Η Αγία Ευφημία η Μεγαλομάρτυς

Έζησε  και  μαρτύρησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.

Γεννήθηκε στην Χαλκηδόνα από  οικογένεια  θεοσεβή  και  ευγενική. Οι γονείς  της  Ψιλόφρων  και  Θεοδωριανή  φρόντισαν  ώστε  η  θυγατέρα τους  να   αναπτύξει  κάθε  χριστιανική  αρετή.

Η Ευφημία εξελίχθηκε σε άνθρωπο με σπάνια χαρίσματα και δυνατό χριστιανικό  φρόνημα,  το  οποίο επέδειξε όταν ο ειδωλολάτρης ανθύπατος  της  Μικράς  Ασίας  Πρίσκος  διέταξε  να   παρευρεθούν  όλοι οι  κάτοικοι  της  Χαλκηδόνας  σε  γιορτή, την  οποία  οργάνωνε  προς  τιμή  του  θεού  των  ειδωλολατρών  Άρη.

Τότε  η  Ευφημία  αποφάσισε  μαζί  με  άλλους  χριστιανούς  να  απέχει από  τη  γιορτή  των  ειδωλολατρών  και  για  το  λόγο  αυτό  συνελήφθη και  φυλακίσθηκε. Κατά  τη  διάρκεια  της  αιχμαλωσίας  της  οι  εχθροί του  Χριστού  προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να πείσουν την Αγία να αρνηθεί την πίστη της και να ασπασθεί τα είδωλα. Όταν συνειδητοποίησαν  πως  η  Ευφημία  δεν  επρόκειτο  να  αλλάξει  την πίστη  της  με  τους λόγους, την  βασάνισαν  φριχτά. Όμως  με τη  θεία χάρη, η Αγία δεν έπαθε τίποτα από τα βασανιστήρια.
Τελικά  οι  δήμιοι, την  έριξαν  σε άγρια  θηρία  και  η  Ευφημία  βρήκε  το θάνατο  από  μία  αρκούδα.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τῷ θείῳ ἔρωτι, λαμπρῶς ἀθλήσασα, εἰς oσμὴν ἔδραμες, Χριστοῦ πανεύφημε, οἶα νεᾶνις παγκαλής, καὶ Μάρτυς πεποικιλμένη· ὅθεν εἰσελήλυθας, εἰς παστάδα οὐράνιον, κόσμῳ διανέμουσα, ἰαμάτων χαρίσματα, καὶ σώζουσα τοὺς σοὶ ἐκβοῶντας· χαίροις θεόφρον Εὐφημία.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἐν τῇ ἀθλήσει σου καλῶς ἠγωνίσω, καὶ μετὰ θάνατον ἡμᾶς ἁγιάζεις, ταῖς τῶν αἱμάτων βλύσεσι Πανεύφημε· ὅθεν σου τὴν κοίμησιν, τὴν ἁγίαν τιμῶμεν, πίστει παριστάμενοι, τῷ σεπτῷ σου λειψάνῳ, ἵνα ῥυσθῶμεν νόσων ψυχικῶν, καὶ τῶν θαυμάτων τὴν χάριν ἀντλήσωμεν.

Μεγαλυνάριον.
Εὔφημόν σοι αἶνον καὶ ἱερόν, πανεύφημε Μάρτυς, ἀναμέλπομεν εὐπρεπῶς· σὺ γὰρ Εὐφημία, ἐμπρέψασα εὐφήμως, τῷ Λόγῳ ἐδοξάσθης, ὡς καλλιπάρθενος.