Ο Όσιος Χαρίτων ο Ομολογητής

Κατείχε  μεγάλη κοινωνική θέση στο Ικόνιο, αλλά και μεγάλες χριστιανικές    αρετές.

Όταν,   λοιπόν,   ο   αυτοκράτωρ   Αυρηλιανός   (270 – 275)   εξέδωσε διάταγμα   κατά   των    χριστιανών,   ο    έπαρχος   Ικονίου     συνέλαβε τον   Χαρίτωνα   από   τους    πρώτους.   Τα   βασανιστήρια   που    υπέστη ήταν   σκληρά.   Όμως   ο   Χαρίτων    έμεινε   αμετακίνητος   στην   πίστη του.

Στο  διάστημα δε  που βρισκόταν στη φυλακή, ο Αυρηλιανός δολοφονήθηκε.   Ο    Διάδοχός  του   Πρόβος  σταμάτησε    το   διωγμό  κατά   της   Εκκλησίας     και    ο    Χαρίτων    απελευθερώθηκε.

Αποφάσισε,   τότε,    να  πάει   προσκυνητής    στα    Ιεροσόλυμα.   Αλλά  στον   δρόμο   συνελήφθη    από   λῃστές,   που   τον   οδήγησαν   στο κρησφύγετό   τους.   Όταν   έφθασαν   στη   σπηλιά   τους,   έφαγαν    και  ήπιαν.   Αλλά    το    κρασί    ήταν   δηλητηριασμένο   και   πέθαναν    όλοι. Τότε,   η   σπηλιά    εκείνη   των   λῃστών   μετατράπηκε    από    τον    Όσιο  σε    εκκλησία    του    θεού.

Η φήμη του Χαρίτωνα έφερε κοντά του πολλούς μαθητές. Τους κυβερνούσε   με   στοργή   και    τους προήγαγε σε    υψηλές   βαθμίδες αρετής.  Ποθώντας,  όμως,   περισσότερη   ησυχία,   όρισε    διάδοχό   του στο  μοναστήρι    και   αναχώρησε    στην    έρημο,    όπου    ασκήτεψε   μέσα    σε    διάφορα  σπήλαια.

Όταν   πλησίαζε    το    τέλος   του,    επέστρεψε  στο  αρχικό   του μοναστήρι,   κοντά   στους    αγαπημένους   του   μαθητές,    τους    οποίους    είχε   οδηγήσει   «επί    ζωής   πηγάς   υδάτων».    Δηλαδή    τους  είχε    οδηγήσει    σε    πηγές   νερών,   που   είναι   γεμάτα   ζωή.       
Εκεί,   λοιπόν,   παρέδωσε    ήσυχα    και    ειρηνικά    την   ψυχή   του    στον   Θεό.

Απολυτίκιον.   Ήχος    δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.   
Χαρίτων  του  Πνεύματος, καταυγασθείς ταις αυγαίς, φωστήρ   εχρημάτισας,   της   εναρέτου    ζωής,   Χαρίτων   μακάριε·   συ   γαρ ομολογίᾳ,   αληθείας   εμπρέψας,   έλαμψας   εν   ερήμω,    εγκράτειας  τοις    πόνοις.    Διο    των   ευφημούντων    σε,    Πάτερ    μνημόνευε.

Κοντάκιον.   Ήχος    πλ. δ’.   Τη    υπερμάχω.

Ως    των   χαρίτων   εραστής    των    υπέρ    έννοιαν

Ομολογίας    εθησαύρισας   τας   χάριτας

Τον    Χριστόν    ομολογήσας,   Πάτερ   Χαρίτων.

Αλλ’    ως    χάριτος    της   θείας    ενδιαίτημα

Μοναζόντων   παιδοτρίβης   εχρημάτισας      
Των   βοώντων    σοι,   χαίροις   Πάτερ   θεόληπτε.

Μεγαλυνάριον.
Θείων Αθλοφόρων συγκοινωνός, ευκλεών Οσίων, υποφήτης θεοειδής, Χαρίτων  εδείχθης,  εν   εκατέροις    λάμψας· εντεύθεν   καταυγάζεις, κόσμον    ταις   χάρισι.

Saint Chariton the Confessor

He had a great social standing in Iconium, as well as great Christian virtues.

So when Emperor Aurelian (270 - 275) issued a decree against the Christians, the governor of Iconium arrested Chariton of the first. The torture he suffered was cruel. But Chariton remained steadfast in his faith.

While in prison, Aurelian was assassinated. The successor of the Sheep stopped the persecution against the Church and Chariton was released.

He then decided to go to Jerusalem for a pilgrimage. But on the street he was arrested by robbers who led him to their hideout. When they reached their cave, they ate and drank. But the wine was poisoned and everyone died. At that time, that cave of Lists was converted by Hosios into a church of God.

Chariton's reputation brought many students close to him. He ruled them with affection and promoted them to high degrees of virtue. Craving more peace, however, he appointed his successor to the monastery and departed to the desert, where he practiced in various caves.

When it was nearing its end, he returned to his original monastery, near his beloved pupils, whom he had led "on a spring of water." That is, he had led them to springs of water, which are full of life.

There, then, he quietly and peacefully surrendered his soul to God.

Absolutely. Sound d. Fast forward.

Grace of the Spirit, Burnt Eggs, Illuminator of Eternity, of Virtue of Life, Grace of Blessings; Died of the euphemists, Father mentioned.

It's close. Sound d. I miss her.

As a lover of grace in their favor

Confession euthanized grace

Confessor Christ, Father Chariton.

But for the sake of divine grace

Monotonous child molestation of money

Happy to you, happy Father.

Magnificent.

Divine Transports, Euclidean Saints, Goddess of the Divine, Charity shown, in hundreds of light bulbs;