Η Οσία Ιουλιανή η Δικαία

Η   Αγία   Ιουλιανή   γεννήθηκε   το   1530    στη   Μόσχα,   από  γονείς ευσεβείς   και φιλάνθρωπους, τον Ιουστίνο και   την Στεφανία Νεντιγιούρεφ.  Ο   πατέρας  της   εργαζόταν   ως    οικονόμος    στην    αυλή   του   τσάρου   Ιβάν   Δ’   Βασίλιεβιτς,   του    γνωστού   ως «Τρομερού».   Παρά   το   γεγονός   αυτό,   όλη   η   οικογένεια   ζούσε πτωχά    αλλά   χριστιανικά   και    η   ευλογία   του    Θεού   πλημμύριζε την    καρδιά   των   μελών   της.

Η   Αγία   ορφάνεψε  σε   μικρή   ηλικία   και   αφιέρωσε   την   ζωή   της στην   φροντίδα   των   ασθενών και  των   πτωχών.  Ο   βίος   και   ο χαρακτήρας   της   δεν   άφησαν αδιάφορο   τον   πλούσιο   κάτοικο   του χωριού   Μούρομ   της   περιοχής   του   Λαζάρεβο   Γεώργιο   Όσορίν,   τον οποίο    νυμφέφθηκε  σε   νεαρή   ηλικία.

Από  τον  γάμο   της   απέκτησε   έξι   υιούς   και   μία   θυγατέρα.   Μετά τον   θάνατο   των   δυο   υιών   της   απεφάσισε   να   εγκαταλείψει   τα εγκόσμια   και   να   γίνει   Μοναχή.   Όμως   ο   σύζυγός   της,   που    έλειπε   συχνά   και   πολύ   χρόνο   ακολουθώντας   το   στρατό   του τσάρου   στο   Αστραχάν   και   σε   άλλα   μέρη,   την   παρακάλεσε   να μείνει    κοντά  στην  οικογένειά  της.  Εκείνη   δέχθηκε,   αλλά   ζούσε   ως Μοναχή   μέσα   στον   κόσμο.        
Όπως   γράφει   και   ο   υιός   της   Καλλίστρατος,   που   έγραψε   τον   βίο της,  η    Αγία   είχε   αφιερώσει   τον   εαυτό   της   ολοκληρωτικά    στο Θεό   και την διακονία των ανθρώπων. Ελάχιστα κοιμόταν και αγρυπνούσε  προσευχόμενη.  Όταν   ο   σύζυγός   της   πέθανε,   εκείνη πλέον   ζούσε   για   να  προσεύχεται  και    να   διακονεί.  Λίγο   πριν παραδώσει   την   δίκαια   ψυχή   της   στον   Κύριο,   το   έτος  1604, κοινώνησε   των   Αχράντων    Μυστηρίων   από   τον   Πνευματικό   της, ιερέα   Αθανάσιο,   κάλεσε   τα   παιδιά   της    και   τους   έδωσε   την   ευχή της.   Οι    τελευταίες   λέξεις   που   ψέλλισε,   πριν   κλείσει   τα   μάτια της,   ήταν:   «Δόξα  στον   Θεό   για   όλα.   Σε   Σένα,   Κύριε,   παραδίδω   το   πνεύμα   μου».

Hassan Julian or Law

St. Julian was born in Moscow in 1530 to pious and philanthropic parents, Justin and Stephanie Nediyurev. Her father worked as a housekeeper in the courtyard of the tsar Ivan Dasiljevic, known as the "Terrible". Despite this, the whole family was poor but Christian, and God's blessing flooded the hearts of its members.

The Holy Orphan was young and devoted her life to taking care of the sick and the poor. Her life and character did not leave indifferent the rich resident of the village of Murom of the Lazarev region, George Osorin, whom he had married at an early age.

From her marriage she had six sons and one daughter. After the death of her two sons she decided to leave the world and become a Nun. But her husband, often missing for a long time following the Tsar's army in Astrakhan and elsewhere, begged her to stay close to her family. She accepted, but lived as a Nun in the world.

As the son of Callistra, who wrote her life, writes, the Saint had dedicated herself entirely to God and to the ministry of men. He had little sleep and watched in prayer. When her husband died, she was now living to pray and pray. Shortly before submitting her righteous soul to the Lord, in the year 1604, she communed with the Evil Mysteries by her Spiritual priest Athanasios, summoned her children and gave them her wish. The last words she spoke before closing her eyes were: "Glory to God for everything. To You, Lord, I surrender my spirit. "