Οι Άγιοι Ευγένιος, Ουαλεριανός, Κάνδιδος και Ακύλας οι Μάρτυρες

Οι   Άγιοι   Μάρτυρες Ευγένιος, Ουαλεριανός,  Κάνδιδος  και   Ακύλας μαρτύρησαν   κατά  τους χρόνους του   Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.) και   Μαξιμιανού   (285 – 305 μ.Χ.),   στα   τέλη   του    3^ου   αιώνα   μ.Χ.   Ο   Ευγένιος καταγόταν   από    την   Τραπεζούντα,   ο   Ουαλεριανός    από  την Εδίσκη, ο  Κάνδιδος   από   τη   Σολωχαίνη    και   ο    Ακύλας    από   τη   Γορδαίνη.

Αυτοί  λοιπόν οι  Άγιοι, όταν ξέσπασε ο   διωγμός   κατά   των   Χριστιανών, κρύβονταν στα όρη της Τραπεζούντος. Ένα   βράδυ,   μετά   από  προσευχή και  επικαλούμενοι  την   βοήθεια του Θεού, πήγαν   στο   ναό   των   Εθνικών  και κατέστρεψαν το είδωλο του ψεύτικου θεού Μίθρα. Ο  έπαρχος Σατάλων   Λυσίας,   τους   καταδίωξε  και  κατόρθωσε   να  συλλάβει  τους τρεις, τον Ουαλεριανό, τον Κάνδιδο και  τον   Ακύλα.   Μετά   τη   σύλληψη, τους διέταξε να αρνηθούν τον   Χριστό.   Εκείνοι   όμως έμειναν  ακλόνητοι στην πίστη τους και με παρρησία δήλωσαν την αφοσίωσή τους στον Κύριο.

Τότε  ο    έπαρχος   τους   εξόρισε   σε   ένα   στενό   φρούριο   της   χώρας   των Λαζών,   το   οποίο   ονομαζόταν   Πιττυούς.    Αλλά   και  μέσα   στην   φυλακή έμειναν σταθεροί στην πίστη τους. Γι’ αυτό τους μετέφεραν στην Τραπεζούντα  και  κατά την διαταγή  του  Λυσία τους υπέβαλαν σε φρικτά  βασανιστήρια. Αρχικά  τους ξέσχισαν τις σάρκες με βούνευρα. Στη   συνέχεια,   αφού   τους    κρέμασαν,   τους    άνοιξαν  με   σιδερένια   νύχια βαθιές πληγές στα σώματά τους  και τις έκαιγαν με αναμμένες λαμπάδες.

Ύστερα από λίγες ημέρες συνελήφθη και ο Άγιος Ευγένιος, που προσευχόταν σε σπήλαιο των ακάνθων. Και αυτός ομολόγησε με παρρησία  την  πίστη του στον Άγιο Θεό. Τότε οι ειδωλολάτρες τον έδειραν ανηλεώς. Έπειτα τον οδήγησαν μαζί  με τον   άρχοντα  του   τόπου, τον   Λυσία,   στο   ναό   των   ειδώλων.   Εκεί   προσευχήθηκε  στον   Χριστό  και έκανε όλα τα είδωλα να πέσουν κάτω, να συντριβούν και να κονιορτοποιηθούν. Μετά   από   το   γεγονός    αυτό,   υπέβαλαν   τον   Άγιο  σε φοβερά  βασανιστήρια.   Αρχικά   του τέντωσαν το σώμα  με  σχοινιά  και τον κτύπησαν με ρόπαλα.   Στην   συνέχεια   τον   κρέμασαν,   του   άνοιξαν   με σιδερένια νύχια βαθιές πληγές στα πλευρά και τον κατέκαψαν με αναμμένες λαμπάδες. Έπειτα  έριξαν μέσα   στις   πληγές   του   αλατόνερο και  δριμύτατο   ξύδι.   Ακολούθως   έριξαν   σε   πυρακτωμένο   καμίνι    και   τους τέσσερις   Αγίους   μαζί.   Επειδή    όμως   όλοι   τους   έμειναν   αβλαβείς,   τους αποκεφάλισαν    δια   ξίφους.

Ο μέχρι   σήμερα   σωζόμενος   ναός,   ανήκει   στον   τύπο   της   ανατολικής    άνευ υπερώων  βασιλικής  μετά τρούλου. Στο   ναό    φυλάσσονταν   τα   λείψανα του  Αγίου  Ευγενίου και των συναθλητών του εναποτεθειμένα σε αργυρές λάρνακες, ενώ   οι   κεφαλές   των   μαρτύρων   ήταν   στολισμένες  με χρυσό και λίθους και πλήθος από μαργαριτάρια. Ο ναός του Αγίου Ευγενίου   μαζί    με   αυτόν    της   Χρυσοκεφάλου   αποτελούσαν  το  κέντρο    της  εκκλησιαστικής και εθνικής ζωής της Τραπεζούντας. Η τιμή και  η ευλάβεια    των   Τραπεζουντίων   προς  τον   πολιούχο   Άγιο   υπήρξε   μεγάλη και   τα   πλήθη   συνέρρεαν   από   παντού   κατά   τις   δύο   πανηγύρεις,   στις   21 Ιανουαρίου ημέρα του μαρτυρίου του και στις 24 Ιουνίου, ημέρα των γενεθλίων του Μάρτυρος, που δια θαύματος καθιερώθηκε κατά   το διάστημα   της   βασιλείας   του   αυτοκράτορα   του   Βυζαντίου   Βασιλείου  (867 – 886   μ.Χ.).          
Έτσι  οι    Άγιοι   Ευγένιος,   Ουαλεριανός,   Κάνδιδος   και   Ακύλας,   έλαβαν   τα αμάραντα   στεφάνια    του    μαρτυρίου.

Απολυτίκιον.   Ήχος  α’.   Της    ερήμου   πολίτης.

Τραπεζούντος   τον   γόνον  και θερμόν  αντιλήπτορα, και του πάντων Δεσπότου   στρατιώτην  περίδοξον, Ευγένιον τον μέγαν Αθλητήν,  τιμήσωμεν    εν   ύμνοις   οι   πιστοί·   από   πάσης γαρ   λυτρούται επιφοράς,   τους πίστει ανακράζοντας· δόξα τω  δεδωκότι  σοι ισχύν, δόξα  τω σε στεφανώσαντι,   δόξα  τω  ενεργούντι  δια  σου,  πάσιν  ιάματα.

Έτερον  Απολυτίκιον. Ήχος  δ’. Ταχύ   προκατάλαβε.     
Τετράστιχον   όμιλον,    των    Αθλητών  του    Χριστού,   Ευγένιον   μέλψωμεν,  συν τω Ουαλεριανώ, Ακύλαν και Κάνδιδον· ούτοι γαρ εν τη  πόλει, Τραπεζούντος νομίμως, ήθλησαν και  την πλάνην,  των  ειδώλων  καθείλον·    και    νυν   καθικετεύουσιν,  υπέρ  των  ψυχών  ημών.

Κοντάκιον.   Ήχος    δ’.   Ο    υψωθείς    εν    τω    Σταυρώ.          
Τραπεζουντίων ευσεβώς αι  χορείαι, του  Αθλοφόρου  Ευγενίου  την μνήμην, χρεωστικώς   τελέσωμεν   γηθόμενοι,   και   τους    μαρτυρήσαντας   συν αυτώ   ευφημούντες·   ούτοι  γαρ  παρέχουσιν,  ημίν  άφθονον   χάριν,   και    τω  Χριστώ    πρεσβεύουσιν   αεί,   πάσι  δοθήναι,  πταισμάτων   συγχώρησιν.

Μεγαλυνάριον.
Άνθος   Τραπεζούντος   ώφθης   τερπνόν, και εν ταύτη Μάρτυς, ηγωνίσω   αθλητικώς,  μετά  των  συνάθλων,  Ευγένιε  παμμάκαρ·  διο   Τραπεζουντίοις,   δίδου   την   χάριν   σου.

Saints Eugene, Valerian, Candide and Aquila the Witnesses

The Holy Martyrs Eugenius, Wallerian, Candide, and Achilles testified in the times of Diocletian (284-305 AD) and Maximian (285-305 AD) in the late 3rd century AD. Eugenius came from Trebizond, Wallerian from Ediski, Candidus from Solohain, and Achilles from Gordain.

So these Saints, when the persecution against the Christians broke out, were hiding in the Trebizond Mountains. One night, after praying and invoking God's help, they went to the Temple of the Nation and destroyed the image of the false god Mithra. The governor of Lysias, Satan, pursued and succeeded in arresting the three, the Valerian, Candidus and Achilles. After the arrest, he ordered them to deny Christ. But they remained steadfast in their faith and boldly declared their devotion to the Lord.

Then the governor banished them to a narrow fortress in the country of the Laz, called the Pitts. But even in prison they remained firm in their faith. So they were transferred to Trabzon, and at Lysias' order they were subjected to horrific torture. At first they cut off the flesh with a scrub. Then, after they were hanged, they were ironed with deep nails in their bodies and burned with lit candles.

A few days later, Saint Eugenios was arrested, praying in a cave of thorns. And he boldly confessed his faith in the Holy God. Then the idolaters ruthlessly pointed him out. Then they led him along with the lord of the place, Lysias, to the temple of idols. There he prayed to Christ and caused all the idols to fall down, to be crushed and trodden down. After this, they subjected the Saint to terrible torture. He was initially stretched with ropes and beaten with bats. Then they hung him up, opened him with iron nails, deep wounds on his sides, and burned him with lit candles. Then they threw in the wounds of saline and crisp vinegar. They then threw the four Saints together in a fiery furnace. But because they were all harmless, they were beheaded.

The hitherto preserved temple belongs to the east-facing basilica without a dome. The remains of Saint Eugenios and his companions were deposited in silver shrines, while the martyrs' heads were adorned with gold and stones and a multitude of pearls. The church of Agios Eugenios along with that of Chrysokefalos were the center of Trabzon's ecclesiastical and national life. The honor and devotion of Trabzon to the patron saint has been great and the crowds have flocked everywhere during the two festivals, the 21st of January, the day of his martyrdom and the 24th of June, the day of the martyr's birthday, miraculously instituted during reign of the Byzantine emperor Basil (867 - 886 AD).

So the Eugenics, the Valerian, the Candide, and the Achilles received the Amaranth's wreaths of martyrdom.

Absolutely. Sound a '. Desert Citizen.

Treasured and warmly conceived, and of all the ambitious soldier of the Honorable Eugene the Great Athlete, the faithful are honored in hymns; you, all right.

Other Apolitical. Sound d. Fast forward.

A quadruple group of Athletes of Christ, Eugenio Despicable Me, along with Walleriano, Acylan and Candidon; these in the city, Trabzon, rightly practiced the delusion, the idolatry;

It's close. Sound d. The Highest in the Cross.

In honor of Trabzon, you are dancing, in memory of the Athenian Eugene, in charge of accomplished servants, and in witnessing to them along with their euphemists;

Magnificent.

Trabzon Flower You've got a bunch, and here's Marty, I'm sporting, after the games, Eugene Pammakar;