31/7/19


Ματθ. 14, 35-36, 15, 1-11

14, 35 Καὶ   ἐπιγνόντες αὐτὸν οἱ  ἄνδρες τοῦ  τόπου   ἐκείνου   ἀπέστειλαν εἰς  ὅλην τὴν περίχωρον  ἐκείνην, καὶ  προσήνεγκαν αὐτῷ  πάντας  τοὺς κακῶς  ἔχοντας,  
36 καὶ  παρεκάλουν  αὐτὸν  ἵνα  κἂν  μόνον   ἅψωνται  τοῦ  κρασπέδου τοῦ  ἱματίου  αὐτοῦ·  καὶ  ὅσοι  ἥψαντο  διεσώθησαν.
15, 1 Τότε προσέρχονται τῷ   Ἰησοῦ   οἱ   ἀπὸ   Ἱεροσολύμων   γραμματεῖς καὶ   Φαρισαῖοι   λέγοντες·
2 διατί   οἱ   μαθηταί   σου   παραβαίνουσι   τὴν   παράδοσιν   τῶν πρεσβυτέρων;   οὐ   γὰρ   νίπτονται   τὰς  χεῖρας αὐτῶν   ὅταν   ἄρτον   ἐσθίωσιν.
3 Ὁ   δὲ   ἀποκριθεὶς    εἶπεν   αὐτοῖς·   διατί   καὶ  ὑμεῖς   παραβαίνετε τὴν   ἐντολὴν   τοῦ  Θεοῦ    διὰ   τὴν   παράδοσιν    ὑμῶν;
4 Ὁ   γὰρ   Θεὸς    ἐνετείλατο    λέγων·   τίμα   τὸν   πατέρα    καὶ   τὴν μητέρα·    καὶ   ὁ   κακολογῶν    πατέρα   ἢ   μητέρα   θανάτῳ   τελευτάτω.
5 Ὑμεῖς    δὲ   λέγετε·   ὃς   ἂν   εἴπῃ   τῷ   πατρὶ    ἢ   τῇ   μητρί, δῶρον   ὃ   ἐὰν   ἐξ   ἐμοῦ   ὠφεληθῇς,   καὶ   οὐ   μὴ   τιμήσῃ   τὸν   πατέρα αὐτοῦ   ἢ   τὴν   μητέρα   αὐτοῦ·
6 καὶ    ἠκυρώσατε    τὴν   ἐντολὴν   τοῦ   Θεοῦ   διὰ   τὴν    παράδοσιν    ὑμῶν.
7 Ὑποκριταί!   καλῶς   προεφήτευσε   περὶ   ὑμῶν   ῾Ησαΐας   λέγων·
8 ἐγγίζει   μοι   ὁ  λαὸς   οὗτος   τῷ   στόματι   αὐτῶν   καὶ   τοῖς   χείλεσί   με   τιμᾷ,   ἡ   δὲ   καρδία  αὐτῶν   πόρρω   ἀπέχει   ἀπ᾿ ἐμοῦ·
9 μάτην   δὲ   σέβονταί    με,   διδάσκοντες διδασκαλίας    ἐντάλματα    ἀνθρώπων.
10 Καὶ   προσκαλεσάμενος   τὸν   ὄχλον   εἶπεν   αὐτοῖς·   ἀκούετε καὶ   συνίετε·
11 οὐ   τὸ   εἰσερχόμενον   εἰς   τὸ   στόμα κοινοῖ     τὸν   ἄνθρωπον,    ἀλλὰ   τὸ  ἐκπορευόμενον   ἐκ   τοῦ   στόματος    τοῦτο   κοινοῖ   τὸν   ἄνθρωπον.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ματθ. 14, 35-36, 15, 1-11

14, 35 Και   όταν   οι   άνθρωποι   του   τόπου   εκείνου   τον   ανεγνώρισαν, έστειλαν   αγγελιοφόρους    σε   όλη    τη   περιοχή   εκείνη    και  του έφεραν    όλους   τους   ασθενείς.
36 Και   τον   παρακαλούσαν   να   τους   αφήσει  να  αγγίξουν   μόνον    την   άκρη   του  ενδύματός   του·   και   όσοι   τον   άγγισαν εθεραπεύθησαν.
15, 1 Τότε   έρχονται   προς   τον   Ιησού   από   τα   Ιεροσόλυμα   γραμματείς   και   Φαρισαίοι
2 και   του   έλεγαν,   «Γιατί   οι   μαθητές   σου   παραβαίνουν   την παράδοσι    των   πρεσβυτέρων;   Δεν   πλένουν   τα   χέρια   όταν πρόκειται   να  φάγουν».
3 Αυτός   όμως   τους  απεκρίθη,   «Γιατί   και   εσείς   παραβαίνετε   την εντολή   του  Θεού  χάριν    της   παραδόσεώς   σας;
4 Ο  Θεός   είπε,   «Να  τιμάς   τον   πατέρα   σου   και   την   μητέρα   σου», και,   «Εκείνος,   που   υβρίζει   πατέρα   ή   μητέρα   οφείλει   να  θανατωθεί».
5 Σεις   δε  λέγετε,   «Εκείνος   που   θα  πει    στον   πατέρα   του   ή   την μητέρα   του,   Ό,τι   έχεις   να  ωφεληθείς   από   εμένα,   αυτό   δίδεται   ως δώρο    στο   Θεό,   αυτός   δεν    έχει   υποχρέωσι   να   τιμήσει   τον   πατέρα   του   ή   την   μητέρα   του».
6 Και   ακυρώσατε   την   εντολή   του   Θεού   χάριν   της   παραδόσεώς σας.
7 Υποκριταί,   είχε   δίκηο   ο   Ησαΐας,   όταν   προφήτευσε   για   σας:
8 Ο   λαός   αυτός   με   το   στόμα  τους   με   πλησιάζει   και   με    τα   χείλη   με   τιμά,
9 ενώ   η   καρδιά   τους   είναι   πολύ   μακρυά   από    εμένα·   μάταια   με λατρεύουν,   αφού   διδάσκουν   διδασκαλίες   και   εντολές   ανθρώπινες».
10 Και   αφού  προσκάλεσε   τον   κόσμο   τους   είπε,   «Ακούτε   και καταλάβατε·
11 δεν   μολύνει   τον   άνθρωπο   εκείνο   που   μπαίνει    στο   στόμα,   αλλά  εκείνο   που   βγαίνει   από  το   στόμα   μολύνει   τον   άνθρωπο».


Α΄Κορ. 7, 12-24

12 Τοῖς   δὲ   λοιποῖς   ἐγὼ   λέγω,   οὐχ   ὁ  Κ ύριος·   εἴ   τις   ἀδελφὸς γυναῖκα   ἔχει   ἄπιστον,   καὶ   αὐτὴ   συνευδοκεῖ   οἰκεῖν   μετ᾿ αὐτοῦ, μὴ   ἀφιέτω   αὐτήν·
13 καὶ   γυνὴ   εἴ   τις  ἔχει   ἄνδρα   ἄπιστον,   καὶ   αὐτὸς   συνευδοκεῖ   οἰκεῖν   μετ᾿ αὐτῆς,   μὴ   ἀφιέτω   αὐτόν.
14 Ἡγίασται   γὰρ   ὁ   ἀνὴρ   ὁ   ἄπιστος   ἐν   τῇ   γυναικί, καὶ   ἡγίασται   ἡ   γυνὴ   ἡ    ἄπιστος   ἐν   τῷ   ἀνδρί·    ἐπεὶ   ἄρα τὰ   τέκνα   ὑμῶν   ἀκάθαρτά   ἐστι,   νῦν   δὲ   ἅγιά   ἐστιν.
15 Εἰ   δὲ   ὁ   ἄπιστος   χωρίζεται,    χωριζέσθω. Οὐ   δεδούλωται    ὁ    ἀδελφὸς   ἢ   ἡ    ἀδελφὴ   ἐν   τοῖς   τοιούτοις.   Ἐν δὲ   εἰρήνῃ   κέκληκεν    ἡμᾶς   ὁ   Θεός.
16 Τί   γὰρ   οἶδας,   γύναι,   εἰ   τὸν   ἄνδρα   σώσεις;   Ἢ  τί   οἶδας,   ἄνερ, εἰ   τὴν   γυναῖκα    σώσεις;
17 Εἰ   μὴ   ἑκάστῳ   ὡς   ἐμέρισεν   ὁ   Θεός,   ἕκαστον   ὡς κέκληκεν   ὁ   Κύριος,   οὕτω   περιπατείτω.   Καὶ   οὕτως     ἐν   ταῖς   ἐκκλησίαις    πάσαις διατάσσομαι.
18 Περιτετμημένος     τις    ἐκλήθη; μὴ    ἐπισπάσθω.   Ἐν   ἀκροβυστίᾳ   τις   ἐκλήθη;   Μὴ   περιτεμνέσθω.
19 Ἡ   περιτομὴ   οὐδέν   ἐστι,   καὶ   ἡ   ἀκροβυστία οὐδέν    ἐστιν,   ἀλλὰ   τήρησις   ἐντολῶν   Θεοῦ.
20 Ἕκαστος   ἐν    τῇ   κλήσει   ᾗ   ἐκλήθη,   ἐν   ταύτῃ   μενέτω.
21 Δοῦλος   ἐκλήθης;   μή   σοι   μελέτω·   ἀλλ᾿  εἰ   καὶ   δύνασαι   ἐλεύθερος   γενέσθαι,   μᾶλλον   χρῆσαι.
22 Ὁ    γὰρ   ἐν   Κυρίῳ   κληθεὶς   δοῦλος   ἀπελεύθερος Κυρίου   ἐστίν·   ὁμοίως     καὶ   ὁ   ἐλεύθερος   κληθεὶς   δοῦλός   ἐστι   Χριστοῦ.
23 τιμῆς    ἠγοράσθητε·   μὴ   γίνεσθε   δοῦλοι   ἀνθρώπων.
24 Ἕκαστος    ἐν   ᾧ   ἐκλήθη,   ἀδελφοί,    ἐν   τούτῳ   μενέτω παρὰ   τῷ   Θεῷ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄Κορ. 7, 12-24

12 Στους   λοιπούς   λέγω   εγώ,   όχι   ο   Κύριος:   Εάν   ένας   αδελφός   έχει   γυναίκα   άπιστη   και   αυτή   συγκατανεύει   να  συγκατοικεί   μαζί του,   άς   μην  την   αφίνει.
13 Και   εάν   μία   γυναίκα   έχει   άνδρα   άπιστο   και  αυτός   συγκατανεύει    να   συγκατοικεί  μαζί    της,   άς   μην   τον   αφίνει.
14 Διότι   ο   άνδρας   ο   άπιστος   έχει   αγιασθεί   δια  της   γυναικός   και   η   γυναίκα   η   άπιστη   έχει   αγιασθεί    δια  του  ανδρός.   Αλλοιώς,   τα παιδιά   σας   θα  ήταν   ακάθαρτα,   τώρα   όμως   είναι   άγια.
15 Αλλ’  εάν   το  άπιστο   μέλος   θέλει   να   χωρίσει,   άς   χωρίσει.   Σε τέτοιες   περιπτώσεις   ο   αδελφός  ή   η   αδελφή   δεν   είναι   δεσμευμένοι.    Ο    Θεός   μας  εκάλεσε   να  ζούμε   ειρηνικά.
16 Διότι   που   ξέρεις,  γ υναίκα;   Ίσως   σώσεις   τον   άνδρα   σου.   Που ξέρεις,   άνδρα;  Ίσως   σώσεις   την   γυναίκά   σου.
17 Πάντως   ο   καθένας  άς   κανονίζει   την   ζωή   του   σύμφωνα   με   το χάρισμα     που   του   έδωσε   ο   Θεός   και   την   κατάστασί   του  όταν   τον    κάλεσε   ο   Κύριος.   Αυτές   τις   εντολές   δίνω   σε   όλες  τις εκκλησίες.
18 Εκλήθη   κάποιος   ενώ   ήτο   περιτμημένος;   Άς   μη   απαλείψει  τα  σημάδια   της   περιτομής.   Εκλήθῃ   κάποιος   ενώ   ήτο   εθνικός;   Άς    μη περιτμηθεί.
19 Η   περιτομή   δεν   είναι   τίποτε   και   η   μη   περιτομή   δεν   είναι τίποτε·   αξία    έχει   η  τήρησις   των   εντολών   του   Θεού.
20 Ο   καθένας   στην   κατάστασι   που   ήτο   όταν   εκλήθη,   σ’  αυτήν   άς   μένει.
21 Ήσουν  δούλος,   όταν   εκλήθης;   Μη   σε   μέλει,  αλλ’ εάν   μπορείς   να  γίνεις   ελεύθερος,    επωφελήσου   μάλλον   της   ευκαιρίας.
22 Εκείνος  που   εκλήθη   εν   Κυρίῳ  όταν   ήτο   δούλος,   είναι απελεύθερος    Κυρίου.    Ομοίως   εκείνος    που   εκλήθη    όταν    ήτο ελεύθερος,   είναι   τώρα   δούλος   του   Χριστού.
23 Έχετε   αγορασθεί  με  τίμημα·  μη   γίνεσθαι   δούλοι   ανθρώπων.
24 Ο   καθένας    στην   κατάστασι   που   εκλήθη,   αδελφοί,   σ’   αυτήν   άς   μένει    κοντά    στον   Θεό.

Matt. 14, 35-36, 15, 1-11

14, 35 And when the people of that place recognized him, they sent messengers to all that region and brought all the sick.
36 And they begged him to let them touch only the edge of his garment; and those who touched him were healed.
15, 1 Then come to Jesus from Jerusalem secretaries and Pharisees
2 and said to him, "Why do your disciples violate the tradition of the elders? They do not wash their hands when they are going to eat. "
3 But he answered them, "Why do you also violate the commandment of God for the sake of your surrender?
4 God said, "Honor your father and your mother," and, "He who murders a father or mother must be put to death."
5 You do not say, "He who will say to his father or his mother, Whatever you have to profit from me, this is given as a gift to God, he has no obligation to honor his father or his mother."
6 And ye have annulled the commandment of God for the sake of your deliverance.
7 The hypocrites, Isaiah had trial, when he prophesied for you:
8 This people with their lips approach me, and with their lips honor me,
9 while their heart is far removed from me; in vain they worship me, teaching teachings and human commandments. "
10 And when he had invited the world, he said, "Hear and understand;
11 does not infect the person who enters the mouth, but that which comes out of the mouth infects man. "


Acor. 7, 12-24

12 To the rest, I say, not the Lord: If a brother has a wife who is unfaithful, and she agrees to live with him, let him not.
13 And if a woman has an unbelieving husband, and he hath a covenant to dwell with her, let him not forsake him.
14 For the unbelieving man has been sanctified by the woman, and the unbelieving woman has been sanctified by the man. Otherwise, your children would be unclean, but now they are holy.
15 But if the unfaithful member wants to divorce, let him split. In such cases, the brother or sister is not committed. God called us to live peacefully.
16 For thou knowest, yoncha; Maybe you're saving your man. Where do you know, man? You may save your wife.
17 But let each one set his life according to the gift that God gave him and his condition when the Lord called him. I give these commands to all the churches.
18 Has anyone been called while he was circumcised? Let's not eliminate the signs of circumcision. Did someone say while he was national? Let's not be circumcised.
19 Circumcision is nothing, and circumcision is nothing; value is the observance of the commandments of God.
20 Everyone in the state that was when he was called, let him live.
21 Were you a slave when you were called? Do not worry, but if you can be free, take advantage of the opportunity.
22 He who was called to the Lord when he was a slave is free to the Lord. Similarly, the one who was called when he was free, is now a slave to Christ.
23 You have bought at a price; do not become slaves of men.
24 Everyone in the state that is called, brethren, in him, shall stand near to God.

Αναρτήθηκε από Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Άγιος Ευδόκιμος


Ο   Άγιος   Ευδόκιμος   γεννήθηκε   στη   Καππαδοκία   και    έδρασε    κατά  τους   χρόνους    του    αυτοκράτορα   Θεόφιλου (829 – 842).
Οι  γονείς του  Βασίλειος και  Ευδοκία    ήταν   άνθρωποι   πλούσιοι   και ευσεβείς. Η   ορθόδοξη   οικογένειά   του   τον   ανέθρεψε   σύμφωνα   με   τις  επιταγές   του     Ευαγγελίου    και    γρήγορα   ο   Ευδόκιμος διακρίθηκε    για   το   ήθος    και    τις    αρετές    του.
Ο     ηθικός    βίος    του  και     η    φιλάνθρωπη   δράση   του    εκτιμήθηκαν  από τον  αυτοκράτορα    Θεόφιλο,   ο   οποίος  τον   διόρισε   στρατοπεδάρχη  της Καππαδοκίας  αρχικά  και  αργότερα  όλης  της  αυτοκρατορίας.   Κατά   την   τέλεση    των   καθηκόντων   του  ο  Ευδόκιμος  ήταν   πάντα   δίκαιος και  ταπεινόφρων,   ενώ  δεν   σταμάτησε   στιγμή    να    επιδίδεται    στο   φιλάνθρωπο    έργο   του.           
Ενώ    βρισκόταν   στο    33ο   έτος της ηλικίας   του   ο  Ευδόκιμος  προσβλήθηκε   από  βαριά  σωματική  ασθένεια. Όταν παρέδωσε  το πνεύμα   του  στον   Κύριο,    η   χριστιανική    κοινότητα   βυθίστηκε    σε  θλίψη    και    ενταφίασε    το   τίμιο    σώμα   του    ευλαβώς.


Απολυτίκιο.  Ήχος    δ’.  Ταχύ   προκατάλαβε.       
Εκ   γης    ο    καλέσας   σε, προς  ουρανίους   σκηνάς,   τηρεί    και    μετά θάνατον,   αδιαλώβητον,    το   σώμά   σου    Άγιε·   συ   γαρ  εν  σωφροσύνη,    και    σεμνή    πολιτεία,    μάκαρ   επολιτεύσω,   μη   μολύνας   την    σάρκα.   Διο    εν   παρρησία    Χριστώ,   πρέσβευε   σωθήναι   ημάς.


Κοντάκιον.   Ήχος   γ’.   Η   Παρθένος    σήμερον. 
Η    σεπτή   σου   σήμερον,   ημάς   συνήθροισε   μνήμη,   εν   τη    θεία  λάρνακι, των ιερών σου λειψάνων· πάντες ούν, οι προσιόντες και προσκυνούντες,   άπασαν,   δαιμόνων βλάβην αποσοβούνται, και ποικίλων   νοσημάτων,   λυτρούνται   τάχος   μάκαρ    Ευδόκιμε.


Μεγαλυνάριον.
Ευδόκιμος   πέφηνας   τω   Θεώ,   εν   δικαιοσύνη,   τον   σον  βίον  διαδραμών·   ο   λαθών  γαρ   έσχες,   εγνώσθη   μετά    τέλος,  Ευδόκιμε θεόφρον,   προς   θείαν    αίνεσιν.


Saint Eugenios


Saint Eugodimus was born in Cappadocia and acted during the times of Emperor Theophilos (829-842).
Basil and Eudocia's parents were wealthy and godly people. His Orthodox family nurtured him according to the Gospel's requirements, and Eudokimus soon became distinguished for his ethos and virtues.
His moral life and his philanthropic action were appreciated by Emperor Theophilos, who appointed him commander of the captain of Cappadocia initially and later of the whole empire. In fulfilling his duties, Evdokimos was always righteous and humble, while he did not cease to devote himself to his philanthropic work.
While at the age of 33, Eudokimus suffered from a severe physical illness. When he delivered his spirit to the Lord, the Christian community sank into sorrow and buried his honest body earnestly.


Introit. Sound d '. Fast anticipated.
From earth, I called you to heavenly scenes, and then, after your death, indifferently, your body holy, in a humble state, in a moody state, in a macaque field, not in the flesh of the flesh. By virtue of Christ, He worshiped us.


Kontakion. Sound c '. The Virgin today.
Your seventh day today has made us remember, in the divine ward, of your holy relics; everyone, the prophets and the worshipers, the disobedient, the demons, the harmless, and the various diseases, are cleansed with a wave of wax Eudokim.


Majesty.
Enough vapors to God, in righteousness, the life of the struggle; the mistakes for the sins, was finally found, Elohim thee, for a divine praise.

Αναρτήθηκε από Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)