ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Ἰω.  3,1-15

Συνομιλία  με   τον   Νικόδημο

1 Ἦν   δὲ   ἄνθρωπος   ἐκ   τῶν   Φαρισαίων,   Νικόδημος   ὄνομα   αὐτῷ,   ἄρχων τῶν   ᾿Ιουδαίων.

2 Οὗτος   ἦλθε   πρὸς   αὐτὸν   νυκτὸς   καὶ  εἶπεν   αὐτῷ·  ραββί,   οἴδαμεν   ὅτι   ἀπὸ   Θεοῦ   ἐλήλυθας   διδάσκαλος·   οὐδεὶς   γὰρ   ταῦτα   τὰ   σημεῖα δύναται   ποιεῖν   ἃ   σὺ   ποιεῖς,   ἐὰν   μὴ   ᾖ   ὁ   Θεὸς   μετ'  αὐτοῦ.

3 Ἀπεκρίθη   Ἰησοῦς   καὶ   εἶπεν   αὐτῷ·   ἀμὴν   ἀμὴν   λέγω  σοι,   ἐὰν   μή   τις γεννηθῇ   ἄνωθεν,   οὐ   δύναται   ἰδεῖν   τὴν   βασιλείαν   τοῦ   Θεοῦ.

4 Λέγει   πρὸς   αὐτὸν   ὁ   Νικόδημος·   πῶς   δύναται   ἄνθρωπος   γεννηθῆναι γέρων  ὤν;   Μὴ   δύναται   εἰς   τὴν  κοιλίαν   τῆς   μητρὸς   αὐτοῦ  δεύτερον εἰσελθεῖν   καὶ   γεννηθῆναι;

5 Ἀπεκρίθη   Ἰησοῦς·  ἀμὴν   ἀμὴν   λέγω   σοι,   ἐὰν   μή   τις   γεννηθῇ   ἐξ   ὕδατος καὶ   Πνεύματος,   οὐ   δύναται   εἰσελθεῖν   εἰς   τὴν   βασιλείαν   τοῦ  Θεοῦ.

6 Τὸ   γεγεννημένον   ἐκ   τῆς   σαρκὸς   σάρξ   ἐστι,   καὶ   τὸ   γεγεννημένον   ἐκ   τοῦ   Πνεύματος   πνεῦμά   ἐστι.

7 Μὴ   θαυμάσῃς   ὅτι   εἶπόν   σοι,   δεῖ   ὑμᾶς   γεννηθῆναι   ἄνωθεν.

8 Τὸ   πνεῦμα   ὅπου   θέλει   πνεῖ,   καὶ   τὴν   φωνὴν   αὐτοῦ   ἀκούεις,   ἀλλ'  οὐκ οἶδας  πόθεν   ἔρχεται   καὶ   ποῦ   ὑπάγει·   οὕτως   ἐστὶ   πᾶς   ὁ  γεγεννημένος   ἐκ τοῦ   Πνεύματος.

9 Ἀπεκρίθη   Νικόδημος   καὶ   εἶπεν   αὐτῷ·   πῶς   δύναται  ταῦτα   γενέσθαι;

10 Ἀπεκρίθη   Ἰησοῦς   καὶ   εἶπεν   αὐτῷ·   σὺ   εἶ   ὁ   διδάσκαλος   τοῦ  Ἰσραὴλ  καὶ   ταῦτα   οὐ  γινώσκεις;

11 Ἀμὴν   ἀμὴν   λέγω   σοι   ὅτι   ὃ   οἴδαμεν   λαλοῦμεν  καὶ  ὃ   ἑωράκαμεν μαρτυροῦμεν,  καὶ  τὴν  μαρτυρίαν   ἡμῶν   οὐ   λαμβάνετε.

12 Εἰ  τὰ  ἐπίγεια  εἶπον  ὑμῖν  καὶ  οὐ  πιστεύετε,  πῶς   ἐὰν  εἴπω  ὑμῖν  τὰ ἐπουράνια   πιστεύσετε;

13 Καὶ    οὐδεὶς   ἀναβέβηκεν   εἰς   τὸν   οὐρανὸν   εἰ   μὴ   ὁ   ἐκ   τοῦ   οὐρανοῦ  καταβάς,   ὁ   υἱὸς   τοῦ   ἀνθρώπου   ὁ   ὢν  ἐν   τῷ   οὐρανῷ.

14 Καὶ   καθὼς   Μωυσῆς   ὕψωσε   τὸν   ὄφιν   ἐν   τῇ   ἐρήμῳ,   οὕτως  ὑψωθῆναι   δεῖ   τὸν   υἱὸν   τοῦ   ἀνθρώπου,

15 ἵνα   πᾶς   ὁ   πιστεύων   εἰς   αὐτὸν   μὴ   ἀπόληται,   ἀλλ'   ἔχῃ   ζωὴν   αἰώνιον.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ιω. 3,1-15

Συνομιλία  με  τον  Νικόδημο

1 Υπήρχε   κάποιος   εκ  των   Φαρισαίων  του   οποίου   το  όνομα  ήτο Νικόδημος,   άρχων   των  Ιουδαίων.

2 Αυτός   ήλθε  την  νύχτα   στον  Ιησού   και  του  είπε,  «Ραββί,  ξέρουμε ότι  ήλθες  ως  διδάσκαλος   από  τον  Θεό,  διότι  κανείς  δεν  μπορεί  να κάνει   τα  θαύματα  που  συ  κάνεις,  εάν  δεν  είναι  ο  Θεός  μαζί  σου».

3 Ο  Ιησούς  του  απεκρίθη,  «Αλήθεια,  αλήθεια  σου  λέγω,  εάν   δεν γεννηθεί  κανείς  άνωθεν,  δεν  μπορεί  να  ιδή  την  βασιλεία  του  Θεού».

4 Λέγει   προς   αυτόν   ο  Νικόδημος,   «Πως   μπορεί  να  γεννηθεί  ένας άνθρωπος  όταν   είναι  γέρων;   Μήπως   μπορεί  για   δεύτερη   φορά   να μπει    στην   κοιλιά   της   μητέρας  του  και  να  γεννηθεί;».

5 Απεκρίθη  ο  Ιησούς,  «Αλήθεια,   αλήθεια  σου  λέγω,  εάν   δεν  γεννηθεί   κανείς  από  νερό  και  Πνεύμα,  δεν  μπορεί  να  μπει   στην βασιλεία   του  Θεού.

6 Εκείνο  που  έχει  γεννηθεί  από  την  σάρκα  είναι  σάρκα,  και  εκείνο που  έχει   γεννηθεί  από  το  Πνεύμα  είναι  πνεύμα.

7 Μη  σου  φαίνεται  περίεργο  που  σου  είπα   ότι  πρέπει  να  γεννηθήτε από   επάνω.

8 Ο   άνεμος  όπου  θέλει  φυσάει   και   ακούς   την  βοή  του  αλλά  δεν ξέρεις   από  που  έρχεται  και  που  πηγαίνει.   Έτσι  είναι  καθένας  που είναι  γεννημένος  από  το  Πνεύμα».

9 Ο   Νικόδημος  του  είπε,  «Πως  είναι  δυνατόν  να  γίνουν  αυτά;»

10 Ο   Ιησούς  του  απεκρίθη,  «Συ  είσαι  διδάσκαλος  του  Ισραήλ  και  δεν  τα ξέρεις;

Αλήθεια,  αλήθεια  σου  λέγω,  ότι  μιλάμε   δι’ εκείνο   που   ξέρομε   και μαρτυρούμε  δι’  εκείνο  που   έχομε  ιδεί,  και  όμως  την  μαρτυρία  μας  δεν την  δέχεσθε.

12 Εάν  δεν  πιστεύετε  όταν  σας  μιλώ  για  γήϊνα,  πως  θα  πιστέψετε,   εάν  σας  μιλήσω   δι’  επουράνια   πράγματα;

13 Κανείς   δεν  ανέβηκε    στον   ουρανό,  παρά  εκείνος  που  κατέβηκε  από  τον   ουρανό,  ο  Υιός  του  ανθρώπου,  ο  οποίος  είναι    στον  ουρανόν.

14 Όπως   ο   Μωϋσής  ύψωσε  το  φίδι   στην  έρημο,  έτσι  πρέπει  να  υψωθεί   ο   Υιός  του  ανθρώπου,

15 ώστε  καθένας   που  πιστεύει     σ’ αυτόν  να  μη   χαθεί,   αλλά  να   έχει   ζωήν   αιώνιον.

Κολ. 1, 18-23

18 καὶ   αὐτός   ἐστιν   ἡ   κεφαλὴ   τοῦ   σώματος,   τῆς   ἐκκλησίας·   ὅς   ἐστιν   ἀρχή, πρωτότοκος   ἐκ   τῶν  νεκρῶν,  ἵνα   γένηται   ἐν   πᾶσιν  αὐτὸς   πρωτεύων,

19 ὅτι   ἐν   αὐτῷ   εὐδόκησε   πᾶν   τὸ   πλήρωμα   κατοικῆσαι

20 καὶ   δι'   αὐτοῦ   ἀποκαταλλάξαι   τὰ  πάντα   εἰς   αὐτόν,   εἰρηνοποιήσας   διὰ   τοῦ   αἵματος   τοῦ   σταυροῦ   αὐτοῦ,  δι'   αὐτοῦ  εἴτε   τὰ   ἐπὶ   τῆς   γῆς   εἴτε   τὰ   ἐν τοῖς   οὐρανοῖς.

21 Καὶ   ὑμᾶς   ποτε   ὄντας   ἀπηλλοτριωμένους   καὶ   ἐχθροὺς   τῇ   διανοίᾳ  ἐν  τοῖς   ἔργοις  τοῖς  πονηροῖς,   νυνὶ   δὲ   ἀποκατήλλαξεν

22 ἐν   τῷ   σώματι   τῆς   σαρκὸς   αὐτοῦ   διὰ   τοῦ   θανάτου,   παραστῆσαι   ὑμᾶς   ἁγίους   καὶ   ἀμώμους   καὶ   ἀνεγκλήτους   κατενώπιον αὐτοῦ,

23 εἴ  γε   ἐπιμένετε   τῇ   πίστει   τεθεμελιωμένοι   καὶ   ἑδραῖοι   καὶ   μὴ  μετακινούμενοι  ἀπὸ  τῆς   ἐλπίδος   τοῦ   εὐαγγελίου   οὗ   ἠκούσατε,   τοῦ  κηρυχθέντος   ἐν   πάσῃ   τῇ  κτίσει   τῇ   ὑπὸ   τὸν  οὐρανόν,   οὗ  ἐγενόμην   ἐγὼ   Παῦλος   διάκονος.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Κολ. 1, 18-23

18 Και  αυτός  είναι  η  Κεφαλή  του  σώματος,  δηλαδή  της  εκκλησίας.  Είναι  η αρχή,  ο  πρωτότοκος   εκ  των  νεκρών,  για  να  γίνει   αυτός  ο  πρώτος  σε   όλα,

19 διότι    σ’ αυτόν  ευαρεστήθηκε  να  κατοικήσει  όλο   το  πλήρωμα  του Θεού,

20 και  δι’  αυτού  να  συμφιλιώσει  μετά  του  εαυτού   του   τα   πάντα,  τόσο  τα επίγεια,  όσο   και  τα  επουράνια,  αφού  έφερε  την ειρήνη  με  το  αίμα  του σταυρού  του.

21 Και  σεις  κάποτε  ήσαστε  αποξενωμένοι  και  εχθρικής  διαθέσεως,  και  τα έργα  σας  ήσαν  πονηρά,

22 αλλά  τώρα  ο  Θεός  με  το   σάρκινον  σώμα  του  Χριστού  σας  συμφιλίωσε δια  του  θανάτου  του,  για  να  σας  παρουσιάσει  ενώπιόν  του  αγίους,  χωρίς καμμίαν  κηλίδα  και  κατηγορίαν,

23 αρκεί  να  εξακολουθήσετε  να  μένετε   στην  πίστιν,  θεμελιωμένοι  και σταθεροί,  χωρίς  να  μετακινήσθε  από  την  ελπίδα  που  προσφέρεται   στο ευαγγέλιον  το  οποίον  ακούσατε  και   το  οποίο   κηρύχθηκε  σε   όλα   τα δημιουργήματα  υπό  τον  ουρανόν,  του  οποίου  ευαγγελίου  εγώ  ο  Παύλος έγινα   υπηρέτης.

Gv. 3,1-15

Colloquio con Nicodemo

1 C'è stato uno dei farisei il cui nome era Nicodemo, principi di ebrei.

2 Egli andò da Gesù di notte e gli disse: "Maestro, sappiamo che sei venuto come insegnante da Dio, perché nessuno può fare i miracoli che Consiglio fare, se non Dio sia con voi."

3 Gesù rispose: "La verità, la verità vi dico, se uno non nasce dall'alto, non può vedere il regno di Dio."

Quattro gli disse Nicodemo: "Come può un uomo nascere quando è vecchio? hai fatto per una seconda volta per entrare in grembo della madre e nascere?".

5 Gesù rispose: "La verità, la verità vi dico, se uno non nasce da acqua e da Spirito, non può entrare nel regno di Dio.

6 Quel che è nato dalla carne è carne e quel che è nato dallo Spirito è Spirito.

7 non sembra strano che lei ha detto che è necessario gennithite dall'alto.

8 Il vento soffia dove vuole e ne senti il ​​rombo, ma non si sa chi viene e va. Così è di chiunque è nato dallo Spirito ".

9 Nicodemo disse: "Come può accadere questo?"

10 Gesù rispose: "Tu sei maestro in Israele e non sai?

La verità, la verità io vi dico, che parlano di un Xerome e la testimonianza da ciò che abbiamo vedrà, e tuttavia la nostra testimonianza non accettare.

12 Se non credete quando parlo di terreno, come è possibile credere che se si parla con le cose celesti?

13 Nessuno è salito al cielo, di colui che è disceso dal cielo, il Figlio dell'uomo, che è nei cieli.

14 come Mosè innalzò il serpente nel deserto, così bisogna che sia innalzato il Figlio dell'uomo,

15 perché chiunque crede in lui non muoia, ma abbia la vita eterna.

Kohl. 1, 18-23

18 E questo è il capo del corpo, cioè la chiesa. È l'inizio, il primogenito dei morti, a diventare il primo in tutto,

19 Poiché in lui si compiacque di dimorare in tutte le creature di Dio,

20 e riconciliare con lui tutto, sia terrestre che celeste, dopo aver portato la pace con il sangue della sua croce.

21 E una volta eri alienato e ostile, e le tue opere erano malvagie,

22 ma ora Dio nella carne del vostro Cristo riconciliati per mezzo della morte, per presentarvi davanti a lui santa, senza macchia e l'accusa kammian,

23 fino a quando si continua a vivere nella fede, fondata e ferma, senza metakinisthe la speranza offerta nel Vangelo che avete udito, che è stato dichiarato in tutte le creature sotto il cielo, il cui vangelo io, Paolo, è diventato un servo.