Ο Άγιος Βλάσιος ο Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας

Ο   Άγιος   Βλάσιος   έζησε   στα   χρόνια   του   αυτοκράτορα   Λικινίου (308 – 323 μ.Χ.). Σπούδασε ιατρική, αλλά προσέφερε χωρίς χρήματα τις υπηρεσίες του, ως  φιλανθρωπία,  στους   πάσχοντες   και  ασθενείς.  Εκτός  από  την   ιατρική   βοήθεια   χορηγούσε   δωρεάν  στους   ασθενείς τα   φάρμακα και τους έδινε τα έξοδα της νοσηλείας τους. Η φιλανθρωπική  του  δραστηριότητα   καλλιεργείτο   στην  ψυχή  του  από την   αγάπη  προς   τον   Θεό   και   τη   μελέτη  της  Αγίας  Γραφής.   Η  Εκκλησία   τον   δέχθηκε    στις    τάξεις  του  ιερού  κλήρου  και  τον  εξέλεξε    Επίσκοπο   Σεβαστείας.

Επί   της   βασιλείας   του    Λικινίου,   ο   έπαρχος  Αγρικόλας  τον συνέλαβε    και  τον  υπέβαλε  σε   φρικτά  βασανιστήρια.   Οι   στρατιώτες, αφού  τον   μαστίγωσαν   ανηλεώς    με   ραβδιά,   τον   κρέμασαν  από ξύλο   και   στην   συνέχεια   τον   οδήγησαν   δεμένο    στην   φυλακή. Έπειτα τον έριξαν στον βυθό μιας λίμνης. Όμως ο Άγιος, με τη θαυματουργική  επέμβαση του  Θεού  διασώθηκε.   Εξοργισθέντες    τότε οι   εχθροί   της   πίστεως   τον   αποκεφάλισαν.  Έτσι,   ο   Ιερομάρτυς Βλάσιος   έλαβε   από   τον  Κύριο   της  δόξας   το   στέφανο  του μαρτυρίου.   
Η   Σύναξή   του   ετελείτο   στο   Μαρτύριό   του,  το   οποίο   βρισκόταν κοντά  στο Μαρτύριο    του    Αγίου   Αποστόλου   Φιλίππου.

Απολυτίκιον.  Ήχος   πλ. α’.  Τον  συνάναρχον  Λόγον. 
Φερωνύμως  βλαστήσας ως δένδρον   εύκαρπον,   Ιεράρχα   Κυρίου   Βλάσιε  ένδοξε, μαρτυρίου τους καρπούς κόσμω προήγαγες, και θαυμάτων δωρεάς, αναβλύζεις δαψιλώς, ως θείος Ιερομάρτυς, τοις καταφεύγουσι   Πάτερ,   τη    αντιλήψει   της   πρεσβείας   σου.

Κοντάκιον.   Ήχος  β’. Τα  άνω ζητών.          
Ο   θείος  βλαστός, το  άνθος  το  αμάραντον, αμπέλου  Χριστού,  το  κλήμα το  πολύφορον, θεοφόρε   Βλάσιε,  τους  εν  πίστει   τελούντας  την μνήμην  σου,   ευφροσύνης   πλήρωσον  της  σης,  πρεσβεύων  απαύστως υπέρ   πάντων  ημών.

Μεγαλυνάριον.
Λόγον αληθείας γεηπονών, της δικαιοσύνης, αναβλάστησας τους καρπούς,  ών   η    Εκκλησία,  οσώραι  γευόμενη,  Βλάσιε  Ιεράρχα,  τιμά τους   άθλους   σου.

Saint Vlasios the Hieromartyr of the Holy Archbishop of Sebastia

Saint Vlasios lived in the years of Emperor Licinius (308 - 323 AD). He studied medicine, but offered his services, as a charity, to patients and patients without charity. In addition to medical assistance, he provided patients with medicines free of charge and paid for their medical expenses. His charitable activity was cultivated in his soul by his love for God and the study of the Bible. The Church received him into the ranks of the clergy and elected him Bishop of Sebastia.

During the reign of Licinius, the governor of Agrikolas arrested him and subjected him to horrific torture. The soldiers, after being ruthlessly beaten with a stick, hung him on a stick and then led him to prison. Then they threw him to the bottom of a lake. But the Saint, with God's miraculous intervention, was saved. Outraged then the enemies of the faith beheaded him. Thus, Hieromartyr Vlasios received the crown of martyrdom from the Lord of glory.

His Synagogue was spent in his Martyrdom, which was near the Martyrdom of St. Apostle Philip.

Absolutely. Sound a'. Co-captain Logon.

Ferociously sprouted as a fruitful tree, Hierarch Lord Blassie glorified, witnessing the fruits I have promoted, and wonders of donation, you pour forth, as Uncle Hieromartyr, into your father's palace.

It's close. B sound. The above askers.

The divine shoot, the flower of the amaranth, the vine of Christ, the fruitful vine, Theophilus Blassie, in their faith, being in memory of us, full of her kindness, ambassadors for all of us.

Magnificent.

For the sake of true gardens, of righteousness, I have sprinkled the fruits, which the Church tastes like, Blessed Hierarch, honors your labors.