Ο Άγιος Σιλβέστρος Πάπας Ρώμης

Ο Άγιος Σιλβέστρος καταγόταν  από  την  Ρώμη.  Επειδή  με  τον πνευματικό   του   αγώνα  έφθασε στο άκρο της  αρετής και  της  ευσέβειας,  χειροτονήθηκε Επίσκοπος  της  Πρεσβυτέρας (Παλαιάς) Ρώμης,  ύστερα  από  τον   θάνατο   του    Επισκόπου   Μιλτιάδη,  ο   οποίος  κοιμήθηκε    στις   11    Ιανουαρίου   του   έτους   314   μ.Χ.

Εποίμανε    αξίως   το   ποίμνιό   του   και   με  την  αγιότητά   του  ελάμπρυνε  τον  αποστολικό  θρόνο του και  έκανε πολλά  θαύματα.  Επιδόθηκε  με   περισσή φροντίδα στο φιλανθρωπικό έργο και  αγωνίσθηκε   να   μεταμορφώσει  κατά  Χριστόν   τα    ήθη    και    τα  έθιμα  του  λαού της Ρώμης.  Κατά την παράδοση  ο Άγιος εχειραγώγησε   προς  την  χριστιανική  πίστη  τον  αυτοκράτορα   Μέγα    Κωνσταντίνο  και   με  το  θείο  Βάπτισμα  του  καθάρισε  τα  πάθη,  της    ψυχής   και   του σώματος. Με τη συμβουλή του Αγίου Σιλβέστρου, ο Μέγας Κωνσταντίνος   ανήγειρε   επτά   ναούς,   για   να   εορτάζονται   οι   εορτές του   Σωτήρος   Χριστού    και   των   Αγίων   Μαρτύρων.   Απέδειξε   ότι    ο  Ιησούς   Χριστός   και   το  έργο  του  είχαν  προκηρυχθεί  από   το    Νόμο  της    Παλαιάς  Διαθήκης  και έλαβε  μέρος  στην  Α’  Οικουμενική  Σύνοδο. Πολέμησε  δε  ιδιαίτερα  τους αιρετικούς  Δονατιστές   και  εμεγάλυνε   την  Εκκλησία  με  την διδασκαλία  των   θείων   δογμάτων.
Ο Άγιος Σιλβέστρος κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας στις 31 Δεκεμβρίου   του   έτους   335   μ.Χ.

Απολυτίκιον.  Ήχος  δ'.  Ταχύ   προκατάλαβε.       
Στολήν   ενδυσάμενος, ιεραρχίας πιστώς, αμέμπτως ιέρευσας, τω επί πάντων Θεώ, Πατήρ ημών Σίλβεστρε·  έχων  γαρ  πολιτεία, συνεκλάμποντα   λόγον,  θαύμασιν   εβεβαίους,  ευσεβείας  την  δόξαν,    δι’ ής    ουρανίου    δόξης,   ώφθης   συμμέτοχος.

Κοντάκιον.   Ήχος   δ’.   Ο   υψωθείς   εν   τω   Σταυρώ.   
Εν   ιερεύσιν   ιερεύς   ανεδείχθης,   του   Βασιλέως   και   Θεού   θεοφόρε, των   Ασκητών  συνόμιλος   γενόμενος·   όθεν   συναγάλλη  νυν,   τοις χοροίς των Αγγέλων, Πάτερ ευφραινόμενος, εν  τοις  επουρανίοις.  Σίλβεστρε  Ρώμης ένδοξε ποιμήν,  σώζε  τους  πόθω,  τελούντας  την μνήμην   σου.

Μεγαλυνάριον.
Της  ιεραρχίας   σου   την  στολήν,   τρόποις    εναρέτοις,    και    θαυμάτων  τη    δωρεά,   ευκλεώς    ποικίλας,    πεποικιλμένος    έβης,  Σίλβεστρε   Ιεράρχα,   προς   τα   ουράνια.