Ο Άγιος Ευφρόσυνος ο μάγειρας

Υπήρξε   αγράμματος,  αλλά    αληθινά  ευσεβής  και   πιστός.

Έκανε    οικονομίες   με   στερήσεις   του    εαυτού   του,   μόνο   και    μόνο    για    να  κάνει   ελεημοσύνες.   Το    επάγγελμά    του,     του   επέτρεπε  να   τρώει    πρώτος   τα καλύτερα   φαγητά.   Αυτός   όμως,   δεν   θέλησε   να   το   μεταχειριστεί  ποτέ. Έτρωγε  μεμεγάλη  ευχαρίστηση  τα  χόρτα  και  τις  ελιές του,  την   στιγμή  που  έβραζαν   ή   έψηναν    μπροστα   του   τα   ορεκτικότερα   κρέατα   και   τα προκλητικότερα   ψάρια.

Κατόπιν ο  Ευφρόσυνος  πήγε  σε  μοναστήρι,  όπου  και    εκεί    εξασκούσε  το   έργο   του  μαγείρου. Αλλά  αυτός, αντίθετα από ότι στα  κοσμικά  ξενοδοχεία,   στο   μοναστήρι   έφτιαχνε   μετριότατο   φαγητό.   Σε   μερικούς   που τον   ειρωνεύονταν   γι’ αυτή   του   την κατάσταση, ο Ευφρόσυνος   με πραότητα   απαντούσε:   «Η   καλή   μαγειρική    δεν   είναι   τόσο  καλός   βοηθός για   την    βασιλεία    των    ουρανών.   Την   πολλή  ευφροσύνη  που    ζητούν    τα  σώματα,    θα   την   χάσουν   κατ’  ανάγκην  οι  ψυχές. Και  εγώ  δεν    έχω    εδώ  προορισμό    να    σας   κολάσω».           
Τελικά  ο   Ευφρόσυνος, πέθανε σε ένα   ερημικό   ησυχαστήριο. Και  η Εκκλησία,   που  ξέρει   ότι   στην   αιώνια   ζωή   δεν   έχει   κανένα   ανώτερο δικαίωμα   από   έναν   μάγειρα   ένας   βασιλιάς ή  φιλόσοφος,  ανέγραψε μεταξύ   των  αγίων    της    τον   μάγειρο  Ευφρόσυνο,  επειδή    ήξερε    και    να πιστεύει    και    να    ζει    κατά    το    θέλημα    του    Θεού.

Απολυτίκιον.   Ήχος   πλ. α’.   Τον   συνάναρχον   Λόγον.         
Ταπεινώσει καρδίας Πάτερ Ευφρόσυνε, τω μαγειρείω προσφέρων διακονίαν την σην, επληρώθης αληθώς Αγίου Πνεύματος·  όθεν  εγνώρισεν   ημίν,   την   σην   δόξαν   ο    Θεός,   δι’   ιερέως    οσίου·   ής   και   ημάς θεοφόρε,    μετόχους    δείξον    ταις   πρεσβείαις  σου.

Κοντάκιον.   Ήχος   δ’.   Επεφάνης   σήμερον.        
Ευφροσύνης  μέτοχος  της  ουρανίου,  γεγονώς  Ευφρόσυνε,  τη    ισαγγέλω  σου   ζωή,  ώφθης  Αγγέλων  ισότιμος,  μεθ’  ώνδυσώπει,  υπέρ   των τιμώντων   σε.

Μεγαλυνάριον.
Ήσκησας   ως   άγγελος   επί   γης,   τρόποις    εναρέτοις,   εκκαθάρας   σου   την ψυχήν·   όθεν   της  αγήρω,   μετέσχες   ευφροσύνης,   υπέρ   ημών  πρεσβεύων, Πάτερ    Ευφρόσυνε.

The Saint Euphrosyne the cook

He was illiterate, but truly pious and faithful.

He made savings by depriving himself just to do alms. His profession allowed him to eat the best foods first. But he never wanted to treat it. He ate his greens and olives with great pleasure as they boiled or roasted the most appetizing meats and provocative fish.

Then Euphrosynos went to a monastery where he practiced the work of a cook. But he, in contrast to the secular hotels, made modest food in the monastery. To some who made fun of him for this situation, Euphrosyne kindly replied: "Good cooking is not such a good helper for the kingdom of heaven. All the goodness that bodies require, souls will inevitably lose it. And I'm not here to hell with you. "

Eventually Euphrosynos died in a deserted hideaway. And the Church, knowing that there is no king or philosopher in eternal life superior to a cook, wrote the cook Euphrosyne among her saints because she knew and believed and lived according to the will of God.

Absolutely. Sound a'. Co-captain Logon.

Humiliated by the heart, Father Ephesus, the cook who offered the ministry, was truly fulfilled by the Holy Ghost;

It's close. Sound d. Impressive today.

Euphoria shareholder of uranium, in fact Euphorbia, your gospel life, you angels equal, in the midst of, in favor of prices.

Magnificent.

I was raised as an angel on earth, in ways of purification, clear of your soul; I always adore her, participants of kindness, in favor of our ambassadors, Father Euphrosyne.