ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ἰω. 16, 22-33

22 Καὶ   ὑμεῖς   οὖν   λύπην   μὲν   νῦν   ἔχετε·   πάλιν   δὲ   ὄψομαι   ὑμᾶς καὶ   χαρήσεται   ὑμῶν   ἡ   καρδία,   καὶ   τὴν   χαρὰν   ὑμῶν   οὐδεὶς αἴρει   ἀφ'   ὑμῶν.

23 Καὶ   ἐν   ἐκείνῃ   τῇ   ἡμέρᾳ   ἐμὲ   οὐκ   ἐρωτήσετε   οὐδέν·   ἀμὴν   ἀμὴν λέγω   ὑμῖν  ὅτι   ὅσα  ἂν   αἰτήσητε   τὸν   πατέρα   ἐν   τῷ   ὀνόματί   μου, δώσει   ὑμῖν.

24 Ἕως   ἄρτι   οὐκ   ᾐτήσατε   οὐδὲν   ἐν   τῷ   ὀνόματί   μου·   αἰτεῖτε καὶ   λήψεσθε,   ἵνα  ἡ   χαρὰ   ὑμῶν  ᾖ   πεπληρωμένη.

25 Ταῦτα   ἐν   παροιμίαις    λελάληκα   ὑμῖν·   ἀλλ'  ἔρχεται   ὥρα   ὅτε οὐκ  έτι   ἐν   παροιμίαις λαλήσω   ὑμῖν,   ἀλλὰ   παρρησίᾳ   περὶ   τοῦ  πατρὸς   ἀναγγελῶ   ὑμῖν.

26 Ἐν   ἐκείνῃ   τῇ   ἡμέρᾳ   ἐν   τῷ  ὀνόματί   μου   αἰτήσεσθε· καὶ   οὐ   λέγω   ὑμῖν   ὅτι   ἐγὼ   ἐρωτήσω   τὸν   πατέρα   περὶ   ὑμῶν·

27 αὐτὸς   γὰρ   ὁ  πατὴρ   φιλεῖ   ὑμᾶς,   ὅτι   ὑμεῖς   ἐμὲ   πεφιλήκατε, καὶ  πεπιστεύκατε   ὅτι   ἐγὼ   παρὰ  τοῦ   Θεοῦ   ἐξῆλθον.

28 Ἐξῆλθον   παρὰ   τοῦ   πατρὸς   καὶ   ἐλήλυθα   εἰς   τὸν   κόσμον· πάλιν   ἀφίημι   τὸν   κόσμον   καὶ   πορεύομαι   πρὸς  τὸν   πατέρα.

29 Λέγουσιν   αὐτῷ   οἱ   μαθηταὶ   αὐτοῦ·   ἴδε   νῦν   παρρησίᾳ   λαλεῖς, καὶ   παροιμίαν   οὐδεμίαν    λέγεις.

30 Νῦν   οἴδαμεν   ὅτι   οἶδας   πάντα   καὶ   οὐ   χρείαν   ἔχεις   ἵνα   τίς σε   ἐρωτᾷ.   Ἐν   τούτῳ   πιστεύομεν   ὅτι   ἀπὸ   Θεοῦ   ἐξῆλθες.

31 Ἀπεκρίθη   αὐτοῖς   ὁ   Ἰησοῦς·   ἄρτι   πιστεύετε·

32 Ἰδοὺ   ἔρχεται   ὥρα,   καὶ   νῦν  ἐλήλυθεν,   ἵνα   σκορπισθῆτε   ἕκαστος εἰς  τὰ   ἴδια   καὶ   ἐμὲ   μόνον   ἀφῆτε·   καὶ   οὐκ   εἰμὶ   μόνος,   ὅτι   ὁ   πατὴρ   μετ' ἐμοῦ   ἐστι.     
33 Ταῦτα   λελάληκα   ὑμῖν   ἵνα  ἐν   ἐμοὶ   εἰρήνην   ἔχητε.   Ἐν τῷ   κόσμῳ   θλῖψιν   ἕξετε·   ἀλλὰ   θαρσεῖτε,   ἐγὼ   νενίκηκα   τὸν   κόσμον.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ιω. 16, 22-33

22 Και    σεις   λοιπόν   τώρα   έχετε  λύπη·  αλλά  πάλι  θα  σας  δω  και  θα  χαρεί η    καρδιά   σας   και   την   χαρά   σας   κανείς  δεν  θα  σας  την  αφαιρέσει.

23 Την   ημέρα  εκείνη  δεν  θα  με   παρακαλέσετε   για   τίποτε.   Αλήθεια, αλήθεια  σας  λέγω,   ότι  όσα  ζητήσετε  από  τον  Πατέρα    στο  όνομά  μου,  θα σας  τα  δώσει.

24 Έως  τώρα  δεν  ζητήσατε  τίποτε   στο   όνομά  μου·  ζητάτε   και  θα πάρετε,  για  να   είναι   η   χαρά   σας  τελεία.

25 Σας   έχω  πει   αυτά  παραβολικώς.  Αλλ’  έρχεται   η  ώρα,  που   δεν  θα  σας μιλήσω  πλέον  παραβολικώς,  αλλά   θα  σας  πω  φανερά   για  τον  Πατέρα.

26 Την  ημέρα  εκείνη  θα   ζητήσετε   στο   όνομά  μου,  και  δεν  σας  λέγω   ότι εγώ  θα  παρακαλέσω  τον  Πατέρα   για  σας,

27 διότι  ο  ίδιος  ο  Πατέρας  σας   αγαπά,  επειδή   με  έχετε  αγαπήσει   και  έχετε πιστέψει   ότι   εγώ   βγήκα  από   τον   Θεό.

28 Βγήκα  από  τον  Πατέρα  και  έχω  έλθει    στον  κόσμο·  πάλι  αφήνω τον  κόσμο  και  πηγαίνω   στον  Πατέρα».

29 Λέγουν    σ’αυτόν  οι  μαθητές  του,  «Να,  τώρα  μιλάς  καθαρά  και  δεν χρησιμοποιείς  καμμία  παραβολή.

30 Τώρα   καταλαβαίνουμε  ότι  τα  ξέρεις  όλα  και  δεν   έχεις  ανάγκη  να  σ’ ερωτά   κανείς.  Γι’   αυτό  πιστεύουμε  ότι   βγήκες  από   τον  Θεό».

31 Ο   Ιησούς  τους  απεκρίθη,  «Τώρα  πιστεύετε;

32 Να,   έρχεται   η  ώρα,   και   μάλιστα  ήδη   ήλθε,   για  να   σκορπισθήτε   ο καθένας    στα  σπίτια   σας  και  να  με  αφήσετε  μόνο,  αλλά  δεν   είμαι μόνος,   διότι   ο   Πατέρας   είναι   μαζί   μου.    
33 Αυτά  σας  τα   είπα,   για  να  έχετε   ειρήνη   μένοντες   ενωμένοι,   μαζί  μου.  Στον  κόσμο  θα   έχετε  θλίψι,   αλλά  έχετε  θάρρος,   εγώ   έχω   νικήσει   τον κόσμο».

Πράξ. 25, 13-19

13 Ἡμερῶν   δὲ   διαγενομένων   τινῶν   Ἀγρίππας   ὁ   βασιλεὺς    καὶ   Βερνίκη κατήντησαν   εἰς   Καισάρειαν   ἀσπασόμενοι   τὸν   Φῆστον.

14 Ὡς   δὲ   πλείους   ἡμέρας   διέτριβον   ἐκεῖ,   ὁ   Φῆστος   τῷ   βασιλεῖ   ἀνέθετο   τὰ   κατὰ   τὸν   Παῦλον   λέγων·   ἀνήρ   τίς   ἐστι   καταλελειμμένος   ὑπὸ   Φήλικος δέσμιος,

15 περὶ   οὗ   γενομένου   μου   εἰς   ῾Ιεροσόλυμα   ἐνεφάνισαν   οἱ   ἀρχιερεῖς   καὶ   οἱ  πρεσβύτεροι   τῶν   Ἰουδαίων   αἰτούμενοι   κατ᾿   αὐτοῦ   δίκην·

16 πρὸς   οὓς   ἀπεκρίθην   ὅτι   οὐκ   ἔστιν   ἔθος   Ρωμαίοις   χαρίζεσθαί   τινα   ἄνθρωπον   εἰς   ἀπώλειαν   πρὶν   ἢ   ὁ   κατηγορούμενος   κατὰ   πρόσωπον   ἔχοι   τοὺς   κατηγόρους   τόπον    τε   ἀπολογίας   λάβοι   περὶ   τοῦ   ἐγκλήματος.

17 Συνελθόντων   οὖν   αὐτῶν   ἐνθάδε   ἀναβολὴν   μηδεμίαν   ποιησάμενος   τῇ   ἑξῆς   καθίσας   ἐπὶ   τοῦ   βήματος   ἐκέλευσα   ἀχθῆναι  τὸν   ἄνδρα·

18 περὶ   οὗ   σταθέντες   οἱ   κατήγοροι   οὐδεμίαν   αἰτίαν   ἐπέφερον   ὧν   ὑπενόουν   ἐγώ,

19 ζητήματα   δέ   τινα   περὶ   τῆς   ἰδίας   δεισιδαιμονίας   εἶχον   πρὸς  αὐτὸν   καὶ   περί   τινος   ᾿Ιησοῦ   τεθνηκότος,   ὃν   ἔφασκεν   ὁ   Παῦλος   ζῆν.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Πράξ. 25, 13-19

13 Αφού   πέρασαν   μερικές   ημέρες,   ο   Αγρίππας   ο  βασιλεύς  και   η  Βερνίκη έφθασαν    στην  Καισάρεια,  για  να   χαιρετήσουν   τον   Φήστο.

14 Επειδή  δε  έμειναν  εκεί  πολλές   ημέρες,   ο   Φήστος  ανέφερε   στον βασιλέα   την   υπόθεσι   του   Παύλου.   «Υπάρχει  κάποιος»,  είπε,  «που   έχει αφεθεί  φυλακισμένος  από   τον   Φήλικα,

15 και  όταν   ήμουν  στα   Ιεροσόλυμα  οι  αρχιερείς   και   οι  πρεσβύτεροι   των Ιουδαίων  διετύπωσαν  κατηγορίες  εναντίον   του   και   ζητούσαν   την καταδίκη    του.

16 Τους  απεκρίθη   ότι  δεν   είναι  συνήθεια  των  Ρωμαίων  να  παραδίδουν ένα  άνθρωπον  εις  θάνατον  προτού  ο  κατηγορούμενος  έχει  ενώπιόν   του τους  κατηγόρους  και  λάβει   ευκαιρία   να  απολογηθεί   για  την  κατηγορία.

17 Όταν   λοιπόν  αυτοί  ήλθαν  μαζί  μου  εδώ,  χωρίς  καμμία  αναβολή,  την επομένη   ημέρα,  αφού  κάθησα   στην   δικαστική   έδρα,  διέταξα  να φέρουν  τον  άνθρωπο.

18 Όταν   παρουσιάσθηκαν  οι  κατήγοροι,  δεν   έφεραν  καμμία  κατηγορία από  εκείνες  που  εγώ  περίμενα,

19 αλλ’  είχαν  διαφορές  μαζί  του   για  ζητήματα  σχετικά  με  τη   δική  τους θρησκεία   και  για   κάποιον   Ιησού,  που  είχε  πεθάνει,  αλλ’   ο  Παύλος έλεγε   ότι   ζει.

Jo. 16, 22-33

22 So now you are sorry; but again I will see and your heart will be glad and no joy will be removed from you.

23 On that day you will not ask for anything. Verily, verily, I say to you that whatever you ask of the Father in my name will give it to you.

24 Until now, you have not asked for anything in my name; you ask for it, and you will, so that your joy may be full.

25 I have told you parabolically. But the time is coming, that I will not speak to you parabolically, but I will tell you plainly of the Father.

26 On that day you shall ask in my name, and I tell you not that I will pray the Father for you,

27 For the Father himself loves you because you have loved me and you have believed that I came out of God.

28 I came out of the Father and came into the world; I again leave the world and go to the Father ".

29 His disciples say to him, "Yes, now you speak clearly and do not use any parable.

30 Now we understand that you know everything and you do not need to ask. That's why we believe you came out of God. "

31 Jesus answered, "Now do you believe?

32 Now, the time is coming, and indeed it has already come, that you may be scattered to your own homes and leave me alone, but I am not alone, for the Father is with me.

33 These have I told you so that you may have peace united with me. In the world you will have sorrow, but you have the courage, I have defeated the world ".

Acts. 25, 13-19

13 After a few days, Agrippa the king and Vernicus arrived in Caesarea, to greet Festos.

14 Because they stayed there for many days, Phiestus told the king the affair of Paul. "There is someone," he said, "who has been left imprisoned by Filika,

15 And when I was in Jerusalem, the chief priests and the elders of the Jews made an accusation against him, and demanded that he be condemned.

16 They replied that it was not the Romans' habit of delivering a man to death before the accused had before him the accusers and had the opportunity to apologize for the charge.

17 So when they came here with me, without any postponement, the next day, when I was sitting in the courtroom, I ordered to bring the man.

18 When the prosecutors presented themselves, they did not bring any accusation of what I was expecting,

19 but they had differences with him about matters concerning their own religion and about Jesus, who had died, but Paul said he was living.