ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Α΄ Ἰω. 4, 20-5, 20

20 Ἐάν τις εἴπῃ    ὅτι   ἀγαπῶ  τὸν  Θεόν,  καὶ  τὸν  ἀδελφὸν  αὐτοῦ  μισῇ, ψεύστης  ἐστίν·  ὁ  γὰρ  μὴ   ἀγαπῶν  τὸν   ἀδελφὸν  ὃν   ἐώρακε,  τὸν  Θεόν   ὃν οὐχ  ἑώρακε  πῶς  δύναται    ἀγαπᾶν;      
21 Καὶ   ταύτην τὴν  ἐντολὴν  ἔχομεν  ἀπ᾿  αὐτοῦ,  ἵνα  ὁ  ἀγαπῶν  τὸν Θεὸν  ἀγαπᾷ  καὶ  τὸν  ἀδελφὸν  αὐτοῦ.

1 Πᾶς  ὁ   πιστεύων  ὅτι  Ἰησοῦς  ἐστιν  ὁ  Χριστός,  ἐκ τοῦ   Θεοῦ  γεγέννηται,   καὶ   πᾶς  ὁ  ἀγαπῶν  τὸν  γεννήσαντα  ἀγαπᾷ  καὶ  τὸν γεγεννημένον   ἐξ  αὐτοῦ.

2 Ἐν  τούτῳ  γινώσκομεν  ὅτι  ἀγαπῶμεν   τὰ   τέκνα   τοῦ   Θεοῦ,  ὅταν   τὸν   Θεὸν   ἀγαπῶμεν   καὶ  τὰς   ἐντολὰς  αὐτοῦ  τηρῶμεν.

3 Αὕτη   γάρ  ἐστιν  ἡ   ἀγάπη  τοῦ   Θεοῦ,  ἵνα   τὰς   ἐντολὰς αὐτοῦ  τηρῶμεν·   καὶ  αἱ  ἐντολαὶ  αὐτοῦ  βαρεῖαι  οὐκ   εἰσίν,

4 ὅτι    πᾶν  τὸ   γεγεννημένον  ἐκ  τοῦ   Θεοῦ   νικᾷ  τὸν  κόσμον· καὶ   αὕτη     ἐστὶν  ἡ  νίκη  ἡ  νικήσασα  τὸν   κόσμον,  ἡ  πίστις   ἡμῶν.

5 Τίς     ἐστιν   ὁ   νικῶν  τὸν  κόσμον εἰ    μὴ   ὁ   πιστεύων   ὅτι   Ἰησοῦς   ἐστιν   ὁ   υἱὸς   τοῦ  Θεοῦ;

6 Οὗτός    ἐστιν   ὁ   ἐλθὼν   δι᾿  ὕδατος  καὶ   αἵματος, Ἰησοῦς   Χριστός· οὐκ   ἐν   τῷ   ὕδατι  μ όνον,   ἀλλ᾿  ἐν   τῷ  ὕδατι   καὶ  τὸ  αἵματι· καὶ   τὸ   Πνεῦμά  ἐστι   τὸ   μαρτυροῦν,   ὅτι   τὸ  Πνεῦμά   ἐστιν  ἡ    ἀλήθεια.

7 Ὅτι  τρεῖς   εἰσιν  οἱ   μαρτυροῦντες  ἐν   τῷ   οὐρανῷ,   ὁ   Πατήρ,   ὁ   Λόγος   καὶ   τὸ  Ἅγιον  Π νεῦμα,   καὶ  οὗτοι   οἱ   τρεῖς   ἕν  εἰσι·   καὶ   τρεῖς εἰσιν   οἱ   μαρτυροῦντες   ἐν  τῇ   γῇ,

8 τὸ   Πνεῦμα  καὶ   τὸ  ὕδωρ  καὶ  τὸ  αἷμα,  καὶ   οἱ   τρεῖς  εἰς  τὸ  ἕν  εἰσιν.

9 Εἰ   τὴν   μαρτυρίαν  τῶν   ἀνθρώπων  λαμβάνομεν,  ἡ  μαρτυρία τοῦ     Θεοῦ  μείζων  ἐστίν·  ὅτι  αὕτη   ἐστὶν   ἡ  μαρτυρία  τοῦ  Θεοῦ   ἣν μεμαρτύρηκε   περὶ    τοῦ   υἱοῦ   αὐτοῦ.

10 Ὁ    πιστεύων   εἰς   τὸν   υἱὸν  τοῦ    Θεοῦ   ἔχει   τὴν   μαρτυρίαν  ἐν  αὐτῷ·   ὁ   μὴ  πιστεύων     τῷ   Θεῷ   ψεύστην   πεποίηκεν   αὐτόν,  ὅτι  οὐ    πεπίστευκεν   εἰς  τὴν  μαρτυρίαν  ἣν  μεμαρτύρηκεν  ὁ   Θεὸς   περὶ   τοῦ  υἱοῦ   αὐτοῦ.

11 Καὶ  αὕτη  ἐστὶν   ἡ  μαρτυρία,  ὅτι  ζωὴν  αἰώνιον  ἔδωκεν  ἡμῖν  ὁ   Θεός,   καὶ    αὕτη   ἡ  ζωὴ   ἐν  τῷ  υἱῷ    αὐτοῦ   ἐστιν.

12 Ὁ    ἔχων   τὸν   υἱὸν   ἔχει   τὴν   ζωήν·   ὁ  μὴ  ἔχων    τὸν   υἱὸν   τοῦ  Θεοῦ    τὴν   ζωὴν οὐκ   ἔχει.

13 Ταῦτα  ἔγραψα   ὑμῖν  τοῖς  πιστεύουσιν   εἰς  τὸ  ὄνομα   τοῦ   υἱοῦ   τοῦ  Θεοῦ,   ἵνα   εἰδῆτε  ὅτι  ζωὴν   αἰώνιον   ἔχετε,   καὶ   ἵνα  πιστεύητε   εἰς τὸ   ὄνομα  τοῦ  υἱού τοῦ   Θεοῦ.

14 Καὶ   αὕτη   ἐστὶν  ἡ   παρρησία   ἣν   ἔχομεν     πρὸς   αὐτόν,   ὅτι   ἐάν   τι   αἰτώμεθα κατὰ  τὸ  θέλημα   αὐτοῦ,   ἀκούει    ἡμῶν.

15 καὶ  ἐὰν  οἴδαμεν   ὅτι  ἀκούει   ἡμῶν  ὃ  ἂν    αἰτώμεθα,   οἴδαμεν  ὅτι  ἔχομεν   τὰ   αἰτήματα   ἃ   ᾐτήκαμεν  παρ᾿   αὐτοῦ.

16 Ἐάν  τις   ἴδῃ   τὸν   ἀδελφὸν   αὐτοῦ   ἁμαρτάνοντα   ἁμαρτίαν   μὴ   πρὸς θάνατον,   αἰτήσει,     καὶ  δώσει   αὐτῷ   ζωήν,   τοῖς  ἁμαρτάνουσι  μὴ    πρὸς θάνατον.   Ἔστιν   ἁμαρτία  πρὸς   θάνατον·   οὐ  περὶ   ἐκείνης    λέγω   ἵνα   ἐρωτήσῃ.

17 Πᾶσα  ἀδικία  ἁμαρτία   ἐστίν·  καὶ  ἔστιν    ἁμαρτία   οὐ   πρὸς   θάνατον.

18 Οἴδαμεν  ὅτι   πᾶς   ὁ  γεγεννημένος   ἐκ   τοῦ  Θεοῦ   οὐχ   ἁμαρτάνει,  ἀλλ᾿    ὁ   γεννηθεὶς  ἐκ   τοῦ   Θεοῦ   τηρεῖ    ἑαυτόν,   καὶ    ὁ   πονηρὸς   οὐχ  ἅπτεται    αὐτοῦ.

19 Οἴδαμεν  ὅτι  ἐκ   τοῦ  Θεοῦ     ἐσμεν,   καὶ   ὁ  κόσμος     ὅλος  ἐν  τῷ  πονηρῷ  κεῖται.

20 Οἴδαμεν   δὲ   ὅτι  ὁ  υἱὸς   τοῦ    Θεοῦ    ἥκει   καὶ   δέδωκεν  ἡμῖν   διάνοιαν  ἵνα γινώσκωμεν  τὸν  ἀληθινόν·   καί   ἐσμεν   ἐν  τῷ  ἀληθινῷ,   ἐν  τῷ   υἱῷ    αὐτοῦ  Ἰησοῦ  Χριστῷ.  οὗτός  ἐστιν     ὁ   ἀληθινὸς   Θεὸς    καὶ   ζωὴ   αἰώνιος.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Α΄ Ιω. 4, 20-5, 20

4, 20 Εάν   πει   κανείς,   «Αγαπώ   τον   Θεό»,  αλλά   μισεί   τους   αδελφούς   του, αυτός  είναι  ψεύτης,  διότι  εκείνος  που   δεν   αγαπά   τον  αδελφό   του,  τον οποίο   έχει  ιδεί,   πως   είναι   δυνατόν   να   αγαπά   τον   Θεό   τον   οποίο  δεν έχει  ιδεί;           
21 Αυτήν  την   εντολή   έχουμε   από   αυτόν:  όποιος   αγαπά  τον   Θεό,   να αγαπά   και  τους   αδελφούς  του.

5, 1 Όποιος  πιστεύει   ότι   ο  Ιησούς   είναι  ο   Χριστός,   έχει  γεννηθεί  από τον   Θεό   και   όποιος   αγαπά   τον  γεννήσαντα  αγαπά  και  εκείνον  που   έχει  γεννηθεί   από  αυτόν.

2 Και   έτσι   ξέρουμε   ότι,  όταν  αγαπάμε   τον  Θεό   και   τηρούμε   τις εντολές   του,  αγαπάμε  και   τα  παιδιά   του  Θεού.

3 Διότι  αγάπη   προς   τον  Θεό   είναι   να   τηρούμε   τις    εντολές  του, και   οι  εντολές  του   δεν  είναι  βαρειές,

4 διότι   κάθε  τι   που   έχει   γεννηθεί   από   τον  Θεό   νικά   τον   κόσμο και   αυτή   είναι    η   νίκη   που    νίκησε  τον   κόσμο,  η   πίστις   μας.

5 Ποιος     είναι  εκείνος  που  νικά  τον  κόσμο   παρά  εκείνος  που πιστεύει  ότι  ο  Ιησούς  είναι   ο   Υιός   του   Θεού;

6 Αυτός   είναι   εκείνος   που   ήλθε   δι’ ύδατος   και   αίματος,   ο   Ιησούς Χριστός·  όχι   μόνο   με   το   ύδωρ   αλλά   με   το   ύδωρ  και   το   αίμα.  Και   το   Πνεύμα  είναι   εκείνος  που   δίνει  μαρτυρία,  διότι  το  Πνεύμα είναι  η   αλήθεια.

7 Τρεις  είναι  εκείνοι  που  μαρτυρούν   [εις  τον  ουρανό,  ο   Πατέρας,  ο  Λόγος  και   το   Άγιο   Πνεύμα  και   αυτοί  οι  τρεις  είναι  ένα  και   τρεις είναι  εκείνοι   που  μαρτυρούν  στη   γη],

8 το   Πνεύμα  και   το  ύδωρ  και  το  αίμα  και   οι   τρεις  είναι   σύμφωνοι.

9 Εάν   δεχώμεθα  την  μαρτυρία   των  ανθρώπων,  η   μαρτυρία  του   Θεού   είναι   μεγαλύτερη,  και   η   μαρτυρία   αυτή   είναι   του   Θεού,   την  οποία   έδωκε  για   τον   Υιό   του.

10 Όποιος   πιστεύει   στον  Υιό  του  Θεού,  έχει   την  μαρτυρία   αυτὴ   μέσα του.   Όποιος  δεν  πιστεύει   στον   Θεό,   τον  έχει  κάνει   ψεύτη,  διότι  δεν  πίστεψε   στην  μαρτυρία,   την   οποία   ο   Θεός  έδωκε  για   τον   Υιό   του.

11 Και   η  μαρτυρία   είναι   αυτή:    ότι   ο   Θεός  μας   έδωκε   ζωή   αιώνιο,   και   η ζωή   αυτὴ   υπάρχει   στον  Υιό   του.

12 Όποιος    έχει   τον   Υιό,   έχει  την  ζωή·   όποιος  δεν  έχει  τον   Υιό   του   Θεού, δεν   έχει  την  ζωή.

Επίλογος

13 Αυτά   έγραψα  σ’   εσάς   που   πιστεύετε   στο   όνομα   του   Υιού   του   Θεού, για   να   γνωρίσετε   ότι   έχετε  ζωή   αιώνιο.

14 Μπορούμε  να   πλησιάσουμε    τον  Θεό  με   εμπιστοσύνη   για   τον   εξής λόγο:   εάν   ζητάμε   κάτι  σύμφωνα   με   το  θέλημά  του,   μας   ακούει.

15 Και   εάν   ξέρουμε   ότι   ακούει  τα   αιτήματά   μας,  ξέρουμε   ότι  εκείνα   που του   ζητήσαμε    έγιναν  δικά   μας.

16 Εάν   ιδεί  κανείς   τον    αδελφό  του  να  κάνει   αμαρτία,   η   οποία   δεν  είναι αμαρτία   θανάσιμη,  τότε  πρέπει  να    προσευχηθεί   και   θα   του  δώσει   ο   Θεός ζωή,    σ’ εκείνους   που     δεν  διαπράττουν  αμαρτία  θανάσιμη.   Υπάρχει αμαρτία  θανάσιμη.  Δεν  λέγῳ  να   παρακαλέσει   γι’  αυτήν.

17 Κάθε   αδικία  είναι   αμαρτία  και  υπάρχει   αμαρτία   η  οποία  δεν   είναι θανάσιμη.

18 Ξέρουμε   ότι   όποιος  είναι    γεννημένος  από   τον  Θεό,  δεν   αμαρτάνει, αλλ’  εκείνος  που  γεννήθηκε   από  τον   Θεό  φυλάσσει   αυτόν   και   ο  πονηρός δεν  τον  αγγίζει.

19 Ξέρουμε   ότι   είμεθα  του   Θεού,   αλλ’   ο   κόσμος   ολόκληρος    βρίσκεται    υπό την   εξουσία  του  πονηρού.

20 Και   ξέρουμε   ότι   ο    Υιός  του    Θεού   έχει   έλθει  και  μας  έδωκε  νου   για  να ξέρουμε   αυτόν  που  είναι  αληθινός·   και   είμεθα  πραγματικά  εν   τω αληθινώ,  εν   τω   Υιώ   του   Ιησού  Χριστώ.   Αυτός   είναι  ο  αληθινός  Θεός  και   η ζωή  η   αιώνιος.

Μάρκ. 15, 1-15

1 Καὶ  εὐθέως  ἐπὶ  τὸ  πρωὶ   συμβούλιον    ποιήσαντες  οἱ  ἀρχιερεῖς    μετὰ    τῶν πρεσβυτέρων     καὶ  γραμματέων   καὶ  ὅλον   τὸ  συνέδριον,  δήσαντες    τὸν  Ἰησοῦν  ἀπήνεγκαν   καὶ  παρέδωκαν  τῷ  Πιλάτῳ.

2 Καὶ    ἐπηρώτησεν   αὐτὸν   ὁ  Πιλᾶτος·  σὺ   εἶ  ὁ  βασιλεὺς   τῶν  Ἰουδαίων;  Ὁ   δὲ  ἀποκριθεὶς  εἶπεν   αὐτῷ·    σὺ  λέγεις.

3 Καὶ   κατηγόρουν  αὐτοῦ  οἱ  ἀρχιερεῖς    πολλά,    αὐτὸς  δὲ   οὐδὲν   ἀπεκρίνατο.

4 Ὁ  δὲ  Πιλᾶτος   πάλιν    ἐπηρώτα   αὐτὸν   λέγων·  οὐκ  ἀποκρίνῃ     οὐδέν;   Ἴδε πόσα   σου   καταμαρτυροῦσιν.

5 Ὁ   δὲ   Ἰησοῦς    οὐκέτι   οὐδὲν  ἀπεκρίθη,  ὥστε    θαυμάζειν  τὸν   Πιλᾶτον.

6 Κατὰ  δὲ   ἑορτὴν  ἀπέλυεν    αὐτοῖς   ἕνα   δέσμιον,   ὅνπερ    ᾐτοῦντο.

7 Ἦν   δὲ   ὁ   λεγόμενος   Βαραββᾶς    μετὰ   τῶν    συστασιαστῶν   δεδεμένος, οἵτινες   ἐν   τῇ   στάσει    φόνον   πεποιήκεισαν.

8 Καὶ   ἀναβοήσας   ὁ   ὄχλος  ἤρξατο  αἰτεῖσθαι   καθὼς  ἀεὶ     ἐποίει    αὐτοῖς.

9 Ὁ  δὲ  Πιλᾶτος  ἀπεκρίθη   αὐτοῖς   λέγων·  θέλετε    ἀπολύσω    ὑμῖν   τὸν βασιλέα  τῶν  Ἰουδαίων;

10 Ἐγίνωσκε  γὰρ  ὅτι   διὰ  φθόνον  παραδεδώκεισαν   αὐτὸν   οἱ   ἀρχιερεῖς.

11 Οἱ   δὲ  ἀρχιερεῖς  ἀνέσεισαν   τὸν   ὄχλον   ἵνα   μᾶλλον    τὸν   Βαραββᾶν  ἀπολύσῃ   αὐτοῖς.

12 Ὁ  δὲ   Πιλᾶτος  ἀποκριθεὶς  πάλιν  εἶπεν   αὐτοῖς·   τί   οὖν  θέλετε   ποιήσω   ὃν λέγετε  τὸν  βασιλέα  τῶν  Ἰουδαίων;

13 Οἱ  δὲ  πάλιν    ἔκραξαν·    σταύρωσον  αὐτόν.

14 Ὁ    δὲ   Πιλᾶτος  ἔλεγεν   αὐτοῖς·   τί  γὰρ  ἐποίησε     κακόν;  οἱ  δὲ   περισσοτέρως   ἔκραξαν·   σταύρωσον  αὐτόν.
15 Ὁ   δὲ  Πιλᾶτος   βουλόμενος   τῷ  ὄχλῳ   τὸ    ἱκανὸν   ποιῆσαι,   ἀπέλυσεν  αὐτοῖς τὸν    Βαραββᾶν,   καὶ  παρέδωκε  τὸν  Ἰησοῦν   φραγελλώσας  ἵνα     σταυρωθῇ.

ΑΠΟΔΟΣΗ  ΣΤΗ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μάρκ. 15, 1-15

1 Και    νωρίς   το  πρωί   είχαν   συμβούλιον  οι  αρχιερείς   μαζί   με   τους πρεσβυτέρους   και   τους    γραμματείς   και   όλο   το   συνέδριο   και   αφού έδεσαν  τον   Ιησού,   τον  μετέφεραν   και   τον  παρέδωκαν    στον   Πιλάτο.

2 Και   τον   ρώτησε  ο  Πιλάτος,   «Συ  είσαι   ο  βασιλεύς   των  Ιουδαίων;». Εκείνος  του   απεκρίθη,  «Συ   το  λέγεις».

3 Και   οι   αρχιερείς   τον   κατηγορούσαν   για  πολλά  πράγματα.

4 Ο   Πιλάτος   πάλι   τον   ρώτησε,   «Δεν   αποκρίνεσαι   τίποτε;    Κύτταξε   πόσα σου   κατηγορούν».

5 Αλλ’   ο  Ιησούς   ακόμη   δεν   απαντούσε   τίποτε,   ώστε   ο   Πιλάτος   έμεινε κατάπληκτος.

6 Κατά  την   εορτή   απέλυε   ένα  φυλακισμένο,   όποιον  ζητούσαν.

7 Ήτο   δε  τότε   ο  λεγόμενος   Βαραββάς   στην  φυλακή  μαζί  με  τους στασιαστές,  οι   οποίοι   κατά   την  στάσι   είχαν   διαπράξει    φόνο.

8 Και   με  φωνές   ο  λαός  άρχισε  να  ζητεί  να   τους  κάνει  καθώς  πάντοτε συνείθιζε.

9 Ο  δε   Πιλάτος  τους  απεκρίθη,  «Θέλετε   να  σας   απολύσω   τον  βασιλέα   των Ιουδαίων;»,

10 διότι   ήξερε   ότι   ένεκα   φθόνου   τον  είχαν  παραδώσει   οι  αρχιερείς.

11 Οι  δε   αρχιερείς   εξηρέθιζαν   τον   όχλο   για  να  του  ζητήσουν  να  απολύσει μάλλον  τον  Βαραββά.

12 Ο   Πιλάτος  πάλι   απεκρίθη  σ’  αυτούς,  «Τι  λοιπόν  να   κάνω   σ’ αυτόν που   καλείτε  βασιλέα   των   Ιουδαίων;».

13 Αυτοί   πάλι   φώναξαν,  «Σταύρωσέ  τον».

14 Ο  Πιλάτος   τους  είπε,   «Γιατί,  τί  κακό  έκανε;»,   οι   δε  ακόμη   περισσότερο    κραύγαζαν,  «Σταύρωσέ   τον».

15 Ο    Πιλάτος   επειδή   ήθελε   να   ικανοποιήσει   τον   όχλο,  απέλυσε   τον Βαραββά,  τον  δε  Ιησού,   αφού  τον   μαστίγωσε,  τον  παρέδωκε   για  να σταυρωθεί.

1 John 4, 20-5, 20

4, 20 If anyone says, "I love God," but hates his brothers, is he a liar, for he who does not love his brother whom he has seen, how can he love God whom he has not known?

21 We have this commandment from him: He that loveth God love his brethren.

5,1 Whoever believes that Jesus is the Christ is born of God, and whoever loves the begotten loves the one who is born of him.

2 And so we know that when we love God and keep his commandments, we also love God's children.

3 For love of God is to keep his commandments, and his commandments are not burdensome,

4 For whatsoever is born of God overcometh the world, and this is the victory that overcometh the world, our faith.

5 Who is the one who overcomes the world than the one who believes that Jesus is the Son of God?

6 This is he who came by water and blood, Jesus Christ; not by water only, but by water and blood. And the Spirit is the one who testifies, because the Spirit is the truth.

7 There are three who bear witness [in heaven, the Father, the Word, and the Holy Spirit, and these three are one, and three are those who bear witness on earth],

8 The Spirit and the water and the blood all agree.

9 If we receive the testimony of men, the testimony of God is greater, and this testimony is of God, which he gave of his Son.

10 Whoever believes in the Son of God has his testimony in him. Anyone who does not believe in God has made him a liar because he did not believe in the testimony that God gave of his Son.

11 And this is the testimony, that God gave us eternal life, and this life is in his Son.

12 He that hath the Son hath the life; he that hath not the Son of God hath not the life.

Epilogue

13 These things I wrote unto you that believe on the name of the Son of God, that ye may know that ye have eternal life.

14 We can approach God with confidence for the following reason: if we ask for something according to his will, he hears us.

15 And if we know that he hears our requests, we know that what we have asked of him has become ours.

16 If anyone sees his brother committing sin, which is not a mortal sin, then one must pray and God will give life to those who do not commit a mortal sin. There is a mortal sin. No need to beg for it.

17 All unrighteousness is sin, and there is sin that is not mortal.

18 We know that whosoever is born of God sinneth not; but he that is born of God keepeth him, and the wicked one toucheth him not.

19 We know that we are of God, but the whole world is in the power of the wicked one.

20 And we know that the Son of God is come, and hath given us this mind, that we may know him that is true; and we are truly in the truth, in the Son of Jesus Christ. This is the true God and life is eternal.

Mark. 15, 1–15

1 And early in the morning the chief priests, with the elders and the scribes, and the whole congregation, had a council, and having bound Jesus, they carried him away, and delivered him to Pilate.

2 And Pilate asked him, Art thou the King of the Jews? He responded, "You say so."

3 And the chief priests accused him of many things.

4 Pilate again asked him, "Do you not answer anything? Get over how much they are accusing you. "

5 But Jesus still answered nothing, so that Pilate was amazed.

6 At the feast he released one prisoner whom they asked for.

7 At that time, the so-called Barabbas was in jail with the rebels who had committed murder during the stand.

8 And with the voices of the people the people began to ask for them, as it was always with them.

9 But Pilate answered them, "Do you want me to dismiss the King of the Jews?"

10 for he knew that because of envy he had been delivered by the chief priests.

11 And the chief priests angered the mob, requesting that he might dismiss Barabbas.

12 Pilate again responded to them, "What then shall I do to him that is called King of the Jews?"

13 And they cried out again, "Crucify him."

14 Pilate said to them, "Why, what evil did he do?" And they cried out even more, "Crucify him."

15 Pilate, wanting to please the mob, dismissed Barabbas, and Jesus, having flogged him, handed him over to be crucified.