Ο Άγιος Σεβηριανός ο Μεγαλομάρτυρας

Μαρτύρησε στα χρόνια του βασιλιά Λικινίου. Καταγόταν από  τη Σεβάστεια και  τον διέκρινε θερμός  ζήλος,  με  τον  οποίο  υπηρετούσε  το Ευαγγέλιο.  Χρησιμοποιούσε  τα πλούτη του για τους φτωχούς και για τους φυλακισμένους χριστιανούς. Είχε φέρει πολλούς  στην  χριστιανική πίστη  και αρκετούς είχε ενθαρρύνει να υποστούν καρτερικά και νικηφόρα  το  μαρτύριο.

Όλα αυτά έκαναν τον αιμοβόρο ηγεμόνα Λυσία να καλέσει τον Σεβηριανό  στην  Καισαρεία. Εκεί, αφού  απέτυχε  στην  προσπάθειά  του να  κάμψει  το  φρόνημα  του  Αγίου, διέταξε να τον μαστιγώσουν με νεύρα βοδιού. Κατόπιν, ξέσχισαν τις σάρκες του με σιδερένια νύχια, έτσι ώστε το  αίμα να τρέχει σαν χείμαρρος. Οι  πόνοι ήταν  αφόρητοι  και  οι πληγές μεγάλες και βαριές. Η υπομονή, όμως, του Σεβηριανού ήταν ισχυρότερη και  αναφώνησε προς τον Κύριο θερμή  προσευχή, την  οποία πρέπει να χρησιμοποιεί  κάθε αγωνιζόμενος χριστιανός, σε  καιρό δοκιμασιών:

«Κύριε  Ιησού, ο  ποιών θαυμάσια, ο  επί του  σταυρού  κρεμασθείς  και  τον υπερήφανον τοιουτοτρόπως καταβολών, ο μέχρι και σήμερον δι’ υπερθαυμάτων έργων μεγαλυνόμενος, ελθέ να με σώσῃς, και τον μεν βραχίονα του  πονηρού  αμαρτωλοῦ σύντριψαν, τας δε ιδικές μου δυνάμεις σύσφιγξον, αγαθέ, και  δος μοι τον αγώνα τούτον να διανύσω του μαρτυρίου».         
Και  η  βοήθεια ήλθε. Η ψυχή  του έμεινε σταθερή και  νικήτρια, το  δε σώμά  του  έμεινε  κρεμασμένο  στο  τείχος της  Καισαρείας.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. 
Σοφίᾳ τῶν λόγων σου, παρεμβολὴν ἱεράν, ἐνθέως ἐπήλειψας, πανευκλεῶν Ἀθλητῶν, πρὸς ἄθλησιν ἔνθεον· ὅθεν τὰς φθειρομένας, παριδὼν ὑπολήψεις, ἄφθαρτον ἐκομίσω, δι’ ἀθλήσεως δόξαν· διὸ Σεβηριανέ σε, ὕμνοις γεραίρομεν.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Ὡς εὐκλεής, τῆς εὐσεβείας τρόφιμος, μαρτυρικῶς, ἐφαίδρυνας τὸν βίον σου, Σεβηριανὲ θεόσοφε, Ἀθλοφόρων ἀκροθίνιον· ἐνθέοις γὰρ ἐκλάμπων κατορθώμασι, τοῖς στίγμασι τοῦ Λόγου κεκαλλώπισαι, πρεσβεύων σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Βουλὰς ἐπιγείους ἀπαρνηθείς, βουλῆς οὐρανίου, ἐχρημάτισας πληρωτής· ὅθεν ἡμᾶς ῥύου, κακίστων βουλευμάτων, Σεβηριανὲ θεῖε, μαρτύρων σύσκηνε.