Η Οσία Θεοδώρα η εν Αλεξανδρεία

Καταγόταν  από  την  Αλεξάνδρεια  στα  χρόνια    του    βασιλιά    Ζήνωνος (474 – 490)  και  ήταν  συνεζευγμένη  με  ευσεβή    άνδρα,   τον   Παφνούτιο.  Η  ζωή  της  Θεοδώρας  ήταν  τίμια,  ενάρετη  και  αφοσιωμένη  στον  σύζυγό  της.   Όμως,  ο    μισόκαλος  διάβολος,   σε   κάποια   στιγμή   αδυναμίας της    Θεοδώρας,   την   έσπρωξε   κρυφά   στην   μοιχεία.   Κανείς   δεν  την  είδε. Κανείς  δεν   το   έμαθε.   Μπορούσε,   επομένως,   να   συνεχίσει    αρμονικά   την  ζωή  της  με   τον   σύζυγό  της.  Όταν,  όμως,  άκουσε  τα  λόγια  του  Ευαγγελίου,  με  τα  οποία  ο  Κύριος   διδάσκει   ότι  «ουκ  εστί   κρυπτόν,   ό   ου φανερόν   γενήσεται»,   δεν   υπάρχει,   δηλαδή,   κρυφό,   το   οποίο   δεν   θα   γίνει φανερό   στο   μέλλον,   σκέφθηκε   το   βάθος  της  αμαρτίας  της  και  έκλαψε πικρά.

Ντύθηκε   έπειτα   ανδρικά,   πήγε   σε   μοναστήρι    και   εκάρη   μοναχός   με  το όνομα  Θεόδωρος. Εκεί, μέρα – νύκτα μετανοούσε  και  έκλαιγε  την  αμαρτία    της.   Μετά   από   δυο   χρόνια,  συκοφαντήθηκε  ότι  πόρνευσε  με γυναίκα,  όταν έφεραν  ένα  νεογέννητο  μωράκι  έξω  από   την  πόρτα    του  μοναστηριού.  Τότε η    Θεοδώρα  πήρε  το  βρέφος  και  για  επτά    ολόκληρα  χρόνια,  έξω  από  το  μοναστήρι   με   διάφορες   κακουχίες,   το    ανέθρεψε   σαν δικό   της. 
Όταν   επανήλθε   στο   μοναστήρι,   το   ταλαιπωρημένο   σώμα   της   μετά    από λίγο   καιρό   ξεψύχησε.   Τότε   οι   μοναχοί,   όταν   διαπίστωσαν  το   φύλο   της, θαύμασαν    και    όλοι    μαζί    δόξασαν  το    Θεό.

Απολυτίκιον.   Ήχος  γ’.   Θείας   πίστεως.   
Δώρον   ένθεον,    ηγιασμένον,   Θεώ  ήνεγκας,  την   βιοτήν   σου,   Θεοδώρα   Οσία πανεύφημε· της μετανοίας το πυρ γαρ εμφαίνουσα, μέσον ανδρών φιλοσόφως    διέλαμψας·   όθεν   πρέσβευε,   απαύστως τω σε   δοξάσαντι, δωρήσασθαι    ημίν    το    μέγα  έλεος.

Κοντάκιον.   Ήχος   α’.   Χορός    Αγγελικός.           
Την    νύκτα   των   παθών,  εκφυγούσα  θεόφρον,  προσήλθες  νοητώς,  τω  Ηλίω   της   δόξης,   ασκήσει   νεκρώσασα,  της  σαρκός  τα    σκιρτήματα·   όθεν   γέγονας, υπογραμμός Μοναζόντων, και    ανόρθωσις, των   πεπτωκότων εν   βίω,    Θεοδώρα    πάνσεμνε.

Μεγαλυνάριον.
Τις     σου   της   ασκήσεως    το    στερρόν,   και   της  μετανοίας,   ανυμνήσει,   το καρτερόν;   Συ   γαρ   Θεοδώρα,   υπερφυέσι   πόνοις,   τον   παλαμναίον  όφιν, κατετραυμάτισας.

Hosea Theodora of Alexandria

He came from Alexandria during the reign of King Zeno (474 ​​- 490) and was married to a pious man, Paphnutius. Theodora's life was honest, virtuous and devoted to her husband. But the half-devil, at some point in Theodora's weakness, secretly pushed her into adultery. No one saw it. Nobody learned it. She was, therefore, able to continue her life in harmony with her husband. But when he heard the words of the Gospel, in which the Lord teaches that "no secret is hidden, no one is born," there is no hidden, which will not be revealed in the future, he thought the depth of her sin and wept bitterly.

He then dressed as a man, went to a monastery and a monk named Theodore. There, day and night she repented and wept for her sin. Two years later, she was rumored to be prostituting herself when they brought a newborn baby out of the monastery door. Then Theodora took the infant and for seven whole years, outside the monastery with various hardships, nourished it as her own.

When she returned to the monastery, her discomforted body after a while cooled. Then the monks, when they saw her sex, marveled, and together they glorified God.

Absolutely. Sound c. Divine faith.

Gift, God willing, God forbid, your life, Theodora Hosea we were exalted; for repentance was the fire that appeared, the means of men philosophically discerning;

It's close. Sound a '. Angelic dance.

In the night of passions, fleeing the godly, you came mentally, at the dawn of glory, to practice the slaughter, of the flesh, the sages;

Magnificent.

Of your exercise of the stern, and of repentance, remember, the carter? Theodora, pain in the supernatural, palm-tree offin, fractured.