ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Μάρκ.  7,5-16

5 ἔπειτα   ἐπερωτῶσιν   αὐτὸν   οἱ   Φαρισαῖοι   καὶ   οἱ   γραμματεῖς·   διατί   οὐ περιπατοῦσιν   οἱ   μαθηταί   σου   κατὰ   τὴν   παράδοσιν   τῶν πρεσβυτέρων,   ἀλλ᾿   ἀνίπτοις   χερσὶν   ἐσθίουσι   τὸν   ἄρτον;

6 Ὁ   δὲ   ἀποκριθεὶς   εἶπεν   αὐτοῖς   ὅτι   καλῶς   προεφήτευσεν    Ἡσαΐας   περὶ   ὑμῶν   τῶν   ὑποκριτῶν,   ὡς   γέγραπται·   οὗτος   ὁ   λαὸς   τοῖς   χείλεσί  με τιμᾷ,   ἡ   δὲ   καρδία   αὐτῶν   πόρρω   ἀπέχει   ἀπ᾿   ἐμοῦ·

7 μάτην   δὲ   σέβονταί   με,   διδάσκοντες   διδασκαλίας   ἐντάλματα   ἀνθρώπων.

8 Ἀφέντες   γὰρ   τὴν   ἐντολὴν   τοῦ   Θεοῦ   κρατεῖτε   τὴν   παράδοσιν     τῶν   ἀνθρώπων,   βαπτισμοὺς   ξεστῶν   καὶ   ποτηρίων,   καὶ   ἄλλα   παρόμοια τοιαῦτα   πολλὰ   ποιεῖτε.

9 Καὶ   ἔλεγεν   αὐτοῖς·   καλῶς   ἀθετεῖτε   τὴν   ἐντολὴν   τοῦ   Θεοῦ   ἵνα   τὴν παράδοσιν   ὑμῶν   τηρήσητε.

10 Μωυσῆς  γὰρ   εἶπε·   τίμα   τὸν   πατέρα   σου   καὶ   τὴν   μητέρα   σου·   καί   ὁ  κακολογῶν   πατέρα   ἢ   μητέρα   θανάτῳ   τελευτάτω·

11 ὑμεῖς   δὲ   λέγετε·   ἐὰν   εἴπῃ   ἄνθρωπος   τῷ  πατρὶ   ἢ   τῇ   μητρί,   κορβᾶν,   ὅ   ἐστι δῶρον,   ὃ   ἐὰν   ἐξ   ἐμοῦ   ὠφεληθῇς,

12 καὶ   οὐκέτι   ἀφίετε   αὐτὸν   οὐδὲν   ποιῆσαι   τῷ   πατρὶ   αὐτοῦ   ἢ   τῇ   μητρὶ  αὐτοῦ,

13 ἀκυροῦντες   τὸν   λόγον   τοῦ   Θεοῦ   τῇ   παραδόσει   ὑμῶν   ᾗ  παρεδώκατε.   Καὶ   παρόμοια   τοιαῦτα   πολλὰ   ποιεῖτε.

14 Καὶ   προσκαλεσάμενος   πάντα   τὸν   ὄχλον   ἔλεγεν   αὐτοῖς·   ἀκούετέ  μου πάντες   καὶ   συνίετε.

15 Οὐδέν   ἐστιν   ἔξωθεν   τοῦ   ἀνθρώπου   εἰσπορευόμενον   εἰς   αὐτὸν   ὃδύναται αὐτὸν   κοινῶσαι,  ἀλλὰ  τὰ   ἐκπορευόμενα   ἐστι   τὰ   κοινοῦντα   τὸν   ἄνθρωπον.

16 Εἴ   τις   ἔχει   ὦτα   ἀκούειν,   ἀκουέτω.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 7,5-16

5 έπειτα  τον   ρωτούν  οι  Φαρισαίοι  και  οι  γραμματείς,  «Γιατί  δεν  βαδίζουν οι  μαθητές    σου  σύμφωνα  προς  την  παράδοσιν   των   πρεσβυτέρων   αλλά τρώγουν   με   ακάθαρτα   χέρια;».

6 Αυτός  όμως    τους  είπε,  «Καλά   προφήτευσε   ο  Ησαΐας   για  σας  τους υποκριτές,   καθώς  είναι  γραμμένον,   Ο  λαός  αυτός  με  τα  χείλη  με  τιμά, ενώ   η   καρδιά   τους   είναι  μακρυά  από   εμένα,

7 του  κάκου  μάλιστα  με  σέβονται,  διότι  διδάσκουν   διδασκαλίες,  που  είναι ανθρώπινες   εντολές.

8 Αφήνετε  την   εντολήν  του  Θεού  και  κρατάτε   την  παράδοσιν  των ανθρώπων,   πλύσεις  σκευών  και   ποτηριών  και  άλλα   τέτοια   παρόμοια κάνετε».

9 Και   τους   έλεγε,   «Ωραία,  παραβαίνετε  την   εντολήν   του   Θεού,   δια   να φυλάξετε   την   παράδοσίν   σας.

10 Ο   Μωϋσής  είπε,  «Να  τιμάς   τον   πατέρα   σου   και   την   μητέρα   σου»   και «Εκείνος   που   λέγει   κακά   εναντίον   του   πατέρα   του   ή   της   μητέρας   του, πρέπει   να   θανατώνεται».

11   Σεις   όμως   λέτε,   «Εάν   ένας   άνθρωπος   πει   εις   τον   πατέρα   του   ή   την μητέρα   του,   Εκείνο   που   έχεις   να   ωφεληθής   από   εμένα    είναι   Κορβάν», δηλαδή   δώρον   εις   τον   Θεόν,

12 τότε   δεν  τον   αφήνετε  να  κάμει  πλέον   τίποτε   δια   τον   πατέρα   του   ή   την μητέρα   του

13 και  έτσι   ακυρώνετε   τον  λόγον   του  Θεού  με  την  παράδοσίν   σας,  την οποίαν  διαβιβάζετε.  Και  πολλά   παρόμοια   πράγματα   κάνετε».

14 Και  αφού  προσκάλεσε  πάλιν  το  πλήθος  τους  έλεγε,  «Ακούστε  με   όλοι και    καταλάβετε.

15 Κανένα    πράγμα,  που  μπαίνει  εις  τον  άνθρωπον   απ’  έξω,  δεν  είναι δυνατόν  να   τον  κάνει  ακάθαρτον.   Αλλ’  εκείνα  που  βγαίνουν,  αυτά   κάνουν τον   άνθρωπον   ακάθαρτον.   [Εκείνος  που  έχει   αυτιά  δια  να  ακούει,  άς ακούει]».

16 Και   όταν  έφυγαν   από   το   πλήθος   και   μπήκαν    στο    σπίτι

Ἐφεσ.  2,14-22.

14 Αὐτὸς   γάρ   ἐστιν   ἡ   εἰρήνη   ἡμῶν,   ὁ   ποιήσας   τὰ   ἀμφότερα   ἓν   καὶ   τὸ  μεσότοιχον   τοῦ   φραγμοῦ   λύσας,

15 τὴν   ἔχθραν,   ἐν   τῇ   σαρκὶ   αὐτοῦ   τὸν   νόμον   τῶν   ἐντολῶν   ἐν   δόγμασι καταργήσας,   ἵνα   τοὺς   δύο   κτίσῃ   ἐν   ἑαυτῷ   εἰς   ἕνα   καινὸν   ἄνθρωπον   ποιῶν εἰρήνην,

16 καὶ   ἀποκαταλλάξῃ   τοὺς   ἀμφοτέρους   ἐν   ἑνὶ   σώματι   τῷ   Θεῷ   διὰ   τοῦ   σταυροῦ,   ἀποκτείνας   τὴν   ἔχθραν   ἐν   αὐτῷ·

17 καὶ   ἐλθὼν   εὐηγγελίσατο   εἰρήνην   ὑμῖν   τοῖς   μακρὰν   καὶ  τοῖς   ἐγγύς,

18 ὅτι   δι'   αὐτοῦ   ἔχομεν   τὴν   προσαγωγὴν  οἱ   ἀμφότεροι   ἐν   ἑνὶ   πνεύματι πρὸς   τὸν   πατέρα.

19 Ἄρα   οὖν   οὐκέτι   ἐστὲ   ξένοι   καὶ   πάροικοι,   ἀλλὰ   συμπολῖται   τῶν   ἁγίων καὶ   οἰκεῖοι   τοῦ   Θεοῦ,

20 ἐποικοδομηθέντες  ἐπὶ   τῷ   θεμελίῳ   τῶν   ἀποστόλων   καὶ  προφητῶν,   ὄντος   ἀκρογωνιαίου   αὐτοῦ   Ἰησοῦ   Χριστοῦ,

21 ἐν   ᾧ   πᾶσα   ἡ   οἰκοδομὴ   συναρμολογουμένη   αὔξει   εἰς   ναὸν   ἅγιον   ἐν Κυρίῳ·     
22 ἐν   ᾧ   καὶ   ὑμεῖς   συνοικοδομεῖσθε   εἰς   κατοικητήριον   τοῦ   Θεοῦ    ἐν Πνεύματι.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗΝ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εφεσ.  2,14-22.

14 Διότι  αυτός  είναι  η  ειρήνη   μας,   ο  οποίος  συνήνωσε   τα  δύο  μέρη   και κατέρριψε  το    μεσότοιχον  του  φραγμού,  δηλαδή  την   έχθραν,

15 καταργήσας  δια   της   σαρκός  του  τον  νόμον  των   εντολών   που    συνίστατο εις   διαταγάς,  δια  να  δημιουργήσει   εις   τον   εαυτόν   του,   από  τα  δύο  μέρη, ένα  νέον  άνθρωπον   και  να   φέρει  ειρήνην

16 και   να   συμφιλιώσει  με   τον   Θεόν  και  τα  δύο  μέρη  εις  ένα  σώμα   δια  του σταυρού,  δια  του    οποίου   εθανάτωσε   την    έχθραν.

17 Και   όταν   ήλθε,   εκήρυξε  το  χαρμόσυνον  άγγελμα  ειρήνης  σ’  εσάς   που ήσαστε   μακρυά,   και   εις  τους  πλησίον,

18 διότι   δι’  αυτού   έχομεν  και  οι  δύο  είσοδον  προς  τον  Πατέρα  με  ένα Πνεύμα.

19 Ώστε  λοιπόν,  δεν   είσθε   πλέον   ξένοι   και  παρεπίδημοι,  αλλά  συμπολίτες των  αγίων  και  οικείοι  του  Θεού,

20 διότι   έχετε  οικοδομηθεί   επάνω  εις  το  θεμέλιον  των   αποστόλων  και  των προφητών,  του  οποίου  ο  Ιησούς  Χριστός  είναι  ο  ακρογωνιαίος  λίθος,

21 επάνω  εις  τον  οποίον  η  όλη   οικοδομή  συναρμολογείται  και  αυξάνει  εις ναόν  άγιον   εν   Κυρίω.          
22 Εν  αυτώ  και  σεις   συνοικοδομείσθε,  ώστε  να  γίνετε  τόπος  κατοικίας  του Θεού   δια   του   Πνεύματος.

Mark. 7.5-16

5 Then the Pharisees and the secretaries ask him, "Why do your disciples not walk according to the tradition of the elders, but eat with unclean hands?"

6 But he said to them, "Isaiah well prophesied to you the hypocrites, as it is written, This people with the lips honors me, while their heart is far from me,

7 of the malice respect me, because they teach teachings, which are human commands.

8 You leave the commandment of God and keep the tradition of people, dishes and cups, and so on. "

9 And he said to them, "Well, you are violating the commandment of God, in order to keep your tradition.

10 Moses said, "Honor your father and your mother," and "He who speaks evil against his father or his mother must be put to death."

11 But you say, "If a man speaks to his father or his mother, the thing that you have to profit from me is Corban", that is, give to God,

12 then you do not let him do any more for his father or his mother

13 and so cancel the word of God with your tradition, which you transmit. And you do many similar things. "

14 And when he had called again, the multitude said to them, "Hear me all, and understand.

15 No thing that enters the man from the outside can make him unclean. But those that go out, they make man unclean. [He who has ears to hear, let him hear] ".

16 And when they departed from the multitude, and went into the house,

Ephesus. 2.14-22.

14 For this is our peace, who has assembled the two parts, and has broken down the barrier, that is,

15 He abolished the law of the ordinances that consisted in order by his flesh, in order to create in himself, from both sides, a new man and bring peace

16 and reconcile with God and the two parts to a body through the cross, through which he died.

17 And when he came, he hath spoken the good news of peace to you that were far off, and to your neighbors,

18 because through it we both have entered the Father with a Spirit.

19 So that you are no longer strangers and annoyances, but fellow-citizens of the saints and intimate of God,

20 For you have been built upon the foundation of the apostles and prophets, whose Jesus Christ is the cornerstone,

21 On whom the whole building is assembled and rising to a holy place in the Lord.

22 In him and in you, you are made to become God's dwelling place by the Spirit.