Ο Άγιος Νικήτας ο Γότθος

Ήταν    από   το   έθνος   των   Γότθων,    που   είχαν   εγκατασταθεί   πέραν   του Ίστρου  ποταμού, στα  χρόνια  του  Μ. Κωνσταντίνου. Από   παιδί   ο Νικήτας διδάχθηκε την αγία πίστη    από   το    Γότθο   επίσκοπο    Θεόφιλο,   ο  οποίος    συχνά    υπενθύμιζε   στο    Νικήτα   τα   λόγια    του   Απ.  Παύλου:  Μένε ενοίς  έμαθες...   από   βρέφους   τα   ιερά   γράμματα   οίδας,   τα   δυνάμενα   σε σοφίσαι    εις   σωτηρίαν  δια  πίστεως  της  εν   Χριστώ  Ιησού».    Δηλαδή,   μένε  ακλόνητος    σ’ εκείνα    που   έμαθες.   Από   μικρό    παιδί   γνωρίζεις   τις    Άγιες Γραφές, που μπορούν να σου μεταδώσουν την αληθινή  σοφία,  που  οδηγεί    στη     σωτηρία     δια    μέσου    της    πίστεως    στον    Ιησού   Χριστό.

Και  έτσι  έγινε.  Όταν  ο    ηγεμόνας    Αθανάριχος    συνέλαβε  το   Νικήτα  και  τον απείλησε για  να  αρνηθεί  τον  Χριστό,  αυτός  έμεινε  αμετακίνητος    σ’ αυτά   που    έμαθε από παιδί.  Ομολόγησε   με   θάρρος τον   Χριστό    μπροστά    στον   ηγεμόνα,    ο    οποίος    όταν    τον    άκουσε εξαγριώθηκε   πολύ.   Διέταξε    αμέσως    και   του   έσπασαν   τα   κόκαλα   με   τον   πιο    φρικτό   τρόπο        
Αλλά   το   μίσος   των   Βαρβάρων   ήταν   τόσο,   ώστε   μετά  τον  έριξαν  στη  φωτιά, όπου βρήκε το θάνατο. Η φωτιά, όμως, με τη θεία θέληση σεβάστηκε    το   λείψανό   του.   Το    πήρε    κάποιος    ευσεβής    χριστιανός   και   το διαφύλαξε    σε   θήκη.

Απολυτίκιον.   Ήχος   γ’.   Θείας   πίστεως.  
Νίκην   έστησας,  κατά  της   πλάνης, νίκης  είληφας,  άφθαρτον  γέρας, επαξίως   Νικήτα   φερώνυμε· συ  γαρ    νικήσας    εχθρών    την    παράταξιν,    δια πυρός  τον  αγώνα  ετέλεσας. Μάρτυς  ένδοξε,  Χριστόν  τον  Θεόν  ικέτευε,    δωρήσασθαι    ημίν    το    μέγα    έλεος.

Κοντάκιον.  Ήχος    δ’.   Επεφάνης   σήμερον.        
Νικητής  γενόμενος  εν  τοις  αγώσι,  νικητάς    ανάδειξον,    κατά     παθών φθοροποιών,  τους  ευλαβώς  εκβοώντάς  σοι·   χαίροις    Νικήτα,  Μαρτύρων ωράϊσμα.

Μεγαλυνάριον.
Πυρ  το  ζωηφόρον  ένδον  λαβών,  έφλεξας  ως  άνθραξ,    αγνωσίας    ύλην σαθράν,  και   ωλοκαυτώθης,  οία    τερπνή    θυσία,  Νικήτα  Αθλοφόρε,  τω  σε    δοξάσαντι.

Saint Nikitas the Goth

It was of the Gothic nation, which had settled over the Istros River in the years of Constantine the Great. From a child Nikitas was taught the holy faith by the Goth bishop Theophilos, who often reminded Nikita of the words of Apostle Paul: You were left to learn ... from infancy the sacred letters of Odida, capable of being saved Christ Jesus. " That is, remain steadfast in what you learned. From a young age you know the Holy Scriptures, which can impart to you true wisdom, which leads to salvation through faith in Jesus Christ.

And that's how it happened. When the ruler Athanarius arrested Nikita and threatened to refuse Christ, he remained unmoved by what he had learned from a child. He boldly confessed Christ in front of the ruler, who was furious when he heard him. He ordered immediately and his bones were broken in the most horrible manner

But the barbarians' hatred was so high that they threw him to the fire, where he was found dead. But the fire, with divine will, respected his relic. He was taken by a pious Christian and kept in a pouch.

Absolutely. Sound c. Divine faith.

I have set a victory, against error, a victory for naught, an indestructible old man, we are inexplicably Nikitas; we are enmeshed by enemies, by fire the race is at stake. Martyr glorified, Christ begged God, I have been granted great mercy.

It's close. Sound d. Impressive today.

Winner born in action, victorious, against passionate florists, gleefully listening to them; happy Nikita, beautiful witnesses.

Magnificent.

On the broomstick under the handles, I burned as charcoal, ignorance of thorns, and burnt-out, a perfect sacrifice, Nikitas Athlete, in doxassant.