Ο Άγιος Σεβηριανός ο Μεγαλομάρτυρας

Μαρτύρησε στα χρόνια του βασιλιά   Λικινίου. Καταγόταν από τη  Σεβάστεια    και    τον    διέκρινε   θερμός  ζήλος,  με  τον  οποίο  υπηρετούσε  το  Ευαγγέλιο. Χρησιμοποιούσε   τα   πλούτη   του   για    τους φτωχούς    και   για   τους   φυλακισμένους   χριστιανούς.  Είχε  φέρει  πολλούς  στην   χριστιανική   πίστη   και   αρκετούς    είχε   ενθαρρύνει    να   υποστούν    καρτερικά    και   νικηφόρα     το   μαρτύριο.

Όλα   αυτά   έκαναν   τον   αιμοβόρο   ηγεμόνα   Λυσία    να    καλέσει  τον   Σεβηριανό    στην   Καισαρεία.  Εκεί,  αφού    απέτυχε    στην    προσπάθειά  του  να  κάμψει  το   φρόνημα    του   Αγίου,    διέταξε   να τον μαστιγώσουν  με νεύρα   βοδιού.   Κατόπιν,    ξέσχισαν    τις   σάρκες   του με   σιδερένια    νύχια,   έτσι   ώστε    το    αίμα    να    τρέχει  σαν χείμαρρος.    Οι    πόνοι  ήταν  αφόρητοι  και  οι  πληγές   μεγάλες   και βαριές. Η  υπομονή, όμως, του Σεβηριανού ήταν ισχυρότερη και αναφώνησε  προς   τον   Κύριο   θερμή   προσευχή,   την    οποία   πρέπει να    χρησιμοποιεί  κάθε  αγωνιζόμενος  χριστιανός,  σε  καιρό  δοκιμασιών:

«Κύριε    Ιησού,   ο     ποιών    θαυμάσια,    ο    επί    του  σταυρού  κρεμασθείς    και    τον    υπερήφανον   τοιουτοτρόπως    καταβαλών,    ο μέχρι   και    σήμερον   δι’  υπερθαυμάτων    έργων   μεγαλυνόμενος,    ελθέ να με σώσῃς,  και   τον   μεν   βραχίονα   του   πονηρού    αμαρτωλού  σύντριψαν,    τας  δε  ιδικές   μου   δυνάμεις     σύσφιγξον,   αγαθέ,   και   δος μοι τον αγώνα τούτον να διανύσω του μαρτυρίου».
Και   η   βοήθεια   ήλθε.    Η    ψυχή   του    έμεινε    σταθερή    και    νικήτρια,  το  δε  σώμα του  έμεινε  κρεμασμένο  στο  τείχος  της Καισαρείας.

Απολυτίκιο.   Ήχος   δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.      
Σοφίᾳ   των λόγων σου, παρεμβολήν   ιεράν, ενθέως   επήλειψας, πανευκλεών Αθλητών, προς άθλησιν   ένθεον·   όθεν   τας    φθειρομένας, παριδών υπολήψεις, άφθαρτον   εκομίσω, δι’ αθλήσεως δόξαν· διο   Σεβηριανέ   σε,   ύμνοις   γεραίρομεν.

Κοντάκιον.   Ήχος   β’.   Τους    ασφαλείς.   
Ως   ευκλεής,  της   ευσεβείας   τρόφιμος,   μαρτυρικώς,   εφαίδρυνας    τον βίον  σου, Σεβηριανέ θεόσοφε, Αθλοφόρων ακροθίνιον· ενθέοις  γαρ εκλάμπων   κατορθώμασι, τοις στίγμασι του Λόγου κεκαλλώπισαι,   πρεσβεύων  σωθήναι    τας    ψυχάς    ημών.

Μεγαλυνάριον.
Βουλάς  επιγείους  απαρνηθείς,  βουλής  ουρανίου,  εχρημάτισας πληρωτής· όθεν ημάς ρύου, κακίστων βουλευμάτων, Σεβηριανέ θείε, μαρτύρων  σύσκηνε.

Saint Sebirian the Great Martyr

He witnessed in the years of King Licinius. He came from Seville and was distinguished by the warm zeal with which he served the Gospel. He used his wealth for the poor and for the imprisoned Christians. He had brought many to the Christian faith and had encouraged many to suffer martyrdom and victorious martyrdom.

All this made the bloodthirsty ruler Lysias summon Sebierian to Caesarea. There, after failing to bend the saint's mind, he ordered his oxen to be whipped. Then they cut off his flesh with iron nails so that the blood would flow like a torrent. The pains were unbearable and the wounds were heavy and heavy. Severian's patience, however, was stronger and he cried out to the Lord in warm prayer, which every struggling Christian should use in times of trial:

"Lord Jesus, whose wonderful, hanging on the cross, and so proud to pay, to this day by magnificent works magnified, come to save me, and the arm of my wicked sinner, dear, and let me go through this struggle to witness. "

And help came. His soul remained firm and victorious, and his body hung on the wall of Caesarea.

Introit. Sound d. Fast forward.

Wisdom of your words, intercession of the sacred, infernal, inferior Athletes, to the sport of the athlete;

It's close. B sound. Secure them.

As a blasphemous, food-loving, martyr, you exerted your life, Sebirian Theophobes, of the Crusaders;

Magnificent.

Voulas, land-banished, uranium-caterpillar, money-launderer;