Ο Όσιος Ευλόγιος Αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας

Ο Όσιος Ευλόγιος έζησε κατά τους χρόνους της βασιλείας των αυτοκρατόρων    Τιβερίου   Α’   του    Θρακός   (578 – 582 μ.Χ.),   Μαυρικίου  (582 – 602 μ.Χ.)    και   Φωκά   (602 – 610   μ.Χ.).   Καταγόταν   από    την   Συρία  και διακόνησε  ως   Πρεσβύτερος    στην   Αντιόχεια.  Διετέλεσε  Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας  (579 – 607   μ.Χ.)   λίγο   πριν   από   τον   Άγιο   Ιωάννη   τον Ελεήμονα   (609 – 620   μ.Χ.)   και   διήλθε   την    αρχιερατική   του   διακονία   με ευσέβεια   και   φόβο   Θεού.   Εργάσθηκε   με   θέρμη   υπέρ   της  Ορθοδόξου πίστεως    και   κατά   των   αιρετικών   που  ταλάνιζαν   την   Εκκλησία.  Έτσι  έγραψε   κατ’ αυτών.   Το  δε   588   μ.Χ.   συγκρότησε   τοπική    Σύνοδο    κατά   των αιρετικών  Σαμαρειτών.  Ήταν  στενός φίλος  του  Πάπα Ρώμης  Γρηγορίου Α’  (590 – 604 μ.Χ.)  και  συνέπραξε με αυτόν σε πολλές  ενέργειες,  οι οποίες    απέβλεπαν   στην   καταπολέμηση   των  αιρετικών   δοξασιών  του Νεστορίου και  του Ευτυχούς, κατά των οποίων αποφάσισαν, η  Γ’ Οικουμενική   Σύνοδος  που    συνήλθε   στην   Έφεσο   το   431   μ.Χ.   και    η   Δ’ Οικουμενική    Σύνοδος    που    συνήλθε    στη    Χαλκηδόνα    το    451.

Σύμφωνα  με  το  Συναξάρι,  όταν  ο  Άγιος    Ευλόγιος    διάβασε  την περίφημη    επιστολή,   με   την   οποία   ο   Πάπας   Λέων   Α’,   το   έτος   449   μ.Χ., διατύπωσε  ορθοδόξως  τη    διδασκαλία   της   Εκκλησίας για  τις   δύο    φύσεις του  Χριστού,  τη  θεία και  την  ανθρώπινη  και  την  οποία  είχε  αποστείλει   προς   τον   Πατριάρχη    Κωνσταντινουπόλεως   Φλαβιανό   (446 – 449  μ.Χ.),   όχι   μόνο   την   επαίνεσε   και   την   αποδέχθηκε,   αλλά   και    διακήρυξε   το περιεχόμενό  της  προς  όλους. Ο  Θεός, λοιπόν, θέλοντας  να   τιμήσει     και τους   δύο    αυτούς    θεράποντες,    τον   Λέοντα   και    τον   Ευλόγιο,   έστειλε  έναν άγγελό του  στον Ευλόγιο,  με την μορφή  του  αρχιδιακόνου  του   Λέοντος, ο   οποίος  ευχαριστούσε   τον  Άγιο  Ευλόγιο  που αγωνίσθηκε για την εφαρμογή   και    τήρηση   της   δογματικής    διδασκαλίας   της   επιστολής   του  Λέοντος.         
Ο   Άγιος   Ευλόγιος   κοιμήθηκε   με   ειρήνη   το  έτος   607   μ.Χ.   Σῴζονται   επτά κεφάλαια    από    το    δογματικό    έργο   αυτού    «Περί   των   δύο   φύσεων   του Κυρίου    και   Θεού  και  Σωτήρος  ημών  Ιησού  Χριστού»,  αποσπάσματα  από   λόγο  «Περί  τριάδος    και    της   Θείας   Οικονομίας». Σῴζεται,  επίσης, λόγος «Εις  τα  Βαΐα  και  εις  τον πώλον», αμφιβόλου    όμως   γνησιότητας.

Απολυτίκιον.   Ήχος   α’.   Της   ερήμου   πολίτης.
Των  χαρίτων την   αίγλην   ουρανόθεν  δεξάμενος, της Αλεξανδρείας προέστης,  Ιεράρχα    Ευλόγιε,   θυσίας   αναιμάκτους   τω   Θεώ,   προσάγων   αίς   ανάπλασιν   ψυχών,  και   οικείωσιν   θεόφρον   τω   Λυτρωτή,   των   πίστει   προσιόντων    σοι·   δόξα   τω   σε   δοξάσαντι   Χριστώ,   δόξα  τω  σε   στεφανώσαντι,   δόξα    τω    ενεργούντι    δια    σου,   πάσιν    ιάματα.

Κοντάκιον.   Ήχος   β’.   Τα   άνω   ζητών.    
Ποιμάνας   καλώς,  λαόν  τον περιόσιον,   ως   μύστης   Χριστού,   και   μιμητής πανάριστος, ουρανίου λήξεως, κληρονόμος εδείχθης   Ευλόγιε,     λειτουργών τη   Τριάδι   αεί,    εν   αδύτω    φωτί.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις  Εκκλησίας  θείος  φωστήρ,  και  Αλεξανδρείας, ο  σοφώτατος οδηγός· χαίροις    μυροθήκη,   των   θείων χαρισμάτων, Ευλόγιε    παμμάκαρ, Πατέρων  καύχημα.

The Blessed Archbishop of Alexandria

Saint Blessed lived during the reigns of the emperors Tiberius I of Thrace (578 - 582 AD), Mauritius (582 - 602 AD) and Phocas (602 - 610 AD). Originally from Syria, he was ordained as a Senior in Antioch. He served as Archbishop of Alexandria (579-607 AD) shortly before Saint John Elemon (609-620 AD) and passed his bishopric ministry with piety and fear of God. He worked fervently for the Orthodox faith and against the heretics who were shaking the Church. So he wrote to them. In 588 AD formed a local Summit against the heretical Samaritan. He was a close friend of Pope Roman Gregory I (590-604 AD) and collaborated with him in many actions aimed at combating the heretical glories of Nestorian and Happily, against which they decided the Third Ecumenical Council. who met in Ephesus in 431 AD and the 4th Ecumenical Council meeting in Chalcedon in 451.

According to the Synaxarius, when Saint Blessed read the famous letter, in which Pope Leo I, in the year 449 AD, orthodoxly formulated the Church's teaching of Christ's two natures, divine and human, which he had sent to the Patriarch of Constantinople Flavianus (446-449 AD) not only praised and accepted it, but also proclaimed its contents to all. God, therefore, wishing to honor both of these healers, Leo and the Blessed One, sent his angel to the Blessed One, in the form of the archdeacon of Leo, who thanked the Holy Blessing for striving to apply and uphold the dogmatic teaching the letter of Leo.

Saint Blessing slept peacefully in the year 607 AD There are seven chapters in his doctrinal work "On the Two Nature of the Lord and God and our Savior Jesus Christ," excerpts from "On the Trinity and the Divine Economy." There is also a reason for saying "in the footsteps of the salesman", but of questionable authenticity.

Absolutely. Sound a '. Desert Citizen.

Grace to the glorious heavenly reservoir of Alexandria Priest, Hierarch Blessings, sacrifice of the unblemished God, the cause of the regeneration of souls, and the intimation of the Redeemer, I have given to your faithful servants; you, all right.

It's close. B sound. The above askers.

Good shepherd, people of the fortune, as a mystery of Christ, and imitator of a panacea, expired heaven, heir of the Blessed Heavenly, operating the Triad of God, in illumination.

Magnificent.

Joyful Church Uncle Foster, and Alexandria, the wise guide; joyful perfume, of divine gifts, Blessed Pamukar, Fathers boast.