ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ματθ. 8, 23-27

23 Καὶ   ἐμβάντι   αὐτῷ   εἰς  τὸ    πλοῖον   ἠκολούθησαν αὐτῷ   οἱ   μαθηταὶ   αὐτοῦ. 24  Καὶ   ἰδοὺ   σεισμὸς   μέγας   ἐγένετο   ἐν   τῇ   θαλάσσῃ,   ὥστε τὸ  πλοῖον   καλύπτεσθαι   ὑπὸ   τῶν   κυμάτων·   αὐτὸς   δὲ   ἐκάθευδε.

25 Καὶ  προσελθόντες    οἱ    μαθηταὶ   αὐτοῦ   ἤγειραν   αὐτὸν   λέγοντες· Κύριε,    σῶσον   ἡμᾶς,   ἀπολλύμεθα.

26 Καὶ   λέγει   αὐτοῖς·   τί   δειλοί   ἐστε,   ὀλιγόπιστοι; τότε    ἐγερθεὶς  ἐπετίμησε    τοῖς   ἀνέμοις   καὶ   τῇ    θαλάσσῃ,   καὶ   ἐγένετο   γαλήνη μεγάλη.

27 Οἱ   δὲ   ἄνθρωποι   ἐθαύμασαν   λέγοντες·   ποταπός   ἐστιν   οὗτος,   ὅτι καὶ   οἱ   ἄνεμοι   καὶ   ἡ   θάλασσα   ὑπακούουσιν   αὐτῷ;

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ματθ.  8, 23-27

23 Όταν   μπήκε    στο  πλοιάριο,   τον   ακολούθησαν   οι   μαθητές  του.

24 Και   έγινε   μεγάλη   τρικυμία    στη  λίμνη,    ώστε    το  πλοίο    να σκεπάζεται    από   τα    κύματα,   αυτός   δε  κοιμότανε.

25 Τότε   τον   πλησίασαν   οι   μαθητές   του,   τον   ξύπνησαν   και   του λέγουν,   «Κύριε,   σώσε    μας,    χανόμαστε».

26 Αυτός   τους   λέγει,   «Γιατί   είσθε   δειλοί,   ολιγόπιστοι;».   Τότε σηκώθηκε,   επέπληξε    τους   ανέμους    και  τη   θάλασσα   και   έγινε μεγάλη    γαλήνη.

27 Οι   δε   άνθρωποι   θαύμασαν   και   έλεγαν,   «Τι  είδους   άνθρωπος είναι   αυτός,   αφού  και   οι  άνεμοι    και   η   θάλασσα   τον   υπακούουν;».

Ρωμ. 5, 10-16

10 Εἰ   γὰρ   ἐχθροὶ   ὄντες   κατηλλάγημεν   τῷ   Θεῷ   διὰ   τοῦ   θανάτου τοῦ   υἱοῦ   αὐτοῦ,   πολλῷ    μᾶλλον   καταλλαγέντες   σωθησόμεθα   ἐν τῇ   ζωῇ   αὐτοῦ·  
11 οὐ   μόνον   δέ,   ἀλλὰ   καὶ   καυχώμενοι    ἐν τῷ    Θεῷ   διὰ   τοῦ   Κυρίου    ἡμῶν   Ἰησοῦ   Χριστοῦ,   δι᾿  οὗ   νῦν   τὴν καταλλαγὴν   ἐλάβομεν.

Θάνατος  δια   του   Αδάμ.    Ζωή   δια   του  Χριστού

12 Διὰ   τοῦτο   ὥσπερ   δι᾿ ἑνὸς   ἀνθρώπου   ἡ   ἁμαρτία   εἰς   τὸν   κόσμον εἰσῆλθε   καὶ   διὰ   τῆς    ἁμαρτίας   ὁ   θάνατος,   καὶ   οὕτως   εἰς πάντας   ἀνθρώπους   ὁ   θάνατος   διῆλθεν,   ἐφ᾿ ᾧ    πάντες    ἥμαρτον·

13 ἄχρι   γὰρ   νόμου     ἁμαρτία   ἦν   ἐν  κόσμῳ,   ἁμαρτία δὲ   οὐκ   ἐλλογεῖται   μὴ   ὄντος    νόμου·

14 ἀλλ᾿ ἐβασίλευσεν   ὁ   θάνατος   ἀπὸ   Ἀδὰμ   μέχρι   Μωυσέως καὶ   ἐπὶ  τοὺς   μὴ  ἁμαρτήσαντας   ἐπὶ   τῷ   ὁμοιώματι   τῆς παραβάσεως   Ἀδάμ,   ὅς   ἐστι   τύπος   τοῦ   μέλλοντος.

15 Ἀλλ᾿   οὐχ   ὡς   τὸ   παράπτωμα,   οὕτω   καὶ   τὸ   χάρισμα.   Εἰ   γὰρ τῷ   τοῦ  ἑνὸς   παραπτώματι   οἱ   πολλοὶ    ἀπέθανον,   πολλῷ   μᾶλλον   ἡ   χάρις  τοῦ     Θεοῦ    καὶ    ἡ    δωρεὰ   ἐν   χάριτι τῇ   τοῦ   ἑνὸς   ἀνθρώπου   Ἰησοῦ   Χριστοῦ    εἰς   τοὺς   πολλοὺς    ἐπερίσσευσε.

16 Καὶ   οὐχ   ὡς   δι᾿ ἑνὸς   ἁμαρτήσαντος   τὸ   δώρημα·   τὸ   μὲν   γὰρ κρῖμα   ἐξ   ἑνὸς   εἰς    κατάκριμα,   τὸ   δὲ   χάρισμα   ἐκ   πολλῶν παραπτωμάτων   εἰς   δικαίωμα.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ρωμ. 5, 10-16

10 Διότι   εάν,   όταν   ήμεθα   εχθροί,   συμφιλιωθήκαμε   με   τον   Θεόν   δια του  θανάτου   του   Υιού   του,   πολύ   περισσότερο,   αφού  συμφιλιωθήκαμε,   θα  σωθούμε   δια  της   ζωής   του.

11 Όχι   μόνο   δε  θα  σωθούμε,   αλλά  και  καυχώμεθα   δια  τον   Θεόν   δια του  Κυρίου   μας   Ιησού   Χριστού,   δια  του  οποίου   τώρα   λάβαμε   την    συμφιλίωσι.

Θάνατος   δια  του  Αδάμ.   Ζωή   δια    του   Χριστού

12 Δια    τούτο,   όπως   δι’ ενός   ανθρώπου   μπήκε    η  αμαρτία    στον κόσμο    δια   της   αμαρτίας  ο  θάνατος,   έτσι    διαδόθηκε  ο  θάνατος   και   σ’  όλους   τους   ανθρώπους,   επειδή  όλοι   αμάρτησαν.

13 Μέχρι   της   εποχής  του  νόμου    υπήρχε    η  αμαρτία    στο   κόσμο, αλλά   δεν    καταλογίζεται    αμαρτία   εφ’ όσον    δεν   υπάρχει   νόμος.

14 Και  όμως  βασίλευσε  ο  θάνατος    από  του  Αδάμ  μέχρι   του Μωϋσέως    και   σ’  εκείνους,   που   δεν   αμάρτησαν   κατά  τρόπον όμοιον   με   την  παράβασι   του   Αδάμ,   ο   οποίος   είναι   τύπος   του μέλλοντος   να  έλθῃ.

15 Αλλά  το  δώρο   της    χάριτος   δεν   είναι   όπως   το   αμάρτημα.  Διότι εάν   λόγῳ   του   αμαρτήματος  του  ενός  πέθαναν   οι   πολλοί,   η   χάρις του   Θεού   και   η   δωρεά  που   ήλθε   δια  της   χάριτος   του   ενός ανθρώπου   Ιησού    Χριστού   ήτο

πλέον   ή  αρκετὴ   δια  τους   πολλούς.

16 Δεν    υπάρχει   αναλογία   μεταξύ   του   αποτελέσματος   της   αμαρτίας   του   ενός    ανθρώπου   και   της   δωρεάς·   διότι   η   απόφασις μετά  το  αμάρτημα   του   ενός    ανθρώπου   ήτο   απόφασις καταδικαστική,   αλλ’ η  χαριστική  πράξις   κατόπιν   πολλών αμαρτημάτων   έφερε   δικαίωσι.

Matt. 8, 23-27

23 When he entered the boat, his disciples followed him.

24 And there was a great storm in the lake, so that the ship was covered by the waves, and he slept.

25 Then his disciples approached him, woke him up and said to him, "Lord, save us, we are lost."

26 He says to them, "Why are you cowardly, unmarried?" Then he got up, rebuked the winds and the sea and made great peace.

27 And the people admired and said, "What kind of man is he, since the winds and the sea obey him?"

Rom. 5, 10-16

10 For if, when we are enemies, we have reconciled to God through the death of his Son, much more, having been reconciled, we will be saved by his life.

11 Not only will we not be saved, but also we are boasting for God through our Lord Jesus Christ, through whom we have now received reconciliation.

Death through Adam. Life through Christ

12 Therefore, as by one man sin entered into the world through death, death was spread to all men because they all sinned.

13 Up to the time of the law there was sin in the world, but no sin is attributed as long as there is no law.

14 But death reigned from Adam to Moses and those who did not sin in a manner similar to the Adam's offense, who is the type of the future to come.

But the gift of grace is not like sin. For if the word of one's sins died many, the grace of God and the gift that came through the grace of one man Jesus Christ was now or enough for many.

16 There is no analogy between the result of the sin of one man and the gift; for the judgment after the sin of one man was a judgment condemning, but the act of charity after many sins was right.