Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας εξ Ιωαννίνων

Ο  Άγιος   Γεώργιος   γεννήθηκε   το  1808   στο  χωριό  Τζούραλη   της επαρχίας Γρεβενών από γονείς φτωχούς, τον Κωνσταντίνο και την  Βασιλική,  και λόγω της φτώχειας της οικογένειάς του έμεινε αγράμματος. Σε μικρή ηλικία    απορφανίσθηκε  και  μετέβη στα Ιωάννινα, όπου έγινε ιπποκόμος του Χατζή   Αβδουλά,  αξιωματικού   του Ιμίν   Πασά,   πλησίον   του   οποίου   παρέμεινε   επί   οκτώ   χρόνια.

Κατά   τον   Οκτώβριο του  1836   συκοφαντήθηκε από τους  Τούρκους,   ότι είχε   εξισλαμισθεί  κατά τα προηγούμενα χρόνια  και επανήλθε στην ορθόδοξη πίστη. Προσαχθείς στο κριτήριο απολογήθηκε και  με πνευματική  ανδρεία   απέδειξε   ότι   ουδέποτε έγινε αρνησίθρησκος. Μετά   από   αυτά   και   επειδή    τον  βρήκαν  και  απερίτμητο, απολύθηκε.

Αργότερα  έλαβε σύζυγο,   την  Ελένη   και  προσλήφθηκε   ως   ιπποκόμος στον μουσελίμι των Φιλιατών επί του  ηγεμόνος Ιωαννίνων Μουσταφά Πασά.  Χρειάσθηκε  όμως   να μεταβεί και πάλι στα Ιωάννινα για ιδιωτικές του υποθέσεις. Εκεί, στις 12  Ιανουαρίου 1838, ημέρα Τετάρτη, ένας  Οθωμανός τον συκοφάντησε και πάλι ότι προηγουμένως ήταν Τούρκος   και   τώρα   είναι   Χριστιανός. Αφού τον συνέλαβαν τον έκλεισαν  στην   φυλακή  και τον  εκβίαζαν   να   αλλαξοπιστήσει.   Εκείνος παρέμεινε αμετάπειστος, ομολογώντας την πίστη του στον Χριστό.   Ο   κλήρος   και   ο   λαός   των   Ιωαννίνων  μάταια προσπάθησαν  να   προλάβουν   την    άδικη απόφαση κατά  του  Γεωργίου και  να τον πείσουν να δραπετεύσει από  τη  φυλακή   και   να φυγαδευτεί   στην   ελεύθερη   Ελλάδα. Το μαρτύριο άρχισε. Του τρυπούσαν τα νύχια με βελόνες και έβαζαν στα στήθη του μεγάλες πέτρες.   Εκείνος   υπέμενε    γενναία    λέγοντας:   «Είμαι   Χριστιανός».

Στις    17  Ιανουαρίου, ημέρα Δευτέρα, ο Άγιος  απαγχονίστηκε στην αγορά και  δέχθηκε από  τον Σταυρωθέντα Κύριο το στέφανο  του  μαρτυρίου. Το ιερό λείψανό του παρέμεινε κρεμασμένο μέχρι τις 19 Ιανουαρίου και κατόπιν δωρήθηκε από τον Μουσταφά πασά στον Μητροπολίτη   Ιωαννίνων  Ιωακείμ,   ο   οποίος   τον    ενταφίασε   με  τιμές  στο  ιερό  βήμα  του μητροπολιτικού  ναού του   Αγίου   Αθανασίου. Επί  του   τάφου   και  στην   οικία   του  Αγίου   τελέσθηκαν   πλείστα θαύματα.           
Στις   26    Οκτωβρίου   1971   έγινε   η   ανακομοιδή  των  ιερών   λειψάνων  αυτού,   τα   οποία  εναπετέθησαν   στο   φερώνυμο   ναό   των   Ιωαννίνων,   όπου   ήταν   πριν   η    οικία    του    Αγίου.

Απολυτίκιον. Ήχος   πλ. α’.   Τον   συνάναρχον  Λόγον.            
Τον  πανεύφημον  Μάρτυν   Χριστού   Γεώργιον,   Ιωαννίνων   το   κλέος και πολιούχον  λαμπρόν, εν ωδαίς  πνευματικαίς  ανευφημήσωμεν·   ότι ενήθλησε  στερρώς,  και  κατήνεγκεν  εχθρόν, του  Πνεύματος τη  δυνάμει·  και   νυν    απαύστως  πρεσβεύει,    ελεηθήναι    τας  ψυχάς  ημών.

Κοντάκιον.  Ήχος   δ’.   Επεφάνης  σήμερον.          
Ευκλεώς  αγάλλεται μεγαλαυχούσα, τη  σεπτή  αθλήσει  σου,  δι’  ής  η  πόλις θησαυρόν,  Ιωαννίνων  εκτήσατο,  των  ιερών σου Λειψάνων Γεώργιε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις της Ηπείρου θείος πυρσός, και  Ιωαννίνων, αντιλήπτωρ και αρωγός· χαίροις των θαυμάτων, ακένωτος χειμάρρους, Γεώργιε παμμάκαρ,  ημών  βοήθεια.

St. George the New Martyr of Ioannina

Agios Georgios was born in 1808 in the village of Tzouralis in the province of Grevena, from poor parents, Constantine and Vassiliki, and because of the poverty of his family he remained illiterate. At an early age, he debuted and went to Ioannina, where he became the hippodomian of Hadji Avdula, an officer of Imin Pasha, near whom he remained for eight years.

In October 1836 he was slandered by the Turks that he had been paralyzed in previous years and returned to Orthodox faith. Adapted to the criterion, he was apologized, and with spiritual bravery he proved that he had never been denied. After these and because they found him and uncountable, he was fired.

Later, he married Eleni and was hired as a hippodomite in the Muslim of the Filiates over the ruler of Ioannina Mustafa Pasha. But he needed to go back to Ioannina for his private affairs. There, on January 12, 1838, on Wednesday, an Ottoman again reprobated him that he was previously a Turk and now he is a Christian. After they captured him, he was locked up in jail and they excused him to change. He remained unassailable, confessing his faith in Christ. The clergy and the people of Ioannina tried in vain to prevent the unjust decision against George and to persuade him to escape from prison and flee to free Greece. The martyrdom began. His nails were punctured with needles and they put big stones on his chest. He was bravely saying, "I am a Christian."

On January 17, Monday, the Saint was hanged on the market and received the Crucified Mother from the Crossed Lord. His holy relic remained hanging until 19 January and then he was donated by Mustafa pasha to the Metropolitan of Ioannina, Joachim, who buried him in honor at the sacred step of the metropolitan church of St. Athanasius. There were many miracles on the tomb and in the house of the saint.

On October 26, 1971, the relics of the sanctuary, which were placed at the pre-eminent church of Ioannina, where the house of the Saint was before, were made.

Apolyticus. Sounds flat a'. The Synoptic Logos.

The well-known Martyr Christos George, Ioannina, the clergy and the shining patron saint, we in the spiritual spirits of ours reveal that he has profoundly and positively defied the Spirit of the potential, and nowadays he is praising our souls.

Kontakion. Sound d '. I'm running tonight.

It is a great spectacle, your seventh race, the city of treasure, Ioannina expelled, your holy relics George.

Majesty.

Heaven of Epirus, the unarmed torch, and Ioannina, perceived and helped; miracles of miracles, torrents of torrents, George Palmakar, our help.