Ο Άγιος Ευφρόσυνος ο μάγειρας

Υπήρξε  αγράμματος, αλλά  αληθινά  ευσεβής  και  πιστός.

Έκανε οικονομίες με στερήσεις του  εαυτού του, μόνο και μόνο για να κάνει  ελεημοσύνες. Το  επάγγελμά του, του  επέτρεπε  να τρώει  πρώτος τα καλύτερα φαγητά. Αυτός   όμως, δεν  θέλησε  να  το  μεταχειριστεί ποτέ. Έτρωγε με μεγάλη ευχαρίστηση τα χόρτα και  τις ελιές του, την στιγμή  που έβραζαν ή  έψηναν  μπροστά  του  τα  ορεκτικότερα  κρέατα και  τα  προκλητικότερα ψάρια.

Κατόπιν ο  Ευφρόσυνος  πήγε σε μοναστήρι, όπου  και  εκεί  εξασκούσε  το έργο του μαγείρου. Αλλά αυτός, αντίθετα από ότι στα κοσμικά ξενοδοχεία, στο  μοναστήρι  έφτιαχνε μετριότατο φαγητό. Σε μερικούς που τον ειρωνεύονταν γι’ αυτή του την κατάσταση, ο  Ευφρόσυνος με πραότητα απαντούσε: «Η καλή  μαγειρική  δεν  είναι  τόσο  καλός  βοηθός για την βασιλεία των ουρανών. Την πολλή  ευφροσύνη που ζητούν τα σώματα, θα την χάσουν κατ’ ανάγκην οι ψυχές. Και εγώ δεν έχω εδώ προορισμό να σας κολάσω».          
Τελικά  ο  Ευφρόσυνος, πέθανε σε ένα ερημικό ησυχαστήριο. Και η Εκκλησία, που ξέρει ότι στην αιώνια ζωή δεν έχει κανένα ανώτερο δικαίωμα από έναν μάγειρα ένας βασιλιάς ή φιλόσοφος, ανέγραψε μεταξύ των αγίων της τον μάγειρο Ευφρόσυνο, επειδή  ήξερε και  να πιστεύει  και  να  ζει  κατά  το  θέλημα  του  Θεού.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.       
Ταπεινώσει καρδίας Πάτερ Εὐφρόσυνε, τῷ μαγειρείῳ προσφέρων διακονίαν τὴν σήν, ἐπληρώθης ἀληθῶς Ἁγίου Πνεύματος· ὅθεν ἐγνώρισεν ἡμῖν, τὴν σὴν δόξαν ὁ Θεός, δι’ ἱερέως ὁσίου· ἧς καὶ ἡμᾶς θεοφόρε, μετόχους δεῖξον ταῖς πρεσβείαις σου.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.   
Εὐφροσύνης μέτοχος τῆς οὐρανίου, γεγονὼς Εὐφρόσυνε, τῇ ἰσαγγέλῳ σου ζωῇ, ὤφθης Ἀγγέλων ἰσότιμος, μεθ’ ὧν δυσώπει, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.

Μεγαλυνάριον.
Ἤσκησας ὡς ἄγγελος ἐπὶ γῆς, τρόποις ἐναρέτοις, ἐκκαθάρας σου τὴν ψυχήν· ὅθεν τῆς ἀγήρω, μετέσχες εὐφροσύνης, ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων, Πάτερ Εὐφρόσυνε.