Ο Άγιος Άνθιμος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Νικομήδειας

Έζησε  στα  τέλη  του  3^ου    αιώνα  μ.Χ.  και  πατρίδα  του  ήταν  η   Νικομήδεια.

Από   μικρός   διακρίθηκε   για   τον   ευσεβή    ζήλο   του   προς   τα   θεία. Όταν   ενηλικιώθηκε,   η   ζωή του   ήταν   υπόδειγμα   σωφροσύνης   και  αγάπης.  Επειδή   πλούσια   κατείχε   τον   θησαυρό    των   θείων αληθειών,  η   θερμή   του   διδασκαλία,    εμπνεόμενη  από  αποστολικό  ζήλο,  έβρισκε  σχεδόν  πάντα   ανταπόκριση   στις   ψυχές   των   πιστών. Η   πνευματική   ικανότητα   του   Άνθιμου   ώθησε   τους   χριστιανούς    της  Νικομήδειας   και   τον   έπεισαν    να    γίνει   ιερέας    και    αργότερα  επίσκοπός   τους.

Όταν,    όμως,    έγινε    ο    διωγμός    επί    Διοκλητιανού,    τον  κυνήγησαν  και  τον συνέλαβαν.  Ο   Διοκλητιανός   του   πρότεινε    να  θυσιάσει  στους  Θεούς για να κερδίσει   την  ζωή   του,   αλλιώς   τον περίμεναν    φρικτά   βασανιστήρια,    και    του   έδειξε   τα    όργανα   που  θα    τον    βασάνιζαν.    Ο    Άνθιμος    είπε:    «Γιατί    μου    τα    δείχνεις; Για   να   με   φοβίσεις;   Αυτά   άς   τα   φοβούνται   εκείνοι,   για   τους οποίους   η   παρούσα   ζωή  είναι  μόνο   ηδονή   και   την   στέρησή   της  θεωρούν   μεγάλη    απώλεια.   Αλλά  σε  μένα,   όπως   και   σε   κάθε χριστιανό,  αυτά  δεν  ασκούν  καμιά γοητεία. Το    σώμά   μου   είναι πρόσκαιρο   και   ευτελές,   που   μόνη   αξία    έχει,    όταν    αγιασθεί    δια  του   Χριστού  και    δοθεί   εις   την   κατά   Χριστόν   ζωή.   Επομένως, τιμωρίες   και   βάσανα    είναι  για  μένα  πιο  ποθητά  από  του    να αρνηθώ   τον   Σωτήρα    μου».           
Τότε,    αφού    τον    βασάνισαν    φρικτά,    τελικά    τον    αποκεφάλισαν.

Απολυτίκιον.   Ήχος   δ’.   Ταχύ   προκατάλαβε.    
Ως    φοίνιξ    εξήνθησας,    τη    Εκκλησίᾳ   Χριστού,   καρποίς   τοις   των λόγων   σου,   των   ευσεβών   τας    ψυχάς,    εκτρέφων    εν    χάριτι·    όθεν  και    εναθλήσας,    Πάτερ   Άνθιμε   χαίρων,   ώφθης   ιερομάρτυς,    ευκλεής    του    Σωτήρος,    ω   πρέσβευε    δεόμεθα,    υπέρ    των    ψυχών  ημών.

Κοντάκιον.   Ήχος   δ’.    Ο    υψωθείς    εν   τω   Σταυρώ 
Εν     ιερεύσιν    ακριβώς   διαπρέψας,   και    μαρτυρίου  την  οδόν  διανύσας,   τα    των   ειδώλων   έσβεσας σεβάσματα, πρόμαχος γενόμενος,   της   σης   ποίμνης   θεόφρον·   διο   σε   και   γεραίρει   νυν, μυστικώς εκβοώσα·  Εκ των  κινδύνων λύτρωσαι  ημάς,  ταις  σαις   πρεσβείαις,    αοίδιμε    Άνθιμε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις    του    Σωτήρος    μυσταγωγέ,    των    Αρχιερέων,    υποτύπωσις  και    κανών·   χαίροις    των    Μαρτύρων,    σύναθλος     και   αλείπτης,  Άνθιμε    Ιεράρχα,    ημών   αντίληψις.

Saint Anthimos the Hieromartyr Bishop of Nicomedia

He lived at the end of the 3rd century AD. and his hometown was Nicomedia.

From a young age he was distinguished for his pious zeal for the divine. When he reached adulthood, his life was a model of prudence and love. Because he was rich in the treasure of divine truths, his earnest teaching, inspired by apostolic zeal, found almost always a response to the souls of the faithful. Anthimos' spiritual ability moved the Christians of Nicomedia and convinced him to become a priest and later their bishop.

However, when Diocletian was persecuted, he was hunted down and arrested. Diocletian suggested that he sacrifice to the Gods in order to save his life, or else he would be subjected to horrific torture, and showed him the instruments that would torture him. Anthimos said, "Why are you showing me? To scare me? Let them be feared by those for whom this present life is only a pleasure and deprive it of great loss. But to me, as with any Christian, they are no charm. My body is transient and diminutive, which has only value when it is sanctified by Christ and given to Christ's life. Therefore, punishments and suffering are more desirable to me than to deny my Savior. "

Then, after being horribly tortured, they finally beheaded him.

Absolutely. Sound d. Fast forward.

As a phoenix I exhorted, the Church of Christ, fruit of your words, of your pious souls, bred by grace;

It's close. Sound d. The Highest in the Cross

Just in priesthood, I witnessed, and witnessed on the way, the images of the wicked idolatrous, the rebellious, the godfather of the flock;

Magnificent.

Grace of the Savior, Priests, signature and canon; Grace of the Witnesses, fellow and deceased, Anthimus Hierarch, our perception.