Η Αγία Ξένη

Η Αγία   Ξένη   καταγόταν   από  τη Ρώμη   και  από  γενιά   τιμημένη και  εύπορη.   Οι   γονείς  της  επιθυμούσαν  να  την   νυμφεύσουν.   Ενώ   όμως είχαν τα πάντα ετοιμασθεί για τον γάμο, εκείνη εγκατέλειψε τη νυφική  παστάδα,   παίρνοντας   μαζί   της   και  δύο  πιστές   της   θεραπαινίδες  και    δια  θαλάσσης έφθασε στην πόλη των Μυλασών.   Στα  Μύλασα μάλλον  πήγε και  εγκαταστάθηκε,  ύστερα   από   συμβουλή   του μακαρίου   μοναχού   Παύλου,  ο   οποίος   εμφανίστηκε   στην    Οσία   μετά    από  θείο    φωτισμό,   όταν  εκείνη   πέρασε   από  την  Αλεξάνδρεια    και   έγινε   ο   πνευματικός   της   καθοδηγητής.

Στην   πόλη   των   Μυλασών,   η   Οσία   Ξένη   έκτισε    ιερό   ναό   προς τιμήν  του  Πρωτομάρτυρος   Στεφάνου.  Εκεί   κτίσθηκαν   και   κελιά όπου   διέμεναν   η   Ξένη,   οι   δυο θεραπαινίδες  και   λίγες άλλες παρθένες.    
Η  Οσία   Ξένη, αφού  διήλθε  την ζωή της  θεοφιλώς  και  οσίως, κοιμήθηκε με ειρήνη.   Όταν   παρέδωσε   την   αγία   της   ψυχή   στον  Θεό, ενώ   ο  ήλιος   φώτιζε   την   γη,  φάνηκε   στον   ουρανό   Σταυρός, που   τον   σχημάτιζαν  αστέρες.   Τον   ουράνιο αυτό   Σταυρό  τον περιέκλειε  χορός  αστέρων,   σαν   να   ήταν,   καθώς  φαίνεται,   στεφάνι της   Οσίας   Ξένης,   με  το   οποίο   την   επιβράβευε   ο   Θεός   για   τις νηστείες  της,  τις  αγρυπνίες   της  και   την   αγνότητα   του  σώματος    και  της  ψυχής.

Απολυτίκιον.  Ήχος   γ’.   Θείας   πίστεως.

Ξένην  ήνυσας, ζωήν εν κόσμω, ξένην έσχηκας, προσηγορίαν, υπεμφαίνουσαν  τη  κλήσει  τον   τρόπον   σου·  συ  γαρ  νυμφίον  λιπούσα  τον   πρόσκαιρον,   τω  αθανάτω  οσίως νενύμφευσαι. Ξένη  ένδοξε,  Χριστόν  τον   Θεόν    ικέτευε,   δωρήσασθαι   ημίν    το    μέγα   έλεος.

Έτερον  Απολυτίκιον.   Ήχος   πλ. δ’. 
Εν σοι  Μήτερ  ακριβώς διεσώθη το κατ’  εικόνα,  λαβούσα  γαρ  τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και  πράττουσα  εδίδασκες,  υπεροράν  μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ, επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτoυ, διο και μετά  Αγγέλων  συναγάλλεται,  Οσία  Ξένη  το  Πνεύμά  σου.

Κοντάκιον.   Ήχος    β’.  Τοις    των    αιμάτων   σου.        
Το  σον  ξενότροπον   Ξένη   μνημόσυνον,  επιτελούντες    οι   πόθω  τιμώντές  σε, υμνούμεν  Χριστόν   τον  εν   άπασι,   σοι  παρέχοντα   ισχύν των   ιάσεων·   όν  πάντοτε    δυσώπει,   υπέρ   πάντων    ημών.

Μεγαλυνάριον.
Θάλαμον  λιπούσα τον νυμφικόν, ξενοτρόπως Μἠτερ, ηκολούθησας τω  Χριστώ,  ώ  και  νυμφευθείσα,  τη  ξένη  βιωτή  σου,  ω  Ξένη  πανολβίω,  ημών   μνημόνευε.

Agia Xenis

Agia Xeni came from Rome and a generous and well-off generation. Her parents wished to marry her. But when everything was ready for marriage, she abandoned the bridal parade, taking with her two faithful therapists and by sea arrived in the city of Mylas. At Mylasa he probably went and settled, following the advice of the monk Pavlos, who appeared in Ossia after a divine illumination when she passed from Alexandria and became her spiritual guide.

In the city of Mylas, Osia Xenis built a sacred temple in honor of First Martyr Stephanus. There were also built cells where Xeni, the two therapians and a few other virgins lived.

Osia Xenis, after passing her life theophilously and peacefully, slept in peace. When she delivered her holy soul to God, while the sun enlightened the earth, it appeared in the sky that the stars formed him. This heavenly Cross embraced him as a star dancer, as if it were a wreath of Oasis Xenis, with which God rewarded her for her fasts, her vigils, and the purity of her body and soul.

Apolyticus. Sound c '. Divine Faith.

I have lied to you, life in the world, a stranger, an adrenaline, exalted you to call your way; a bridegroom who was drowning the temporal, the immortal, you are being born naked. Alien glory, Christ the God begged, the gift of great mercy was given.

Another Apolitikion. Sounds flat d '.

In Meter, the crucifixion was resolute, I took the cross, followed Jesus, and you did what you were doing, and the flesh, the soul, the soul, the immortal, and the angel, the Overseer of your Spirit.

Kontakion. Sound b '. Those of your blood.

The alien-minded foreign memorial, performing the desired honors in, we praise Christ in the unforgiving, delivering strength of the healing; he always hurts, for all of us.

Majesty.

Thoumalam was the libretto of the nymph, the Master, the follower of Christ, and the married, the stranger of your life, as a foreigner, we remembered.