Σύλληψις του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη

Έτσι  προφήτευσε ο  προφήτης Ησαΐας για τον Πρόδρομο του Κυρίου, Ιωάννη: «Φωνή  βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού». Δηλαδή, φωνή ανθρώπου, που φωνάζει  στην  έρημο  και   λέει:  «Ετοιμάστε  τον δρόμο, απ’ όπου θα έλθει  ο  Κύριος  σε σας. Κάνετε ίσιους και  ομαλούς  τους  δρόμους, από τους οποίους θα περάσει». Ξεριζώστε, δηλαδή, από τις ψυχές σας τα αγκάθια των αμαρτωλών παθών και ρίξτε μακριά τα λιθάρια του εγωισμού  και  της  πώρωσης  και  καθαρίστε  με  μετάνοια  το  εσωτερικό σας, για να δεχθεί  τον Κύριο.  
Η  φωνή  αυτή, που  ήταν  ο  Ιωάννης, γεννήθηκε με θαυμαστό  τρόπο. Ο Πατέρας του  Ζαχαρίας  ήταν  ιερέας. Την  ώρα  του  θυμιάματος  μέσα στο  θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου, που του ανήγγειλε, ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά  δυσπίστησε. Η γυναίκα  του ήταν  στείρα και  γριά, πως  θα γινόταν  αυτό  που   άκουγε;  Τότε  ο  άγγελος του  είπε ότι για να τιμωρηθεί  η  δυσπιστία  του, μέχρι να πραγματοποιηθεί  η  βουλή του Θεού, αυτός θα έμενε κωφάλαλος. Πράγματι, η Ελισάβετ  συνέλαβε, και μετά εννιά μήνες έκανε γιο. Μετά οκτώ ημέρες, στην περιτομή του παιδιού, οι συγγενείς  θέλησαν  να  του  δώσουν  το  όνομα του πατέρα του, Ζαχαρία. Όμως, ο  Ζαχαρίας, έγραψε επάνω σε πινακίδιο το  όνομα Ιωάννης. Αμέσως  δε, λύθηκε η γλώσσα του, και  η  χαρά  για  όλους  ήταν μεγάλη.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.           
Ἡ πρῴην οὐ τίκτουσα, στεῖρα εὐφράνθητι. Ἰδοὺ γὰρ συνέλαβες, Ἡλίου λύχνον σαφῶς, φωτίζειν τὸν μέλλοντα, πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ἀβλεψίᾳ νοσοῦσαν. Χόρευε Ζαχαρία, ἐκβοῶν παρρησίᾳ· Προφήτης τοῦ Ὑψίστου, ἐστὶν ὁ μέλλων τίκτεσθαι.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.       
Εὐφραίνεται λαμπρῶς, Ζαχαρίας ὁ μέγας, καὶ ἡ πανευκλεής, Ἐλισάβετ ἡ σύζυξ, ἀξίως συλλαμβάνουσα, Ἰωάννην τὸν Πρόδρομον, ὃν Ἀρχάγγελος, εὐηγγελίσατο χαίρων, καὶ οἱ ἄνθρωποι, ἀξιοχρέως τιμῶμεν, ὡς μύστην τῆς χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Στεῖρα καὶ πρεσβῦτις θείᾳ βουλῇ, καρπὸν συλλαμβάνει, τὸν ὑπέρτερον Προφητῶν, τὸν τὴν ἀκαρπίαν, ψυχῶν μέλλοντα τέμνειν, ἀξίνῃ μετανοίας· ὃν μεγαλύνομεν.