Οι Άγιοι Ευγένιος, Ουαλεριανός, Κάνδιδος και Ακύλας οι Μάρτυρες

Οι Άγιοι  Μάρτυρες  Ευγένιος, Ουαλεριανός, Κάνδιδος   και  Ακύλας μαρτύρησαν κατά  τους χρόνους του  Διοκλητιανού   (284 – 305 μ.Χ.) και  Μαξιμιανού (285 – 305 μ.Χ.), στα τέλη του 3^ου αιώνα μ.Χ. Ο  Ευγένιος καταγόταν από  την Τραπεζούντα, ο  Ουαλεριανός  από  την   Εδίσκη, ο  Κάνδιδος  από   τη   Σολωχαίνη   και   ο   Ακύλας    από   τη   Γορδαίνη.

Αυτοί  λοιπόν οι  Άγιοι, όταν ξέσπασε ο  διωγμός   κατά   των   Χριστιανών,   κρύβονταν   στα   όρη   της   Τραπεζούντος.   Ένα   βράδυ, μετά   από   προσευχή   και   επικαλούμενοι  την   βοήθεια   του   Θεού, πήγαν   στο   ναό   των   Εθνικών  και κατέστρεψαν   το   είδωλο   του ψεύτικου   θεού   Μίθρα.   Ο   έπαρχος   Σατάλων   Λυσίας,   τους καταδίωξε  και  κατόρθωσε   να    συλλάβει   τους   τρεις,   τον Ουαλεριανό,   τον   Κάνδιδο   και    τον   Ακύλα.   Μετά   τη   σύλληψη,   τους   διέταξε   να   αρνηθούν   τον   Χριστό.   Εκείνοι   όμως   έμειναν ακλόνητοι   στην   πίστη   τους   και   με   παρρησία   δήλωσαν   την αφοσίωσή   τους   στον   Κύριο.

Τότε  ο  έπαρχος τους εξόρισε σε ένα στενό   φρούριο   της   χώρας   των Λαζών,   το   οποίο   ονομαζόταν   Πιττυούς.   Αλλά   και   μέσα   στην φυλακή   έμειναν   σταθεροί   στην   πίστη   τους.   Γι’   αυτό τους μετέφεραν   στην   Τραπεζούντα  και  κατά   την   διαταγή    του   Λυσία τους  υπέβαλαν σε φρικτά  βασανιστήρια. Αρχικά  τους ξέσχισαν   τις σάρκες   με   βούνευρα.   Στη   συνέχεια,   αφού   τους   κρέμασαν,   τους άνοιξαν   με   σιδερένια   νύχια   βαθιές   πληγές   στα   σώματά   τους    και τις   έκαιγαν   με   αναμμένες   λαμπάδες.

Ύστερα από λίγες ημέρες συνελήφθη και ο Άγιος Ευγένιος, που προσευχόταν σε σπήλαιο των ακάνθων. Και αυτός ομολόγησε με παρρησία  την  πίστη του στον Άγιο Θεό. Τότε οι ειδωλολάτρες τον έδειραν   ανηλεώς. Έπειτα τον οδήγησαν μαζί  με τον άρχοντα  του  τόπου,   τον   Λυσία, στο ναό   των   ειδώλων.   Εκεί   προσευχήθηκε   στον Χριστό  και  έκανε  όλα   τα  είδωλα   να   πέσουν   κάτω,  να   συντριβούν και   να   κονιορτοποιηθούν.   Μετά   από   το   γεγονός   αυτό,   υπέβαλαν τον   Άγιο   σε   φοβερά    βασανιστήρια.   Αρχικά   του   τέντωσαν   το σώμα  με  σχοινιά  και τον κτύπησαν με ρόπαλα. Στην  συνέχεια   τον κρέμασαν,  του   άνοιξαν   με   σιδερένια   νύχια   βαθιές   πληγές   στα πλευρά   και  τον   κατέκαψαν   με  αναμμένες   λαμπάδες.   Έπειτα  έριξαν  μέσα   στις  πληγές του αλατόνερο και  δριμύτατο ξύδι. Ακολούθως έριξαν σε πυρακτωμένο καμίνι  και  τους τέσσερις Αγίους μαζί.   Επειδή    όμως   όλοι   τους   έμειναν   αβλαβείς,   τους αποκεφάλισαν    δια   ξίφους.

Ο   μέχρι   σήμερα   σωζόμενος   ναός,   ανήκει   στον   τύπο   της ανατολικής  άνευ υπερώων  βασιλικής  μετά τρούλου. Στο ναό  φυλάσσονταν   τα   λείψανα   του    Αγίου    Ευγενίου   και   των συναθλητών   του   εναποτεθειμένα   σε   αργυρές λάρνακες, ενώ οι  κεφαλές των μαρτύρων ήταν στολισμένες  με χρυσό και λίθους και πλήθος   από   μαργαριτάρια.   Ο   ναός   του   Αγίου   Ευγενίου   μαζί    με αυτόν  της   Χρυσοκεφάλου   αποτελούσαν  το  κέντρο της  εκκλησιαστικής και εθνικής ζωής της Τραπεζούντας. Η τιμή και  η ευλάβεια  των   Τραπεζουντίων   προς   τον   πολιούχο   Άγιο   υπήρξε μεγάλη   και   τα   πλήθη   συνέρρεαν από παντού κατά τις δύο πανηγύρεις, στις 21 Ιανουαρίου ημέρα του μαρτυρίου του και στις 24 Ιουνίου, ημέρα των γενεθλίων του Μάρτυρος, που δια θαύματος καθιερώθηκε κατά το διάστημα της βασιλείας του αυτοκράτορα του Βυζαντίου    Βασιλείου   (867 – 886   μ.Χ.). 
Έτσι  οι   Άγιοι   Ευγένιος,   Ουαλεριανός,   Κάνδιδος   και   Ακύλας, έλαβαν   τα   αμάραντα   στεφάνια    του    μαρτυρίου.

Απολυτίκιον.   Ήχος   α’.  Της   ερήμου   πολίτης.

Τραπεζούντος τον γόνον και θερμόν αντιλήπτορα, και του πάντων Δεσπότου στρατιώτην περίδοξον, Ευγένιον τον μέγαν Αθλητήν,  τιμήσωμεν   εν   ύμνοις   οι   πιστοί·   από   πάσης   γαρ λυτρούται  επιφοράς,   τους  πίστει   ανακράζοντας· δόξα  τω   δεδωκότι    σοι   ισχύν, δόξα   τω  σε   στεφανώσαντι,   δόξα   τω   ενεργούντι  δια  σου,  πάσιν  ιάματα.

Έτερον   Απολυτίκιον.  Ήχος   δ’.  Ταχύ   προκατάλαβε. 
Τετράστιχον  όμιλον,  των  Αθλητών  του  Χριστού,   Ευγένιον  μέλψωμεν,  συν τω Ουαλεριανώ, Ακύλαν και Κάνδιδον· ούτοι γαρ εν τη πόλει, Τραπεζούντος νομίμως, ήθλησαν και  την πλάνην,  των  ειδώλων  καθείλον·   και    νυν   καθικετεύουσιν,   υπέρ   των    ψυχών    ημών.

Κοντάκιον.   Ήχος    δ’.  Ο    υψωθείς   εν   τω   Σταυρώ.  
Τραπεζουντίων ευσεβώς αι χορείαι, του  Αθλοφόρου  Ευγενίου  την μνήμην,  χρεωστικώς τελέσωμεν  γηθόμενοι,   και   τους   μαρτυρήσαντας συν   αυτώ  ευφημούντες·   ούτοι   γαρ    παρέχουσιν,   ημίν  άφθονον χάριν,  και   τω  Χριστώ   πρεσβεύουσιν   αεί,   πάσι   δοθήναι,   πταισμάτων   συγχώρησιν.

Μεγαλυνάριον.
Άνθος Τραπεζούντος  ώφθης  τερπνόν, και εν ταύτη Μάρτυς, ηγωνίσω  αθλητικώς,  μετά  των  συνάθλων,  Ευγένιε  παμμάκαρ·  διο  Τραπεζουντίοις,   δίδου  την   χάριν   σου.

The Saints Eugenios, Ulerian, Kandidos and Akylas the Witnesses

The Holy Martyrs Eugenios, Ualerianus, Kandidos and Acilas martyred during the time of Diocletian (284-305 AD) and Maximianus (285-305 AD), at the end of the 3rd century AD. Eugenios was descended from Trebizond, Ulerian from Ediski, Kandidos from Solochina and Akylas from Gordaine.

So the Saints, when the persecution against the Christians broke out, were hiding in the mountains of Trebizond. One night, after prayer and citing God's help, they went to the National Church and destroyed the image of the false god Mithras. The Prosecutor of Satalon Lysias persecuted them and managed to capture the three, the Ulerian, the Canadian, and the Acila. After conceiving, he ordered them to deny Christ. But they remained unshaken in their faith and boldly declared their devotion to the Lord.

Then the provincial exiled them to a narrow fortress of the country of the Lazans, which was called Pityus. But even in the prison they remained firm in their faith. That is why they transferred them to Trebizond and, under the order of Lycia, they were subjected to horrible torture. They first broke the flesh with frogs. Then, after they hung them, they opened their nails with deep sores on their bodies and burned them with lit candles.

A few days later, Saint Eugene was arrested, praying in a cave of thorns. And he boldly confessed his faith in the Holy God. Then the idolatrous laborers marred him. He then led him along with the lord of the place, Lysia, to the temple of idols. There he prayed to Christ and made all the idols fall down, crush and be pulverized. After this, they submitted the Holy One to terrible torture. At first he stretched his body with ropes and beat him with bats. They then hung him, with deep nails on his ribs, and they burned him with lit candles. Then they threw in their wounds saline and a tiny vinegar. Then they threw in the incandescent furnace and the four Saints together. But because they all remained innocent, they defrauded them by sword.

The temple that has survived to this day belongs to the type of eastern basilica without a basilica with a dome. The relics of Saint Eugene and his associates were kept in the temple, deposited in silver shrines, while the heads of the martyrs were adorned with gold and stones and a multitude of pearls. The temple of Saint Eugene together with Chrysoephalos was the center of the church and national life of Trebizond. The honor and devotion of the Trebizonds to the patron saint was great, and the crowds flocked everywhere during the two festivals, the 21st of January of his martyrdom, and the 24th of June, the birthday of the Martyr, which was miraculously established during the the reign of the emperor of Byzantium Basil (867-886 AD).

Thus the Saints Eugene, the Waulerian, Canyodus and Akylas, received the amaranth wreaths of martyrdom.

Apolyticus. Sound a '. Desert citizen.

The treasurer the flesh and the warm conceit, and all the despotic soldier, Eugen the great Athlete, we honor the faithful in hymns; from all the grievous sins, they are reprimanded, and their faith is reproached; glory and glory do you, glory in crowning, glory acting yours, everywhere.

Another Apolitikion. Sound d '. Fast anticipated.

A four-part group, the Athletes of Christ, Eugene, we go along with Ualerianus, Akylan and Kandidon; these people in the city, Trebizond, have also legitimized the fallacy of the idols, and now they are settling in favor of our souls.

Kontakion. Sound d '. Ascend in the Cross.

The devotees, the Athéphoros Eugenios, the memory, we have to pay tribute to the worshipers, and they also bear witness to them, and they also bear witness to them, and they give thanks, for the sake of thanksgiving, and for Christ's sake, forgiveness, forgiveness of forgiveness.

Majesty.

The Flower of Trebizond is a long way to go, and in this Witness, I compete athletically, after the gatherings, the Eugene of the Trapezius, give thanks to you.