν συνδιάγοντα,
ακούοντα δε παρά πάντων ούτως·
Αλληλούια.
Ρήτορας πολυφθόγγους,
ως ιχθύας αφώνους,
ορώμεν επί σοι Θεοτόκε·
απορούσι γαρ λέγειν,
το πως και Παρθένος μένεις,
και τεκείν ίσχυσας·
ημείς δε το μυστήριον θαυμάζοντες,
πιστώς βοώμεν·
Χαίρε, σοφίας Θεού δοχείον,
χαίρε, προνοίας αυτού ταμείον.
Χαίρε, φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα,
χαίρε, τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα.
Χαίρε, ότι εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί,
χαίρε, ότι εμαράνθησαν οι των μύθων ποιηταί.
Χαίρε, των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα,
χαίρε, των αλιέων τας σαγήνας πληρούσα.
Χαίρε, βυθού αγνοίας εξέλκουσα,
χαίρε, πολλούς εν γνώσει φωτίζουσα.
Χαίρε, ολκάς των θελόντων σωθήναι,
χαίρε, λιμήν των του βίου πλωτήρων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Σώσαι θέλων τον κόσμον,
ο των όλων κοσμήτωρ,
προς τούτον αυτεπάγγελτος ήλθε·
και ποιμήν υπάρχων ως Θεός,
δι' ημάς εφάνη καθ' ημάς άνθρωπος·
ομοίω γαρ το όμοιον καλέσας,
ως Θεός ακούει·
Αλληλούια.
Τείχος εί των παρθένων,
Θεοτόκε Παρθένε,
και πάντων των εις σε προστρεχόντων.
Ο γαρ του ουρανού και της γης,
κατεσκεύασέ σε ποιητής, Άχραντε,
οικήσας εν τη μήτρα σου,
και πάντας σοι προσφωνείν διδάξας·
Χαίρε, η στήλη της παρθενίας,
χαίρε, η πύλη της σωτήριας.
Χαίρε, αρχηγέ νοητής αναπλάσεως,
χαίρε, χορηγέ θεϊκής αγαθότητος.
Χαίρε, συ γαρ ανεγέννησας τους συλληφθέντας αισχρώς,
χαίρε, συ γαρ ενουθέτησας τους συληθέντας τον νουν.
Χαίρε, η τον φθορέα των φρενών καταργούσα,
χαίρε, η τον σπορέα της αγνείας τεκούσα.
Χαίρε, παστάς ασπόρου νυμφεύσεως,
χαίρε, πιστούς Κυρίω αρμόζουσα.
Χαίρε, καλή κουροτρόφε παρθένων,
χαίρε, ψυχών νυμφοστόλε αγίων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ύμνος άπας ηττάται,
συνεκτείνεσθαι σπεύδων,
τω πλήθει των πολλών οικτιρμών σου·
ισαρίθμους γαρ τη ψάμμω ωδάς,
αν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεύ άγιε,
ουδέν τελούμεν άξιον,
ών δέδωκας ημίν τοις σοι βοώσιν·
Αλληλούια.
Φωτοδόχον λαμπάδα,
τοις εν σκότει φανείσαν,
ορώμεν την αγίαν Παρθένον·
το γαρ άυλον άπτουσα φως,
οδηγεί προς γνώσιν θεϊκήν άπαντας,
αυγή τον νουν φωτίζουσα,
κραυγή δε τιμωμένη ταύτα·
Χαίρε, ακτίς νοητού ηλίου,
χαίρε, βολίς του αδύτου φέγγους.
Χαίρε, αστραπή τας ψυχάς καταλάμπουσα,
χαίρε, ως βροντή τους εχθρούς καταπλήττουσα.
Χαίρε, ότι τον πολύφωτον ανατέλλεις φωτισμόν,
Χαίρε, ότι τον πολύρρυτον αναβλύζεις ποταμόν.
Χαίρε, της κολυμβήθρας ζωγραφούσα τον τύπον,
χαίρε, της αμαρτίας αναιρούσα τον ρύπον.
Χαίρε, λουτήρ έκπλυνων συνείδησιν,
χαίρε, κρατήρ κιρνών αγαλλίασιν.
Χαίρε, οσμή της Χριστού ευωδίας,
χαίρε, ζωή μυστικής ευωχίας.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Χάριν δούναι θελήσας,
οφλημάτων αρχαίων,
ο πάντων χρεωλύτης ανθρώπων,
επεδήμησε δι’ εαυτού,
προς τους αποδήμους της αυτού Χάριτος·
και σχίσας το χειρόγραφον,
ακούει παρά πάντων ούτως·
Αλληλούια.
Ψάλλοντές σου τον τόκον,
ανυμνούμέν σε πάντες,
ως έμψυχον ναόν, Θεοτόκε.
Εν τη ση γαρ οικήσας γαστρί,
ο συνέχων πάντα τη χειρί Κύριος,
ηγίασεν, εδόξασεν, εδίδαξε βοάν σοι πάντας·
Χαίρε, σκηνή του Θεού και Λόγου,
χαίρε, Αγία αγίων μείζων.
Χαίρε, κιβωτέ χρυσωθείσα τω Πνεύματι,
χαίρε, θησαυρέ της ζωής αδαπάνητε.
Χαίρε, τίμιον διάδημα βασιλέων ευσεβών,
χαίρε, καύχημα σεβάσμιον ιερέων ευλαβών.
Χαίρε, της Εκκλησίας ο ασάλευτος πύργος,
χαίρε, της Βασιλείας το απόρθητον τείχος.
Χαίρε, δι' ής εγείρονται τρόπαια,
χαίρε, δι' ής εχθροί καταπίπτουσι.
Χαίρε, χρωτός του εμού θεραπεία,
χαίρε, ψυχής της εμής σωτηρία.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ω πανύμνητε Μήτερ,
η τεκούσα τον πάντων αγίων,
αγιώτατον Λόγον·
δεξαμένη γαρ την νυν προσφοράν,
από πάσης ρύσαι συμφοράς άπαντας,
και της μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως,
τους σοι βοώντας·
Αλληλούια.
Απολυτίκιον.
Ήχος πλ. δ’.
Αυτόμελον.
Το προσταχθέν μυστικώς λαβών εν γνώσει,
Το προσταχθέν μυστικώς λαβών εν γνώσει,
εν τη σκηνή του Ιωσήφ σπουδή επέστη,
ο Ασώματος
λέγων τη Απειρογάμῳ· Ο
κλίνας
τη καταβάσει τους ουρανούς,
χωρείται αναλλοιώτως όλος εν σοι· όν
και βλέπων εν μήτρα σου, λαβόντα
δούλου μορφήν,
εξίσταμαι κραυγάζειν
σοι·
Χαίρε Νύμφη
Ανύμφευτε.
Κοντάκιον.
Ήχος πλ.
δ’. Αυτόμελον.
Τη υπερμάχω στρατηγώ
τα νικητήρια
Ως λυτρωθείσα
των δεινών
ευχαριστήρια
Αναγράφω σοι η πόλις σου Θεοτόκε.
Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον
Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον,
Ίνα κράζω σοι· Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Ίνα κράζω σοι· Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Μεγαλυνάριον
Ύμνοις
εν αύπνοις
οι ευσεβείς,
Ακαθίστω
στάσει, ανυμνούμεν
πανευλαβώς,
την προς τον λαόν σου, θερμήν σου
προστασίαν, Παρθένε
Θεοτόκε, ημών βοήθεια.
The Standing-Up Hymne
The Akathist Hymn is
"Kontakion". "Shorts" previously used to be full hymns,
analogous to the "Canons". The name is rather due to the short wood
on which the membrane containing the anthem stood. The first troparion was a
"prelude" or a "kulakouli" and the following
"houses", perhaps because the whole hymn was considered as a set of
buildings dedicated to the memory of a saint. Kontakio is usually called the
first tropar of such an anthem.
The Akathistos Hymn
contains a prelude and 24 "houses". Today's preamble is: "I
Overcome the General".
The anthem of the
hymn is alphabetical, that is, it follows the order of letters A, B, C, D to Ω.
"Efymnios"
is the last phrase of the hymn that the people repeat. "Hymns", the
Akathistos Hymn has two: "Hail, Bride ascend" to unnecessary
"houses" (1,3,5,7, etc) and "Hallelujah" to the artes
(2,4,6,8 etc).
The Aquatic Hymn
begins with the Annunciation of the Virgin Mary, and then refers to other
events, such as the Lord's sacrifice, the salvation of the people, and the
theotorical value of the Virgin Mary.
A poet who has no
objection has not been given to date. Most see the Hymn as the work of Romanos
of Meldhus.
In the year 626
Constantinople was besieged by the Persians and Avars. King Heracleus was
absent in Asia Minor in a war against the Persians. At that time, the guard,
along with Patriarch Sergio, took over the defense of the empire. The Patriarch
circulated the city with the image of the Virgin Mary and encouraged the crowds
and the fighters. Suddenly a terrible tornado that destroyed the enemy fleet
and the night of 7 August 8, was suddenly forced to leave. The people,
celebrating his salvation, gathered in the Temple of Our Lady of Blacherna and
every one of them stood by the so-called "Calm" Hymn to the Virgin
Mary, giving their "victories" and their gratitude to the
"Superman Strabo".
The Akathist Hymn has
been chanted since then on four Fridays of the Great Lent and on the entire
Week of the Fifties.
The Akathistos Hymn
is a masterpiece of world religious and poetic poetry.
Angel Protagonist,
Heavenly admitted,
say Theotok
the Hail •
and plus
the intimate voice,
being in
the Lord,
stood and
stood,
screaming
to These •
Hail, for
the joy of joy,
rejoice,
for that matter it is extinguished.
Hail, the
fallen Adam, the recollection,
rejoice,
the tears of Eve the redemption.
Hail,
height of unpredictable human accountancy,
rejoice,
depth of incomprehensible and angelic eyes.
Hail, that
you are King's seat,
rejoice,
that you always bear the burden.
Hello,
sun-shining stars,
enjoyment,
breastfeeding insertion gastric.
Hail, the
creation,
rejoice,
for the Creator is bloody.
Hello,
Bride climb.
I saw the
Saint,
selflessly,
the voice
of Gabriel Tharasselos
your
paradox of voice,
my
unpleasant soul looks •
asbestos
harness,
the birch
how you say birch •
Alleluia.
Knowledge
unknown is,
the Virgo I
was asking,
to the
operator •
of flocks
of pure,
how is it
possible?
my words.
To him he
brought in fear,
except screaming
so
Hail,
secret police,
rejoicing,
silent faith.
Hail, the
miracles of Christ the preamble,
rejoice,
the doctrines of this chapter.
Hail,
heaven of heaven, God came down to you,
rejoice,
bridge crossing from earth to heaven.
Hail, the
angel's miraculous miracle,
rejoicing,
the demoniac verse-trauma.
Hail, the
light I certainly gave birth,
how happy
you taught me.
Hail, wise
overcome knowledge,
Hail, a
loose break-in brake.
Hail,
Nymph.
Force of
the Most High,
then
enlisted,
to conquer Aperogamos
and this
good suited,
as an
agrarian,
they shall
devote salvation,
in chanting
so •
Alleluia.
Having a
theodos,
the Virgin
the uterus,
we went to
Elizabeth.
And the
infant immediately,
this
consolation,
and jump as
a beast,
Eve to
Theotokon •
Hail,
Amaranth vine shoot,
rejoice,
fruit of a possession.
Hail, a
farmer, a fertile philanthropist,
rejoice,
the plant of our life,
Hail, a
bloom of pungent euphoria of merriment,
rejoice, a
bank that holds a lot of greed.
Hail, that
the mist of thorns you are stirring up,
rejoice
that you are preparing a port of souls.
Hail,
received embassy incense,
rejoice,
everywhere in the world.
Hail, God
to mortal goodness,
rejoice,
God-blessed countenance.
Hello,
Bride climb.
Zalen,
doubts,
the prudent
Joseph was transplanted •
to the
bridegroom in theories,
and Skeptic
Skeptics Amber •
you do not
have the arrest,
from the Holy Spirit,
•
Alleluia.
Did the
shepherds,
of the
angelic hymns,
the
incarnate Christ presence •
and
shepherds for shepherds,
consider
this as an abomination,
in the
gourmet of Mary grazed,
or
supplicants say;
Hail, Amn
and Feast Meer,
enjoyable,
courtyard of logical sheep.
Hail,
invincible enemy defensive,
rejoice,
Show doors open.
Hail, the
celestial covenants of the earth,
rejoicing,
that the earth coalesces heaven.
Hail, the
mouth of the Apostles,
rejoice,
the Athletes the invincible thorn.
Hail,
sterling of the belly,
rejoice,
brilliant Grace trait.
Hail,
Hades,
rejoice,
for us we have glorified.
Hello,
Bride climb.
Theodrome
star,
considering
the Magi,
this was a
glamor;
and as a
luminous holding him,
by this
moody refreshing Annakta,
and reached
him in vain,
they
gathered those beasts;
Alleluia.
Idon
Chaldean Painters,
in the land
of Virgo,
the human
hand
and
Beloved,
if he has
received a slavish form,
they rushed
to the healing gifts,
and help
the Blessedness •
Hello, star
starter,
hell, dawn
of a secret day.
Hello, the
fraud of the furnace,
rejoice,
the Trinity, the mystic, illuminating.
Hail, a
tyrant inhuman,
Rejoice,
Lord Christ of good beings.
Hail, the
barbarian spirited religion,
rejoice,
the merry-go-round of the works.
Rejoice,
fire, praise, pause,
rejoice, a
flame of passionlessness.
Hail,
faithful righteousness,
happy,
generous pleasure.
Hello,
Bride climb.
Theatrical
gods,
events the
Magi,
they
returned to Babylon,
your
executors the oracle,
and
preached to Christ,
he
commanded Herod as a prostitute,
unsuspecting
chants •
Alleluia.
Lampsis in
Egypt,
illumination
of truth,
of the lie
the darkness •
the icons
of this savior,
do not
hesitate to force her to die,
those who
have been deceased,
Eve to
Theotokon •
Hail, the
recovery of the people,
rejoicing,
demise of the demons.
Hail, fraud
deception,
rejoice,
the idols I scrutinized.
Hail, the
sea I drove Pharaoh the notion,
they
rejoice, their stomachs thirst for life.
Hail, they
fired their guides in the dark,
rejoice,
the world's thicker nebula.
Rejoice,
the mother's food was broken,
rejoice,
thou holy devil.
Hail, the
land of the promise,
rejoice,
honey and milk flow.
Hello, Bride
climb.
Future
Symeon,
of this
century,
he is the
scoffer,
You have
been given this infant,
but know
this one and God perfect;
you have
been surprised by the wise wisdom,
squawker•
Alleluia.
New showed
building,
display the
Creator,
you are
born to yourself;
from an
ash-germinating stomach,
and keep
it,
however,
the miracle
sees,
we praise
the beggars
Hail, the
blossom of impurity,
rejoice,
the crown of grandeur.
Hail,
resurrection type eyelid,
rejoice,
the angels showing the living.
Hail, a
tree of grapes, because they are fed faithful,
good-natured,
woody, with many people.
Hail,
pregnant guilty lords,
rejoice, I
have redeemed redeemed prisoners.
Hail, Judge
of Judgment,
rejoice,
many forgiving forgiveness.
Hail,
Outfit Outfit,
rejoice,
affection always despondent.
Hello,
Bride climb.
Foreign
interest,
we hang out
of the world, see him in heaven transgressors;
therefore,
for the high God,
on Earth
appeared a humble man •
you are
drawn to the height,
they are
hungry •
Alleluia.
After all,
and the
upper ones in no sphere,
the
indescribable Reason •
affiliation
to divine,
of course,
and
interest from a living creature,
hearing
these •
Hail, God
of the innocent country,
rejoicing,
sacred mystery door.
Hail, the
unfailing doubtful listening,
rejoice,
the faithful undoubtedly a pride.
Hail, a
vehicle full of the Cherubim,
he is
rejoicing, a house of his companion on Seraphim.
Hail, the
tantalus in the same way I was doing,
Hate,
virginia and mumps mated.
Hail, for
you,
Hail, for a
holy paradise.
Hail, the
heavens of Christ's reign,
rejoice,
eager goods of eternity.
Hello,
Bride climb.
All Nature
Angels,
he was
ashamed of mega,
the work of
ingenuity •
the
inaccessible god as God,
he thinks
he is an accessible man,
I'm a
co-ordinator,
listening
anyway so •
Alleluia.
Rhetoric
multiphotographs,
as a touch
fish,
we sit on
Theotokes
they say,
how do you
live,
and
Techniques •
we, the
mystery, admiring,
faithfully
take
Hail, the
wisdom of God,
rejoice,
providence of this fund.
Hail,
philosophers unholy showing,
enjoyable,
horse control technicians.
Hail, that
the wretched debates,
rejoice,
that the mythical poets have died.
Hail, the
Athenians the plots split,
happy,
fishermen I met.
Hail,
bottomless ignorant,
rejoice,
many knowingly illuminating.
Hail, all
the saviors,
rejoice,
the harbor of the life-floods.
Hello,
Bride climb.
You want
the world,
of all the
cosmologist,
for this
own initiative came •
and a
shepherd that exists as God,
for us
appeared to us man;
likewise
for the one called,
as God hears •
Alleluia.
Wall of the
virgins,
Mother Of
God,
and all
that are in them that are in trouble.
The sky of
the sky and the earth,
make a
poet,
who is in
your womb,
and all of
you are teaching a lesson
Hail, the
column of virginity,
rejoice,
the gate of the savior.
Hail, head
of reconstruction,
rejoice,
grant divine good.
Hail, a
partner who has annihilated the ardent arrested,
rejoicing,
a convoy of impersonating the prisoners.
Hail, or
the brake of the brakes I was abolishing,
rejoice, or
the sower of ignorance.
Hail, an
asparagus of marriage,
rejoice,
faithful Lord I am fit.
Hail, good
virgin,
rejoice,
souls of nymphostles of souls.
Hello,
Bride climb.
Immortality
is lost,
coexistence,
your hatred
of your many affections
Isarios,
if you be
offered, O king,
no one is
worth,
give you a
half of yours
Alleluia.
Lightning
candle,
in darkness
they appeared,
we
celebrate the holy Virgin Mary •
the
glowless light,
leads to
knowledge of the divine,
at dawn
they are illuminating,
criticizing
these punishments •
Hail, the
Heart of the Noon,
rejoicing,
shots of the invisible wings.
Hail, the
lightning of the brave,
rejoice, as
thunder the enemies plummeted.
Hail, that
the chandelier rises illumination,
Hail,
you're gonna ride a river.
Hail, the
pool I painted the guy,
rejoice,
sin rebuff the dirt.
Rejoice,
sweetened conscience,
rejoice,
jail kennel joy.
Hail, the
odor of Christ's aroma,
enjoy, life
of secret wisdom.
Hello,
Bride climb.
Thank you,
ancient,
all
people's debt,
he did, by
himself,
to the
emissaries of that Grace •
and slit
the handwriting,
listens
anyway so •
Alleluia.
Your
chanting interest,
waking up
to everyone,
as a living
temple, Theotoke.
In the main
gastronomy,
the one who
is always at hand, Lord,
He praised,
worshiped, taught to all;
Hail, a
scene of God and Word,
rejoice,
Holy saints of the great.
Rejoice,
armed with gold in the Spirit,
rejoice,
treasure of life grow up.
Hail,
honored diadem of pious kings,
rejoice,
venerable priestly priests.
Hail, the
Church is the towering tower,
rejoice,
the blameless wall of Basle.
Hail,
trophies are raised,
Rejoice,
the enemies fall down.
Hello, my
color therapy,
rejoice,
soul of our salvation.
Hello,
Bride climb.
Oh, you
caress Meter,
I taught
all saints,
holy Word •
docked for
present offer,
from all
kinds of distress,
and the
promise of pardon,
you guys •
Alleluia.
Apolyticus. Sound flat d
'. Self-help.
The protected secretly
takes knowledge knowingly,
in the tent of Joseph's
temple he went up,
Asomatos said Aperogam;
you climb it up the
heavens,
is inherently inherent in
all
and seeing in your
womb, receiving
slavish form, I
resist you screaming;
Hail Nymph Do not
lie.
Kontakion. Sound flat d '.
Self-help.
I'm overcome by the
victories
As redeemed of
tribulations, thank you
I write to you your city,
Theotoke.
But having the state
incomprehensible
From dangerously free,
I'm barking. Hail Nymph.
Majesty
Hymn to the devout,
Stand still, we bloody
revere,
to
your people, your warmth
protection, Virgin Mary,
our help.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου