Ο Άγιος Ταράσιος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ο  Άγιος Ταράσιος γεννήθηκε, ανατράφηκε και εκπαιδεύθηκε  στην Κωνσταντινούπολη  από  γονείς  ευσεβείς  και ευγενείς,  τον  Γεώργιο, κριτή  και   πατρίκιο   και   την   Ευκρατία.   Λόγω   της   μεγάλης  του μορφώσεως    ανυψώθηκε    στο  αξίωμα    του   πρωτασηκρίτου.

Οι εκκλησιαστικές περιστάσεις  την  εποχή  εκείνη  ήταν  αρκετά  σοβαρές. Υπήρχε ακόμα   ο   πόλεμος   των    εικονομάχων,  η  δε  θέση  των  Ορθοδόξων έγινε  ακόμη  πιο  δύσκολη  δια  του  θανάτου του  Πατριάρχου   Παύλου  Δ’  του Κυπρίου (780 – 781 μ.Χ.). Η  βασίλισσα Ειρήνη  η   Αθηναία,   η   οποία   επιτρόπευε τον   ανήλικο   υιό   της Κωνσταντίνο ΣΤ’ (780 – 798 μ.Χ.), κατανόησε, ότι χρειαζόταν εκκλησιαστικός   ηγέτης   με  ευσέβεια, θεολογική  κατάρτιση  και διοικητική    ικανότητα, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις περιστάσεις και τα προβλήματα. Έτσι εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως  από  τους  λαϊκούς  ο  Άγιος  Ταράσιος    παρά   τις επίμονες   αρνήσεις   του,   αφού   έλαβε   υπόσχεση   από  τους    βασιλείς, ότι   θα  συγκληθεί Οικουμενική Σύνοδος που θα αντιμετωπίσει ταδιάφορα θεολογικά  ζητήματα  και  τα  εκκλησιαστικά  θέματα. Η  χειροτονία   του   νέου    Πατριάρχου   έγινε    στις   25   Δεκεμβρίου   784 μ.Χ.

Κατά  την   διάρκεια   της   πατριαρχίας   του   ο   Άγιος   μερίμνησε   για  την αποκατάσταση των σχέσεων με την Δυτική  Εκκλησία επί Πάπα  Αδριανού Α’ (771 – 795 μ.Χ.)  και  την  σύγκλιση  της   Ζ’  Οικουμενικής  Συνόδου,  το  έτος 787 μ.Χ., στη Νίκαια, η οποία καταδίκασε τους εικονομάχους   και    ακύρωσε   την   εικονομαχική    Σύνοδο   του   έτους 754 μ.Χ.  θέτοντας  ως   βάση   του    δογματικού    καθορισμού   τα   σχετικά συγγράμματα του  Αγίου  Ιωάννου  του Δαμασκηνού  († 4 Δεκεμβρίου). Η  όγδοη  συνεδρία  της  Συνόδου  έγινε  στην Κωνσταντινούπολη, στα ανάκτορα, όπου οι βασιλείς Ειρήνη και Κωνσταντίνος   υπέγραψαν   τους    Όρους    της   Συνόδου.

Στην   ευσέβεια    και    το    εκκλησιαστικό    ήθος    του    Αγίου    οφείλεται    και    η   μέριμνα   που   έλαβε   η   Εκκλησία   κατά   της σιμωνίας,   του   χρηματισμού   δηλαδή για την απόκτηση  εκκλησιαστικών  αξιωμάτων  και  ιδιαίτερα  των επισκοπικών θέσεων. Παράλληλα  ο  Άγιος  ανέπτυξε   πλούσια    φιλανθρωπική    και κοινωνική   δράση  και    διακρίθηκε  για  την  ελεημοσύνη του  προς  τους πτωχούς.

Η   αγάπη   του   προς   τον    μοναχισμό    εκφράστηκε    και   με   την  ίδρυση  Μονής  στο    στενό    του Βοσπόρου, στην οποία  και  ενταφιάσθηκε  μετά  την  οσιακή   κοίμησή  του  την  Τετάρτη  της  Α’  εβδομάδας    των   Νηστειών, το  έτος  806  μ.Χ.   Ο    αυτοκράτορας  Μιχαήλ  Α’  ο  Ραγκαβές (811 – 813 μ.Χ.)  τον  Μάρτιο  του  έτους   813    μ.Χ.  ενέδυσε  τον  τάφο  του  Αγίου με  άργυρο,  επιδεικνύοντας  έτσι    και  έδειξε    αυτός   και   η   βασίλισσα    Προκοπία     τον   σεβασμό    τους  προς    την    μνήμη   του    Αγίου.          
Η    Σύναξη    του    Αγίου    Ταρασίου    ετελείτο   στη    Μεγάλη   Εκκλησία.

Απολυτίκιον.  Ήχος   γ’.  Την   ωραιότητα. 
Βίου ορθότητι, καλλωπιζόμενος, φωστήρ υπέρλαμπρος, ώφθης του Πνεύματος, και την Εικόνα του   Χριστού, Συνόδω εν τη Εβδόμη, προσκυνείν   εκήρυξας, ορθοδόξως μακάριε, στύλος και εδραίωμα, Εκκλησίας γενόμενος· διο τους  σους  αγώνας γεραίρει, Πάτερ  Ιεράρχα   Ταράσιε.

Κοντάκιον.  Ήχος  γ’.  Η  Παρθένος    σήμερον.

Ορθοδόξοις    δόγμασι,   την    Εκκλησίαν   φαιδρύνας, και  Χριστού  μακάριε,  την σεβασμίαν Εικόνα, σέβεσθαι, και  προσκυνείσθαι  πάσι  διδάξας,  ήλεγξας, Εικονομάχων άθεον   δόγμα·   δια   τούτό    σοι    βοώμεν·    χαίροις    ω    Πάτερ    σοφέ   Ταράσιε.

Έτερον    Κοντάκιον.   Ήχος   δ’.   Επεφάνης   σήμερον.  
Ώσπερ μέγας ήλιος, ταις των δογμάτων, και θαύμα, των λάμψεσι, φωταγωγείς  διαπαντός, της οικουμένης το πλήρωμα, ουρανομύστα, παμμάκαρ   Ταράσιε.

Μεγαλυνάριον.
Τύπων καλών έργων δι’ αρετής, εν τη Εκκλησία, παραστήσας   Πάτερ σαυτόν, του Χριστού τον  τύπον,  εν  ιεραίς   Εικόσιν,   εδίδαξας  τιμάσθαι, ορθώς  Ταράσιε.

Saint Tarasius Archbishop of Constantinople

Saint Tarasios was born, raised and educated in Constantinople by pious and noble parents, George, a judge and patriot, and Eurocracy. Due to his great education he was elevated to the post of protagonist.

The ecclesiastical circumstances at that time were quite serious. There was still a war of iconoclasts, and the position of the Orthodox became even more difficult with the death of Patriarch Paul II of Cyprus (780-781 AD). Queen Irene the Athenian, who commissioned Constantine VI's younger son (780 - 798 AD), understood that he needed a church leader with piety, theological training, and administrative capacity to respond to and respond to them. problems. Thus was elected Patriarch of Constantinople by the laity, Saint Tarasios, despite his persistent refusal, after receiving a promise from the kings, that a Ecumenical Council would be convened to address various theological issues and ecclesiastical issues. The ordination of the new Patriarch took place on December 25, 784 AD.

During his patriarchy, the Saint arranged for the restoration of relations with the Western Church under Pope Hadrian I (771 - 795 AD) and the convening of the 7th Ecumenical Council, in the year 787 AD. Nice, which condemned the iconoclasts and canceled the iconoclastic meeting of the year 754 AD. laying the basis for the dogmatic determination of the relevant writings of St. John of Damascus († 4 December). The eighth session of the Synod was held in Constantinople, in the palaces, where kings Eirini and Constantine signed the terms of the Synod.

The piety and the ecclesiastical ethos of the Saint are also due to the Church's concern with the simian, that is to say, the acquisition of ecclesiastical office and especially of the bishops' positions. At the same time, the Saint developed a wealth of charitable and social activity and was distinguished for his alms to the poor.

His love for monasticism was also expressed by the establishment of the monastery in the strait of the Bosphorus, in which he was buried after his ascetic sleep on Wednesday of the first week of the fasting year, in the year 806 AD. Emperor Michael I of Ragaves (811 - 813 AD) in March 813 AD he coated the tomb of the Saint with silver, thus demonstrating that he and Queen Prokopia showed their respect for the memory of the Saint.

The Synagogue of Saint Tarasius was in the Great Church.

Absolutely. Sound c. The beauty.

Life righteous, groomed, enlightened, enlightened, Spirit's image, and the Image of Christ, Synod in the Seventh, worshiping the preacher, orthodox blessed, pillar and footstool, Church-born;

It's close. Sound c. Virgo today.

Orthodox dogma, the Church of the Nativity, and Christ blessed, reverence Picture, respect, and worship all doctrine, elixir, Iconoclasm atheist doctrine; thereby, you are glad; happy Father Wise.

Another Kontakion. Sound d. Impressive today.

Isper of the great sun, of doctrines, and of miracle, of luminaries, luminaries of divers, of the crew, skyscrapers, of Taramiyeh.

Magnificent.

Of good deeds of virtue, in the Church, to the Father Peter himself, of Christ the type, in holy Icon, I have taught honorably, rightly Tarasie.