Οι Αγίες Σοφία, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη

Έζησαν    όταν   αυτοκράτορας    των   ρωμαίων    ήταν    ο   Ανδριανός.

Όταν  η  τίμια   και   ενάρετη    Σοφία    χήρεψε,    πήγε   μαζί  με   τις    κόρες    της στην  Ρώμη.   Εκεί  ο  αυτοκράτορας πληροφορήθηκε ότι  οι  τέσσερις  γυναίκες    ήταν  χριστιανές και   διέταξε  να   τις   συλλάβουν.   Αφού   χώρισε   την  μητέρα  από    τα   παιδιά   της,   ζήτησε   να    παρουσιασθεί    μπροστά    του    η  δωδεκάχρονη Πίστη. Με  δελεαστικούς  λόγους ο  Ανδριανός   προσπάθησε να   πείσει    την   Πίστη    να  αρνηθεί  το   Χριστό,  αλλά   αντιμετώπισε  το  άκαμπτο    φρόνημα   της    νεαρής.    Τότε    ο    σκληρός    ηγεμόνας    διέταξε    τον  αποκεφαλισμό    της.

Το ίδιο σθένος με την Πίστη επέδειξαν και οι   αδελφές   της,   η   δεκάχρονη Ελπίδα   και   η   εννιάχρονη    Αγάπη.    Ο   σκληρός   Ανδριανός   δε   δίστασε   να διατάξει  τους   δήμιούς   του  να  αποκεφαλίσουν  και  τα  άλλα  δυο  κορίτσια.
Περήφανη   για    τα   παιδιά   της   η   Σοφία,   ενταφίασε  με τιμές    τις   κόρες    της  και παρέμεινε  για    τρεις    μέρες    στους   τάφους    τους,    παρακαλώντας    το  Θεό    να   την    πάρει   κοντά   του.    Ο   Θεός    άκουσε   την   προσευχή   της   και    η Σοφία   παρέδωσε  το  πνεύμά   της  δίπλα  στους  τάφους  των  παιδιών    της.

Απολυτίκιον.    Ήχος     δ’.    Ταχύ   προκατάλαβε.

Σοφίᾳ   εκθρέψασα,   κατά   την   κλήσιν    σεμνή,   τας   τρεις   θυγατέρας   σου, ταύτας  προσάγεις  Χριστώ,  αθλήσεως   σκάμμασιν· όθεν  της    άνω    δόξης,  συν   αυταίς    κοινωνούσα,  πρέσβευε  τω  Σωτήρι,   καλλιμάρτυς   Σοφία,   δούναι τοις   σε    τιμώσι,    χάριν    και    έλεος.

Έτερον   Απολυτίκιον.   Ήχος    πλ. α’.   Τον    συνάναρχον    Λόγον. 
Ως    ελαία   κατάκαρπος    ανεβλάστησας,  εν  ταις  αυλαίς του  Κυρίου    Σοφία Μάρτυς    σεμνή,   και   προσήγαγες   Χριστώ   καρπόν    ηδύτατον,  τους  της νηδύος   σου   βλαστούς,   δι’   αγώνων   ιερών,    Αγάπην   τε   και   Ελπίδα,    και    την θεόφρονα    Πίστιν·    μεθ’  ών   δυσώπει    υπέρ    πάντων   ημών.

Κοντάκιον.   Ήχος    α’.   Χορός    Αγγελικός.          
Σοφίας   της   σεμνής,   ιερώτατοι   κλάδοι,   η   Πίστις   και  Ελπίς, και  Αγάπη δειχθείσαι, σοφίαν   απεμώραναν,  των  Ελλήνων  εν  χάριτι,  και  αθλήσασαι,   και    νικηφόροι   φανείσαι,   στέφος   άφθαρτον, παρά   του   πάντων Δεσπότου,    Χριστού    ανεδήσαντο.

Μεγαλυνάριον.
Μήτηρ  επίτέκνοις  Δαβιτικώς,  ώφθης   τερπομένη,  ω    Σοφία   πανευκλεής·  συ   γαρ   τη   Τριάδι,   τας   τρεις   σου   θυγατέρας,    ώσπερ   γυνή   ανδρεία,  άθλοις προσήγαγες.

Holy Wisdom, Faith, Hope and Love

They lived when the Roman emperor was Andrian.

When the honest and virtuous Sophia widowed, she went with her daughters to Rome. There, the emperor was informed that the four women were Christians and ordered to arrest them. After divorcing her mother from her children, she asked for the 12-year-old Faith to appear before him. For seductive reasons, Andrian tried to persuade Faith to refuse Christ, but he confronted the young man's rigid mind. Then the harsh ruler ordered her beheaded.

Her sisters, ten-year-old Hope, and nine-year-old Love showed the same vigor as Faith. The cruel Andrianos did not hesitate to order his executioners to behead the other two girls.

Proud of her children, Sophia buried her daughters with honor and remained in their graves for three days, begging God to take her with him. God heard her prayer, and Sophia delivered her spirit to the graves of her children.

Absolutely. Sound d. Fast forward.

Sophie I nourished, at the call of modesty, your three daughters, you are bringing Christ, the sport of stamina; everyone of the above glory, along with them I was commanding, Sotirius, artisan Sophia, I give to you;

Other Apolitical. Sound a'. Co-captain Logon.

As an olive tree, I sprang up, in the courtyard of Lord Sophia the Martyr, modestly, and proclaimed Christ your fruit, your sable shoots, through racing sanctuaries, Love and Hope, and the believer in faith;

It's close. Sound a '. Angelic dance.

Wisdom of modesty, sacred branches, Faith and Hope, and Love are shown, wisely deprived, of the Greeks by grace, and are sporting, and victorious appear, crown incorruptible, in spite of all the Lord, Christ.

Magnificent.

Maternal grandmother Davit, you are thrilled, O wise Sophia, besides the Triad, all three of your daughters, asshole boldness, you laborers.