ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκ. 6,7-13

7 Καὶ   προσκαλεῖται    τοὺς   δώδεκα,    καὶ    ἤρξατο    αὐτοὺς    ἀποστέλλειν    δύο    δύο,    καὶ    ἐδίδου   αὐτοῖς    ἐξουσίαν    τῶν πνευμάτων    τῶν   ἀκαθάρτων,

8 καὶ    παρήγγειλεν   αὐτοῖς   ἵνα   μηδὲν     αἴρωσιν   εἰς    ὁδὸν εἰ    μὴ    ράβδον    μόνον,    μὴ   πήραν,    μὴ   ἄρτον,   μὴ   εἰς   τὴν   ζώνην   χαλκόν,

9 ἀλλ᾿    ὑποδεδεμένους    σανδάλια,   καὶ   μὴ   ἐνδεδύσθαι    δύο   χιτῶνας.

10 Καὶ   ἔλεγεν   αὐτοῖς·   ὅπου   ἐὰν   εἰσέλθητε   εἰς οἰκίαν,   ἐκεῖ   μένετε   ἕως   ἂν   ἐξέλθητε   ἐκεῖθεν·

11 καὶ   ὅσοι    ἐὰν   μὴ   δέξωνται    ὑμᾶς μηδὲ    ἀκούσωσιν     ὑμῶν,    ἐκπορευόμενοι    ἐκεῖθεν   ἐκτινάξατε   τὸν   χοῦν    τὸν   ὑποκάτω    τῶν ποδῶν    ὑμῶν   εἰς   μαρτύριον    αὐτοῖς·     ἀμὴν λέγω    ὑμῖν,    ἀνεκτότερον    ἔσται Σοδόμοις    ἢ    Γομόρροις    ἐν   ἡμέρᾳ    κρίσεως    ἢ    τῇ    πόλει    ἐκείνῃ.

12 Καὶ   ἐξελθόντες     ἐκήρυσσον    ἵνα    μετανοήσωσι,

13 καὶ   δαιμόνια    πολλὰ    ἐξέβαλλον,    καὶ    ἤλειφον    ἐλαίῳ    πολλοὺς    ἀρρώστους καὶ    ἐθεράπευον.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 6,7-13

7 Και    προσκαλεί   πλησίον    του    τους    δώδεκα    και    άρχισε   να   τους   αποστέλλει δύο    δύο    και    τους    έδωκε   εξουσία   επάνω      στα    πνεύματα   τα  ακάθαρτα,

8 και    τους   παρήγγειλε   να   μην    βαστάζουν   επάνω    τους    στο   δρόμο    τίποτε   παρά   μόνο   ράβδο,    ούτε    ψωμί,    ούτε   σάκκο,   ούτε   χάλκινα χρήματα    στη    ζώνη,

9 αλλά   να    έχουν    στα   πόδια    σανδάλια   και   να   μη    φορούν    δύο    υποκάμισα.

10 Και    τους    έλεγε,    Σ’   όποιο     σπίτι    μπήτε,   μείνετε   εκεί    έως    ότου   φύγετε απ’  εκείνο    το    μέρος.

11 Και   όσοι   δεν   σας   δεχθούν   και    δεν   σας    ακούσουν,    τότε,   όταν  θα    φύγετε απ’  εκεί,    τινάξετε    την    σκόνη   που    είναι    κάτω   από   τα   πόδια   σας,    για   να τους    χρησιμεύσει    ως    μαρτυρία.    Αλήθεια    σας    λέγω,    ολιγώτερον    θα υποφέρουν   τα    Σόδομα   και   τα    Γόμορρα   την   ημέρα   της   κρίσεως   παρά    η πόλις   εκείνη».

12 Αυτοί   ανεχώρησαν   και   κήρρυταν    ότι   πρέπει   να   μετανοήσουν    οι άνθρωποι

13 και    έβγαζαν    πολλά    δαιμόνια    και    άλειφαν    πολλους    αρρώστους    με   λάδι και    τους   θεράπευαν.

Β΄Τιμ. 1,3-9

3 Χάριν   ἔχω   τῷ   Θεῷ,   ᾧ   λατρεύω   ἀπὸ   προγόνων   ἐν   καθαρᾷ   συνειδήσει,   ὡς   ἀδιάλειπτον   ἔχω   τὴν   περὶ   σοῦ   μνείαν   ἐν   ταῖς δεήσεσί  μου   νυκτὸς   καὶ   ἡμέρας,

4 ἐπιποθῶν   σε   ἰδεῖν,   μεμνημένος   σου   τῶν   δακρύων,   ἵνα   χαρᾶς   πληρωθῶ,

5 ὑπόμνησιν   λαμβάνων   τῆς   ἐν   σοὶ   ἀνυποκρίτου   πίστεως,  ἥτις   ἐνῴκησε πρῶτον   ἐν   τῇ   μάμμῃ   σου   Λωΐδι   καὶ   τῇ   μητρί   σου   Εὐνίκῃ,   πέπεισμαι   δὲ   ὅτι καὶ   ἐν   σοί.

Προτροπή   δια   ζήλον   και   θάρρος

6 Δι'   ἣν   αἰτίαν   ἀναμιμνήσκω   σε   ἀναζωπυρεῖν   τὸ   χάρισμα   τοῦ   Θεοῦ,   ὅ   ἐστιν   ἐν   σοὶ  διὰ   τῆς   ἐπιθέσεως   τῶν   χειρῶν   μου·

7 οὐ   γὰρ   ἔδωκεν   ἡμῖν   ὁ   Θεὸς   Πνεῦμα  δειλίας,   ἀλλὰ   δυνάμεως   καὶ  ἀγάπης καὶ   σωφρονισμοῦ.

8 Μὴ   οὖν   ἐπαισχυνθῇς   τὸ   μαρτύριον   τοῦ   Κυρίου   ἡμῶν   μηδὲ   ἐμὲ   τὸν δέσμιον   αὐτοῦ,   ἀλλὰ   συγκακοπάθησον   τῷ   εὐαγγελίῳ   κατὰ   δύναμιν   Θεοῦ,

9 τοῦ   σώσαντος   ἡμᾶς   καὶ   καλέσαντος   κλήσει   ἁγίᾳ, οὐ   κατὰ   τὰ   ἔργα  ἡμῶν,   ἀλλὰ   κατ'   ἰδίαν   πρόθεσιν   καὶ   χάριν,   τὴν   δοθεῖσαν    ἡμῖν   ἐν   Χριστῷ   Ἰησοῦ   πρὸ   χρόνων   αἰωνίων

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Β΄Τιμ. 1,3-9

3 Ευχαριστώ  τον  Θεόν,  τον   οποίον  λατρεύω,  όπως  οι  πρόγονοί  μου,   με καθαρήν  συνείδησιν,  όταν  αδιακόπως  σε  αναφέρω    στις  προσευχές  μου νύχτα  και   ημέραν.

4 Επειδή  θυμάμαι  τα  δάκρυά  σου,  επιθυμώ  ζωηρώς  να  σε  ιδώ,  για  να γεμίσω  από  χαράν.

5 Θυμάμαι  την  ειλικρινεί  πίστιν  σου,  η  οποία  κατῴκησε  πρώτα  εις  την μάμμην  σου  Λωΐδα  και  εις  την  μητέρα  σου  Ευνίκην,  είμαι  όμως   πεπεισμένος ότι   κατοικεί   και   σ’   εσένα.

Προτροπή    για  ζήλο  και  θάρρος

6 Για  τον  λόγον  αυτόν,  σου  υπενθυμίζω  να  αναζωπυρείς  την  φλόγα  του χαρίσματος  του  Θεού,  που  είναι  μέσα  σου  δια  της  επιθέσεως  των   χειρών μου,

7 διότι  ο  Θεός   δεν  μας  έδωσε  πνεύμα  δειλίας,  αλλά  δυνάμεως  και   αγάπης και  σωφρονισμού.

8 Να  μη   ντραπής,  λοιπόν,  την  μαρτυρίαν  υπέρ  του  Κυρίου   μας,  ούτε εμένα, τον   φυλακισμένο  του,  αλλά  κακοπάθησε  και  συ  για  το  ευαγγέλιον  με την   δύναμιν  του  Θεού,

9 ο   οποίος  μας  έσωσε  και   μας   εκάλεσε  με  κλήσιν   αγίαν,   όχι  επί  τη  βάσει των  έργων  μας,  αλλά  κατά  την  δικήν  του   πρόθεσιν   και  χάριν,  η  οποία εδόθηκε   σ’  εμάς  πριν   από  όλους  τους  αιώνας   εν   Χριστώ  Ιησού

Β΄Τιμ. 1,3-9

3 Ευχαριστώ  τον  Θεόν,  τον   οποίον  λατρεύω,  όπως  οι  πρόγονοί  μου,   με καθαρήν  συνείδησιν,  όταν  αδιακόπως  σε  αναφέρω    στις  προσευχές  μου νύχτα  και   ημέραν.

4 Επειδή  θυμάμαι  τα  δάκρυά  σου,  επιθυμώ  ζωηρώς  να  σε  ιδώ,  για  να γεμίσω  από  χαράν.

5 Θυμάμαι  την  ειλικρινεί  πίστιν  σου,  η  οποία  κατῴκησε  πρώτα  εις  την μάμμην  σου  Λωΐδα  και  εις  την  μητέρα  σου  Ευνίκην,  είμαι  όμως   πεπεισμένος ότι   κατοικεί   και   σ’   εσένα.

Προτροπή    για  ζήλο  και  θάρρος

6 Για  τον  λόγον  αυτόν,  σου  υπενθυμίζω  να  αναζωπυρείς  την  φλόγα  του χαρίσματος  του  Θεού,  που  είναι  μέσα  σου  δια  της  επιθέσεως  των   χειρών μου,

7 διότι  ο  Θεός   δεν  μας  έδωσε  πνεύμα  δειλίας,  αλλά  δυνάμεως  και   αγάπης και  σωφρονισμού.

8 Να  μη   ντραπής,  λοιπόν,  την  μαρτυρίαν  υπέρ  του  Κυρίου   μας,  ούτε εμένα, τον   φυλακισμένο  του,  αλλά  κακοπάθησε  και  συ  για  το  ευαγγέλιον  με την   δύναμιν  του  Θεού,

9 ο   οποίος  μας  έσωσε  και   μας   εκάλεσε  με  κλήσιν   αγίαν,   όχι  επί  τη  βάσει των  έργων  μας,  αλλά  κατά  την  δικήν  του   πρόθεσιν   και  χάριν,  η  οποία εδόθηκε   σ’  εμάς  πριν   από  όλους  τους  αιώνας   εν   Χριστώ  Ιησού

Mark. 6.7-13

7 And he invited near twelve of them, and began to send them forth two, and gave them authority over the unclean spirits,

8 And he commanded them that they should not lay upon them any rod, neither bread, nor scrip, nor brass in the belt,

9 but have sandals on their feet and not wear two shirts.

10 And he said unto them, In whatsoever house ye enter, there abide till ye depart from thence.

11 And whosoever will not receive you, nor hear you, when ye depart thence, shake off the dust that is under your feet, that they may be a witness. Truth be told, Sodom and Gomorrah will suffer less on the day of judgment than on that city. "

12 And they departed, and preached that men should repent

13 And they cast out many demons, and many of them that were sick with oil, and healed them.

B  Tim. 1,3-9

3 I thank God, whom I adore, like my ancestors, with pure conscience, when I certainly mention to you my prayers night and day.

4 Because I remember thy tears, I desire to see thee, that I may be filled with joy.

5 I remember your sincere faith, which he first lived to your lady Laudah and to your mother Eunice, but I am convinced that he dwelleth in you.

Promise for zeal and courage

6 For this reason, I remind you that you rekindle the flame of the grace of God, which is within you by the attack of my hands,

7 For God has not given us a spirit of cowardice, but of power and of love and of correction.

8 Do not therefore be ashamed of the testimony of our Lord, nor of me, of his prisoner, but he has also abused the gospel by the power of God,

9 who saved us and called us with a holy call, not on the basis of our works but according to his own intention and grace, which was given to us all the centuries in Christ Jesus