ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Λουκᾶ  6, 17-23

17 καὶ   καταβὰς    μετ᾿   αὐτῶν     ἔστη   ἐπὶ   τόπου    πεδινοῦ,   καὶ    ὄχλος μαθητῶν    αὐτοῦ,   καὶ    πλῆθος   πολὺ   τοῦ   λαοῦ   ἀπὸ   πάσης τῆς    Ἰουδαίας    καὶ   Ἱερουσαλὴμ    καὶ   τῆς   παραλίου    Τύρου   καὶ    Σιδῶνος, οἳ    ἦλθον   ἀκοῦσαι    αὐτοῦ   καὶ   ἰαθῆναι   ἀπὸ   τῶν   νόσων   αὐτῶν,

18 καὶ    οἱ    ὀχλούμενοι    ἀπὸ   πνευμάτων   ἀκαθάρτων, καὶ    ἐθεραπεύοντο·

19 καὶ    πᾶς   ὁ    ὄχλος    ἐζήτει    ἅπτεσθαι   αὐτοῦ,   ὅτι    δύναμις παρ᾿ αὐτοῦ     ἐξήρχετο    καὶ   ἰᾶτο   πάντας.

Μακαρισμοὶ   καὶ   συμφοραί

20 Καὶ   αὐτὸς    ἐπάρας   τοὺς    ὀφθαλμοὺς    αὐτοῦ   εἰς    τοὺς    μαθητὰς αὐτοῦ   ἔλεγε· μακάριοι   οἱ   πτωχοί,    ὅτι   ὑμετέρα   ἐστὶν    ἡ   βασιλεία τοῦ    Θεοῦ.

21 μακάριοι    οἱ   πεινῶντες    νῦν,   ὅτι    χορτασθήσεσθε.    Μακάριοι οἱ    κλαίοντες    νῦν,   ὅτι   γελάσετε.

22 Μακάριοί    ἐστε    ὅταν    μισήσωσιν   ὑμᾶς   οἱ    ἄνθρωποι, καὶ   ὅταν    ἀφορίσωσιν    ὑμᾶς    καὶ    ὀνειδίσωσι     καὶ   ἐκβάλωσι    τὸ    ὄνομα    ὑμῶν   ὡς   πονηρὸν    ἕνεκα    τοῦ     υἱοῦ    τοῦ    ἀνθρώπου.

23 Χάρητε    ἐν    ἐκείνῃ    τῇ    ἡμέρᾳ    καὶ    σκιρτήσατε·    ἰδοὺ    γὰρ    ὁ    μισθὸς    ὑμῶν    πολὺς   ἐν    τῷ   οὐρανῷ·   κατὰ    τὰ   αὐτὰ    γὰρ   ἐποίουν    τοῖς    προφήταις    οἱ    πατέρες   αὐτῶν.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά  6,  17-23

17 Και   κατέβηκε   μαζί    τους   και    στάθηκε    σε   ένα   τόπο    πεδινό όπου    ήσαν   πολλοί   μαθητές  του   και   πολύς    κόσμος   από  όλη   την Ιουδαία   και  την    Ιερουσαλήμ   και   την    παραλία    της    Τύρου   και Σιδώνος,

18 οι    οποίοι    είχαν    έλθει   για   να  τον   ακούσουν    και    να θεραπευθούν    από   τις    αρρώστειες    τους    και   όσοι    ενωχλούνταν  από   πνεύματα    ακάθαρτα,  θεραπεύονταν.

19 Και  όλος    ο    κόσμος   ζητούσε    να   τον  αγγίξει,    διότι    έβγαινε από   αυτόν    δύναμη    και    τους    θεράπευε   όλους.

Μακαρισμοί   και   συμφορές

20 Τότε   σήκωσε    τα   μάτια   του   προς   τους   μαθητές   του   και   έλεγε, «Μακάριοι   είσθε    σεις    οι   πτωχοί,    διότι   δική    σας   είναι   η βασιλεία    του    Θεού.

21 Μακάριοι    είσθε    σεις   που    τώρα    πεινάτε,   διότι    θα  χορτάσετε. Μακάριοι    είσθε    σεις    που    τώρα    κλαίτε,    διότι   θὰ   γελάσετε.

22 Μακάριοι    είσθε,    όταν   σας   μισήσουν   οι  άνθρωποι    και    όταν σας    αφορίσουν    και   σας    ονειδίσουν   και   δυσφημήσουν    το   όνομά σας    ως    πονηρό    εξ    αιτίας    του   Υιού    του    ανθρώπου.

23 Χαρήτε    την    ημέρα    εκείνη   και    πηδήστε    από  χαρά,  διότι    η ανταμοιβή   σας    θα  είναι    μεγάλη     στον   ουρανό·    τα  ίδια   έκαναν    οι   πατέρες   τους  και     στους   προφήτες.

Β΄ Κορ. 4,6-15

6 Ότι  ο  Θεός  ο  ειπὼν   εκ  σκότους   φως  λάμψαι,  ός  έλαμψεν  εν  ταις  καρδίαις   ημών  προς  φωτισμόν  της  γνώσεως  της  δόξης  του  Θεού  εν προσώπῳ   Ιησού  Χριστού.

Η   αδυναμία   του  αποστόλου   και   η   δύναμις   του   Θεού

7 Ἔχομεν   δὲ   τὸν   θησαυρὸν   τοῦτον   ἐν   ὀστρακίνοις   σκεύεσιν,   ἵνα   ἡ  ὑπερβολὴ   τῆς   δυνάμεως   ᾖ   τοῦ   Θεοῦ   καὶ   μὴ   ἐξ   ἡμῶν,

8 ἐν   παντὶ   θλιβόμενοι   ἀλλ᾿   οὐ   στενοχωρούμενοι,   ἀπορούμενοι   ἀλλ᾿  οὐκ   ἐξαπορούμενοι,

9 διωκόμενοι   ἀλλ᾿   οὐκ   ἐγκαταλειπόμενοι,   καταβαλλόμενοι   ἀλλ᾿   οὐκ   ἀπολλύμενοι,

10 πάντοτε   τὴν   νέκρωσιν   τοῦ   Κυρίου   Ἰησοῦ   ἐν   τῷ   σώματι   περιφέροντες,   ἵνα   καὶ   ἡ   ζωὴ   τοῦ   Ἰησοῦ   ἐν   τῷ   σώματι  ἡμῶν   φανερωθῇ.

11 Ἀεὶ   γὰρ   ἡμεῖς   οἱ   ζῶντες   εἰς   θάνατον   παραδιδόμεθα  διὰ   Ἰησοῦν,   ἵνα   καὶ   ἡ   ζωὴ   τοῦ  Ἰησοῦ  φανερωθῇ   ἐν   τῇ   θνητῇ   σαρκὶ   ἡμῶν.

12 Ὥστε   ὁ   μὲν   θάνατος   ἐν   ἡμῖν   ἐνεργεῖται,   ἡ  δὲ   ζωὴ   ἐν   ὑμῖν.

13 Ἔχοντες   δὲ   τὸ   αὐτὸ   πνεῦμα   τῆς   πίστεως   κατὰ   τὸ   γεγραμμένον,   ἐπίστευσα,   διὸ   ἐλάλησα,   καὶ   ἡμεῖς  πιστεύομεν,   διὸ   καὶ   λαλοῦμεν,

14 εἰδότες   ὅτι   ὁ  ἐγείρας   τὸν  Κύριον   Ἰησοῦν   καὶ  ἡμᾶς  διὰ   Ἰησοῦ   ἐγερεῖ  καὶ   παραστήσει   σὺν   ὑμῖν.

15 Τὰ   γὰρ   πάντα   δι᾿   ὑμᾶς,   ἵνα  ἡ   χάρις   πλεονάσασα   διὰ   τῶν   πλειόνων   τὴν εὐχαριστίαν   περισσεύσῃ   εἰς   τὴν   δόξαν   τοῦ   Θεοῦ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Β΄ Κορ. 4,6-15

6 Διότι   ο  Θεός  που  είπε  να  λάμψει  φως  από  το  σκοτάδι,  αυτός  έλαμψε μέσα  μας,  δια  να  φέρει  εις  φως  την  γνώσιν  της  δόξης  του  Θεού  εν   τω προσώπῳ  του  Ιησού  Χριστού.

Η   αδυναμία   του  αποστόλου  και   η  δύναμις  του  Θεού

7 Έχομεν  δε  τον  θησαυρόν  αυτόν  μέσα  σε  πήλινα  σκεύη,   δια  να  φανεί  ότι τέτοια  υπερβολική  δύναμις  είναι  του  Θεού  και  δεν   προέρχεται   από  μας.

8 Πιεζόμεθα  με  κάθε  τρόπον,  αλλά  δεν  φθάνομεν  σε   αδιέξοδον, ευρισκόμεθα   σε  αδυναμίαν  αλλ’ όχι   σε  απελπισίαν,  διωκόμεθα   αλλά   δεν εγκαταλειπόμεθα,

9 καταβαλλόμεθα   αλλά  δεν  χανόμεθα.

10 Πάντοτε  φέρομεν  εις  το  σώμά  μας  τον  θάνατον  του  Κυρίου   Ιησού,  δια να  φανερωθεί  και  η  ζωή  του   Ιησού  εις  το  σώμά   μας.

11 Διότι  ενώ  ζώμεν  παραδιδόμεθα  πάντοτε  εις  θάνατον  χάριν  του   Ιησού, δια   να  φανερωθεί   και   η  ζωή   του   Ιησού   εις  το  θνητόν   μας  σώμα.

12 Ώστε  ο  μεν  θάνατος  συντελείται  σ’  εμάς,   αλλ’  η   ζωή  σ’  εσάς.

13 Αλλ’  επειδή  έχομεν  το  ίδιο  πνεύμα  της  πίστεως  σύμφωνα  προς  ό,τι είναι  γραμμένον,  Επίστεψα  και  δια  τούτο  εμίλησα,  και  εμείς πιστεύομεν,  δια  τούτο  και   μιλάμε,

14 διότι  γνωρίζομεν  ότι  εκείνος   που  ανέστησε  τον  Κύριον  Ιησούν  θα αναστήσει  και  εμάς  δια  του   Ιησού  και  θα  μας  στήσει  μαζί   μ’ εσάς  ενώπιόν του.

15 Όλα  γίνονται   προς  χάριν  σας,   ώστε  καθώς  η  χάρις   επεκτείνεται  εις περισσοτέρους,  να  προκαλέσει  πλουσίαν   την   ευχαριστίαν   προς  δόξαν   του Θεού.

Luke 17: 12-19

12 And as he went into a village, ten men of leprosy met him, who stood a little far,

13 And they cried out to him, "Jesus, Master, we praise thee."

14 When he saw them, he said to them, "Go to show yourselves to the priests," and while they came, they were cleansed.

15 One of them, when he saw that he was healed, returned to glorify God with a loud voice

16 And he fell with the face at Jesus' feet, and thanked him; and he was the Samaritan.

17 Then said Jesus, "Are not the ten removed? The other nine who are?

18 Has no one been found to return to glorify God than this other nation? "

19 And he said to him, "Get up and go; your faith has saved you."

B Cor 4: 5-15

6 For God, who said to shine light out of darkness, shined in us to bring to light the knowledge of the glory of God in the person of Jesus Christ.

The weakness of the apostle and the power of God

7 We have this treasure in clay vessels to see that such an excessive power is of God and does not come from us.

8 We are pressed in every way, but we are not dead, we are in a weakness but not in despair, persecuted but not abandoned,

9 we pay but we do not lose.

10 We have always brought into our body the death of the Lord Jesus, that the life of Jesus in our body may also be revealed.

11 For while we live, we are always given to death for the sake of Jesus, that the life of Jesus be revealed in our mortal body.

12 So death happens to us, but life to you.

13 But because we have the same spirit of faith according to that which is written, I have believed, and therefore I have spoken, and we believe, therefore we speak,

14 For we know that he who raised up the Lord Jesus will also raise us up through Jesus, and set us together with you before him.

15 All things are done for your sakes, so that as grace expands to more, to bring rich thanksgiving to God's glory.