Η Αγία Ευφημία η Μεγαλομάρτυς

Έζησε και μαρτύρησε κατά  τους χρόνους  του  αυτοκράτορα  Διοκλητιανού.

Γεννήθηκε   στην   Χαλκηδόνα   από   οικογένεια   θεοσεβή και ευγενική. Οι γονείς  της Ψιλόφρων  και  Θεοδωριανή  φρόντισαν ώστε   η  θυγατέρα   τους  να   αναπτύξει  κάθε    χριστιανική  αρετή.

Η    Ευφημία    εξελίχθηκε   σε   άνθρωπο   με   σπάνια   χαρίσματα   και   δυνατό χριστιανικό φρόνημα, το  οποίο  επέδειξε  όταν  ο  ειδωλολάτρης  ανθύπατος της  Μικράς  Ασίας   Πρίσκος    διέταξε  να  παρευρεθούν    όλοι    οι κάτοικοι   της   Χαλκηδόνας   σε   γιορτή,   την   οποία   οργάνωνε   προς   τιμή    του    θεού   των   ειδωλολατρών    Άρη.

Τότε  η  Ευφημία  αποφάσισε  μαζί   με  άλλους χριστιανούς  να  απέχει  από    τη   γιορτή   των   ειδωλολατρών    και   για   το   λόγο    αυτό    συνελήφθη   και φυλακίσθηκε. Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της οι εχθροί του   Χριστού προσπαθούσαν με κάθε τρόπο  να πείσουν  την  Αγία  να  αρνηθεί την πίστη της και  να  ασπασθεί  τα  είδωλα.  Όταν συνειδητοποίησαν  πως  η  Ευφημία δεν  επρόκειτο  να  αλλάξει  την  πίστη   της  με  τους    λόγους, την  βασάνισαν   φριχτά.    Όμως   με   τη   θεία χάρη,    η    Αγία    δεν    έπαθε    τίποτα     από   τα   βασανιστήρια.           
Τελικά   οι    δήμιοι,   την   έριξαν   σε   άγρια   θηρία   και   η   Ευφημία   βρήκε  το  θάνατο    από    μία    αρκούδα.

Απολυτίκιον.   Ήχος    γ’.   Την    ωραιότητα.         
Τω  θείω    έρωτι,  λαμπρώς   αθλήσασα, εις  oσμήν   έδραμες,  Χριστού πανεύφημε,  οία    νεάνις    παγκαλής,  και    Μάρτυς    πεποικιλμένη·   όθεν εισελήλυθας,    εις   παστάδα    ουράνιον,    κόσμω    διανέμουσα,    ιαμάτων χαρίσματα,  και  σώζουσα  τους   σοι  εκβοώντας·  χαίροις   θεόφρον  Ευφημία.

Κοντάκιον.    Ήχος    δ’.   Ο    υψωθείς    εν    τω    Σταυρώ.         
Εν  τη  αθλήσει  σου  καλώς  ηγωνίσω,  και  μετά   θάνατον    ημάς     αγιάζεις,  ταις   των  αιμάτων   βλύσεσι   Πανεύφημε·  όθεν  σου  την  κοίμησιν,  την  αγίαν   τιμώμεν, πίστει   παριστάμενοι,  τω  σεπτώ  σου  λειψάνω,  ίνα  ρυσθώμεν νόσων ψυχικών,  και  των  θαυμάτων  την  χάριν    αντλήσωμεν.

Μεγαλυνάριον.
Εύφημόν  σοι  αίνον  και  ιερόν, πανεύφημε   Μάρτυς,   αναμέλπομεν ευπρεπώς·  συ  γαρ  Ευφημία,  εμπρέψασα  ευφήμως,  τω  Λόγω  εδοξάσθης,   ως   καλλιπάρθενος.

Saint Euphemia the Great Martyr

He lived and witnessed during the reign of Emperor Diocletian.

He was born in Chalkidona to a godly and kind family. The parents of Psilofron and Theodorian made sure that their daughter developed every Christian virtue.

Euphemia evolved into a man with rare gifts and a strong Christian mind, which he demonstrated when the idolater of Asia Minor Priscus ordered all Chalkidonians to attend a feast organized in honor of the god.

Euphemia then decided, along with other Christians, to abstain from pagan feasting and was therefore arrested and imprisoned. During her captivity, Christ's enemies tried in every way to persuade the Saint to deny her faith and to embrace the idols. When they realized that Euphemia was not going to change her faith with the words, they were terribly tortured. But by divine grace, the Saint suffered nothing from the torture.

Eventually the executioners threw her into a wild beast and Euphemia found the death of a bear.

Absolutely. Sound c. The beauty.

My divine love, I glorified, in perfume, Christ we exalted, a young horse, and Martyr immaculately;

It's close. Sound d. The Highest in the Cross.

In your sport I am well fasting, and after our death you are sanctified, in the shedding of blood We are exalted; every one of you is asleep, sanctified, believing in attendance, I will miss you;

Magnificent.

Hail to you, both holy and holy, we are exalted Martyr, we await dignity;