Ο Άγιος Άνθιμος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Νικομήδειας

Έζησε  στα  τέλη  του  3^ου αιώνα  μ.Χ.  και  πατρίδα του  ήταν η Νικομήδεια.

Από μικρός  διακρίθηκε για τον ευσεβή ζήλο του προς τα θεία. Όταν ενηλικιώθηκε, η ζωή του ήταν υπόδειγμα σωφροσύνης και αγάπης. Επειδή  πλούσια κατείχε τον  θησαυρό  των  θείων  αληθειών, η  θερμή του  διδασκαλία, εμπνεόμενη από αποστολικό  ζήλο, έβρισκε σχεδόν πάντα  ανταπόκριση στις ψυχές των πιστών. Η  πνευματική  ικανότητα του  Άνθιμου ώθησε  τους  χριστιανούς  της  Νικομήδειας  και  τον έπεισαν  να  γίνει  ιερέας  και  αργότερα  επίσκοπός  τους.

Όταν, όμως, έγινε ο διωγμός επί Διοκλητιανού, τον κυνήγησαν και τον συνέλαβαν. Ο  Διοκλητιανός του  πρότεινε  να  θυσιάσει  στους  Θεούς  για να κερδίσει  την  ζωή του, αλλιώς τον περίμεναν φρικτά βασανιστήρια, και  του  έδειξε τα όργανα που  θα τον βασάνιζαν. Ο Άνθιμος είπε: «Γιατί μου τα δείχνεις; Για να με φοβίσεις; Αυτά  άς τα φοβούνται  εκείνοι, για  τους  οποίους  η  παρούσα  ζωή  είναι  μόνο  ηδονή και  την στέρησή της θεωρούν  μεγάλη  απώλεια.  Αλλά  σε μένα, όπως και  σε κάθε χριστιανό, αυτά δεν ασκούν καμιά γοητεία. Το  σώμά μου είναι πρόσκαιρο και  ευτελές, που  μόνη αξία  έχει,  όταν  αγιασθεί  δια του  Χριστού  και  δοθεί  εις την κατά  Χριστόν ζωή. Επομένως, τιμωρίες και  βάσανα είναι για μένα πιο ποθητά από  του  να  αρνηθώ  τον  Σωτήρα μου».
Τότε,  αφού  τον  βασάνισαν  φρικτά, τελικά  τον  αποκεφάλισαν.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.           
Ὡς φοῖνιξ ἐξήνθησας, τῇ Ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ, καρποὶς τοῖς τῶν λόγων σου, τῶν εὐσεβῶν τὰς ψυχάς, ἐκτρέφων ἐν χάριτι· ὅθεν καὶ ἐναθλήσας, Πάτερ Ἄνθιμε χαίρων, ὤφθης Ἱερομάρτυς, εὐκλεής τοῦ Σωτῆρος, ᾧ πρέσβευε δεόμεθα, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον . Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ                
Ἐν ἱερεῦσιν ἀκριβῶς διαπρέψας, καὶ μαρτυρίου τὴν ὁδὸν διανύσας, τὰ τῶν εἰδώλων ἔσβεσας σεβάσματα, πρόμαχος γενόμενος, τῆς σῆς ποίμνης θεόφρον· διό σε καὶ γεραίρει νῦν, μυστικῶς ἐκβοῶσα· Ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, ταῖς σαῖς πρεσβείαις, ἀοίδιμε Ἄνθιμε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τοῦ Σωτῆρος μυσταγωγέ, τῶν Ἀρχιερέων, ὑποτύπωσις καὶ κανών· χαίροις τῶν Μαρτύρων, σύναθλος καὶ ἀλείπτης, Ἄνθιμε Ἱεράρχα, ἡμῶν ἀντίληψις.