ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Α΄  Ἰω. 3, 21-4, 11

3, 21 Ἀγαπητοί,  ἐὰν  ἡ   καρδία  ἡμῶν   μὴ   καταγινώσκῃ  ἡμῶν   παρρησίαν    ἔχομεν  πρὸς    τὸν    Θεόν,

22 καὶ   ὃ   ἐὰν    αἰτῶμεν  λαμβάνομεν   παρ᾿   αὐτοῦ     ὅτι    τὰς     ἐντολὰς     αὐτοῦ   τηροῦμεν  καὶ   τὰ  ἀρεστὰ   ἐνώπιον  αὐτοῦ   ποιοῦμεν.

23 Καὶ   αὕτη   ἐστὶν   ἡ     ἐντολὴ   αὐτοῦ,   ἵνα    πιστεύσωμεν   τῷ  ὀνόματι  τοῦ     υἱοῦ   αὐτοῦ  Ἰησοῦ    Χριστοῦ   καὶ   ἀγαπῶμεν   ἀλλήλους   καθὼς   ἔδωκεν    ἐντολήν.
24 Καὶ     ὁ  τηρῶν  τὰς   ἐντολὰς  αὐτοῦ   ἐν  αὐτῷ  μένει    καὶ    αὐτὸς  ἐν    αὐτῷ.   καὶ    ἐν τούτῳ    γινώσκομεν    ὅτι   μένει   ἐν   ἡμῖν,  ἐκ   τοῦ   Πνεύματος   οὗ   ἡμῖν  ἔδωκεν.

4, 1 Ἀγαπητοί,  μὴ  παντὶ  πνεύματι   πιστεύετε,  ἀλλὰ  δοκιμάζετε   τὰ  πνεύματα  εἰ   ἐκ  τοῦ  Θεοῦ   ἐστιν,   ὅτι   πολλοὶ    ψευδοπροφῆται    ἐξεληλύθασιν   εἰς   τὸν    κόσμον.

2 Ἐν   τούτῳ   γινώσκετε   τὸ  πνεῦμα  τοῦ   Θεοῦ·  πᾶν    πνεῦμα   ὃ   ὁμολογεῖ   Ἰησοῦν   Χριστὸν    ἐν   σαρκὶ     ἐληλυθότα,  ἐκ   τοῦ  Θεοῦ   ἔστι·

3 καὶ    πᾶν  πνεῦμα   ὃ  μὴ  ὁμολογεῖ  τὸν   Ἰησοῦν     Χριστὸν  ἐν    σαρκὶ  ἐληλυθότα,   ἐκ  τοῦ   Θεοῦ  οὐκ   ἔστι·   καὶ    τοῦτό    ἐστι   τὸ   τοῦ    ἀντιχρίστου  ὃ    ἀκηκόατε    ὅτι    ἔρχεται,   καὶ  νῦν  ἐν   τῷ  κόσμῳ   ἐστὶν  ἤδη.

4 Ὑμεῖς    ἐκ   τοῦ   Θεοῦ   ἐστε,   τεκνία,   καὶ   νενικήκατε    αὐτούς,   ὅτι    μείζων   ἐστὶν   ὁ   ἐν   ὑμῖν   ἢ   ὁ    ἐν   τῷ    κόσμῳ.

5 Αὐτοὶ   ἐκ   τοῦ   κόσμου   εἰσί·   διὰ    τοῦτο    ἐκ    τοῦ     κόσμου    λαλοῦσι   καὶ   ὁ   κόσμος αὐτῶν    ἀκούει.

6 Ἡμεῖς  ἐκ   τοῦ   Θεοῦ   ἐσμεν·   ὁ   γινώσκων   τὸν    Θεὸν   ἀκούει   ἡμῶν.   Ὃς    οὐκ  ἔστιν  ἐκ   τοῦ  Θεοῦ   οὐκ   ἀκούει    ἡμῶν.   ἐκ    τούτου   γινώσκομεν   τὸ   πνεῦμα  τῆς   ἀληθείας  καὶ   τὸ   πνεῦμα   τῆς  πλάνης.

Η  αγάπη  του  Θεού  και  η  αγάπη  των  ανθρώπων

7 Ἀγαπητοί,  ἀγαπῶμεν     ἀλλήλους,  ὅτι  ἡ  ἀγάπη   ἐκ  τοῦ  Θεοῦ   ἐστι,   καὶ     πᾶς   ὁ    ἀγαπῶν   ἐκ  τοῦ  Θεοῦ     γεγέννηται  καὶ   γινώσκει   τὸν    Θεόν.

8 Ὁ   μὴ   ἀγαπῶν    οὐκ     ἔγνω  τὸν   Θεόν,  ὅτι   ὁ   Θεὸς   ἀγάπη   ἐστίν.

9 Ἐν   τούτῳ    ἐφανερώθη     ἡ  ἀγάπη    τοῦ    Θεοῦ   ἐν   ἡμῖν,   ὅτι   τὸν   υἱὸν    αὐτοῦ    τὸν μονογενῆ    ἀπέσταλκεν   ὁ   Θεὸς   εἰς   τὸν   κόσμον   ἵνα    ζήσωμεν    δι᾿   αὐτοῦ.

10 Ἐν   τούτῳ   ἐστὶν  ἡ   ἀγάπη,  οὐχ   ὅτι     ἡμεῖς    ἠγαπήσαμεν   τὸν   Θεόν,   ἀλλ᾿   ὅτι αὐτὸς    ἠγάπησεν   ἡμᾶς   καὶ    ἀπέστειλε   τὸν    υἱὸν   αὐτοῦ     ἱλασμὸν  περὶ    τῶν   ἁμαρτιῶν    ἡμῶν.

11 Ἀγαπητοί,   εἰ    οὕτως    ὁ    Θεὸς     ἠγάπησεν   ἡμᾶς,   καὶ     ἡμεῖς     ὀφείλομεν    ἀλλήλους    ἀγαπᾶν.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄Ιω. 3, 21-4, 11

3, 21 Αγαπητοί,   εάν   η   καρδιά    μας   δεν   μας  κατακρίνει,  τότε   έχουμε   θάρρος να  πλησιάσουμε   τον    Θεό,   και   πέρνομε   από    αυτόν    ό,τι   ζητάμε,

22 διότι   τηρούμε   τις   εντολές   του    και   κάνουμε   εκείνα   που  του  είναι αρεστά.

23 Και   αυτή   είναι   η   εντολή   του:   να  πιστέψουμε   στο   όνομα   του   Υιού αυτού   Ιησού   Χριστού  και   να   αγαπάμε   ο   ένας   τον   άλλον,   σύμφωνα   με  την εντολή   που   μας    έδωκε.
24 Όποιος  τηρεί   τις   εντολές   του,   μένει     εν   τω   Θεώ    και    ο   Θεός   εν   αυτώ.   Και με   τούτο    ξέρουμε    ότι    μένει   μέσα     μας:   από   το   Πνεύμα,    το   οποίο   μας έδωκε.

4,1 Αγαπητοί,   μη   πιστεύετε    σε    κάθε   πνεύμα,   αλλά   δοκιμάζετε   τα πνεύματα,   εάν    είναι   από    τον   Θεό,   διότι    πολλοί   ψευδοπροφῆτες    βγήκαν  στο    κόσμο.

2 Με   τον   εξής   τρόπον   αναγνωρίζετε    το    Πνεύμα   του   Θεού:    κάθε    πνεύμα, το    οποίον   ομολογεί   ότι    ο   Ιησούς   Χριστός    ήλθε   ως    άνθρωπος,   είναι    από τον     Θεό,

3 και   κάθε   πνεύμα,   το   οποίον   δεν   ομολογεί    ότι     ο   Ιησούς   Χριστός   ήλθε   ως άνθρωπος,    δεν    είναι    από   τον     Θεό.   Αυτό   είναι    το   πνεύμα   του   αντιχρίστου, για    τον   οποίον   έχετε  ακούσει   ότι  έρχεται,   και   τώρα   είναι   ήδη   στον κόσμο.

4 Σεις,   παιδιά,   είσθε   από   τον   Θεό   και    τους   έχετε    νικήσει,    διότι   εκείνος που     είναι   μέσα    σας,   είναι     μεγαλύτερος   από   εκείνον   που   είναι    μέσα   στο κόσμο.

5 Αυτοί   είναι   από  τον   κόσμο,  δια    τούτο    ό,τι    λέγουν     είναι   από   τον   κόσμο και    ο    κόσμος    τους   ακούει.

6 Εμείς    είμεθα   από   τον   Θεό.   Όποιος   ξέρει   τον    Θεό,  μας   ακούει.   Όποιος δεν    είναι   από   τον  Θεό,   δεν  μας   ακούει.    Δι’   αυτού     του    μέσου αναγνωρίζουμε    το   πνεύμα   της   αληθείας   και    το   πνεύμα    της   πλάνης.

Η   αγάπη   του   Θεού   και   η   αγάπη   των  ανθρώπων

7 Αγαπητοί,    άς   αγαπάμε    ο   ένας   τον   άλλο,    διότι     η    αγάπη   είναι   από    τον Θεό   και    όποιος   αγαπά,   έχει   γεννηθεί    από    τον   Θεό   και   ξέρει    τον   Θεό.

8 Όποιος   δεν   αγαπά,   δεν    γνώρισε   τον     Θεό,   διότι    ο   Θεός   είναι   αγάπη.

9 Με   τούτο   φανερώθηκε     η   αγάπη   του   Θεού    σ’   εμάς:    ότι    τον   Υιό   του   τον μονογενή    έστειλε     ο    Θεός   στο    κόσμο,    για   να   ζήσουμε    δι’   αυτού.

10  Σε   τούτο   συνίσταται    η   αγάπη,    όχι   στο   ότι   εμείς   αγαπήσαμε   τον    Θεό,   αλλ’    ότι   αυτός   μας   αγάπησε   και   έστειλε   τον   Υιό   του   ως    ιλασμό   για   τις   αμαρτίες   μας.

11 Αγαπητοί,    εάν   ο    Θεός   μας   αγάπησε   με  τέτοιο  τρόπο,   πρέπει   και   εμείς να   αγαπάμε   ο   ένας    τον   άλλο.

Μάρκ. 14, 43-15, 1

14, 43 Καὶ    εὐθέως,     ἔτι     αὐτοῦ    λαλοῦντος,     παραγίνεται    Ἰούδας     ὁ    Ἰσκαριώτης,    εἷς   τῶν    δώδεκα,    καὶ    μετ᾿    αὐτοῦ     ὄχλος πολὺς     μετὰ    μαχαιρῶν    καὶ    ξύλων,     ἀπεσταλμένοι     παρὰ    τῶν     ἀρχιερέων   καὶ    γραμματέων    καὶ   τῶν     πρεσβυτέρων.

44 Δεδώκει    δὲ    ὁ    παραδιδοὺς    αὐτὸν   σύσσημον    αὐτοῖς    λέγων·    ὃν    ἂν    φιλήσω, αὐτός    ἐστι·    κρατήσατε    αὐτὸν     καὶ    ἀπαγάγετε    ἀσφαλῶς.

45 Καὶ    ἐλθὼν    εὐθέως     προσελθὼν   αὐτῷ     λέγει·     χαῖρε,     ραββί,    καὶ     κατεφίλησεν     αὐτόν.

46 Οἱ   δὲ   ἐπέβαλον    ἐπ᾿   αὐτὸν    τὰς    χεῖρας    αὐτῶν    καὶ     ἐκράτησαν    αὐτόν.

47 Εἷς     δέ  τις    τῶν  παρεστηκότων     σπασάμενος  τὴν  μάχαιραν  ἔπαισε  τὸν δοῦλον    τοῦ    ἀρχιερέως  καὶ   ἀφεῖλεν     αὐτοῦ  τὸ   ὠτίον.

48 Καὶ    ἀποκριθεὶς   ὁ    Ἰησοῦς  εἶπεν      αὐτοῖς·    ὡς   ἐπὶ     λῃστὴν  ἐξήλθετε   μετὰ   μαχαιρῶν    καὶ   ξύλων  συλλαβεῖν   με·

49 καθ᾿   ἡμέραν   πρὸς   ὑμᾶς  ἤμην  ἐν  τῷ    ἱερῷ     διδάσκων,   καὶ   οὐκ   ἐκρατήσατέ  με.   Ἀλλ᾿   ἵνα  πληρωθῶσιν   αἱ  γραφαί.

50  καὶ   ἀφέντες αὐτὸν   ἔφυγον   πάντες.

51 Καὶ   εἷς  τις    νεανίσκος    ἠκολούθησεν   αὐτῷ,   περιβεβλημένος   σινδόνα   ἐπὶ   γυμνοῦ·    καὶ     κρατοῦσιν   αὐτὸν  οἱ  νεανίσκοι.

52 Ὁ   δὲ   καταλιπὼν  τὴν   σινδόνα   γυμνὸς    ἔφυγεν   ἀπ᾿   αὐτῶν.

Ο   Ιησούς   Χριστός   δικάζεται   ενώπιον   του   αρχιερέως

53 Καὶ   ἀπήγαγον  τὸν   Ἰησοῦν   πρὸς  τὸν   ἀρχιερέα  καὶ   συνέρχονται   αὐτῷ   πάντες  οἱ  ἀρχιερεῖς  καὶ  οἱ  πρεσβύτεροι  καὶ   οἱ   γραμματεῖς.

54 Καὶ   ὁ   Πέτρος   ἀπὸ     μακρόθεν   ἠκολούθησεν  αὐτῷ  ἕως   ἔσω   εἰς     τὴν    αὐλὴν τοῦ   ἀρχιερέως,   καὶ   ἦν   συγκαθήμενος  μετὰ   τῶν    ὑπηρετῶν   καὶ   θερμαινόμενος  πρὸς   τὸ  φῶς.

55 Οἱ   δὲ   ἀρχιερεῖς   καὶ    ὅλον   τὸ    συνέδριον   ἐζήτουν   κατὰ  τοῦ   Ἰησοῦ   μαρτυρίαν  εἰς  τὸ   θανατῶσαι   αὐτόν,   καὶ   οὐχ  εὕρισκον·

56 πολλοὶ   γὰρ    ἐψευδομαρτύρουν   κατ᾿  αὐτοῦ,   καὶ   ἴσαι   αἱ    μαρτυρίαι    οὐκ    ἦσαν.

57 Καί     τινες    ἀναστάντες    ἐψευδομαρτύρουν     κατ᾿   αὐτοῦ   λέγοντες

58 ὅτι   ἡμεῖς     ἠκούσαμεν  αὐτοῦ    λέγοντος,  ὅτι   ἐγὼ    καταλύσω  τὸν   ναὸν τοῦτον   τὸν     χειροποίητον   καὶ   διὰ   τριῶν   ἡμερῶν    ἄλλον    ἀχειροποίητον οἰκοδομήσω.

59 Καὶ  οὐδὲ   οὕτως   ἴση   ἦν   ἡ    μαρτυρία    αὐτῶν.

60 Καὶ   ἀναστὰς   ὁ   ἀρχιερεὺς   εἰς   τὸ   μέσον     ἐπηρώτα  τὸν   Ἰησοῦν  λέγων·    οὐκ    ἀποκρίνῃ    οὐδέν;   Τί    οὗτοί   σου    καταμαρτυροῦσιν;

61 Ὁ   δὲ   ἐσιώπα  καὶ    οὐδὲν    ἀπεκρίνατο.   πάλιν   ὁ   ἀρχιερεὺς  ἐπηρώτα    αὐτὸν καὶ    λέγει   αὐτῷ·   σὺ   εἶ   ὁ   Χριστὸς  ὁ   υἱὸς  τοῦ   εὐλογητοῦ;

62 Ὁ   δὲ   Ἰησοῦς   εἶπεν·   ἐγώ    εἰμι·   καὶ    ὄψεσθε    τὸν   υἱὸν   τοῦ   ἀνθρώπου    ἐκ δεξιῶν    καθήμενον   τῆς    δυνάμεως   καὶ     ἐρχόμενον   ἐπὶ  τῶν    νεφελῶν    τοῦ    οὐρανοῦ.

63 Ὁ  δὲ   ἀρχιερεὺς    διαρρήξας  τοὺς    χιτῶνας    αὐτοῦ    λέγει·   τί    ἔτι     χρείαν    ἔχομεν   μαρτύρων;

64 Ἠκούσατε   πάντως    τῆς    βλασφημίας·   τί    ὑμῖν   φαίνεται;   οἱ   δὲ   πάντες κατέκριναν    αὐτὸν   εἶναι    ἔνοχον   θανάτου.

65 Καὶ   ἤρξαντό    τινες   ἐμπτύειν    αὐτῷ  καὶ    περικαλύπτειν   τὸ    πρόσωπον αὐτοῦ    καὶ    κολαφίζειν   αὐτὸν   καὶ   λέγειν     αὐτῷ·     προφήτευσον    ἡμῖν   τίς    ἐστιν    ὁ   παίσας     σε.    Καὶ    οἱ   ὑπηρέται  ραπίσμασιν    αὐτὸν   ἔβαλον.

Ο  Πέτρος   αρνείται   τον   Ιησού  Χριστό

66 Καὶ   ὄντος   τοῦ     Πέτρου   κάτω   ἐν  τῇ   αὐλῇ   ἔρχεται    μία   τῶν   παιδισκῶν   τοῦ    ἀρχιερέως,

67 καὶ    ἰδοῦσα   τὸν   Πέτρον   θερμαινόμενον    ἐμβλέψασα   αὐτῷ   λέγει·   καὶ     σὺ   μετὰ   τοῦ   Ἰησοῦ   τοῦ    Ναζαρηνοῦ    ἦσθα.

68 Ὁ   δὲ   ἠρνήσατο     λέγων·   οὐκ  οἶδα   οὐδὲ   ἐπίσταμαι   τί   σὺ   λέγεις.    Καὶ    ἐξῆλθεν   ἔξω    εἰς   τὸ   προαύλιον,   καὶ   ἀλέκτωρ    ἐφώνησε.

69 Καὶ   ἡ    παιδίσκη  ἰδοῦσα    αὐτὸν  πάλιν   ἤρξατο    λέγειν    τοῖς    παρεστηκόσιν    ὅτι    οὗτος   ἐξ    αὐτῶν    ἐστιν.

70 Ὁ   δὲ  πάλιν    ἠρνεῖτο.   καὶ  μετὰ  μικρὸν  πάλιν   οἱ  παρεστῶτες    ἔλεγον     τῷ    Πέτρῳ·   ἀληθῶς   ἐξ    αὐτῶν   εἶ·    καὶ     γὰρ   Γαλιλαῖος   εἶ  καὶ   ἡ   λαλιά  σου   ὁμοιάζει.

71 Ὁ   δὲ    ἤρξατο    ἀναθεματίζειν   καὶ   ὀμνύναι    ὅτι   οὐκ   οἶδα   τὸν    ἄνθρωπον τοῦτον    ὃν   λέγετε.    καὶ   ἐκ   δευτέρου    ἀλέκτωρ    ἐφώνησε.
72 Καὶ    ἀνεμνήσθη   ὁ   Πέτρος  τὸ   ρῆμα   ὃ  εἶπεν  αὐτῷ    ὁ  Ἰησοῦς    ὅτι  πρὶν  ἀλέκτορα  φωνῆσαι  δίς,  ἀπαρνήσῃ  με   τρίς·  καὶ   ἐπιβαλὼν    ἔκλαιε.

15, 1 Καὶ  εὐθέως   ἐπὶ   τὸ  πρωὶ   συμβούλιον    ποιήσαντες  οἱ   ἀρχιερεῖς   μετὰ   τῶν πρεσβυτέρων   καὶ   γραμματέων  καὶ  ὅλον   τὸ  συνέδριον,  δήσαντες   τὸν    Ἰησοῦν    ἀπήνεγκαν    καὶ   παρέδωκαν    τῷ    Πιλάτῳ.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 14, 43-15, 1

14, 43 Αμέσως,   ενώ   αυτός   ακόμη   μιλούσε,   έρχεται     ο  Ιούδας,   ένας    από   τους δώδεκα,  και   μαζί   του    όχλος   πολύς   με   μαχαίρια  και  ξύλα,   εκ    μέρους   των αρχιερέων,    των    γραμματέων   και   των   πρεσβυτέρων.

44 Εκείνος    που   θα   τον  παρέδιδε   τους    είχε    δώσει  σύνθημα   και  τους    είχε πει,   «Εκείνον   που   θα   φιλήσω,   αυτός   είναι·   συλλάβετέ  τον    και   φέρετέ   τον   με ασφάλεια».

45 Και   όταν   ήλθε,   αμέσως   τον    πλησίασε   και   του   λέγει,   «Ραββί»,   και   τον κατεφίλησε.

46 Εκείνοι   έβαλαν   τα   χέρια   επάνω  του   και   τον   συνέλαβαν.

47 Ένας  από   εκείνους   που   παρευρίσκοντο,   έσυρε   την   μάχαιρα   και κτύπησε   τον   δούλο   του   αρχιερέως   και   του   έκοψε   το  αυτί.

48 Τότε   ο   Ιησούς   τους   είπε,   «Ήλθατε   σαν   να   επρόκειτο   για   κανένα   ληστή   να   με   συλλάβετε   με  μαχαίρια   και   ξύλα;

49 Κἀθε   ημέρα    ήμουν   κοντά   σας  στο   ναό   και   δίδασκα   και   δεν  με πιάσατε.   Αλλά  άς   εκπληρωθούν   οι  γραφές».

50 Και   όλοι   τον   άφησαν  και   έφυγαν.

51 Κάποιος    νέος   τον   ακολουθούσε  γυμνός,  τυλιγμένος     κατάσαρκα   με   ένα σινδόνι   και   τον   συνέλαβαν.

52 Αλλά  αυτός   άφησε  το  σινδόνι   και   τους   έφυγε   γυμνός.

Ο   Ιησούς    δικάζεται   ενώπιον   του   αρχιερέως

53 Και    έφεραν   τον   Ιησού    στον   αρχιερέα   και   μαζεύονται    όλοι  οι αρχιερείς   και   οι  πρεσβύτεροι   και   οι   γραμματείς.

54 Ο  Πέτρος   τον   ακολούθησε   από   μακρυά   έως   μέσα    στην  αυλή  του αρχιερέως   και    καθότανε  μαζί   με  τους  υπηρέτες   και  ζεσταινότανε   στην φωτιά.

55 Οι   αρχιερείς  και   ολόκληρο  το  συνέδριο     ζητούσαν   κάποια  μαρτυρία    κατά  του   Ιησού,   ώστε   να  τον   θανατώσουν,   αλλά   δεν   εύρισκαν.

56 Πολλοί  ψευδομάρτυρες   παρουσιάσθηκαν   εναντίον   του   αλλά   οι μαρτυρίες   δεν    ήσαν   σύμφωνοι.

57 Μερικοί    σηκώθηκαν   και    ψευδομαρτυρούσαν    εναντίον   του   και   έλεγαν,

58 «Εμείς   τον   έχουμε   ακούσει   να   λέγει,   «Εγώ   θα   γκρεμίσω   τον   ναό   αυτό   τον  χειροποίητο   και   σε  τρεις   ημέρες   θα   ανοικοδομήσω   άλλο αχειροποίητο».

59 Αλλά   ούτε  και  στην  περίπτωσι   αυτή   ήτο   σύμφωνη   η   μαρτυρία   τους.

60 Τότε    σηκώθηκε   ο   αρχιερεύς    στο  μέσον   και   ρώτησε   τον   Ιησού,   «Δεν απαντάς   τίποτε;    Διατί   μαρτυρούν   εναντίον   σου;».

61 Αυτός    σιωπούσε  και   δεν   απαντούσε  τίποτε.   Πάλι    ο   αρχιερεύς   τον ερώτησε,   «Συ   είσαι    ο    Χριστός   ο    Υιός   του   Ευλογητού;».

62 Ο   δε   Ιησούς  είπε,   «Εγώ   είμαι·   και   θα    ιδήτε  τον   Υιό   του   ανθρώπου   να κάθεται   στα   δεξιά   της    Δυνάμεως   και   να   έρχεται   επάνω   στα  σύννεφα του   ουρανού».

63 Ο   αρχιερεύς   έσχισε   τα   ενδύματά  του   και   λέγει,   «Τι   ανάγκη   έχουμε από    μάρτυρες;

64 Ακούσατε   την    βλασφημία.   Τι   νομίζετε;».   Όλοι   δε   τον    κατέκριναν   ότι είναι   ένοχος   θανάτου.

65 Και   μερικοί   άρχισαν   να   τον   φτύνουν   και   να   σκεπάζουν   το   πρόσωπό    του    και   να   τον   κτυπούν   με  γροθιές   και   να   του   λέγουν,   «Προφήτευσε».   Και οι   υπηρέτες   τον   ρράπιζαν.

Ο  Πέτρος   αρνείται   τον  Ιησού   Χριστό

66 Ενώ   ο   Πέτρος   ήτο   κάτω   στην   αυλή,   έρχεται  μία   από   τις   υπηρέτριες του   αρχιερέως,

67 και  όταν   είδε   τον   Πέτρο   να   ζεσταίνεται,   αφού   τον   κύτταξε    καλά,   του λέγει,   «Και   συ   ήσουνα   μαζί   με   τον   Ναζαρηνό,   τον   Ιησού».

68 Αυτός   όμως   αρνήθηκε   και   είπε,   «Ούτε   ξέρω,   ούτε  καταλαβαίνω   τι   λές». Και   βγήκε   έξω    στο   προαύλιο   και   ένας   πετεινός   ελάλησε.

69 Και   η   υπηρέτρια,   όταν   τον   είδε,   άρχισε   πάλι   να   λέγει    σ’  εκείνους   που ευρίσκοντο   εκεί,   «Αυτός    είναι   απὸ   αυτούς».

70 Αλλά   ο   Πέτρος   πάλι   αρνήθηκε.   Και   ύστερα   από   λίγο   οι   ευρισκόμενοι εκεί   πάλι   του   έλεγαν,   «Αλήθεια,   είσαι   απ’   αυτούς,   διότι   είσαι   Γαλιλαίος και   η   προφορά   σου  μοιάζει».

71Εκείνος    δε   άρχισε   με   κατάρες   και   όρκους   να  λέγει,   «Δεν   ξέρω   τον άνθρωπο   αυτό   για   τον   οποίο   μιλάτε».
72 Και   για   δεύτερη  φορά    λάλησε   ο   πετεινός.   Και    θυμήθηκε   ο   Πέτρος   ότι ο   Ιησούς   του   είχε   πει,   «Πριν   λαλήσει   δυο   φορές    ο   πετεινός,   θα   με απαρνηθείς   τρεις    φορές»,    και   άρχισε   να   κλαίει.

15, 1 Και    νωρίς   το   πρωΐ   είχαν    συμβούλιο    οι    αρχιερείς    μαζί    με    τους πρεσβυτέρους    και   τους    γραμματείς    και    όλο    το   συνέδριο    και    αφού    έδεσαν    τον Ιησού,   τον    μετέφεραν   και   τον  παρέδωκαν    στο  Πιλάτο.

Aye. 3, 21-4, 11

3, 21 Beloved, if our heart does not condemn us, then we have the courage to draw near to God, and we pass from him what we ask,

22 For we keep his commandments, and do those things that are pleasing in his sight.

23 And this is his commandment, That we should believe on the name of this Son Jesus Christ, and love one another, according to his commandment.

24 He that keepeth his commandments abideth in God, and God therein. And by this we know that He dwells in us: by the Spirit, who has given us.

4.1 Beloved, do not believe in every spirit, but test the spirits, if they are of God, for many false prophets have come into the world.

2 In this way you acknowledge the Spirit of God: every spirit who confesses that Jesus Christ came as a human is from God,

3 and every spirit, which does not confess that Jesus Christ came as a man, is not of God. This is the spirit of the antichrist, of whom you have heard that he is coming, and now he is already in the world.

4 You, children, are from God and have defeated them, for he who is in you is greater than he who is in the world.

5 They are of the world, therefore what they say is of the world, and the world heareth them.

6 We are from God. Whoever knows God hears us. Whoever is not of God does not hear us. By this means we recognize the spirit of truth and the spirit of error.

The love of God and the love of people

7 Beloved, let us love one another, for love is of God, and he that loveth is begotten of God, and knoweth God.

8 He who does not love has not known God, for God is love.

9 By this the love of God was revealed to us, that God sent his only begotten Son into the world, that we might live thereby.

10 This is love, not that we loved God, but that he loved us and sent his Son as a sacrifice for our sins.

11 Beloved, if God so loved us, we must love one another.

Mark. 14, 43–15, 1

14, 43 Immediately, while he was still speaking, Judas, one of the twelve, came, and with him a great crowd of knives and wood, from the chief priests, the secretaries, and the elders.

44 The one who would deliver him up had given them a slogan and told them, "The one I will kiss, this is he; grab him and carry him safely."

45 And when he was come, straightway he came to him, and saith unto him, Rabbi, and kissed him.

46 They laid hands on him and arrested him.

47 One of those who was present drew the knife and struck the servant of the high priest and cut off his ear.

48 Then Jesus said to them, "Did you come as a robber to arrest me with knives and staves?

49 Every day I was near the temple and taught and you did not catch me. But let the scriptures be fulfilled. "

50 And they all left him, and departed.

51 A young man was following him naked, wrapped in a robe with a bell, and arrested.

52 But he left the bell and left them naked.

Jesus is being tried before the high priest

53 And they brought Jesus to the high priest, and all the chief priests and the elders and the secretaries were gathered together.

54 Peter followed him from afar into the courtyard of the high priest and sat down with the servants and warmed himself in the fire.

55 The chief priests and the whole congregation sought some testimony against Jesus to put him to death, but they were not found.

56 Many false witnesses appeared against him, but the testimony was not conclusive.

57 And some stood up and testified against him, and said,

58 "We have heard him say, 'I will demolish this temple, and in three days I will rebuild another temple.'

59 But neither was their testimony in this case.

60 Then the high priest stood up in the middle, and asked Jesus, "Do you not answer anything? Why are they testifying against you? "

61 He was silent and answered nothing. Again the high priest asked him, "Are you the Christ the Son of the Blessed One?"

62 And Jesus said, "I am he; and ye shall see the Son of man sitting on the right hand of the Power, and coming upon the clouds of heaven."

63 The high priest tears his clothes and says, "What do we need witnesses for?

64 You heard the blasphemy. What do you think;". Not everyone condemned him to be guilty of death.

65 And some began to spit on him, and to cover his face, and to beat him with the fists, and to say unto him, Prophesy. And the servants beat him.

Peter denies Jesus Christ

66 While Peter was down in the courtyard, one of the high priest's servants comes,

67 And when he saw Peter getting warm, having beaten him well, he says to him, "And I was with the Nazarene, Jesus."

68 But he refused, saying, "I neither know nor understand what you say." And he went out into the courtyard, and a rooster crowed.

69 And when the maid saw him, he began again to say unto them that stood there, This is one of them.

70 But Peter again refused. And after a while the people there again said to him, "Really, you are one of them, because you are a Galilean and your pronunciation looks like."

71 He didn't begin with curses and vows to say, "I don't know the man you are talking about."

72 And the cock crowed a second time. And Peter remembered that Jesus had said to him, "Before the cock crow twice, you will deny me three times," and he began to cry.

15, 1 And early in the morning the chief priests, with the elders and the scribes, and the whole congregation, had a council; and when they had bound Jesus, they carried him away, and delivered him to Pilate.