ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ἰω. 8, 21-30

21 Εἶπεν   οὖν   πάλιν   αὐτοῖς   ὁ   Ἰησοῦς·    ἐγὼ   ὑπάγω   καὶ   ζητήσετέ   με,   καὶ    ἐν   τῇ    ἁμαρτίᾳ   ὑμῶν    ἀποθανεῖσθε·   ὅπου    ἐγὼ    ὑπάγω,   ὑμεῖς   οὐ    δύνασθε    ἐλθεῖν.

22 Ἔλεγον   οὖν   οἱ   Ἰουδαῖοι·   μήτι   ἀποκτενεῖ    ἑαυτόν,   ὅτι    λέγει,   ὅπου   ἐγὼ    ὑπάγω,   ὑμεῖς    οὐ   δύνασθε   ἐλθεῖν;

23 Καὶ    εἶπεν   αὐτοῖς·    ὑμεῖς     ἐκ   τῶν    κάτω    ἐστέ,    ἐγὼ   ἐκ    τῶν    ἄνω    εἰμί·    ὑμεῖς    ἐκ τοῦ    κόσμου    τούτου    ἐστέ,   ἐγὼ     οὐκ   εἰμὶ   ἐκ   τοῦ   κόσμου   τούτου.

24 Εἶπον   οὖν   ὑμῖν   ὅτι   ἀποθανεῖσθε   ἐν   ταῖς   ἁμαρτίαις   ὑμῶν·   ἐὰν   γὰρ   μὴ    πιστεύσητε    ὅτι    ἐγώ    εἰμι,   ἀποθανεῖσθε   ἐν   ταῖς   ἁμαρτίαις   ὑμῶν.

25 Ἔλεγον    οὖν   αὐτῷ·   σὺ   τίς   εἶ;    καὶ   εἶπεν   αὐτοῖς   ὁ   Ἰησοῦς·   τὴν   ἀρχὴν   ὅ τι καὶ   λαλῶ    ὑμῖν.

26 Πολλὰ    ἔχω   περὶ    ὑμῶν   λαλεῖν   καὶ    κρίνειν·   ἀλλ'   ὁ   πέμψας   με   ἀληθής   ἐστι,   κἀγὼ    ἃ    ἤκουσα    παρ' αὐτοῦ,   ταῦτα   λέγω    εἰς    τὸν    κόσμον.

27 Οὐκ    ἔγνωσαν    ὅτι    τὸν   πατέρα   αὐτοῖς    ἔλεγεν.

28 Εἶπεν    οὖν   αὐτοῖς    ὁ   Ἰησοῦς·   ὅταν    ὑψώσητε    τὸν    υἱὸν   τοῦ    ἀνθρώπου,    τότε γνώσεσθε    ὅτι   ἐγώ    εἰμι,    καὶ    ἀπ'   ἐμαυτοῦ    ποιῶ    οὐδέν,   ἀλλὰ   καθὼς    ἐδίδαξέ    με  ὁ   πατήρ    μου,   ταῦτα λαλῶ.

29 Καὶ   ὁ   πέμψας   με   μετ'   ἐμοῦ    ἐστιν·   οὐκ   ἀφῆκέ με μόνον   ὁ   πατήρ,   ὅτι    ἐγὼ   τὰ   ἀρεστὰ    αὐτῷ   ποιῶ    πάντοτε.

30 Ταῦτα    αὐτοῦ    λαλοῦντος    πολλοὶ    ἐπίστευσαν   εἰς   αὐτόν.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ιω. 8, 21-30

21 Πάλι   τους   είπε,   «Εγώ   φεύγω   και   θα  με  ζητήσετε  αλλά   θα   πεθάνετε μέσα   στην  αμαρτία   σας.   Όπου   πάω   εγώ,   δεν   μπορείτε   σεις   να   έλθετε».

22 Τότε   είπαν   οι     Ιουδαίοι,   «Μήπως   θα   αυτοκτονήσει;   Διότι   λέγει,   «Όπου πάω   εγώ,    δεν    μπορείτε   σεις   να   έλθετε».

23 Και  αυτός  τους   είπε,   «Σεις   είσθε  εκ   των   κάτω,  εγώ  είμαι  εκ   των   άνω. Σεις    είσθε  από  αυτόν  τον    κόσμο,  εγώ  δεν   είμαι   από   τον   κόσμο   αυτόν.

24 Δια   τούτο   είπα   ότι  θα   πεθάνετε   μέσα  στις  αμαρτίες   σας,   διότι   εάν   δεν πιστέψετε   ότι   εγώ   είμαι,  θα   πεθάνετε   μέσα   στις   αμαρτίες   σας».

25 Τότε   εκείνοι   του   είπαν,   «Συ   ποιος   είσαι;»   και   ο   Ιησούς   τους   είπε,   «Ό,τι σας   λέγω   από   την   αρχή.

26 Έχω  πολλά  να   πω   για  σας   και   να  σας   κατακρίνω.   Αλλ’ εκείνος  που  με έστειλε   λέγει  την   αλήθεια   και   όσα   εγώ   άκουσα  από   αυτό,  αυτά   λέγω    στο    κόσμο».

27 Δεν   κατάλαβαν   ότι  τους   μιλούσε   για   τον   Πατέρα.

28 Ο   Ιησούς   λοιπόν   τους   είπε,   «Όταν  θα   υψώσετε   τον   Υιό  του   ανθρώπου, τότε  θα   γνωρίσετε   ότι   εγώ   είμαι   και   ότι  δεν   κάνω   τίποτε   από   τον   εαυτόν μου   αλλά  καθώς   ο   Πατέρας   μου    με   δίδαξε,   αυτά   λέγω.

29 Και   εκείνος   που   με  έστειλε   είναι   μαζί   μου,   δεν   με  άφησε   μόνον   ο Πατέρας,   διότι  εγώ   κάνω   πάντοτε   όσα  του   είναι   αρεστά».

30 Ενώ   έλεγε   αυτά,   πολλοί   πίστεψαν    σ’ αυτόν.

Α΄Κορ. 1, 26-2, 5

1, 26 Βλέπετε    γὰρ   τὴν   κλῆσιν   ὑμῶν,    ἀδελφοί,   ὅτι   οὐ   πολλοὶ   σοφοὶ    κατὰ   σάρκα,   οὐ   πολλοὶ    δυνατοί,   οὐ   πολλοὶ   εὐγενεῖς,

27 ἀλλὰ   τὰ   μωρὰ   τοῦ   κόσμου   ἐξελέξατο   ὁ    Θεὸς    ἵνα   τοὺς   σοφοὺς καταισχύνῃ,    καὶ   τὰ   ἀσθενῆ   τοῦ    κόσμου   ἐξελέξατο    ὁ    Θεὸς   ἵνα    καταισχύνῃ    τὰ    ἰσχυρά,

28 καὶ    τὰ    ἀγενῆ   τοῦ    κόσμου   καὶ    τὰ    ἐξουθενημένα    ἐξελέξατο    ὁ   Θεός,   καὶ   τὰ   μὴ   ὄντα,    ἵνα   τὰ   ὄντα   καταργήσῃ,

29 ὅπως   μὴ    καυχήσηται   πᾶσα    σὰρξ    ἐνώπιον   τοῦ   Θεοῦ.

30 Ἐξ    αὐτοῦ   δὲ   ὑμεῖς    ἐστε  ἐν    Χριστῷ   Ἰησοῦ,   ὃς   ἐγενήθη    ἡμῖν   σοφία   ἀπὸ   Θεοῦ,   δικαιοσύνη   τε   καὶ   ἁγιασμὸς    καὶ   ἀπολύτρωσις,
31 ἵνα,    καθὼς   γέγραπται,    ὁ   καυχώμενος    ἐν    Κυρίῳ    καυχάσθω.

2, 1 Καγῶ    ἐλθὼν    πρὸς    ὑμᾶς,    ἀδελφοί,   ἦλθον   οὐ    καθ᾿   ὑπεροχὴν   λόγου    ἢ   σοφίας   καταγγέλλων   ὑμῖν    τὸ    μαρτύριον   τοῦ    Θεοῦ.

2 Οὐ   γὰρ    ἔκρινα   τοῦ    εἰδέναι   τι   ἐν    ὑμῖν   εἰ   μὴ   Ἰησοῦν   Χριστόν,   καὶ    τοῦτον   ἐσταυρωμένον.

3 Καὶ    ἐγὼ    ἐν    ἀσθενείᾳ    καὶ   ἐν    φόβῳ   καὶ  ἐν   τρόμῳ   πολλῷ    ἐγενόμην   πρὸς    ὑμᾶς,

4 καὶ    ὁ    λόγος   μου    καὶ   τὸ    κήρυγμά   μου   οὐκ   ἐν     πειθοῖς   ἀνθρωπίνης    σοφίας λόγοις,    ἀλλ᾿   ἐν   ἀποδείξει    Πνεύματος     καὶ    δυνάμεως,

5 ἵνα   ἡ   πίστις   ὑμῶν   μὴ    ᾖ   ἐν    σοφίᾳ   ἀνθρώπων,   ἀλλ᾿  ἐν   δυνάμει   Θεοῦ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄Κορ. 1, 26-2, 5

1, 26 Παρατηρήσατε,   αδελφοί,   ποιοι   είσθε   σεις   που   ο   Θεός   κάλεσε.   Δεν υπάρχουν   μεταξύ   σας   πολλοί  σοφοί   κατ’ άνθρωπο,   ούτε   πολλοί   δυνατοί, ούτε  πολλοί   ευγενείς   την   καταγωγή,

27 αλλά   εκείνους   που   ο   κόσμος   θεωρεί   μωρούς   διάλεξε   ο   Θεός   για   να καταισχύνει   τους  σοφούς   και    τους  αδύνατους  κατά   κόσμο   διάλεξε   ο Θεός,   για  να   καταισχύνει   τους   δυνατούς,

28 και   ανθρώπους   που   έχουν   ταπεινή   καταγωγή  κατά  κόσμο   και   τους περιφρονεμένους   διάλεξε   ο   Θεός,   ακόμη  και   πράγματα    που   δεν υπάρχουν   για   να   καταργήσει   εκείνα   που   υπάρχουν·

29 ώστε   να   μη   καυχηθεί   κανείς   άνθρωπος   ενώπιον   του   Θεού.

30 Χάρις   σ’  αυτόν   είσθε  σεις   εν   Χριστώ   Ιησού,   τον   οποίο   ο  Θεός  έκανε σοφία   μας,   δικαίωσί   μας   και   αγιασμό   και   απολύτρωσι.
31 Ώστε,   καθώς   είναι   γραμμένο:   Εκείνος  που  καυχάται,  άς  καυχάται δια  τον  Κύριο.

2, 1 Δια   τούτο,  όταν  ήλθα  σ’ εσάς,  αδελφοί,  σας  εκήρυξα  την  αλήθεια  του Θεού,   όχι   με  υπεροχή   λόγου   ή  σοφίας.

2 Απεφάσισα  να  μη   γνωρίζω   τίποτε  άλλο,   όταν   ήμουν   μεταξύ   σας,   παρά τον   Ιησού   Χριστό  και   αυτόν   σταυρωμένο.

3 Και   ήλθα   σ’ εσάς,   αισθανόμενος   αδυναμία   και   φόβο   και   πολύ   τρόμο.

4 Και   ο   λόγος   μου   και   το   κήρυγμά   μου  δεν  έγιναν   με   πειστικούς  λόγους ανθρωπίνης   σοφίας,  αλλά  με   πειθώ   Πνεύματος   και   δυνάμεως,

5 για  να  μην   είναι   η   πίστις   σας  θεμελιωμένη  επάνω   στην  σοφία   των ανθρώπων,  αλλά    στη   δύναμι   του   Θεού.

John 8, 21-30

21 Again he said to them, "I am going away and you will call on me, but you will die in your sin. Wherever I go, you can't come. "

22 Then said the Jews, Will he commit suicide? Because it says, "Wherever I go, you can't come."

23 And he said unto them, Ye are from beneath; I am from above. You are from this world, I am not from this world.

24 Therefore I said that you would die in your sins, for if you do not believe that I am he, you will die in your sins. "

25 Then said they unto him, Who art thou? And Jesus said unto them, What I say unto you from the beginning.

26 I have much to say and criticize you. But he who sent me speaks the truth, and what I have heard from it I tell the world. "

27 They did not understand that he was talking to them about the Father.

28 Jesus therefore said to them, "When ye shall lift up the Son of man, then ye shall know that I am he, and that I do nothing of myself, but as my Father taught me, these things I say.

29 And he that sent me is with me, not the Father alone hath forsaken me: for I do always that which is good in him.

30 While he was saying these things, many believed on him.

First. 1, 26-2, 5

1, 26 You have observed, brothers, who you are that God has called. There are not many wise men among you, neither many strong nor many noble in origin,

27 But those whom the world considers to be babies, God has chosen to stun the wise and the weak in the world, God has chosen to stunt the strong,

28 And men of humble descent into the world and the despised have God chosen, even things which are not there to abolish those that are;

29 lest any man should boast before God.

30 Thanks to him you put him in Christ Jesus, whom God made us wise, our righteousness, and sanctification and redemption.

31 Therefore, as it is written, He that boasts, let him boast of the Lord.

2, 1 Wherefore, when I came unto you, brethren, I preached unto you the truth of God, not with excellence of speech or wisdom.

2 I decided not to know anything else when I was with you except Jesus Christ and Him crucified.

3 And I come unto you, feeling weakness and fear, and much terror.

4 And my word and my preaching were not with persuasive words of human wisdom, but with persuasion of the Spirit and of power,

5 that your faith may not be founded on the wisdom of men, but on the power of God.