ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

Β΄ Τιμ. 2, 11-19

11 Πιστὸς    ὁ    λόγος·    εἰ    γὰρ    συναπεθάνομεν,     καὶ     συζήσομεν·

12 εἰ    ὑπομένομεν,    καὶ    συμβασιλεύσομεν·    εἰ    ἀρνούμεθα,    κἀκεῖνος     ἀρνήσεται   ἡμᾶς·

13 εἰ    ἀπιστοῦμεν,     ἐκεῖνος    πιστὸς     μένει·     ἀρνήσασθαι     ἑαυτὸν     οὐ   δύναται.

14 Ταῦτα     ὑπομίμνησκε,     διαμαρτυρόμενος      ἐνώπιον    τοῦ     Κυρίου    μὴ     λογομαχεῖν    εἰς    οὐδὲν    χρήσιμον,    ἐπὶ     καταστροφῇ   τῶν    ἀκουόντων.

15 Σπούδασον    σεαυτὸν     δόκιμον    παραστῆσαι   τῷ    Θεῷ,    ἐργάτην    ἀνεπαίσχυντον,    ὀρθοτομοῦντα    τὸν     λόγον    τῆς    ἀληθείας.

16 Τὰς    δὲ     βεβήλους    κενοφωνίας     περιΐστασο·   ἐπὶ   πλεῖον    γὰρ     προκόψουσιν    ἀσεβείας,

17 καὶ    ὁ    λόγος     αὐτῶν    ὡς    γάγγραινα    νομὴν    ἕξει·    ὧν   ἐστιν     Ὑμέναιος     καὶ     Φιλητός,

18 οἵτινες    περὶ    τὴν     ἀλήθειαν     ἠστόχησαν,    λέγοντες     τὴν    ἀνάστασιν      ἤδη γεγονέναι,     καὶ     ἀνατρέπουσι    τήν     τινων   πίστιν.

19 Ὁ     μέντοι     στερεὸς     θεμέλιος     τοῦ     Θεοῦ    ἕστηκεν,    ἔχων   τὴν   σφραγῖδα ταύτην·   ἔγνω   Κύριος    τοὺς    ὄντας    αὐτοῦ·    καὶ    ἀποστήτω    ἀπὸ    ἀδικίας    πᾶς    ὁ     ὀνομάζων     τὸ    ὄνομα    Κυρίου.

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Β΄Τιμ. 2,  11-19

11 Είναι    αξιόπιστα   τα    λόγια,    ότι    εάν   έχουμε    πεθάνει    μαζί    του,   θα    ζήσουμε    επίσης    μαζί   του·

12 εάν    υπομένουμε,    θα   βασιλεύσουμε   επίσης    μαζί    του·   εάν   τον αρνούμεθα,   θα   μας   αρνηθεί    και    εκείνος·

13 εάν    εμείς    απιστούμε,   εκείνος   μένει    πιστός,    διότι   δεν   είναι   δυνατόν   να αρνηθεί   τον   εαυτό   του.

14 Αυτά   να    τους    υπενθυμίζεις   και   να   τους   εξορκίζεις    ενώπιον    του   Κυρίου να    μη  λογομαχούν,  πράγμα   που   δεν   είναι     καθόλου   χρήσιμο,   αλλά αποβαίνει   σε  καταστροφή    των   ακροατών.

15 Φρόντισε  να   παρουσιάσεις   στο    Θεό   τον    εαυτό    σου    δοκιμασμένο, εργάτη    που    δεν   θα   εντραπεί   και    που    διδάσκει    ορθά    τον    λόγο   της αληθείας.

16 Τις   δε    ασεβείς   φλυαρίες    απόφευγε,    διότι    θα   προχωρήσουν    περισσότερο    στην   ασέβεια

17 και    ο   λόγος    τους   θα   καταφάγει   σαν     γάγγραινα.    Μεταξύ    αυτών    είναι   ο Υμέναιος    και    ο    Φιλητός,

18 οι    οποίοι    έχουν    αστοχήσει    ως   προς    την    αλήθεια    με    το    να   λέγουν     ότι έχει     ήδη    γίνει    η    ανάστασις    και    ανατρέπουν    την    πίστι    μερικών.

19 Το    στερεό    όμως     θεμέλιο   που    έβαλε     ο    Θεός,    στέκει    και    έχει    την   εξής σφραγίδα:    Ο     Κύριος     γνωρίζει    τους     δικούς    του,    και,    Άς    απομακρυνθεί    από την    αδικία    κάθε    ένας    που     ονομάζει    το    όνομα    του   Κυρίου.

Λουκᾶ  18, 2-8

2 λέγων·    κριτής    τις     ἦν   ἔν    τινι     πόλει     τὸν    Θεὸν     μὴ    φοβούμενος     καὶ    ἄνθρωπον    μὴ    ἐντρεπόμενος.

3 Χήρα    δὲ    ἦν ἐν   τῇ     πόλει     ἐκείνῃ,    καὶ     ἤρχετο    πρὸς     αὐτὸν    λέγουσα·    ἐκδίκησόν     με   ἀπὸ    τοῦ   ἀντιδίκου     μου.

4 Καὶ    οὐκ   ἠθέλησεν    ἐπὶ     χρόνον·    μετὰ   δὲ   ταῦτα    εἶπεν     ἐν     ἑαυτῷ·     εἰ   καὶ    τὸν Θεὸν     οὐ     φοβοῦμαι     καὶ     ἄνθρωπον    οὐκ    ἐντρέπομαι,

5 διά    γε    τὸ    παρέχειν    μοι    κόπον    τὴν    χήραν    ταύτην     ἐκδικήσω     αὐτήν,    ἵνα   μὴ   εἰς    τέλος    ἐρχομένη    ὑποπιάζῃ     με.

6 Εἶπε    δὲ    ὁ    Κύριος·    ἀκούσατε   τί    ὁ    κριτὴς     τῆς    ἀδικίας     λέγει·

7 ὁ    δὲ    Θεὸς     οὐ   μὴ    ποιήσῃ    τὴν    ἐκδίκησιν    τῶν     ἐκλεκτῶν    αὐτοῦ     τῶν     βοώντων πρὸς     αὐτὸν     ἡμέρας     καὶ     νυκτός,    καὶ     μακροθυμῶν    ἐπ᾿    αὐτοῖς;

8 Λέγω    ὑμῖν    ὅτι    ποιήσει     τὴν    ἐκδίκησιν     αὐτῶν   ἐν    τάχει.   πλὴν    ὁ    υἱὸς    τοῦ    ἀνθρώπου    ἐλθὼν    ἆρα    εὑρήσει    τὴν    πίστιν    ἐπὶ   τῆς     γῆς;

ΑΠΟΔΟΣΗ   ΣΤΗ   ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Λουκά   18, 2-8

2 «Σε    κάποια   πόλι    υπήρχε    ένας     κριτής    που    ούτε    τον    Θεό    φοβότανε ούτε    τους    ανθρώπους    ντρεπότανε.

3  Στη   πόλι    αυτή    ήτο     κάποια     χήρα,    η   οποία    ερχότανε    σ’  αυτόν    και του    έλεγε,    «Δός    μου    το    δίκηο    μου   απέναντι    του   αντιδίκου   μου».

4 Για   ένα    χρονικό    διάστημα    αυτός    ηρνείτο,    αλλά   έπειτα    είπε    μέσα    του,    «Άν και    τον    Θεό   δεν    φοβούμαι   και    τους    ανθρώπους   δεν    εντρέπομαι,

5 όμως    επειδή    η   χήρα    αυτή   με    ενοχλεί,   θα    της    δώσω    το   δίκηο     της    για    να μην   έρχεται    συνεχώς    και   με    ταλαιπωρεί».

6 Είπε    δε    ο    Κύριος,     «Ακούσατε    τι    λέγει    ο    άδικος   κριτής.

7 Και   είναι    δυνατόν    να   μη   αποδώσει    ο   Θεός   το   δίκηο   στους    εκλεκτούς του    που    του   φωνάζουν    ημέρα    και   νύχτα,    άν   και    δείχνει   υπομονή;

8 Σας    λέγω,    ότι   γρήγορα    θα   αποδώσει   το   δίκηο   τους.   Αλλά   όταν   έλθει    ο Υιός   του   ανθρώπου,   θα   βρει   άραγε   την   πίστι    στη   γη;».

B  Tim. 2, 11–19

11 It is true that if we have died with him, we shall also live with him;

12 If we endure, we will also reign with him; if we refuse, he will also deny us;

13 If we believe, he stays true, for he cannot deny himself.

14 Remind them and exorcise them before the Lord so that they do not argue, which is of no use, but leads to the destruction of the hearers.

15 Make sure you present yourself to God as a tried, unassuming worker who teaches the word of truth correctly.

16 The shameless talk is avoided, because they will go further in disgrace

17 And their speech shall be uttered like a gangrene. Among them are Yemenos and Philetos,

18 who have distorted the truth by saying that the resurrection has already taken place and overthrow the faith of some.

19 But the solid foundation laid by God stands and has the following seal: The Lord knows his own, and, Let every one who calls on the name of the Lord depart from unrighteousness.

Luke 18, 2-8

2 “In some cities there was a judge who neither feared God nor humiliated people.

3 In that city there was a widow who came to him and said to him, "Show me my lawsuit against my adversary."

4 For a while he was denouncing, but then he said within him, "If I do not fear God and God I will not entreat people,

5 But because this widow disturbs me, I will give her judgment that she may not come continually, and trouble me. "

6 And the Lord said, “You heard what the unrighteous judge said.

7 And is it possible for God not to render judgment upon his elect, who cry out to him day and night, though he show patience?

8 I tell you, he will quickly bring their case. But when the Son of man comes, will he find faith on earth? "