Οι Οσίες Κύρα και Μαράνα

Τον  βίο   των   Οσίων    αυτών   γυναικών   συνέγραψε   ο   Θεοδώρητος Κύρου   στη    Φιλόθεο    Ιστορία   του.

Οι   Οσίες   Κύρα   και   Μαράνα    κατάγονταν   από   τη   Βέροια   της Συρίας   και   έζησαν  στις   αρχές   του   5^ου  αιώνα   μ.Χ.  Η    καταγωγή τους  ήταν επίσημη  και ευγενική, ανάλογη δε και η μόρφωσή τους. Η αφοσίωσή τους ήταν στραμμένη στην πνευματική ζωή και τον ησυχαστικό   βίο.    Έτσι    εγκατέλειψαν    τον    κόσμο   και    έκτισαν   έξω από την πόλη περιτοίχισμα από πέτρες και επιδόθηκαν εκεί στον πνευματικό    αγώνα.   Τη    θύρα   του   περιβόλου   τους    την   έκλεισαν  με   πηλό,   για   να   μην   εισέρχεται    κανένας  σε αυτόν   και   άφησαν μόνο μία μικρή θυρίδα, για να επικοινωνούν με τους έξω  και να λαμβάνουν  την   τροφή  τους. Ασκήθηκαν   στη   σιωπή   και   έφεραν   στα   χέρια,   τα   πόδια, τον  τράχηλο και   τη   μέση   σίδερα,   για   να νεκρώσουν   το   σώμα   και   να   νικήσουν   τους   πειρασμούς.

Ο   ευσεβής   πόθος   τους   τις   έφερε   στους   Αγίους   Τόπους   και   στο ναό   της   Αγίας   Θέκλας στην Ισαυρία, απ’ όπου επέστρεψαν πνευματικά ενισχυμένες στο ερημητήριό τους και συνέχισαν με ταπεινοφροσύνη    και   αγαθοεργίες   τη   ζωή   τους.   
Έτσι,   αφού  έζησαν, κοιμήθηκαν με ειρήνη   και   παρέδωσαν   τις    ψυχές τους    στο    Νυμφίο   Χριστό.

Oira Kyra and Marana

The life of these Saints was written by Theodoros Cyrus in his Philotheos History.

The Ora Kyra and Marana were from the Veria of Syria and lived in the early 5th century AD. Their origin was formal and kind, and their education was commensurate. Their dedication was focused on the spiritual life and the quiet life. So they abandoned the world and built stone walls outside the city and engaged in spiritual warfare there. They closed the door of their enclosure with clay so that no one could enter it and left only a small door to communicate with them outside and receive their food. They practiced silence and brought in hands, feet, neck and middle iron to kill the body and defeat the temptations.

Their pious longing brought them to the Holy Land and to the temple of St. Thekla in Isauria, from where they returned spiritually fortified to their hermitage and continued their lives with humility and charity.

So, after living, they slept in peace and surrendered their souls to the Bridegroom Christ.