Ο Όσιος Γερόντιος ο Κανονάρχης

Ο  Όσιος  Γερόντιος  έζησε  κατά  τον  14^ο  αιώνα  μ.Χ.  και  ασκήτεψε  στη  Λαύρα των  Σπηλαίων  του  Κιέβου,  όπου  του   είχε  ανατεθεί  το  διακόνημα  του Κανονάρχου.  Διακρίθηκε  για  τον  ασκητικό  του  βίο  και  την  υπακοή  του.
Ο  Όσιος  Γερόντιος  κοιμήθηκε  με  ειρήνη  και  ενταφιάσθηκε  στη  Λαύρα  του Κιέβου.

Saint Gerontius the Canonarch

Saint Gerontius lived in the 14th century AD. and ascended to the Lavra of the Caves of Kiev, where he was commissioned by the canon of Canonarchos. He was distinguished for his ascetic life and obedience.

Saint Gerontius slept in peace and was buried in the Lavra of Kiev.

Ο Όσιος Ιωάννης ο Φιλόσοφος εκ Γεωργίας

Ο  Όσιος  Ιωάννης (Σκιαβτέλι)  έζησε  μεταξύ  του  12^ου και  13^ου αἰῶνα μ.Χ.  στη Γεωργία. Σπούδασε Θεολογία, φιλοσοφία και ιστορία στην ακαδημία του Γελατά (βόρεια Γεωργία). Έπειτα έγινε μοναχός και για πολλά  χρόνια ασκήτεψε στο περίφημο μοναστήρι του  Μπάρτζια  (νότια  Γεωργία),  σε  ένα απομονωμένο  κελί.  Εκεί  ο  Όσιος  Ιωάννης έζησε μία  αυστηρή  ασκητική ζωή, συνεχώς αφιερωμένος σε θεολογικές  αναζητήσεις  δια  της  προσευχής και εντρύφησε στην ερμηνεία της Αγίας Γραφής. Μετά από συνεχείς πνευματικές προσπάθειές του κατόρθωσε να  φθάσει  σε  ένα  υψηλό  βαθμό πνευματικής τελειώσεως και  δέχθηκε το χάρισμα του  λόγου,  το  οποίο φανερώθηκε  στην  ποιητική  του  δημιουργικότητα.

Στο  μοναστήρι  του  Μπάρτζια,  κατά  τα  έτη  1210 – 1214,  ο  Όσιος  Ιωάννης έγραψε μία αξιοσημείωτη ωδή, υπό τον τίτλο «Δούλος Χριστού», στην  οποία σκιαγραφείται  η  εικόνα  του  Χριστιανού,  που  είναι  πιστός  στους  Κανόνες της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στο έργο αυτό ο μοναχός αυτοαποκαλείται συχνά περιπλανώμενος και δούλος Χριστού. Μεγάλο μέρος  της  ωδής  αφιερώνεται  στον  Γεωργιανό  αυτοκράτορα  Άγιο  Δαβίδ  Γ’, τον  Αποκαταστάτη († 26  Ιανουαρίου) και  στην  Γεωργιανή  αυτοκράτειρα Ταμάρα  τη  Μεγάλη  († 1  Μαΐου  και  Κυριακή  των  Μυροφόρων).

Η  θεολογική  σημασία  της  ωδής  «Δούλος  Χριστού»,  είναι  ειδικά  εμφανής  σε εκείνους  τους  στίχους,  όπου  ο  ποιητής  αφιερώνει  προσευχές  στο  Όνομα  της Υπεραγίας Τριάδος για  να  ευχαριστήσει τη  Θεία Παντοδυναμία και  τη Θεία Πρόνοια, που χάρισε στους ανθρώπους το Μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Μιλώντας  για  την  σειρά  της  δημιουργίας  του  κόσμου  από  τον Θεό, ο Όσιος Ιωάννης γράφει, σε αντιστοιχία με τα έργα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, σχετικά με τις Θείες και Εκκλησιαστικές Ιεραρχίες.        
Ο  Όσιος  Ιωάννης  κοιμήθηκε  σε  βαθύ  γήρας  με  ειρήνη.

Saint John the Philosopher of Georgia

Saint John (Skiavteli) lived between the 12th and 13th centuries AD in Georgia. He studied Theology, Philosophy and History at Gelatas Academy (Northern Georgia). He then became a monk and for many years lived in a secluded cell in the famous monastery of Bardzia (southern Georgia). There, Saint John lived a rigorous ascetic life, constantly devoted to theological pursuits of prayer and encouraged the interpretation of the Bible. After constant spiritual efforts he was able to reach a high degree of spiritual perfection and accepted the gift of speech, which was manifested in his poetic creativity.

In the monastery of Bardzia, in the years 1210 - 1214, Saint John wrote a remarkable ode, entitled "The Slave of Christ", which depicts the image of the Christian, who is faithful to the Canons of the Holy Orthodox Church. In this work the monk often calls himself a wanderer and servant of Christ. Much of the ode is dedicated to the Georgian Emperor Saint David III, the Restorant († January 26) and to the Georgian Empress Tamara the Great († May 1 and Sunday of the Myrrh-bearers).

The theological significance of the "Servant of Christ" ode is especially evident in those verses where the poet dedicates prayers to the Name of the Supreme Trinity to thank the Divine Omnipotence and Divine Providence, which gave people the mystery of the Divine Economy. Speaking about the order in which God created the world, Saint John writes, in correspondence with the works of Saint Dionysius the Areopagite, about the Divine and Ecclesiastical Hierarchies.

Saint John slept in peace in old age.

Ο Όσιος Ευλόγιος ο δια Χριστόν Σαλός

Ο  Όσιος Ευλόγιος γεννήθηκε  στην  Γεωργία  και  έζησε  κατά  τους  χρόνους της  βασίλισσας Ταμάρα (1184 – 1213).  Επειδή  αγαπούσε  τον  Θεό  και  την μοναχική  πολιτεία,  έγινε  μοναχός. Ο   Θεός  ευλόγησε  την  πνευματική  του προσπάθεια και τη  σαλότητά  του  και  του  χάρισε  το  προορατικό  χάρισμα.

Μαζί με τον Όσιο Ιωάννη τον Φιλόσοφο, ακολούθησε την βασίλισσα Ταμάρα στη μάχη εναντίων του σουλτάνου Ρούκν – έντ – Διν στο Μπασιάνη,  το  έτος  1203.

Ο  Γεωργιανός στρατός, καθοδηγούμενος  από  τον  βασιλέα  Δαβίδ  Σοσλάν, έφθασε στο μοναστήρι του Μπάρτζια, όπου οι Όσιοι Ευλόγιος  και  Ιωάννης, μαζί με την βασίλισσα, προσευχήθηκαν για την νίκη των Χριστιανών. Κατόπιν, οι Γεωργιανές δυνάμεις μεταφέρθηκαν στο Μπασιάνι, όπου βρισκόταν ο  σουλτάνος  με  τον  στρατό  του,  που  τον  αποτελούσαν  400.000 στρατιώτες.  Η  βασίλισσα,  στην  συνοδεία  της  οποίας  ήταν και  οι  Όσιοι, κατέλυσε  κοντά  στο  χωριό  Κόζρχε  και  εκεί  σταμάτησε, ενώ  η  προσευχή  της ήταν  αδιάλειπτη.

Μία ημέρα, ενώ οι Όσιοι Ευλόγιος και  Ιωάννης ήταν μαζί με την βασίλισσα,  ο  Όσιος  Ευλόγιος  κοίταξε  ψηλά,  μετακινήθηκε  από  την  θέση του και βγήκε  από  την  σκηνή  φωνάζοντας:  «Ιδού  η  Χάρη  του  Κυρίου!»  και ανηφόρισε προς την κορυφή ενός λόφου. Ο Όσιος  Ιωάννης, που είχε παραμείνει  με  την  βασίλισσα,  είπε:  «Ο  σαλός  είχε  ένα  όραμα  και  νομίζω  ότι ήταν  καλό».  Φέρνοντας  εκ  των  υστέρων  στη  μνήμη  αυτή  την  ημέρα  και  ώρα, προκύπτει  ότι  εκείνη  σκριβώς  την  στιγμή  οι  Γεωργιανοί  πολεμιστές  είχαν κατατροπώσει τον στρατό του σουλτάνου, που ήταν δέκα φορές μεγαλύτερος.      
Ο  Όσιος  Ευλόγιος  κοιμήθηκε  με  ειρήνη.

The Blessed One by Christ Salos

Saint Blessed was born in Georgia and lived in the time of Queen Tamara (1184 - 1213). Because he loved God and the lonely state, he became a monk. God blessed his spiritual effort and his salvation and bestowed on him a proactive gift.

Together with Saint John the Philosopher, he followed Queen Tamara in the battle against Sultan Rukn - ed - Din in Basian in the year 1203.

The Georgian army, led by King David Soslan, arrived at the monastery of Bardzia, where Saints Blessed and John, together with the queen, prayed for the victory of the Christians. The Georgian forces then moved to Basiani, where the Sultan was with his army of 400,000 troops. The queen, accompanied by the Saints, settled near the village of Kozhre and stopped there, and her prayer was uninterrupted.

One day, while Saints Blessed and John were with the queen, Saint Blessed looked up, moved out of his seat, and exited the stage shouting, "Behold, the grace of the Lord!" and climbed to the top of a hill. Saint John, who had stayed with the queen, said: "The saloon had a vision and I think it was good." Looking back at this day and time, it turns out that just at that moment the Georgian warriors had overthrown the Sultan's army, which was ten times larger.

Saint Blessing slept in peace.