Ο Προφήτης Ζαχαρίας

Ο  Ζαχαρίας, πατέρας  του  Ιωάννη  του  Βαπτιστή, έζησε  στα χρόνια  του Ηρῴδη,  βασιλιά  της  Ιουδαίας. Κατά  τη  γνώμη  του  Χρυσοστόμου, καθώς  και  άλλων  Πατέρων  της  Εκκλησίας, ο  Ζαχαρίας  δεν  ήταν απλός  ιερέας, αλλά  αρχιερέας  που  έμπαινε  στα  Άγια των  Αγίων.

Σύζυγο  είχε  την Ελισάβετ  και  δεν  είχαν παιδί. Κάποια  μέρα λοιπόν, την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε  άγγελο  Κυρίου  που του  ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πως θα γινόταν αυτό  που άκουγε; Τότε ο  άγγελος του είπε ότι θα μείνει κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή  του Θεού.

Πράγματι, η  Ελισάβετ  συνέλαβε και  έκανε γιο. Όταν θέλησαν να δώσουν όνομα  στο  παιδί, ο  Ζαχαρίας έγραψε πάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως  δε  λύθηκε  η  γλώσσα του και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό.          
Βέβαια, η χάρη αυτή έγινε  από  το  Θεό  στον  Ζαχαρία, διότι ήταν «δίκαιος ενώπιον του Θεού, πορευόμενος εν πάσαις ταις εντολαίς και δικαιώμασι του Κυρίου άμεμπτος». Ήταν, δηλαδή, δίκαιος  μπροστά  στον Θεό  και  ζούσε σύμφωνα με τις εντολές και τα παραγγέλματα του Κυρίου,  άμεμπτος  από  κάθε  σοβαρή  ενοχή.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.
Ἱερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ, κατὰ τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, ὁλοκαυτώματα δεκτά, ἱεροπρεπῶς προσενήνοχας Ζαχαρία· καὶ γεγονὸς φωστήρ, καὶ θεατὴς μυστικῶν, τὰ σύμβολα ἐν σοί, τὰ τῆς χάριτος, φέρων ἐκδήλως πάνσοφε, καὶ ξίφει ἀναιρεθεὶς ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ· Χριστοῦ Προφῆτα, σὺν τῷ Προδρόμῳ, πρέσβευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείου Πνεύματος, τῇ ἐπιπνοίᾳ, ἱεράτευσας, Θεῷ ἀμέμπτως, ἱερωσύνην νομικήν ἐνδυσάμενος· καὶ τὸν Σωτῆρα ἀσπόρως σαρκούμενον, Ἀνατολὴν τὴν ἐξ ὕψους ἐκήρυξας. Ἀλλὰ πρέσβευε, Ζαχαρία Προφῆτα ἔνδοξε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.           
Ὁ Προφήτης σήμερον, καὶ ἱερεὺς τοῦ Ὑψίστου, Ζαχαρίας προὔθηκεν, ὁ τοῦ Προδρόμου γενέτης, τράπεζαν, τῆς αὐτοῦ μνήμης πιστοὺς ἐκτρέφων, πόμα τε, δικαιοσύνης τούτοις κεράσας. Διὸ τοῦτον εὐφημοῦμεν, ὡς θεῖον μύστην, Θεοῦ τῆς χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Χρῖσμα κατὰ νόμον περιβληθείς, Θεῷ τὰς λατρείας, ἀναφέρεις τὰς τυπικάς, καὶ τὴν τῶν συμβόλων, φανέρωσιν κηρύξας, Προφῆτα Ζαχαρία, ξίφει ἐκτέτμησαι.