Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας

Ο   Όσιος   Ευθύμιος ο Μέγας γεννήθηκε στη  Μελιτηνή  της   Αρμενίας το  έτος 377 μ.Χ. κατά  τους  χρόνους  της   βασιλείας   του  Γρατιανού  (375 – 383 μ.Χ.).   Οι   γονείς   του   Παύλος  και  Διονυσία,   ανήκαν   σε   επίσημη γενιά.  Άτεκνοι  όντες, αξιώθηκαν να αποκτήσουν παιδί, το οποίο αφιέρωσαν στη διακονία του Θεού στο οποίο και κατά θεία επιταγή  έδωσαν το όνομα  Ευθύμιος,  αφού  με   την  γέννησή  του   τους   χάρισε την   ευθυμία,  τη   χαρά   και   την   αγαλλίαση.

Σε   ηλικία  μόλις  τριών  ετών   ο   Ευθύμιος   έχασε   τον   πατέρα   του. Τότε η χήρα μητέρα του τον παρέδωσε στον ευλαβή Επίσκοπο της Μελιτηνής   Ευτρώϊο,   ο   οποίος,  μαζί   με   τους    αναγνώστες   Ακάκιο και   Συνόδιο   που έγιναν αργότερα Επίσκοποι Μελιτηνής, τον εκπαίδευσε καλώς και, αφού τον κατέταξε στον ιερό κλήρο, τον τοποθέτησε   έξαρχο   των   μοναστηρίων.

Από   τη   Μελιτηνή    ο   Όσιος   μετέβη,   περί  το  406 μ.Χ., στα Ιεροσόλυμα   και   κλείσθηκε   στο  σπήλαιο   του   Αγίου    Θεοκτίστου, όπου και ασκήτευε με αυστηρότητα και αναδείχθηκε μοναζόντων κανόνας  και  καύχημα.   Τόσο   δε  πολύ  πρόκοψε  στην  αρετή,   ώστε πολλοί από τους Σαρακηνούς πίστεψαν στον Χριστό. Τα μεγάλα πνευματικά  του   χαρίσματα   γρήγορα   τον   ανέδειξαν   και   η   φήμη του   ως   Αγίου απλώθηκε παντού. Γύρω του συγκεντρώθηκαν πάμπολλοι   μοναχοί,   οι   οποίοι   τον   εξέλεξαν   ηγούμενό   τους.

Ο Μέγας Ευθύμιος με την αγιότητα του βίου του συνετέλεσε στο να επιστρέψουν στην πατρώα ευσέβεια πολυάριθμοι αιρετικοί, όπως Μανιχαίοι,   Νεστοριανοί   και   Ευτυχιανοί, που απέρριπταν τις αποφάσεις  της   Δ’   Οικουμενικής   Συνόδου.   Παντού,   στην   Αίγυπτο και τη Συρία, επικρατούσαν οι Μονοφυσίτες. Στην Παλαιστίνη όμως, χάρη στην παρουσία του Αγίου Ευθυμίου και των μαθητών του, επικράτησε   η   Ορθοδοξία.   Και    όταν  ο  Όσιος συνάντησε την βασίλισσα   Ευδοκία, η   οποία   είχε   περιπλακεί   στα  δίκτυα  της αιρέσεως  των   Μονοφυσιτών,   τόσο   πειστικά   και   ακαταμάχητα μίλησε   προς    αυτήν,   ώστε   την   απέδωκε   στα   ορθόδοξα   δόγματα.

Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας είχε λάβει από τον Θεό το προορατικό χάρισμα και τη δύναμη της θαυματουργίας. Με ελάχιστα ψωμιά κατόρθωσε να χορτάσει   τετρακόσιους   ανθρώπους,   που   κάποτε   την ίδια   μέρα  τον  επισκέφθηκαν   στο   κελί   του.   Πολλές   γυναίκες   που  ήταν  στείρες, όπως  και  η δική   του   μητέρα,   με   τις   προσευχές   του Αγίου   απέκτησαν   παιδί   και   έζησαν   την  χαρά   της   τεκνογονίας. Και  όπως   ο  Προφήτης  Ηλίας,  έτσι   και   αυτός  προσευχήθηκε  στον Θεό  και  άνοιξε τις πύλες του ουρανού και πότισε με πολύ βροχή τη διψασμένη  γη,  η   οποία   και  αναζωογονήθηκε  και  έδωσε πλούσιους τους   καρπούς  της.

Ενώ  κάποτε  τελούσε   το   μυστήριο   της   Θείας   Ευχαριστίας,   οι   πιστοί είδαν μία δέσμη φωτός που ξεκινούσε από τον ουρανό και  κατερχόταν μέχρι τον Άγιο. Το ουράνιο  αυτό   φως,   παρέμεινε   μέχρι που   τελείωσε   η    Θεία Λειτουργία και δήλωνε την εσωτερική καθαρότητα και λαμπρότητα του Αγίου. Επίσης, σημάδι της αγνότητας και της   αγιότητάς   του   αποτελούσε   και   το   γεγονός   ότι   ήταν   σε θέση να  γνωρίζει ποιος προσερχόταν να κοινωνήσει  με  καθαρή  ή  σπιλωμένη   συνείδηση.

Ο   Όσιος   κοιμήθηκε   με   ειρήνη   το   έτος   473  μ.Χ.,  σε   ηλικία   97 ετών,   επί   βασιλείας   Λέοντος   του   Μεγάλου  (457 – 474 μ.Χ.).

Η   Σύναξή   του   ετελείτο   στη   Μεγάλη  Εκκλησία.

Απολυτίκιον.  Ήχος   δ’.

Ευφραίνου έρημος η ου τίκτουσα, ευθύμησον η ουκ ωδίνουσα· ότι επλήθυνέ σοι τέκνα, ανήρ επιθυμιών των του Πνεύματος, ευσεβεία   φυτεύσας, εγκρατεία, εκθρέψας, εις αρετών τελειότητα. Ταις αυτού ικεσίαις,  Χριστέ  ο  Θεός,   σώσον   τας   ψυχάς  ημών.

Έτερον  Απολυτίκιον. Ήχος   δ’.  Ταχύ  προκατάλαβε.    
Ως δώρον  θεόσδοτον και ευθυμίας αρχή, εκ στείρας εβλάστησας τη Εκκλησία Χριστού, Ευθύμιε Όσιε· όθεν δι’ ευσεβείας, διαλάμψας τω κόσμω, γέγονας Μοναζόντων πρακτικός υποφήτης· διο τους σε ευφημούντας,   Χριστώ  οικείωσαι.

Κοντάκιον. Ήχος    πλ. δ’.   Ως   απαρχάς   της   φύσεως.

Εν    τη   σεπτή  γεννήσει   σου,   χαράν    η    κτίσις   εύρατο,   και   εν   τη  θεία   μνήμη  σου  Όσιε,  την ευθυμίαν έλαβε, των πολλών σου  θαυμάτων·  εξ ών παράσχου πλουσίως ταις ψυχαίς ημών, και αποκάθαρον   αμαρτημάτων    κηλίδας,   όπως   ψάλλωμεν,   Αλληλούϊα.

Έτερον   Κοντάκιον. Ήχος   πλ. δ’. Τη  υπερμάχω.

Στειρωτικής   από   νηδύος   ανεβλάστησας

Και   γεωργός  της  ευσεβείας   ώφθης   άριστος,

Μοναστών   δε   υποφήτης   και   ποδηγέτης.

Αλλ’   ως   θείας   ευθυμίας   πέλων   έμπλεως

Αθυμίας    ψυχικής   ημάς   απάλλαξον           
Τους    βοώντάς   σοι,  χαίροις   Πάτερ   Ευθύμιε.

Μεγαλυνάριον.
Εξ  ακάρπου   μήτρας   αποτεχθείς, κατάκαρπος  ώφθης, τοις του Πνεύματος αγαθοίς, δι’ ών  αγαθύνεις,  Πατέρων  τας  χορείας,   Ευθύμιε παμμάκαρ,  ασκήσας   άριστα.

Saint Euthymius the Great

Saint Euthymius the Great was born in Melitene in Armenia in the year 377 AD. during the reign of Gratian (375 - 383 AD). Paul's and Dionysius' parents belonged to an official generation. Homeless beings claimed to have a child, who dedicated themselves to the ministry of God, who was given the name Euthymius by divine command, after giving birth to them, giving them joy, joy and rejoicing.

At just three years old Efthimios lost his father. His widowed mother then handed him over to the venerable Bishop of Melitine Eutrijos, who, along with his readers Akakios and Synodi who later became Bishops of Melitine, educated him well and, after classifying him as a sacred clergyman, placed him in high esteem.

From Melitene, Saint went to Jerusalem in about 406 AD and was confined to the cave of Saint Theoktistos, where he practiced rigorously and became a monastic canon and commander. So much for the virtue that many of the Saracens believed in Christ. His great spiritual gifts quickly made him famous and his reputation as a Saint spread everywhere. Around him were gathered numerous monks, who elected him their abbot.

By the sanctity of his life, the Great Euthymius helped to bring back many of the heretics, such as the Manichaeans, the Nestorians, and the Hittites, who rejected the decisions of the Second Ecumenical Council. Monophysites prevailed everywhere in Egypt and Syria. In Palestine, however, thanks to the presence of St. Efthimios and his disciples, Orthodoxy prevailed. And when Hosios met Queen Eudocia, who had become entangled in the networks of the Monophysite sect, she convincingly and irresistibly spoke to her to attribute it to Orthodox doctrines.

Saint Euthymius the Great had received from God the proactive charisma and power of miracles. With a few breads he was able to feed four hundred people who once visited him in his cell. Many women who were sterile, like his mother, with the prayers of the Saint had a child and lived the joy of childbirth. And like the Prophet Elias, so he prayed to God and opened the gates of heaven and watered the thirsty earth with much rain, which was refreshed and gave its rich fruits.

While once performing the mystery of the Divine Thanksgiving, the faithful saw a beam of light emanating from heaven and descending to the Saint. This celestial light remained until the Divine Liturgy ended and declared the inner purity and brilliance of the Saint. Also a sign of his purity and sanctity was the fact that he was able to know who was coming to associate with a pure or pious conscience.

Hosios slept peacefully in the year 473 AD, at the age of 97, under the reign of the Great Lion (457 - 474 AD).

His Synagogue used to be in the Great Church.

Absolutely. Sound d.

A desolate wilderness I did not ask, blame the poor owl; that raised children, men of the desires of the Spirit, plantation piety, temperance, nourishment, in virtue of perfection. Pray to her, Christ God, save our souls.

Other Apolitical. Sound d. Fast forward.

As a gift of God-fearing and merry-making, I have sterilized the Church of Christ, Euthymius Hosier; always with reverence, baptismal, monastic progeny, a practitioner; they are euphemists, Christ you are.

It's close. Sound d. As the beginning of nature.

In your birth, the joy of the builder is joyful, and in your divine memory, Hosea, you have received the blessing of many of your miracles;

Another Kontakion. Sound d. I miss her.

Sterilized by spruce nettle

And a farmer of excellent taste,

A monk and a coachman.

But as a divine cheerfulness of pellets in full

Unmotivated mental exhaustion

Welcome to them, dear Father Efthymie.

Magnificent.

From the womb you were made, you were like a knife, in the spirit of the good, you are in love, the Fathers of the Dance, you have done so well.