ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ  10, 16-21

16 Ὁ  ἀκούων   ὑμῶν   ἐμοῦ   ἀκούει, καὶ   ὁ  ἀθετῶν   ὑμᾶς   ἐμὲ   ἀθετεῖ·   ὁ   δὲ  ἐμὲ   ἀθετῶν   ἀθετεῖ   τὸν   ἀποστείλαντά   με.

17 Ὑπέστρεψαν     δὲ    οἱ    ἑβδομήκοντα    μετὰ   χαρᾶς   λέγοντες·    Κύριε,   καὶ    τὰ    δαιμόνια    ὑποτάσσεται     ἡμῖν   ἐν    τῷ    ὀνόματί    σου.

18 Εἶπε   δὲ   αὐτοῖς·    ἐθεώρουν   τὸν   σατανᾶν     ὡς   ἀστραπὴν    ἐκ    τοῦ    οὐρανοῦ    πεσόντα.

19 Ἰδοὺ   δίδωμι    ὑμῖν   τὴν   ἐξουσίαν     τοῦ   πατεῖν    ἐπάνω   ὄφεων    καὶ     σκορπίων καὶ    ἐπὶ   πᾶσαν   τὴν   δύναμιν   τοῦ    ἐχθροῦ,   καὶ   οὐδὲν   ὑμᾶς   οὐ    μὴ   ἀδικήσῃ.

20 Πλὴν   ἐν   τούτῳ   μὴ   χαίρετε,   ὅτι   τὰ   πνεύματα   ὑμῖν   ὑποτάσσεται·   χαίρετε δὲ   ὅτι   τὰ   ὀνόματα    ὑμῶν   ἐγράφη   ἐν   τοῖς   οὐρανοῖς.

Ευχαριστία   του  Ιησού   Χριστού

21 Ἐν   αὐτῇ   τῇ   ὥρᾳ    ἠγαλλιάσατο   τῷ    πνεύματι   ὁ   Ἰησοῦς    καὶ   εἶπεν·    ἐξομολογοῦμαί     σοι,   πάτερ,   κύριε    τοῦ    οὐρανοῦ   καὶ   τῆς   γῆς,   ὅτι   ἀπέκρυψας   ταῦτα   ἀπὸ   σοφῶν  καὶ   συνετῶν,   καὶ   ἀπεκάλυψας   αὐτὰ   νηπίοις·    ναί,   ὁ   πατήρ,   ὅτι   οὕτως    ἐγένετο   εὐδοκία   ἔμπροσθέν   σου.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά  10, 16-21

16 Όποιος   σας   ακούει,   ακούει   εμένα,   και   όποιος   σας   απορρίπτει,   απορρίπτει εμένα.   Εκείνος   δε   που   απορρίπτει   εμένα,   απορρίπτει   εκείνον   που   με   έστειλε».

17 Οι   εβδομήντα   επέστρεψαν   με  χαρά   και   είπαν,   «Κύριε,   ακόμη   και   τα δαιμόνια   μας   υποτάσσονται     στο   όνομά   σου».

18 Αυτός   τους    είπε,   «Έβλεπα   τον   Σατανά   να   πέφτει   σαν   αστραπή   από τον   ουρανό.

19 Σας   δίνω   την   εξουσία   να   πατάτε   επάνω   σε   φίδια   και   σκορπιούς  και επάνω     σ’ όλη   την   δύναμι   του   εχθρού   και   τίποτε   δεν   θα   σας   βλάψει.

20 Και   όμως,   μη   χαίρετε   για  το   ότι   σας   υποτάσσονται   τα   πνεύματα,  αλλά να   χαίρετε,   διότι   τα   ονόματά   σας   είναι   γραμμένα    στους   ουρανούς».

Ευχαριστία   του   Ιησού   Χριστού

21 Εκείνη   την    ώρα   αισθάνθηκε   ο   Ιησούς   μέσα   του   αγαλλίασι   και   είπε, «Σε   δοξάζω,   Πατέρα,   Κύριε   του   ουρανού   και   της   γης,   διότι   έκρυψες   αυτά από   σοφούς   και   ευφυείς  και   τα   φανέρωσες   σε   νήπια.

Ἑβρ. 2, 2-10

2 Εἰ   γὰρ    ὁ    δι' ἀγγέλων    λαληθεὶς    λόγος    ἐγένετο     βέβαιος,   καὶ    πᾶσα παράβασις   καὶ   παρακοὴ    ἔλαβεν   ἔνδικον   μισθαποδοσίαν,

3 πῶς    ἡμεῖς   ἐκφευξόμεθα   τηλικαύτης   ἀμελήσαντες   σωτηρίας;   Ἥτις   ἀρχὴν   λαβοῦσα   λαλεῖσθαι    διὰ   τοῦ   Κυρίου,   ὑπὸ   τῶν   ἀκουσάντων   εἰς   ἡμᾶς   ἐβεβαιώθη,

4 συνεπιμαρτυροῦντος    τοῦ   Θεοῦ    σημείοις   τε   καὶ   τέρασι    καὶ    ποικίλαις δυνάμεσι    καὶ   Πνεύματος    Ἁγίου    μερισμοῖς   κατὰ   τὴν   αὐτοῦ    θέλησιν.

5 Οὐ    γὰρ   ἀγγέλοις    ὑπέταξε   τὴν    οἰκουμένην   τὴν    μέλλουσαν,   περὶ     ἧς λαλοῦμεν,

6 διεμαρτύρατο   δέ    πού   τις   λέγων·   τί    ἐστιν    ἄνθρωπος   ὅτι   μιμνήσκῃ    αὐτοῦ,   ἢ   υἱὸς    ἀνθρώπου   ὅτι    ἐπισκέπτῃ    αὐτόν;

7 Ἠλάττωσας    αὐτὸν   βραχύ    τι    παρ'   ἀγγέλους,   δόξῃ    καὶ    τιμῇ    ἐστεφάνωσας αὐτόν,

8 πάντα    ὑπέταξας    ὑποκάτω   τῶν   ποδῶν    αὐτοῦ·   ἐν     γὰρ    τῷ    ὑποτάξαι    αὐτῷ    τὰ    πάντα    οὐδὲν   ἀφῆκεν    αὐτῷ   ἀνυπότακτον.   Νῦν   δὲ   οὔπω    ὁρῶμεν αὐτῷ    τὰ   πάντα    ὑποτεταγμένα·

9 τὸν    δὲ   βραχύ    τι    παρ' ἀγγέλους    ἠλαττωμένον   βλέπομεν    Ἰησοῦν    διὰ    τὸ    πάθημα   τοῦ   θανάτου   δόξῃ    καὶ   τιμῇ    ἐστεφανωμένον,    ὅπως   χάριτι Θεοῦ    ὑπὲρ    παντὸς    γεύσηται    θανάτου.

10 Ἔπρεπε   γὰρ    αὐτῷ,   δι'   ὃν   τὰ   πάντα   καὶ   δι'   οὗ   τὰ   πάντα,   πολλοὺς   υἱοὺς εἰς    δόξαν    ἀγαγόντα,    τὸν   ἀρχηγὸν   τῆς    σωτηρίας    αὐτῶν    διὰ    παθημάτων τελειῶσαι.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εβρ. 2, 2-10

2 Διότι   εάν   ο   λόγος,   ο   οποίος   κηρύχθηκε   δι'   αγγέλων,   είχε   κύρος   και   κάθε παράβασις   και   παρακοή   έλαβε   δικαία   ανταπόδοσι,

3 πως   θα   ξεφύγουμε   εμείς,   εάν   δείξουμε   αμέλεια   για   μία   τόσο   μεγάλη   σωτηρία;    Η   σωτηρία   αυτή   άρχισε   να   κηρύττεται   από   τον   Κύριο,   έπειτα   μας   βεβαιώθηκε   από   εκείνους   που   την   άκουσαν,

4 και   ο   Θεός   προσέθετε   την   μαρτυρία   του   με   σημεία   και   τέρατα   και   με διάφορα   θαύματα   και   με   διαμοιρασμό   χαρισμάτων   του   Αγίου Πνεύματος   σύμφωνα   με   την   θέλησί   του.

5 Διότι   ο   Θεός   δεν   υπέταξε     σε   αγγέλους   τον   μέλλοντα   κόσμο,   για   τον οποίο  μιλάμε.

6 Διαβεβαίωσε   τούτο   ένας   που   λέγει   κάπου,   Τι   είναι   ο   άνθρωπος,    ώστε να   τον   θυμάσαι,   ή   τι   είναι   ο   υιός   του   ανθρώπου   ώστε   να   τον προσέχεις;

7 Τον   έκαμες   για   λίγο   χρόνο   κατώτερο   από   τους   αγγέλους,   με δόξα   και   τιμή   τον   στεφάνωσες   και   τον   έκανες   κυρίαρχο   των έργων   σου.

8 Όλα   τα   υπέταξες   κάτω   από    τα   πόδια   του.   Αφού   λοιπόν   υπέταξε   όλα      σ’ αυτόν,   δεν   άφησε   τίποτα    ανυπότακτο    σ’  αυτόν.   Αλλά   τώρα   δεν βλέπομεν   ακόμη   να   έχουν   όλα   υποταχθεί   στον   άνθρωπο.

9 Βλέπομεν   όμως   τον   Ιησού,   ο   οποίος    έγινε   για   λίγο   χρόνο κατώτερος   από   τους   αγγέλους,   για   να  γευθεί,   δια   της   χάριτος   του   Θεού, θάνατο   για  κάθε   άνθρωπο,   να  είναι   στεφανωμένος   με   δόξα   και   τιμή,   λόγῳ   του   παθήματος   του   θανάτου.

10 Διότι   ήτο   πρέπον   γι' αυτόν,   για  τον   οποίο   και   δια   του   οποίου   υπάρχουν τα   πάντα,   προκειμένου   να  φέρει  πολλούς   υιούς    στην   δόξα,   να   κάνει   τον αρχηγό   της   σωρητίας   των   τέλειο   δια   των   παθημάτων.

Luke 10, 16-21

16 He that heareth you heareth me, and he that rejecteth you rejects me. He who rejects me rejects him who sent me. "

17 The seventy returned with joy and said, "Lord, even our demons are subject to your name."

18 He said to them, "I saw Satan fall like lightning from heaven.

19 I give you the power to strike upon serpents and scorpions, and upon all the power of the enemy, and nothing shall hurt you.

20 But do not rejoice that your spirits are subject to you, but rejoice, for your names are written in heaven. "

Thanksgiving of Jesus Christ

21 At that time Jesus was in the midst of the jealousy, and he said, "I praise you, Father, Lord of heaven and earth, because you hid them from the wise and intelligent, and showed them to infants.

Heb. 2, 2-10

2 For if the word, which was proclaimed by angels, was valid, and every transgression and objection received a just return,

3 How can we escape if we show negligence for such great salvation? This salvation began to be preached by the Lord, then confirmed to us by those who heard it,

4 and God added his testimony with signs and monsters and with various miracles and by sharing the gifts of the Holy Spirit according to his will.

5 Because God did not subject angels to the future world we are talking about.

6 Has this been assured by anyone who says, "What is man, that you may remember him, or what is the son of man, that you should watch over him?"

7 For a little while you made him inferior to the angels, with glory and honor you crowned him and made him the master of your works.

8 You all cursed under his feet. So, having obeyed him all, he left nothing in subjection to him. But now we are not yet seeing everything subjugated to man.

9 But we see Jesus, who for a little while was made lower than the angels, to taste death by the grace of God for every man to be crowned with glory and honor, the word of the sufferings of death.

10 For it was expedient for him, for whom and through whom all things are, to bring many sons unto glory, to make the captain of their perfection perfect through their passions.